’’სამარგალო გვალო შხვა რე’’ ანუ ჩემი ’’ოდაბადე’’

[lali]

ეს ჩემი სოფლის თავშეყრის ადგილია, ეგრეთწოდებული ’’ ბირჟა’’.აქ იდგა სამი ჭადარი, მათგან მხოლოდ ერთი გადარჩა, რადგან ყველაზე ახალგაზრდა და ჯანსაღი იყო. მოსაჭრელად ვერანაირი მიზეზი ვერ მოუდეს, გარდა იმისა, რომ სულ წუწუნებდნენ მავანნი _ გზას გვიმრუდებს, შარას ორად ყოფსო




თუ ფანტაზიას მოიხმართ, ამ სურათის შევსებაც შეიძლება -

მარჯვნივ იდგა თეთრი ქვის თლილი ლოდებისაგან აშენებული ჩაის მიმღები პუნქტი, მარცხნივ კი - სოფლის მაღაზია, რომელშიც ავეჯის გარდა, აბსოლუტურად ყველაფრის შეძენა შეიძლებოდა...

ერთიც და მეორეც, ახლო წარსულში, დროის უკუღმართობამ შეიწირა

ჯერ ფარულად, მერე კი , აქაოდა არავინ არის ხმისამომღებიო, ნაწილ- ნაწილ დაშალეს ორივე.

იგივე ბედი ეწია იქვე, ღობის კუთხეში მდგარ ხის ფარღალალა წისქვილსაც.
მისი ჭიანაჭამი, სიძველისაგან დახეთქილი ფიცრებიც ვიღაცას მოუვიდა თვალში და ოდესღაც სასიყვარულო ნაწერებით დაკაწრულმა კედლებმა, ვიღაცის სასიმინდე გაამაგრეს...

p.s. დამავიწყდა აღმენიშნა, რომ აქ იმართებოდა ’’ სახელგანთქმული ნარდის ჩემპიონატები’’. აქვე იდებოდა ნიძლავიც და ამ ჭადარზე, დიდის ამბით, მთელი ზარ-ზეიმით, აკრავდნენ რვეულის ფურცელს , რომელზეც დიდი ასოებით ეწერა გამარჯვებული ადამიანის სახელი ( რა ტქმა უნდა, მორიგ ’’ჩემპიონატამდე’’ )

[GOGONA]

ჭიშკარსმოყურადებული ბებია...

სახლში ვარ...

ვიცი, ტაბლაზე ახლადამოყვანილი ჭყინტი ყველი და ...

ეჰ, მეცნაურა

[lali]

ესეც ტრიფოლიის ღობე. გაძვრება ახლა მის ეკლებში თუნდაც ვარიკელა?






შორიდან მისი ნაყოფი წვრილ მანდარინს ჰგავს, მას ყინვაგამძლე ფესვების გამო
ციტრუსის დასამყნობად (საძირედ) იყენებენ.

ბუნებრივი და პირველქმნილი ყველაფერი საუკეთესოა.

სად გინახავთ ტყეში პანტის ან წაბლის ხე, რომელსაც რწყავენ, ძირს უბარავენ ან სულაც, ფუთავენ ყინვამ რომ არ გაახმოს

ეს ხელოვნურად შექმნილს უნდა მუდმივად ყურადღება და პატრონობა

[lali]

შეადარეთ ერთმანეთს ხელოვნურად გაკეთებული და ტრიფოლიის ბუნებრივი ღობე

რკინის ბადეც შეიძლება დაიჟანგოს, გაფუჭდეს და შეკეთება დასჭირდეს.

ტრიფოლია კი თავის თავს თვითონ შველის, ყოველ გაზაფხულზე ახალ ამონაყარს რომ გაიკეთებს




ამ ფოტოს მე ბუნებრივსა და ხელოვნურს შორის ჭიდილს დავარქმევდი

[ლეონტი]

ეს ჩემი სოფლის თავშეყრის ადგილია, ეგრეთწოდებული ’’ ბირჟა’’.აქ იდგა სამი ჭადარი, მათგან მხოლოდ ერთი გადარჩა, რადგან ყველაზე ახალგაზრდა და ჯანსაღი იყო. მოსაჭრელად ვერანაირი მიზეზი ვერ მოუდეს, გარდა იმისა, რომ სულ წუწუნებდნენ მავანნი _ გზას გვიმრუდებს, შარას ორად ყოფსო

მარცხენა ყანის პატრონმა ღობე გადმოწიოს და ჭადარი მოაყოლოს ღობეში, ამით სენტიმენტალურ მოგონებებისგან იხსნის მავანს ,თან ჭადარს გადაარჩენს, აგრეთვე აღარავინ იტყვის გზა ორად იყოფაო.
სანამ დროა თორე მოვლენ მანდაც ჯპს-ით მზომავები და გვიან იქნება.

[lali]

სამეგრელოს მოსახლეობის 99, 9 % სიმინდის მოყვანით ირჩენს თავს.

არა, ის 0,1 %- იც სიმინდის პროდუქტს გეახლებათ, მაგრამ ზარმაცი კაცის ამბავი არ იცით , სეზონზე ხილით ვაჭრობა უფრო ეადვილება, ვიდრე ყანის მოვლა და მერე იმ ნავაჭრი ფულით სიმინდს ყიდულობს





ასე გამოიყურება ყანა მოსავლის საბოლოო აღებამდე


’’ჯარისკაცები’’

[lali]

ლეონტი


მართალს ბრძანებთ, ბატონო, სენტიმენტალურმა მოგონებებმა მძლია,

მაგრამ ...

ბავშვობას ვიხსენებ და...

ისე, მე რომ მიყვარს ეს ყველაფერი, ასე მგონია რომ სხვასაც უნდა უყვარდეს-მეთქი

[lali]

სოფლის გლეხი ’’ადგილობრივი’’ გამწევი ძალით.

ხუმრობა იქით იყოს და ურმისა და ხარის გარეშე კაცი ცოდვაა სოფლად.

ტრაქტორი ვერ დახნავს მთა- გორაზე შეფენილ ყანას





მამა-შვილი

[ლეონტი]

ლეონტი
ისე, მე რომ მიყვარს ეს ყველაფერი, ასე მგონია რომ სხვასაც უნდა უყვარდეს-მეთქი

კი,ნამდვილად, სხვასაც უყვარს, კარაველებზე ატვეჩაი ვარ, მაგალÑŒითად
აპა არა?
სხვების არ ვიცი .

[lali]

სახლი, თუ შიგ არავინ ცხოვრობს , იშლებაო და ალბათ, მართლებიც არიან

ეს პროფესორ სერგი ჭილაიას სახლია, მეზობლები უვლიან, მაგრამ იგი მაინც სავალალო მდგომარეობაშია

[lali]

ლეონტი


კარველების იმედი მეც მქონდა

და კიდევ ’’მიაგკი ზნაკი’’ მომეწონა ’’ლ’’-ს მერე

[lali]

ეს ნინა ბებიას და პაუ ბაბუას სახლია. ’’ პაუ’’ ობობას (’’პაუკის’’) შემოკლებული ფორმაა. მართლაც ობობას ჰგავდა ღიპიანი და მოკლე ხელ-ფეხის პატრონი პაუ ბაბუა, აბსოლუტურად მოტიტვლებული თავითა და უზარმაზარი შავი რქისჩარჩოიანი სათვალეებით
ეს ის ’’სახელგანთქმული’’ პაუ ბაბუა იყო, რომელიც სეზონიდან სეზონამდე ერთპიროვნულად ფლობდა ნარდის მითამაშის ’’ჩემპიონის’’ ტიტულს

[lali]

ახლა, ეზოს დავუბრუნდეთ, თავის პატრონზე არანაკლებ ’’ცნობილი’’ ნამდვილი მეგრული ოდით.
მისი ლამაზი რიკულები და აივნის სამშვენისები ბევრს იზიდავდა, ხელოვან ხალხსაც კი

ადრეც ვახსენე, ამ სახლის რამდენიმე კადრი შესულია ფილმში ’’ბათუ ქექია’’

ამ ეზოს ჭიშკარი თითქმის არ იკეტებოდა ( ნინა ბებია ’’მეწამლე’’ იყო )
ახლა კი მოხუცები არ არიან და მეზობლები პატრონობენ ისე, უბრალოდ, თავიანთი სურვილით.
ზამთარში სახურავს ხვეტენ თოვლისაგან, ზაფხულში კარ- ფანჯარას აღებენ - კედლები გამოშრესო.

ხანდახან წინკარში ლობიოსაც აშრობენ და ბოძებს შორის ხურმის ჩირსაც კიდებენ გასახმობად

[lali]

ხის სახლებს აგებდნენ, დიდი მონდომებით და ძალიან ლამაზად,

თან ისე შნოიანად, რომ ქვის სახლებს არაფრით ჩამოუვარდებოდა.


ეს სასტუმრო ოთახის კირითშეფითქული ბუხარი და სპილენძის ლამპის ჩამოსაკიდებელი მოჩუქურთმებული ნიშაა ჭერში ჩატანებული

[lali]

აივნის ჩახვეული ჩუქურთმები სიამოვნებას იწვევს მნახველში.
ეს ყველაფერი ხელით კეთდებოდა, ხშირად უბრალო ’’ჯაყვით’’, ჯიბის დანისმაგვარი ხელსაწყოთი, ჩარხის გარეშე.

რათქმა უნდა, აივანს ცალი მხარე ამოშენებული ქონდა, იქ სკამ-ლოგინი იყო მიდგმული, ზაფხულის ცხელ ღამეებში გარეთ, სიგრილეში დასაძინებლად
და ისედაც, მშვენიერი მოსასვენებელი იყო დაღლილი კაცისთვის...

და კიდევ, მყუდრო საჭორაო ადგილი ახალი ამბებისმოყვარული მეზობელი ქალებისათვის