”პახოდში” სულ მარტო

კოცონის ირგვლივ სასაუბრო თემები

Moderators: Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia

User avatar
KINALOKO
იეტი
Posts: 2266
Joined: 25 აპრ 2007, 13:41
Location: "океан вливающегося в каплю"
”პახოდში” სულ მარტო

Post by KINALOKO » 23 ივლ 2007, 14:58

ყოველჯერად ეგრე გამოდის...
ეგაა...
:)
земля -- это ангел,
несущий меня по небу.
Мир состоит из глаголов, а не из существительных.
Ищите себя в самих себе, и вы найдете все.

auf

User avatar
ARCHILI
იეტი
Posts: 8437
Joined: 13 ივნ 2007, 13:08
”პახოდში” სულ მარტო

Post by ARCHILI » 27 ივლ 2007, 14:10

14-15 წლის ვიყავი.. ალბათ, გასაგებია ყველასათვის ამ ასაკის ტვინისა და გონიერების ამბავი..

ჰოდა.. ერთ მშვენიერ დღეს, ცივილიზაციაზე გაბრაზებული, ავდექი და გავეშურე..

გავეშურე, რა.. მეც ახლა ქვეყნიერების დასაწყისისაკენ არ მევლო-რა.. გავუხვიე ცხვარიჭამიის მხარეს.. მცირე საგზალი, მცირედი წყალი და მისთანები, ბუნებრივია..

სოფელ გლდანს რომ გასცდებით, არ ასული ცხვარიჭამიამდე, გზის გასწვრივ ჩამოედინება ე.წ. "მშრალი ხევი", რომელიც იმდენად პატარაა ხოლმე, რომ ზაფხულობით შრება კიდეც ძირითადად.. თუმცა გაზაფხულობით, ცოტაოდენ გადარევაც შეუძლია..

იქვე, მთაზე ძველი ეკლესიაა.. იქ ადრეც მიყვარდა ხოლმე სიარული (რატომღაც მიყვარდა დახავსებული ძველი საფლავების გაწმენდა... რა ვიცი, რა ვიცი..).. ახლა.. რამდენადაც ვიცი ტაძარი უკვე მოქმედია და მგონი მონასტერის არის განთავსებული და დღემდე ვერ მოვაბი ასვლას თავი (3-4 წელია ალბათ აღარ ვყოფილვარ)..

ამ დღესაც ავედი და მიმოვიარე იქაურობა.. ტაძარში ერთი გასაცოდავებული ცოცხი იდო, ცოტა ოდენ მიმოვალაგე, მერე საფლავების მიმოვწმინდე და...

მოკლედ, ბევრი რომ არ გავაგრძელო, ღამე იქ დავრჩი... ღამე ტაძარში დაძინება შემეშინდა და გარეთ მივეყუდე... მერე გარეთაც შემეშინდა და თან შემცივდა...

ოოოო... რაც მე კაცობრიობას ხან ვაგინე და ხან ბოდიშები ვუხადეეეე.... იცოცხლე, გინება ბოდიშს ცვლიდა, ბოდიში - გინებას...

როდის ჩამეძინა, თავადვე არ მახსოვს, მაგრამ.. მეორე დღეს, გავიღვიძე თუ არა, სულ სირბილით დავეშვი ქვევით.. აქ ცოტა ვაზვიადებ... სინამდვილეში, რომ ავდექი, ძალიან კარგად ვგრძნობდი თავს, ჩავედი წყალზე, პირი დავიბანე და ფრიად მოშიებული დავუბრუნდი ცივილიზაციას...

საინტერესო იყო, რომ ამ ღამის შეციების მიუხედავად, არც გავციებულვარ..

მას მერე ამ ტაძართან კიდევ უფრო მეტი რამ მაახლოვებდა, რადგან მან ყველაფერთან ერთად მეგობრობა და მეგზურობა გამიწია..

თუ სწორად მახსოვს, ეს იყო ჩემი პირველი ერთღამიანი გასვლა ბუნებაში, როდესაც კაციშვილი არ იყო ახლო-მახლოს (ადამიანს ვგულისხმობ, თორემ ღვთისმშობელიც იქ იყო და მაცხოვარიც)..

რა ვიცი.. მართალია, ამ დღეს პახოდის მოტივაციით არ წავსულვარ, მაგრამ.. არსობრივად ეგრე გამომივიდა და იქნებ, მარტო "პახოდობაშიც" ჩამეთვალოს..

მარტოპახოდადმყოფი აბალდუის მოგონებებიდან!
Image

User avatar
Tony soprano
ბილიკზე მოარული
Posts: 45
Joined: 14 დეკ 2009, 21:33
Location: ''Где то между этим миром и кем''
”პახოდში” სულ მარტო

Post by Tony soprano » 25 დეკ 2009, 15:01

მე ვაპირებ ეგრე სიარულს კარგა ხანი , ოღონდ საზღვარგარეთ..
მარშრუტი ჯერ არ შემიდგენია.
Image

ახალი თემის შექმნა
პასუხი თემაზე

FORUM_PERMISSIONS

You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum

ახალი წერილი ახალი წერილი    ახალი წერილი არაა ახალი წერილი არაა    ანონსი ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ] ახალი წერილი [ ცხარე ]    ახალი წერილი არაა [ ცხარე ] ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]    თვალშისაცემი თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ] ახალი წერილი [ დაკეტილია ]    ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ] ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]