drunkards, rowdies and crazed ... from karavi...

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 01 აგვ 2007, 12:30

daiwo jigari............

n-jigaroebi xarT, sayaurme jigaroebi, gaagrZeleT, zvios moswons!

gobe · Post by **gobe** » 01 აგვ 2007, 12:32

Beqa Picxelauri wrote:ცამეტი თარსი კი არა ნამეტანი ბედნიერი რიცხვია ჩემთვის ...

ჩემთვისაც

Beqa Picxelauri wrote:მისაღებ გამოცდაზე 13 ნომერი ბილეთით ჩავბარე

მეც

Beqa Picxelauri wrote:მეცამეტე ნომერ ბინაში ვცხოვრობ

მეც... ოღონდ წარსულში... კელასურში, სოხუმთან ახლოს, ბიძაჩემთან როცა ჩავდიოდი... კვარაცხელიას 13

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 01 აგვ 2007, 12:35

gobe wrote:
Beqa Picxelauri wrote:ცამეტი თარსი კი არა ნამეტანი ბედნიერი რიცხვია ჩემთვის ...
ჩემთვისაც

Beqa Picxelauri wrote:მისაღებ გამოცდაზე 13 ნომერი ბილეთით ჩავბარე
მეც

Beqa Picxelauri wrote:მეცამეტე ნომერ ბინაში ვცხოვრობ
მეც... ოღონდ წარსულში... კელასურში, სოხუმთან ახლოს, ბიძაჩემთან როცა ჩავდიოდი... კვარაცხელიას 13

da eg yvelaferi paraskeb/v-s moxda?

meore monadire · Post by **meore monadire** » 01 აგვ 2007, 12:39

gobe

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 01 აგვ 2007, 12:39

ცამეტი?

ცამეტის ცრურწმენა ყველას ეცოდინებათ საიდანაც მოდის.. ებრაელებმა რომ რჩეულობა ვერ შეირგეს და მერეც კიდევ ეომებოდნენ სახატ-სათაყვანისცემოს..

უფალი-მაცხოვარი ერთი იყო და თორმეტი მოციქული.. ანუ ერთად კი ცამეტი.. აქ საკრალური არაფერია.. ცამეტი წმინდა რიცხვია და ჩემთვის უძვირფასესი..

ცამეტში საიდუმლო სერობაა.. ზიარებაა.. სამყაროს ყველაზე მნიშვნელოვანი ნადიმია..

სიტყვებია, რომ ადამიანი სიყვარულისათვის არის შექმნილი და უფალი თვით სიყვარულია.. და სადაც სიყვარულია, იქ კაცს ბევრი ცოდვაც ჩამოერეცხ-მიეტევება.. სადაც სიყვარულია, იქ არც განკითხვაა და არც შური და არც ეჭვი.. და თუ რომელიმე განცდა თან გვახლავს, ე.ი. სიყვარული დაგვკლებ-დაგვშრეტია და დავინსტიქტ-დავმამონებულვართ..

ბექაუ.. წეღან რომ გწერდი მაწანწალობაზე..

მაწანწალობა ან ჩემს ყურს ესმის ცუდად-ღა.. ანდაც ბილიკი უფრო მეთვალსიზმრება.. მელანდმთებველება.. მაგრამ.. რადგან.. გამაწანწალდი.. ე.ი. აწი სიყვარულის მოხეტიალ-მოწანწალე უნდა ვიყოთ...

აი, ბოთლის მაგიერ გული დავიჭიროთ ხელში და მართალი ვთქვა, არც ბოთლი გვაწყენდა.. დავლექს-დავმღერდ-დავბალალაიკდეთ...

ჩემი და შენი ეს ლაშქრობა ჯერ ხომ მხოლოდ დასაწყისია და პირველ ტრანსპორტში ჩასხდომას ჰგავს.. წინ მთელი გზაა და საწანწალი..

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 01 აგვ 2007, 13:34

"Seni gulis Zgera mesmis" me karavze TqvenTan erTad "vmaRldebi"...........

Archil · Post by **Archil** » 01 აგვ 2007, 14:46

abaldui

შენ მაწანწალობა იძახე და ამ ლაპარაკ ლაპარაკში იეტობაც შემოგეპარება...
თუ დევობაზე არ გადააკეთა ადმინმა მაგი სახელები

meore monadire · Post by **meore monadire** » 02 აგვ 2007, 15:37

ეხ ...

აბალდუი გულში იბრუნებს სათქმელს ...

კოტეტბელი არა სჩანს ...

მე კი ...

მა მარტო არას წარმოვადგენ, მე კარავით ვარ ამაყი, მთქმელი ...

მარტომ ვერას გავუხდები აზრებს, მხვრელებს ...

ვამბობდი სიტყვებს გავუბედავთ მის სიკარგესო და ...

ვერ ვბედავ ...

ეგება არც ღირდეს ...

ეგებ მხოლოდ იმით შემოვიფარგლო, რომ ვიოცნებო ...

ჩემთვის ...

მაგრამ არა, დაბრუნდებიან "შეთქმულები", და ...

ისევ დაინთება კოცონი სიყვარულისა ...

ლამაზი არსებობისა ...

აბალდუისებრ ვიტყვი: ისეთი ადგილს რომ ვეღარ იპოვი გასაჩერებლად და სიტყვებს, სიხარულის გამოსახატავად ...

აგაბორგებს განცდა იმისა, რომ შენ მხოლოდ შენთვის არ არსებობ ...

მას უნდა რომ არსებობდე ...

მას თუ უნდა ...

მისი სურვილი ხომ მასათა ცხოვრების წესია ...("შეთქმულთა" მითუმეტეს)

ეხ ...

ისევ გავები სათმელს ...

არადა უკვე კვირაზე მეტია არ დამილევია ...

მაინც მთვრალი ვარ ...

გამომყვა გუშინდელი ბალალაიკისა და გელას ლექსების სიმთვრალე ...

და კიდევ ...

აჰ არა აქ ამაზე საუბარს ტაბუ დავადეთ ...

აქ მხოლოდ მასზე ვწერთ ...

მასზე როგორც კარვულ სიყვარულზე ...

კარავზე ...

ხო ...

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 03 აგვ 2007, 12:05

... რომ "ბალახი ვარ და მიწა ვარ.." ხომ არ დაგვიწყნია, ფიცხელაურის ვაჟ და თავკაცო.. აბა.. მიწის სიამაყე რა გასაგონ-სათქმელია.. ცანი კი არა, მიწანი ვართ.. სულში შეზავებული სათნოებები..

აბა.. სიამაყე რომელი სათნოება ნახე, ძმობილო?.. სიამაყე არ სათქმელი და არ მისაკარებელია.. სადაც სიყვარულია, იქ სიამაყე კვდება..

"..მიწა ვარ.." და ჩვენი სათქმელიც მიწის ღაღადია.. მიწის ღიმილი.. მიწის ჩივილი და შემოტირება... ჩვენი სათქმელი მიწის ფიქრია.. ჩვენი ოცნება -მიწის სურვილი.. არ თქვა და არ გაიგონო.. სიამაყე არ მისაკარებელია.. კეთროვანებაა.. ცოდვის მშობელი..

აი.. ხოტბა კი.. ხოტბა - ადამიანის სიყვარულია, ადამიანის სიყვარული კი -მიწის ალერსია.. საკუთარ გულზე გადასატარებელი ალერსი..

მართალი ხარ.. გულში ვიბრუნებ სათქმელს, გაზაფხულის ბელტებივით მხოლოდ მზის სხივებისათვის ვჩნდები ხოლმე და თანაც სულ რამდენიმე წამით.. გულის გამომზეურებას ვაჟკაცობა და თავისუფლების დაუოკებელი წყურვილი უნდა, ძმობილო, მე კი მშიშარა ვარ, მე მხოლოს სიტყვებისა და სილამაზის მონა ვარ.. მე აქ მხოლოდ ლიანდაგი ვარ და თუ მსურველს მივიყვან თავის სათქმელამდე, ამით ვიტყვი ჩემს სათქმელსაც..

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 03 აგვ 2007, 13:44

kotetbeli · Post by **kotetbeli** » 07 აგვ 2007, 12:48

Beqa Picxelauri wrote:ეხ ...

აბალდუი გულში იბრუნებს სათქმელს ...

კოტეტბელი არა სჩანს ...

ეეეხ, ეს იმ თავმდაბალ კაცს გაუმარჯოს, მთელი სუფრაობა რო ვერ ამჩნევ და ბოლოს თავდახრილ მერიქიფეში რომ იცნობ მის სახეს... აქა ვარ, აქა...

BioHazard · Post by **BioHazard** » 07 აგვ 2007, 15:41

დაეგჰომ...

დარამესროდისგა იტკვიტ ?

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 07 აგვ 2007, 15:55

BioHazard
ჰმ, მასობრივი განადგუტრების ბიოლოგიური იარაღი დაგვიბრუბდა!

პახოდუ იმასაც ვიტყვი არაფერი არ ეშველება ამ პლანეტას ადა მის მოსახლეობას სანამ ყველა 1 თებერვალს ერთი ადამიანის გარდა არ ჩაიტარებს სეპუკუს ცერემონიას.... მაინამდე იქნება ამბავი ესე დადარდებული და გადანატეხი გულის ღარებზე, რომლებშიაც სულიერება ვერ ეკვეხება და გონება ამაზე წარსულის ძალიტ იძახის ეჰ, წამო ერტი კიდევ დავლიოთო...

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 07 აგვ 2007, 16:07

ჩემი სიმდიდრე ჩემი სულია.. ჩემი სიცოცხლე ადამიანთა სიყვარულია.. ჩემი ოცნება ადამიანთა ნახვაა.. ჩემი სიტყვები - თქვენი მოკითხვა... ხომ გახსოვთ, ცნობილი გამოთქმა, როცა მარადისობა წამს უტოლდება და წამი მარადისობას არ უდებს ტოლს..

და..

თქვენი ცნობა ორივეა ერთდროულად.. ჩაწნულ-მოკაზმული სილამაზეები და მზეები ხართ.. აყვავებულ-აქორაფებული, დაუდევნელი.. სიტყვებს გადაჭარბებული და სათქმელს ჩაკერებულები... თითოეული წუთი მონატრებად ქცეულა.. ამჟამინდელი წამისა კი გშურს, რომ ის თავის თავშია და დარჩება მარადისობად.. და ეს ყველაზე მეტი სიმდიდრეა..

მშობლიურობა პირობითია, იქ, სადაც სიყვარულია, ყველაფერიო პირობითია და ყველაფერი სათნოა, და რაც სათნოა და რაც სიყვარულია, ის ღმერთიცაა.. მერე.. დაგირეკავს ვინმე პირველად, გეტყვის თუნდაც, მე 023 ვარო და ამ ხმაში არა უცხოს, არამედ მშობლიურს მოისმენ.. ანდაც.. დაჯდები ერთ-ერთი მორიგი კოცონის წინ და იქვე ორ ადამიანს ისე გაესხსნები და გაგულწრფელდები, რომ საკუთარი თავის გაგიკვირდება.. ისეთ რამეს იტყვი, ისეთ რამეს გაუმხელ, საუკეთესომ და უახლოესმა რომ არ იცის..

ანდაც.. ჩამოხვალ ერთ-ერთი მორიგი შემოვლიდან და გაჩერებული მანქანიდან ნაცნობ სახეს რომ დაინახავ, ისეთი მშობლიურის სიხარულით გაიხარებ და ისე გადაეხვევი, თითქოს საკუთარი დედა ან და გენახოს ათი წლის უნახავი.. ცრემლებამდე გაუღიმებ და არ შეგრცხვება, მიუხედავად იმისა, რომ კაცი ხარ, ცრემლი კი ქალის მიჯნურია..

და აქ, რასაც ვამბობ, ყოველი სიტყვა რეალურია და მომხდარი.. ყოველი დასახელებული გმირი ნამდვილია და თქვენ თავად ამოიცნობთ..

ძმებო.. ლომებო.. შემომეშველეთ.. ბექავ, კოტეტბელ, გობე და სხვებო.. სიტყვებს ვერ ვმორჩილობ, მხოლოდ ნაწილით-ღა ვიფარგლები... "გულში ვიბრუნებ".. დამეხმარენით.. უარს ნუ იტყვით.. ფიცხელაურის ბექავ.. შენი ჯერია, დუმილს ვერ გაპატიებ.. ვიცი, რომ სათქმელი ჩემზე მეტი გაქვს.. და ვინც შემოგვეშველება კიდევ, მათ გაუმარჯოთ.. შემდეგ ნაწერი სა-დღე-გრძელ-ოდ უნდა ითქვას.. სამარადჟამოდ..

=========================================

BioHazard · Post by **BioHazard** » 07 აგვ 2007, 17:21

აი...

ავალდყუი...

უვროკარგიარ იქნევა ეგკველავერი 2 სიტკვიტტქვაჰოლმე ?

მეტსჰომწავიკიტჰამდიდა...

აზრსგამოვიტანდიჰოლმე...

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS