კვლავ ლექსებს დაგიწერ ანუ მეწერება და რა ვქნა

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 11 იან 2008, 01:17

Archil
მააგარიაა

:D:D

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 11 იან 2008, 01:22

tama wrote:თოვლის ზეწარზე ადათი წვეთავს,
..... ........... ...............
და გაჟღენთილი შეშის ნაპობი.
მთაში ნათქვამი და ნაამბობი. . .

tama · Post by **tama** » 11 იან 2008, 01:29

ყველაფერი ფერია
მოფერებაც ერია
მოფრინდება ფერია
ფიქრი შემომერია
მერე გადამერია
და, ბოლოს მომერია

მაგარი გამოგივიდა აი

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 11 იან 2008, 01:31

tama
კარგია ხოლმე სიტყვა-წერაატანილობა

:D:D
და კიდე სერფინგს გავს

გეგონება გამჭირვალე ტალღებზე დაფრინავ ,

tama · Post by **tama** » 11 იან 2008, 01:37

სერფინგზე რა გითხრა

სულს კი გავს . მსუბუქია და სუფთა

Archil · Post by **Archil** » 11 იან 2008, 04:05

ANIKOKOL wrote:Archil
მააგარიაა :D:D

მაგარია როცა თოვს,
გულს ტკივილი არ ახსოვს
როცა ლოკოკინა ფრთხის
სადღაც ახლოს სკვინჩაც ხტის...

მაგარია როცა
ყველა რომ დახოცა
სიცილითა, ლაღობით....
შემდეგ კბილის მოცვლა...

ახტუნავდა მგელიც
კარგს არაფერს ველით
ჟამი აღარ გვწყალობს..
ჭაჭათი თუ ვწამლობთ...

მაგარია როცა..
შიგ ტუჩებში კოცნა...
გიჟი სულის ბუქნვა
მკლავებში ჩახუტვა...

მაგარია როცა..
გული თავისას გთხოვს..
წუთისოფელს არ ესმის და
თავის წილ დროსა გთხოვს..

მაგარია როცა...
პატარას და მცოცავს
ლოკოკინა გლოცავს

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 11 იან 2008, 09:55

ცვრიან ბალახზე თუ ფეხშიშველა
არ გავიარე - რაა მამული?!
წინაპართაგან წავიდა ყველა,
სხვა ხალხის ისმის აქ ჟრიამული.

გაშალა ველი ნელმა ნიავმა,
და მელანდება მე მის წიაღში
მოხუცი მამა, მოხუცი მამა
სასხლავით ხელში დადის ვენახში.

აქ თითო ლერწი და თითო ყლორტი
მასზე ოცნებას დაემგვანება!
ისევ ამწვანდა მდელო და კორდი!..
დავდივარ... ვწუხვარ და მენანება!

ლობო · Post by **ლობო** » 11 იან 2008, 17:31

ეს აჰალგაზრდა რომვიკავი სჰემი მეგობრიტ ტჰოვნიტ დავცერე

ჰოდა ტემაიკო ურნაო

ურნა

კატა თუ ზის ურნაში
არ ეზრდება ულვაში
ეს რომ კატამ გაიგო
ურნა მაგრად გაიგდო

ურნას უყვარს თამაში
კატებთან და ლავაში
ეხლა რასვწერ მითხარით
ნინა შენ რა გითხარი!

ეხლა უნდა დავწერო
ურნა ყველა ბრუნვაში
ურნა მიყვარს ძალაინ
ურნა ჩემი სახლია

ხელში მიჭირავს ჩანგალი
ურნაში არის ნადავლი
გაიხადე ტყავის კურტკა
ურნაში ჩაყარე ალუბლის კურკა

ნუ ხარ ფუნდამენტალისტი
გახდი ურნამე(ნ)ტალისტი
ურნა ურნა ურნა
ჩურჩულებდა ხურმა

ლობო · Post by **ლობო** » 11 იან 2008, 17:38

ჰეჰ აგარავინ მკამს მამგონი
ცამერტმევა მალე გონი
ტუარ ავიგე რაზგონი - nach Oni!

ესეც დზველია და სრულივარიანტი დამავიცკდა

:პოეტი:

ლობო · Post by **ლობო** » 11 იან 2008, 17:43

მეზგვნება მე

ვიტმეომარი რამზესის
აჰლა ის ცჰემსსკამზე ზის
ტვალს სჰეავლებს რა მზეს ის
დააჰვევს და გაქრების

caucasica · Post by **caucasica** » 11 იან 2008, 21:23

შატილს ვართ...

შატილს ვართ, ღრინავს არღუნი,
ქარი ქარაფებს შეწკმუის...
დგას რწმენად მთათა წარსულის
ქავ-ციხე მუშტად შეკრული.

ღამე თბილია - ფიცივით,
გიცქერ... ქიცი-ქიც ვიშლები,
თვალებში - ცისკრის სიცილი,
მკერდზე - ყვავილი ნისლების.

მთვარე სარკმელში ირხევა
(თეთრი სიზმრების ვალი მდევს!),
გულს ამოვიტან მთის ხელას
და ხელის გულზე დაგიდებ.

სიტყვაც ნაღდია, ღიმილიც,
აქ მყარად ვდგავართ მიწაზე,
რომ დაგყვებოდი ჩრდილივით -
ქალაქით გამოგიტაცე.

მოვედით უცხო ფერისთვის,
ცა მხურავს - შენი ფარაგით...
აქ ნათქვამს სხვაგან ვერ იტყვი -
მზედ მოდუღს გრძნობის ბადაგი.

და ზეცა - ღამის ბალიში
ვიდრე ქონგურებს გასცურავს,
თმებში ქარიშხალს გაგიშლი,
გულს - არღუნივით დავწურავ.

დღეს სიხარული ეყოფა,
ხასხასი - მდელოს ნაირფერს.
კოშკებში დაგსვამ დედოფლად,
დაბლა გარიჟრაჟს გაგიფენ.

მერე გინდ ხმალი დამკარით,
გინდ წყალს ჩავქონდე მოდენილს...
მე - უგერშ დასაკარგავი,
შენ - მზის და მთვარის სწორფერი

GOGONA · Post by **GOGONA** » 12 იან 2008, 00:58

აუჰ, აქ რა ამბავი შეგიქნიათ

ჰოო, მეც ვიტყვი

ტანმოხატულიუცხოზოლებით
გასრიალდებახევშიზმორებით
დაშიშისმგვრელი
ლოცულობს
გველი...

guruli · Post by **guruli** » 12 იან 2008, 02:48

GOGONA

ტანმოხატულიუცხოზოლებით
გასრიალდებახევშიზმორებით
დაშიშისმგვრელი
ლოცულობს
გველი...

ანას ვაღმერთებ, მაგარი ლექსები აქვს.

GOGONA · Post by **GOGONA** » 12 იან 2008, 14:23

guruli
მეც

ისა:

და რა ქალი...
ხელის გულზე სატარები!
რა თვალები...
ელვის ცეცხლის დამჭერი!
....

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 12 იან 2008, 18:36

შენ ვერ მიხილავ და ნურც დამეძებ,
სადღაც წამიღეს ბნელი მკლავებით.
მე წუხელ მოვკვდი, შუაღამეზე,
როდესაც კრთოდნენ ცის ვარსკვლავები.
დაბნელდა სივრცე, დაბნელდა ბინა,
დამგლოვიარდნენ სახლის მინებიც.
მე თეთრ კუბოში ჩუმად მეძინა,
მოჰქონდათ ვარდი და გვირგვინები.
ალბათ ჩემ სიკვდილს გრძნობდა სოფელიც
(ვერ დავბრუნდები მე ბურუსიდან).
მკვდარი ვიყავი და უგრძნობელი,
ღია სამარე ჩემს გულს უცდიდა.
და ეცემოდენ სადღაც წვიმები,
შორეულ ღრუბლის სანაპიროდან.
კუბოსთან იდგნენ სერაფიმები
და ღვთისმშობელი ჩემზე ტიროდა.
არც შორეული დების ლოცვები
ჩემს გადარჩენას ხელს არ უწყობდა.
მიმასვენებდნენ ანგელოზები
და კუბოს ქრისტე წინ მიუძღოდა.
ირგვლივ სიკვდილის ხელი მეხვია,
რა მექნა, სულო, დაუცხრომელო!
მსურდა, სიბნელე რომ გამერღვია,
და კვლავ ქვეყნისთვის თვალი მომევლო.
შენ ვერ მიხილავ და ნურც დამეძებ,
სადრაც წამიღეს ბნელი მკლავებით,
მე წუხელ მოვკვდი, შუაღამეზე,
როდესაც კრთოდენ ცის ვარსკვლავები..........

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS