აბა თქვენ იცით
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ყოჩაღ თქვენ, 26 სთ გივლიათ. სურათები მაგარია!
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
მაგარი გასვალა იყო, ეს ლაშქრობა LOST-ის სერიას გავდა.
ხალხს "თეთრი ცხელება დაეწყო" ზოგს ფოთოლი ქვის ლოდი ეგონა, ზოგს კიდევ ბენდენა, ზოგი წვერებიან კატას ხედავდა, ზოგი ბუნჩულა დათვებს
:D:D
მეგობრობამ, გუნდურმა მოქმედებამ( ერთი ყველასათვის, ყველა ერთისათვის) გაიმარჯვა და ყველა უვნებელი დაბრუნდა.
მადლობა ყველას, თქვენ გაიხარეთ ჯიგრები ხართ
ხალხს "თეთრი ცხელება დაეწყო" ზოგს ფოთოლი ქვის ლოდი ეგონა, ზოგს კიდევ ბენდენა, ზოგი წვერებიან კატას ხედავდა, ზოგი ბუნჩულა დათვებს
მეგობრობამ, გუნდურმა მოქმედებამ( ერთი ყველასათვის, ყველა ერთისათვის) გაიმარჯვა და ყველა უვნებელი დაბრუნდა.
მადლობა ყველას, თქვენ გაიხარეთ ჯიგრები ხართ
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ჩამოხვედით ჯიგრებო როგორც იქნა.მეტი რაღა დავწერო.
ჰო და სიხარულებო 
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ყოცაღ, konstantine, მართლა კარგი რეპორტაჟია.
კარგ ადგილასაც იყავით და კარგი თავგადასავლებიც გქონიათ. ეკალ-ბარდებში შენი გადაყირავების ისტორიაზე გულიანად ვიცინე.
კარგ ადგილასაც იყავით და კარგი თავგადასავლებიც გქონიათ. ეკალ-ბარდებში შენი გადაყირავების ისტორიაზე გულიანად ვიცინე.
- konstantine
- იეტი
- Posts: 1243
- Joined: 23 ივნ 2008, 22:40
- Location: Katitsvera
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
VIII დღე
ძილისგუდები....
მარიამობის დღესასწაული რატომღაც ერთ ერთი ჩემი საყვარელი დღსასწაულია. თუ მარიამობას რაჭაში ხვდები, ეგ უკვე სხვა საქმეა.
დილის ძილი რა საყვარლობაც არის, ჩემზე კარგად თქვენ მოგეხსენებათ. კააააააააარგად გამოვიძინეთ, და რომ დავიღალეთ ძილით, აი მერე გავიღვიძეთ. დროს განზრახ არ ვასახელებ. ნელ ნელა ავდექით, გავბოდიალდით გარეთ, დავიწყეთ ფაცი-ფუცი. მერე დავფიქრდით და თურმე მოგვშიებია ჰმ.... გადავხედეთ ჩვენს საკვების საცავს და აღმოვაჩინეთ ტუშონკები, შპროტები (გოგას საყურადღებოდ, არ ვიცი ქართულად როგორ არის) გავაცხელეთ და ატყდა ერთი ამბავი სუფრაზე. მერე გავწექით შვეულად ლოგინებზე. და აი პირველი ორი დღის რეპორტაჟი ზუსტად რომ ავტვირთეთ შოვიდან.
მარიამობას სად უნდა წახვიდე როცა რაჭაში ხარო? მრავალძალშიიიიიი. მართალია. დავიწყეთ ტრანსპორტის ძიება. ჯერ ერთი მინიბუსი ვნახეთ, იმან ისეთი ფასი გვითხრა, მომენტალურად დავემშვიდობეთ. მერე ისე გამოვიდა რომ ვეღარ მივდიოდით. ისეთი სურვილი გვქონდა წასვლის რომ, ღვთის ნებით მაინც გამოვძებნეთ ტრანსპორტი და ასე 4 საათისკენ გავეშურეთ მრავალძალის გზას. მანძილი იყო ასე 35-40 კმ მრავალძალამდე, რომელიც დავფარეთ 3 საათში. გზაში პირდაპირი ჩართვა მქონდა ჩემს მეგობარ ვანსკი ბიძიასთან. რაღა მოგატყუოთ და ძალიან გაუხარდა. გვგულშემატკივრობდა ჩვენ. მოვასმენინეთ პირდაპირ ეთერში ჩვენი ბიჭების შესრულებული სიმღერები.
რომ მივედით მრავალძალის გადასახვევთან, ვიარეთ ზუსტად 15 კმ აღმართი, ძალიან ბევრი შემხვედრი მანქანა შეგვხვდა. ჩვენ მივდიოდით ერთი დაგვიანებით. მინდა ავღნიშნო რომ ამ დილას მონადირე, შალვა, ალექსი, თამუსია გამოეშურნენ ფეხით მრავალძალისკენ. ზუსტად რომ ავდიოდით გზად დაგხვდნენ. წივილკივილით შევხვდით ერთმანეთს.
როცა მივედით ეკლესიასთან ჩვენს გარდა არავინ იყო ორი იქაური დინჯი რაჭველის გარდა. გამოველაპარაკეთ და როგორც აღმოვაჩინეთ ერთი ბატონი ბრძანდებოდა გვარად სხირტლაზე. მეორესთან ჩემდა სამწუხაროდ ვეღარ მოვასწარი გამოლაპარაკება. მოგვიყვნენ საინტერესო ამბებს იქაურობაზე. თქვენ წარმოიდგინეთ და რიგით მეორე ადგილი ყოფილა (ზღვის დონიდან), ყველაზე მაღლა ზღვის დონიდან (2000 მეტრზე მეტი). ნამდვილად არ ვიცოდი.

ჩვენებმა რამოდენიმე გალობაც შეასრულეს მრავალძალის ეკლესიაში.
შეგვაღამდა გზად რათქმაუნდა. ყველანი მიფენილები ვიყავით მინიბუსში, ცოტა დავიღალეთ. ამდენი ენერგია რაც იქ დავხარჯეთ ნუ იტყვი რა. კარგად გვიან მივედით მინდა გითხრათ. რამდენადაც სწორად მახსოვს ამ დღეს ცეცხლი არ დაგვინთია (ვითომ?). ჰო არ დაგვინთია. საღამოს ვიჭორავეთ, ვიმხიარულეთ მერე სუფრას მიუჯექით. გვარიანად ვიხვანცალეთ და მივიძინეთ.
მეორე დღეს კი თბილისისკენ უნდა წამოვსულიყავით....
ძილისგუდები....
მარიამობის დღესასწაული რატომღაც ერთ ერთი ჩემი საყვარელი დღსასწაულია. თუ მარიამობას რაჭაში ხვდები, ეგ უკვე სხვა საქმეა.
დილის ძილი რა საყვარლობაც არის, ჩემზე კარგად თქვენ მოგეხსენებათ. კააააააააარგად გამოვიძინეთ, და რომ დავიღალეთ ძილით, აი მერე გავიღვიძეთ. დროს განზრახ არ ვასახელებ. ნელ ნელა ავდექით, გავბოდიალდით გარეთ, დავიწყეთ ფაცი-ფუცი. მერე დავფიქრდით და თურმე მოგვშიებია ჰმ.... გადავხედეთ ჩვენს საკვების საცავს და აღმოვაჩინეთ ტუშონკები, შპროტები (გოგას საყურადღებოდ, არ ვიცი ქართულად როგორ არის) გავაცხელეთ და ატყდა ერთი ამბავი სუფრაზე. მერე გავწექით შვეულად ლოგინებზე. და აი პირველი ორი დღის რეპორტაჟი ზუსტად რომ ავტვირთეთ შოვიდან.
მარიამობას სად უნდა წახვიდე როცა რაჭაში ხარო? მრავალძალშიიიიიი. მართალია. დავიწყეთ ტრანსპორტის ძიება. ჯერ ერთი მინიბუსი ვნახეთ, იმან ისეთი ფასი გვითხრა, მომენტალურად დავემშვიდობეთ. მერე ისე გამოვიდა რომ ვეღარ მივდიოდით. ისეთი სურვილი გვქონდა წასვლის რომ, ღვთის ნებით მაინც გამოვძებნეთ ტრანსპორტი და ასე 4 საათისკენ გავეშურეთ მრავალძალის გზას. მანძილი იყო ასე 35-40 კმ მრავალძალამდე, რომელიც დავფარეთ 3 საათში. გზაში პირდაპირი ჩართვა მქონდა ჩემს მეგობარ ვანსკი ბიძიასთან. რაღა მოგატყუოთ და ძალიან გაუხარდა. გვგულშემატკივრობდა ჩვენ. მოვასმენინეთ პირდაპირ ეთერში ჩვენი ბიჭების შესრულებული სიმღერები.
რომ მივედით მრავალძალის გადასახვევთან, ვიარეთ ზუსტად 15 კმ აღმართი, ძალიან ბევრი შემხვედრი მანქანა შეგვხვდა. ჩვენ მივდიოდით ერთი დაგვიანებით. მინდა ავღნიშნო რომ ამ დილას მონადირე, შალვა, ალექსი, თამუსია გამოეშურნენ ფეხით მრავალძალისკენ. ზუსტად რომ ავდიოდით გზად დაგხვდნენ. წივილკივილით შევხვდით ერთმანეთს.
როცა მივედით ეკლესიასთან ჩვენს გარდა არავინ იყო ორი იქაური დინჯი რაჭველის გარდა. გამოველაპარაკეთ და როგორც აღმოვაჩინეთ ერთი ბატონი ბრძანდებოდა გვარად სხირტლაზე. მეორესთან ჩემდა სამწუხაროდ ვეღარ მოვასწარი გამოლაპარაკება. მოგვიყვნენ საინტერესო ამბებს იქაურობაზე. თქვენ წარმოიდგინეთ და რიგით მეორე ადგილი ყოფილა (ზღვის დონიდან), ყველაზე მაღლა ზღვის დონიდან (2000 მეტრზე მეტი). ნამდვილად არ ვიცოდი.

ჩვენებმა რამოდენიმე გალობაც შეასრულეს მრავალძალის ეკლესიაში.
შეგვაღამდა გზად რათქმაუნდა. ყველანი მიფენილები ვიყავით მინიბუსში, ცოტა დავიღალეთ. ამდენი ენერგია რაც იქ დავხარჯეთ ნუ იტყვი რა. კარგად გვიან მივედით მინდა გითხრათ. რამდენადაც სწორად მახსოვს ამ დღეს ცეცხლი არ დაგვინთია (ვითომ?). ჰო არ დაგვინთია. საღამოს ვიჭორავეთ, ვიმხიარულეთ მერე სუფრას მიუჯექით. გვარიანად ვიხვანცალეთ და მივიძინეთ.
მეორე დღეს კი თბილისისკენ უნდა წამოვსულიყავით....
konstantine
'74' '37' '29' '27' '01'
'74' '37' '29' '27' '01'
-
mousvenari
- ბოდიალა
- Posts: 196
- Joined: 13 თებ 2010, 12:52
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ყოჩაღ კონსტანტინე !
ნამდვილად იმსახურებ შექებას!
რაჭაშიც და თბილისშიც!
ნამდვილად იმსახურებ შექებას!
რაჭაშიც და თბილისშიც!
- konstantine
- იეტი
- Posts: 1243
- Joined: 23 ივნ 2008, 22:40
- Location: Katitsvera
- konstantine
- იეტი
- Posts: 1243
- Joined: 23 ივნ 2008, 22:40
- Location: Katitsvera
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
IX დღე
გათენდა...
დავიწყეთ მოწესრიგება... რათქმაუნდა რომ მხიარულად დავიწყეთ დილა. ძალიიიიიიიიიიან ოდნავი მოწყენილობა იგრძნობოდა. არა იმიტომ რომ ისე ვერ მოვილხინეთ როგორც საჭირო იყო, ან რაიმე გაუთვალისწინებელი რამ მოხდა. მიზეზი მარტივია: თბილისში წასვლის დრო დადგა.
სად იყო და სად არა მოგრუხუნდა ჩვენი მინიბუსი. დავიწყეთ ნელ ნელა ჩალაგება ჩვენ ჩვენი სამოსის და სალაშქრო ეკიპირების. არავის არ უნდოდა წასვლა. მართალია ჩვენს გასვლაში უმეტესობას ვიცნობდი მაგრამ, იყო რათქმაუნდა ახალი სახეებიც. ისე დაუახლოვდით, ერთმანეთს რომ დიდი პუტკუნა ოჯახი გავხდით. დავცალეთ დაკავებული კოტეჯები. გადავეცით გასაღებები იქაურობის მოურავს, ბატონ გელას. დავტვირთეთ ჩვენი ბარგით მინიბუსი. გამოვემშვიდობეთ იქაურებს და დავიძარით თბილისისკენ.
ჰო კაი, ტირილი და მოწყენილობა არ დამანახოთ ახლა (შტო ზა ბეზაბრაზიე ჩორტ პო ბერი!!! მომიტევე გოგა). მთლად პირდაპირ თბილისისკენ კი არ წავსულვართ. უნდა გვენახა, ბარაკონის ეკლესია, საქართველოს ყველაზე ულამაზესი ნიკორწმინდის ტაძარი და შემდეგ გვეთამაშა დახჩობანა შაორზე. ამ ნორმატივებს რომ ჩავაბარებდით მერე შეგვეძლო უკვე წასვლა თბილისისკენ.
რათქმაუნდა პირველი გაჩერება იყო ბარაკონის ეკლესია. პირველად ვნახე ეს ძეგლი. მშვენიერ ადგილასაც არის. გზიდან ქვემოთ არის ჩასასვლელი დაახლოებით 20 მეტრი.
რამოდენიმე სამახსოვრო სურათი გადავიღეთ და გავსწიეთ შემდგომი ადგილისკენ.
რაჭაში ადრე ხშირად დავდიოდი, ოღონდ ქვემო რაჭაში, და სულ მიწევდა გვერდის ავლა ნიკორწმინდის. ერთხელ შევიარე და დაკეტილი დამხვდა (ბედი აქვს მოკლედ ნუ იტყვი, შავი კატაც გზას უთმობს). როგორც იქნა ავისრულე ოცნება და არა მარტო მე. რამდენადაც ვიცი და დიდი იმედი მაქვს რომ არ ვცდები ნიკორწმინდის ეკლესია არის ყველაზე ლამაზი ეკლესია ჩუქურთმების თვალსაზრისით. არ მეორდება, ერთნაირ ჩუქურთმას ვერ იპოვნით. თან როცა მივედით, ორი წყვილი იწერდა ჯვარს. მიუხედავად ამისა მაინც მოვახერხეთ ეკლესიაში შესვლა.
პირდაღებულები დავდიოდით გარკვეული პერიოდი. მართლაც რომ ულამაზესი იყო. ვინაიდან და რადგანაც დროში ცოტა ვერ ვიყავით (გამოსვლა დავაგვიანეთ, ტრადიციას ხომ არ უღალატებდით), მალევე მოგვიწია იქაურობის დატოვება.
შემდეგი გაჩერება შაორის წყალსაცავი (კარებს ნუ მიეყრდნობით... ჰმ). გაჩერება და გადახტომა ერთი იყო მინიბუსიდან, შეცვივდნენ მოკლედ ტბაში, დაიწყეს დახჩობანას თამაში. დაიღალნენ რა ქნან. მერე ამოვიდნენ ნაპირისკენ გაშრნენ და ცოტაც მზეს მიეფიცხნენ. ამასობაში მოვასწარი მესამე დღის რეპორტაჟის ატვირთვაც. გავივსეთ მინიბუსში და წავედით თბილისისკენ.
გზად ცოტა მოგვშივდა და გავჩერდით ერთ-ერთ საკვებ პუნქტთან (მემგონი რესტორანი იყო). ოსტრი (ქართულად ამ საჭმელს ბასრი ჰქვია?) დავაგემოვნეთ. სასმელი მოგვიტანეს “cora cola”. კოკა კოლას ვინ იყო არ ვიცი. ფაქტია ძუკუს სარდაფში ჩამოსხმული ნეშომპალის ლიმონათი იყო. ძალა მოგვემატა, გავსწიეთ თბილისისკენ. სიმღერები გაისმოდა ჩვენს მინიბუსში.
ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა ვიარეთ კი მოუახლოვდით თბილისის მისადგომებს. და ბოლოს კი იმ ადგილზე გავჩერდით სადაც 21 აგვისტოს შევიყარენით. თქვენ წარმოიდგინეთ და სადაც გავჩერდით, უცებ ნაცნობი სახეები შევნიშნე. ქალბატონი ლია, და თამუნია გუდარეხი (ოქრო). გაგვიხარდა მარგამ რა გაგვიხარდა. დავიწყეთ ნელ-ნელა ჩამობარგება. გაუშვით მინიბუსი. მაგრამ ჩვენ არ ვიშლებით მაინც. სადამდე ვიქნებოდით, კარვებს ხომ არ გავშლიდით ბოლო-ბოლო. დავემშვიდობეთ ერთმანეთს და დავიშალეთ, ძალიან ახლო მომავალში შეკრების პერსპექტივით.
რეპორტაჟს რაც შეეხება, მაქსიმალურად მოვინდომეთ და მემგონი რომ ნორმალური გამოგვივიდა. ყოველ შემთხვევაში ერთადერთი რეპორტაჟია ჯერ-ჯერობით რომელიც პირდაპირ ლაშქრობიდან გაიხსნა. დიდი მადლობა ნინიას და ლიბრას დახმარებისთვის. ასევე უღრმესი მადლობა ამ ლაშქრობის ყველა მონაწილეს, რათა ასეთი ბედნიერი დღეები გავატარეთ ერთად.
ასე დამთავრდა ჩემო კარგებო ეს ჩვენი მხიარული გასვლა ზემო რაჭაში... გისურვებთ რომ აუცილებლად ეწვიოთ და ნახოთ იქაური ბუნება. არ ინანებთ.
გათენდა...
დავიწყეთ მოწესრიგება... რათქმაუნდა რომ მხიარულად დავიწყეთ დილა. ძალიიიიიიიიიიან ოდნავი მოწყენილობა იგრძნობოდა. არა იმიტომ რომ ისე ვერ მოვილხინეთ როგორც საჭირო იყო, ან რაიმე გაუთვალისწინებელი რამ მოხდა. მიზეზი მარტივია: თბილისში წასვლის დრო დადგა.
სად იყო და სად არა მოგრუხუნდა ჩვენი მინიბუსი. დავიწყეთ ნელ ნელა ჩალაგება ჩვენ ჩვენი სამოსის და სალაშქრო ეკიპირების. არავის არ უნდოდა წასვლა. მართალია ჩვენს გასვლაში უმეტესობას ვიცნობდი მაგრამ, იყო რათქმაუნდა ახალი სახეებიც. ისე დაუახლოვდით, ერთმანეთს რომ დიდი პუტკუნა ოჯახი გავხდით. დავცალეთ დაკავებული კოტეჯები. გადავეცით გასაღებები იქაურობის მოურავს, ბატონ გელას. დავტვირთეთ ჩვენი ბარგით მინიბუსი. გამოვემშვიდობეთ იქაურებს და დავიძარით თბილისისკენ.
ჰო კაი, ტირილი და მოწყენილობა არ დამანახოთ ახლა (შტო ზა ბეზაბრაზიე ჩორტ პო ბერი!!! მომიტევე გოგა). მთლად პირდაპირ თბილისისკენ კი არ წავსულვართ. უნდა გვენახა, ბარაკონის ეკლესია, საქართველოს ყველაზე ულამაზესი ნიკორწმინდის ტაძარი და შემდეგ გვეთამაშა დახჩობანა შაორზე. ამ ნორმატივებს რომ ჩავაბარებდით მერე შეგვეძლო უკვე წასვლა თბილისისკენ.
რათქმაუნდა პირველი გაჩერება იყო ბარაკონის ეკლესია. პირველად ვნახე ეს ძეგლი. მშვენიერ ადგილასაც არის. გზიდან ქვემოთ არის ჩასასვლელი დაახლოებით 20 მეტრი.
რამოდენიმე სამახსოვრო სურათი გადავიღეთ და გავსწიეთ შემდგომი ადგილისკენ.
რაჭაში ადრე ხშირად დავდიოდი, ოღონდ ქვემო რაჭაში, და სულ მიწევდა გვერდის ავლა ნიკორწმინდის. ერთხელ შევიარე და დაკეტილი დამხვდა (ბედი აქვს მოკლედ ნუ იტყვი, შავი კატაც გზას უთმობს). როგორც იქნა ავისრულე ოცნება და არა მარტო მე. რამდენადაც ვიცი და დიდი იმედი მაქვს რომ არ ვცდები ნიკორწმინდის ეკლესია არის ყველაზე ლამაზი ეკლესია ჩუქურთმების თვალსაზრისით. არ მეორდება, ერთნაირ ჩუქურთმას ვერ იპოვნით. თან როცა მივედით, ორი წყვილი იწერდა ჯვარს. მიუხედავად ამისა მაინც მოვახერხეთ ეკლესიაში შესვლა.
პირდაღებულები დავდიოდით გარკვეული პერიოდი. მართლაც რომ ულამაზესი იყო. ვინაიდან და რადგანაც დროში ცოტა ვერ ვიყავით (გამოსვლა დავაგვიანეთ, ტრადიციას ხომ არ უღალატებდით), მალევე მოგვიწია იქაურობის დატოვება.
შემდეგი გაჩერება შაორის წყალსაცავი (კარებს ნუ მიეყრდნობით... ჰმ). გაჩერება და გადახტომა ერთი იყო მინიბუსიდან, შეცვივდნენ მოკლედ ტბაში, დაიწყეს დახჩობანას თამაში. დაიღალნენ რა ქნან. მერე ამოვიდნენ ნაპირისკენ გაშრნენ და ცოტაც მზეს მიეფიცხნენ. ამასობაში მოვასწარი მესამე დღის რეპორტაჟის ატვირთვაც. გავივსეთ მინიბუსში და წავედით თბილისისკენ.
გზად ცოტა მოგვშივდა და გავჩერდით ერთ-ერთ საკვებ პუნქტთან (მემგონი რესტორანი იყო). ოსტრი (ქართულად ამ საჭმელს ბასრი ჰქვია?) დავაგემოვნეთ. სასმელი მოგვიტანეს “cora cola”. კოკა კოლას ვინ იყო არ ვიცი. ფაქტია ძუკუს სარდაფში ჩამოსხმული ნეშომპალის ლიმონათი იყო. ძალა მოგვემატა, გავსწიეთ თბილისისკენ. სიმღერები გაისმოდა ჩვენს მინიბუსში.
ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა ვიარეთ კი მოუახლოვდით თბილისის მისადგომებს. და ბოლოს კი იმ ადგილზე გავჩერდით სადაც 21 აგვისტოს შევიყარენით. თქვენ წარმოიდგინეთ და სადაც გავჩერდით, უცებ ნაცნობი სახეები შევნიშნე. ქალბატონი ლია, და თამუნია გუდარეხი (ოქრო). გაგვიხარდა მარგამ რა გაგვიხარდა. დავიწყეთ ნელ-ნელა ჩამობარგება. გაუშვით მინიბუსი. მაგრამ ჩვენ არ ვიშლებით მაინც. სადამდე ვიქნებოდით, კარვებს ხომ არ გავშლიდით ბოლო-ბოლო. დავემშვიდობეთ ერთმანეთს და დავიშალეთ, ძალიან ახლო მომავალში შეკრების პერსპექტივით.
რეპორტაჟს რაც შეეხება, მაქსიმალურად მოვინდომეთ და მემგონი რომ ნორმალური გამოგვივიდა. ყოველ შემთხვევაში ერთადერთი რეპორტაჟია ჯერ-ჯერობით რომელიც პირდაპირ ლაშქრობიდან გაიხსნა. დიდი მადლობა ნინიას და ლიბრას დახმარებისთვის. ასევე უღრმესი მადლობა ამ ლაშქრობის ყველა მონაწილეს, რათა ასეთი ბედნიერი დღეები გავატარეთ ერთად.
ასე დამთავრდა ჩემო კარგებო ეს ჩვენი მხიარული გასვლა ზემო რაჭაში... გისურვებთ რომ აუცილებლად ეწვიოთ და ნახოთ იქაური ბუნება. არ ინანებთ.
konstantine
'74' '37' '29' '27' '01'
'74' '37' '29' '27' '01'
- ninininuca
- მაწანწალა
- Posts: 336
- Joined: 08 ივლ 2009, 08:22
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ასეთი სახეებით გავედით თბილისიდან
ხალხს ისევ ეძინება განსაკუთრებით დაგვიანებულებს

ტყიბულში გავჩერდით,ბაზარი მიიარმოიარეს,ზოგიერთებმა კი იქვე გავისეირნეთ და ლამაზი გედებიც აღმოვაჩინეთ



შემდეგი გაჩერება უწერა და მჟავე წყალიც დავაგემოვნეთ,ულამაზესი ნაძვებიც გამოჩნდა





ტყიბულში გავჩერდით,ბაზარი მიიარმოიარეს,ზოგიერთებმა კი იქვე გავისეირნეთ და ლამაზი გედებიც აღმოვაჩინეთ



შემდეგი გაჩერება უწერა და მჟავე წყალიც დავაგემოვნეთ,ულამაზესი ნაძვებიც გამოჩნდა




- ninininuca
- მაწანწალა
- Posts: 336
- Joined: 08 ივლ 2009, 08:22
- ninininuca
- მაწანწალა
- Posts: 336
- Joined: 08 ივლ 2009, 08:22
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ეს ჩვენი ანგელოზი ნინია,ისე არ დაიჯეროთ მკვლელია

ეს თაკოა,მონადირეს პლიუსი,კოსტანტინესა და ბუტკუცუნას გმირი

თაკო,კოსტანტინე,ლაშა და მე


ეს თაკოა,მონადირეს პლიუსი,კოსტანტინესა და ბუტკუცუნას გმირი

თაკო,კოსტანტინე,ლაშა და მე

Last edited by ninininuca on 04 სექ 2010, 21:26, edited 1 time in total.
- ninininuca
- მაწანწალა
- Posts: 336
- Joined: 08 ივლ 2009, 08:22
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
გზად ბუბასკენ






Last edited by ninininuca on 01 სექ 2010, 12:20, edited 1 time in total.
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ninininuca
ყოჩაღ ნინ, Так держать!!!
ყოჩაღ ნინ, Так держать!!!
იმეტყველე გამართული ქართულით!!!
- ninininuca
- მაწანწალა
- Posts: 336
- Joined: 08 ივლ 2009, 08:22
შოვი 2010 (რაჭა ჩემი სიყვარული)
ლამაზი ნაძვები და ღრუბლები


ესეც მე

ეს სურათი ამშვენებს ჩემს კომპიუტერს



გოგუნებიი

ისევ მე

Last edited by ninininuca on 04 სექ 2010, 21:26, edited 1 time in total.






