შატილის ასულის ხსოვნისათვის

z g a r b i · Post by **z g a r b i** » 17 ნოე 2008, 15:40

შატილი წელს ნათლისღებაზე გავიცანი..... მაშინ გაყინულ არაგვში ჩავიდა, მე ვერ გავბედე იქ ჩასვლა,გარშემო სულ თოვლი იყო....... ასეთი დამამახსოვრდა ის,მხირული,სიცოცხლითსავსე.. მისი თვალებიდან თავისულფალი სული იმზირებოდა........
მაშინ პირველად და უკანასკნელად ვნახე შატილი. ბოლომდე მქონდა იმედი რომ ასეთი სული არ დანებდებოდა

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 17 ნოე 2008, 15:47

Trulala wrote:ბოლოს შატილი კარვის დაბადების დღეზე ვნახე...
უხასიათოდ ვიყავი, საკუთარ თავში ჩაკეტილი... არ მინდოდა ურთიერთობა.... რას წარმოვიდგენდი რომ შანსი გავუშვი ხელიდან და ამ ადამიანს ამ ცხოვრებაში ვეღარ ვნახავდი?...
მისი ბოლო თხოვნა კი რამდენიმე კვირით ადრე, მგონი ნაიას რომ ვაცილებდით მაშინ იყო...
აღდგომის დღეებში მე მარტოს მინდოდა ასვლა აბასთუმანში. ხალხი ორშაბათს დიდგორში ხეების დასარგავად აპირებდა ასვლას... მე არ მინდოდა იქ წამოსვლა...
შატილმა კი არ ვიცი რატომ, მაგრამ ისეთი დაჟინებით მთხოვდა წამოდიო... უარი ვუთხარი...
გავიდა დრო, ეს ამბავი მოხდა... მაშინვე გამახსენდფა შატილის თხოვნა და მიუხედავად აბასთუმანის შემდეგ დაღლილობისა და ფეხის ტკივილისა წავედი... უკანასკნელი თხოვნა იყო, რომლის არ შესრულების უფლებაც არ მქონდა...
იქ შატილის სახელზე ხე დავრგით...
მას მერე ეგ ხე არ მინახავს... მაინტერესებს... ეგებ ავიდეთ და იქ მოვიგონოთ შატილი?

nusa · Post by **nusa** » 17 ნოე 2008, 15:48

გავიხსენო?!...

ან კი, რა დამავიწყებს თამუნას ლაღ ღიმილს...

Jnosy · Post by **Jnosy** » 17 ნოე 2008, 16:02

* ტრაგედიას სულაც არ არის ეს

ყველას ძაააალიან დაწყდა გული, მესმის, მაგრამ ძალიან გთხოვთ გახსოვდეთ რომ თამარი გარდაიცვალა

მისი დახმარება ახლა უფრო ძნელია ვიდრე აქამდე, ასე, რომ ვილოცოთ მისი სულისთვის...

zika · Post by **zika** » 17 ნოე 2008, 16:22

[/quote]

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 17 ნოე 2008, 16:30

თამო,

იმდენი რამ მახსენდება, არ ვიცი, რა დავწერო.

მეც აბასთუმანში გაგიცანი, ნაიას დაბადების დღის გასვლაში. 5 თვე გიცნობდი სულ. უძვირფასესი ადამიანი გახდი ჩემთვის ამ მოკლე პერიოდის განმავლობაში. მახსოვს, შენი ავარიის ამბავი რომ გავიგე და ატირებულს რომ მკითხეს, "ბავშვობის მეგობარს დაემართა ეს უბედურებაო?" გამიკვირდა, "არა რამდენიმე თვეა ვიცნობ, მაგრამ ბავშვობის მეგობარში არ გამომერჩევა ისეთი ძვირფასიათქო

".

შენნაირი სიცოცხლით სავსე და მხიარული ადამიანები იშვიათია, ყველა სიტუაციაში დადებითი მუხტი შეგქონდა, იმდენად გიხაროდა ცხოვრება. თითქოს იცოდი რაც შეგემთხვეოდა და რა ადრეულად დაგკარგავდით და ცდილობდი, გაორმაგებულად გეჩუქებინა გარშემომყოფთათვის სითბო და სიხარული.

მგონი ბელამ დაწერა, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ არ ვიცნობდიო... საბედნიეროდ გიცნობდი... უფლის მადლობელი ვარ რომ მომცა შენთან თუნდაც ხანმოკლე დროის განმავლობაში ურთიერთობის ბედნიერება. შენ ერთერთ ნათელ წერტილად დარჩები ჩემს ცხოვრებაში, რომელსაც ყოველთვის სიხარულით, ცოცხლად გავიხსენებ...

ვინ დათვლის რამდენი ფოტო მაქვს შენთვის გადაღებული. თითოეულ მათგანთან ცალკე ისტორია და სასიამოვნო მოგონებაა დაკავშირებული. არ ვიცი, რომელი ერთი ამოვარჩიო აქ დასადებად, რომ შენს მეგობრებს ცოცხლად დავამახსოვროთ შენი თავი.

თუმცა ამ ფოტოების დასადებად დიდი, ძალიან დიდი დრო გვაქვს, როცა კი მოგვენატრები, ყველა ხომ მაშინვე აქ შემოვიხედავთ?

მანამდე გზას დაგილოცავ, თამო, უფლისკენ მიმავალ გზას. ჩვენ კი ვეცდებით ლოცვით ეს გზა გაგიადვილოთ.

მიყვარხარ...

zika · Post by **zika** » 17 ნოე 2008, 16:41

lama wrote:

შენ ჩვენო სიცოცხლევ სულ მუდამ ჩვენთან იქნები ჩვენს გვერდით სულ ასეთი მომღიმარი

Truli · Post by **Truli** » 17 ნოე 2008, 16:42

მე კი ის მახსენდება.. შატილი ხშირად ამბობდა, რომ ისე ჩაითრია კარავმა, რომ სხვა მეგობრებს ვეღარ ნახულობდა... სულ მეკითხებიანო, რა არის ეს კარავი.ჯი, სექტააო ასეთიო?...

Truli · Post by **Truli** » 17 ნოე 2008, 17:02

ეს იყო დავით გარეჯში..

Ninukala · Post by **Ninukala** » 17 ნოე 2008, 17:07

Trulala
გარეჯში მართლა ფანტასტიური იყო.... ძალიან მიყვარს გოგას ეს ფოტოები....

როგორი მხიარულები ვართ მე და შატილი....

მე მახსენდება როგორ მცინებდა ლაპარაკში...

Truli · Post by **Truli** » 17 ნოე 2008, 17:33

არმაზი...
აქაც რა მხიარულია, ლეგენდარული ხინკალ-ქუდით...
მახსოვს ამ გასვლაში ვაჩუქე ბილაინის შარფი და წელზე მოიხვია, როდესაც უშანგი ქიქოძის სახლი დავტოვეთ...

Truli · Post by **Truli** » 17 ნოე 2008, 17:55

ესეც შატილი ჩემი ნაჩუქარი შარფით

lama · Post by **lama** » 17 ნოე 2008, 18:12

შენ ჩემს გულში დარჩები სამარადისოდ ჩემო სიხარულო

ჩემო სილაღევ ჩემო ბუსხუნავ (მახსოვს ამ სიტყვას, რომ ვეძახდით ერთმანეთს )

მომენატრები ძალიან ძალიან ძალიან

რომ გნახავ კიდევ აი ასე დავდგები შენს გვერდით

ძალიან დამწყვიტე გული

შენ ჩვენო სიცოცხლევ სულ მუდამ ჩვენთან იქნები ჩვენს გვერდით სულ ასეთი მომღიმარი

namcecuna · Post by **namcecuna** » 17 ნოე 2008, 22:42

ყველაფერს რასაც აკეთებდა -მთელი ასრსებით აკეთებდა, მთელი ენერგიით და გულით...

სულ მომღიმარი მიდგას თვალწინ და მისი კისკისი ჩამესმის, გამორჩეული, ხალასი...

მთელი ზამთარი ვგეგმავდით საციგურაოდ წასვლას, თამუნამ დამაყენა ციგურებზე ბაკურიანში და რომ ჩამოვთბილისდით-ყინულის სახლში უნდა გაგვეგრძელებინა ციგურაობა... ბოლოს ზუსტი დღე რომ დავთქვით-მალევე ავარიაც მოხდა...

ეს ფოტო მიყვარს... ასეთი გულით ეკიდებოდა ყველაფერს, რასაც მისი თვალი და ხელი მისწვდებოდა...

namcecuna · Post by **namcecuna** » 17 ნოე 2008, 22:43

და ეს ბედნიერი დღე მიყვარს...

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS