ზანავი-ნუნისი(გოდერძი)-ზვარე

ilia · Post by **ilia** » 24 ივლ 2005, 20:21

აბა ჰე დაიწყეთ მოყოლა, მე მეზარება. მარტო ფოტოებს დავდებ.

ilia · Post by **ilia** » 24 ივლ 2005, 22:56

ჩავედით ზანავში, GVALVA მძღოლთან ასწორებს ანგარიშს

ilia · Post by **ilia** » 24 ივლ 2005, 22:59

აუ ეხლა მაგრად მეძინება, წავედი.

ეჰ, სად არის MIKA, ეხლა აქ 10ჯერ მაინც ექნებოდა დაპოსტილი.

ilia · Post by **ilia** » 25 ივლ 2005, 10:21

ხალხო უკაცრავად მაგრამ მაგარი დაკავებული ვარ, დღეს ბევრი საქმე მაქვს, ხვალ დილით ადრე ქალაქიდან გავდივარ და შეიძლება ვერ დავყარო სურათები. ჩემი გადაღებული ყველა სურათი ირინას ჩავუწერე დისკზე, იმისგან ალბათ GVALVA გადაიწერს და ის დაყრის რასაც მოინდომებს. აბა ჰე თქვენ იცით.

Lotosi · Post by **Lotosi** » 25 ივლ 2005, 10:45

ეხ........ დადეთ რა სურათები

სულმოუთქმელად ველი

toga · Post by **toga** » 25 ივლ 2005, 10:45

გვალვა ნუ ზარმაცობ დაყარე სურათები დღეს აუცილებლათ უნდა წავიღო და ამხანაგებს ვაჩვენო

Lotosi · Post by **Lotosi** » 25 ივლ 2005, 10:51

არ წამიყვანეთ, ხომ კარგი.....

სურათებსაც არ მაჩვენებთ

Nika · Post by **Nika** » 25 ივლ 2005, 11:30

იხილეთ: http://photo.hit.ge/forum/index.php?showtopic=1172

toga · Post by **toga** » 25 ივლ 2005, 12:56

გაიხარე სურათებისთვის ნიკა მაგრამ ილიას გადაგებულიც გვინდა იმაში მეორე დგის ამბები არის გადაგებული ბანაობები და ეგეთი ამბები

nunuka sharvashidZe · Post by **nunuka sharvashidZe** » 25 ივლ 2005, 14:44

ეჰ აქ ახალი სურატები არარის ისევ ბოკეს დავათვალიერებ

Post by **Gvalva** » 25 ივლ 2005, 16:38

ხალხო, აქ თუ რეპორტები მარტო მე უნდა მეწერა ბევრად უფრო ადვილი საიტის გაკეთება შეიძლებოდა, ამხელა მახინას არ გავაკეთებდი.

14 ადამიანი იყო ლაშქრობაში და ყველა მე მელოდება!!

Nika · Post by **Nika** » 25 ივლ 2005, 20:50

Gvalva
რა ვქნა ცოტა არ იყოს ჭედავს ეს სერვერი. ახლა უკვე დადებულ ფოტოებს გადმოვლინკავ აქეთ.

მაშ ასე. შაბათს დილით ჩავედით ზანავში.

თავშესაფარამდე პატარა აღმართი იყო ასასვლელი.

ხედი ზევიდან ზანავსა და მტკვრის ხეობაზე

თავშესაფართან პირველი უსიამოვო სიურპრიზი გველოდა. აქ წყალი არ იყო მეორე სიურპრიზი ის იყო რომ მეოთხე მარშუტი საკმაოდ გათელილ სამანქანო გზას მიუყვებოდა რომელზეც აშკარად ბევრი "ურალი" დადიოდა (ხვდებით რითი დატვირთული) არადა აქ ხე ტყის მოჭრა კი არა და მანქანებით სიარული უნდა ყოფილიყო აკრძალული. მივუყვებოდით სამანქანო გზას ალაგ-ალაგ დასვენებებით და ჩამორჩენილი ხალხის დალოდებებით.

აი ამ გზით გვიწევდა სიარული. წინ სერიოზული აღმართი გველის. აქვე გზაჯვარდინზე შეგვხვა ვიღაც კაცი რომელმაც გვითხრა რომ წყალი წინ იქნებაო.

ისევ ხედები და ისევ დასვენება

რაღაც მომენტში როცა უკვე 5 კილომეტრამდე გვქონდა გავლილი გზა გაშლილ მინდორზე გავიდა სადაც პატარა ქოხი იდგა. იქვე ჩრდილში რამდენიმე ადამიანი ქეიფობდა. მათ წყარო მიგასწავლეს (იქვე იყო 100 მეტრში) და ასევე მიახლოებით აგვიხსნეს ჩვენი გზის შესახებ (უნდა აღინიშნოს რომ ამ ადგილამდე ნიშნები პრაქტიკულად არსად იყო). ბილიკი სამანქანო გზიდან გადავიდა და ტყეში მიდიოდა. თუმცა არ ეტყობოდა რომ მასზე ვინმეს წელს გაევლოს. საბედნიეროდ აქ ნიშნები (დამტვრეული თუ მთელი) ჩანდა ხოლმე. ზოგან "გზა" ასეთი იყო

ზოგან კიდე ცოტა უფრო გარკვეულად ჩანდა

ნუ ეს ყველაფერი საკმაოდ დიდი სიზუსტით ემთხვეოდა GPS-ის მონაცემებს ასე რომ არაფერი იყო საშიში.

რაღაც მომენტში გზა წყალგამყოფზე ავიდა.

რუკებისა და GPS-ის მონაცემებით აქედან მარცხნივ იყო დედაბერა. ხოლო ნუნისისკენ გზა მარჯვნივ მიდიოდა. თუმცა დედაბერას გზა როგორც ასეთი არსად ჩანდა. ყველგან ბალახი იყო. პრინციპში არც ნუნისის გზა ჩანდა სადმე. საბედნიეროდ დიდი ჯგუფი ვიყავით და ალაგ ალაგ (4)-ანებს ვხედავდით. ბოლოს ილიამ ამ (4)-იანებთან გავლის შემდეგ რამდენჯერმე "შვილო, გოდერძი!" (Copyright "ჯარისკაცის მამა") დაიძახა და ამ ნიშნებსაც ეგრევე "გოდერძი" დაერქვა. ცოტა ხანში ბილიკის ნიშნები ისევ გამოჩნდა. ამ დროს გზა უკევ დაბლა ეშვებოდა. აქ ცოტა განსხვავებული ტყე იყო.

GPS-ის და რუკის ინფორმაციით მალე გზას მარცხნივ ლამის 180 გრადუსით უნდა მოეხვია. ასეც მოხდა თუმცა ამ ადგილზე ცოტა "დავიკარგეთ" ბოლოს "გოდერძი" ვიპოვეთ და ბილიკს გავუყევით. ქედის ნუნისის მხარეს "გოდერძები" გაცილებით მეტი იყო და დაკარგვისა აღარ გვეშინოდა. თუმცა ერთ ადგილას ტყე მოულოდნელად მდელოთი შეიცვალა და აქედან საით უნდა გავსულიყავით ძლივს გავაგენით. ნუ მდელო ეს პირობითად იყო. ძალიან მაღალი ბალახები და სხვა მოჯუნგლო ელემენტები იყო უფრო. ბოლოს მიკამ მდელოს (ხო მდელო დახრილი იყო ასე 40 გრადუსით) მეორე ბოლოში კალმისტარი იპოვა და ჩვენც ეგრევე იქით გავეშურეთ. კალმისტართან რიტუალების და ლოცვებიდ ჩატარების შემდეგ გავაგრძელეთ დაშვება. ცოტა ხანში გზა ჩახერგილი აღმოჩნდა მასზე დაცემული ხეებით. ასეთი ადგილი სულ 2-თუ 3 იყო და ზოგან ხეებზე, ზოგან ხეებს ქვეშ, ზოგან კიდე ხეების შიგნით გავძვერით ძლივს. ცხადი გახდა რომ აქ ცხენი ვერანაირად ვერ გაივლიდა. ბოლოს როგორც იქნა გზა აი ამ მდელოზე ჩამოვიდა.

ეს მდელო მე მახსოვდა აქ ოდესღაც ბავშვობაში ვიყავი ნამყოფი რამაც ყველა დაგვამშვიდა. ნუნისის ეკლესია ახლოს უნდა ყოფილიყო. თუმცა მდელოზე დიდხანს ვერ გავჩერდით. კოღოების რაოდენობა აქ რეკორდული იყო.

საუბედურიდ ორი მოლაშქრე წინ იყო წასული და ერთ ადგილას ნუნისის ეკლესიის გზისკენ არ გადაუხვიეს და მთავარ გზას გაყვნენ. აქვე მზემ თავისი ბოლო სხივები დაგვანახა.

როცა გასწრებულებს დავეწიეთ ალტერნატივის წინაშე აღმოვჩნდით. ნუნისიდან ზვარეში 2 გზა მიდიოდა.
1) ნუნისის ეკლესიასთან უნდა ჩავსულიყავით (რადგან 4 მარშუტს ავცდით და პირდაპირ ეკლესიასთან არ აღმოვჩნდით) და შემდეგ უკვე სამანქანო გზით მივსულიყავით ზვარეში. ბოლო 1.5 კმ. აღმართი უნდა გვევლო
2) შეგვეძლო ეგრევე არც ისე დიდი აღმართის ავლით გადავსულიყავით ნასოფლარ პატარა ხარაგაულში და იქიდან ჩავსულიყავით პირდაპირ ზვარეში. ამ ვარიანტში ეკლესიას ვერ ვნახავდით.
ხო ბერების კლდის ნახვას აზრი ისედაც აღარ ჰქონდა რადგან იქ სიბნელეში უკვე ვერაფერს დავინახავდით. საბოლოოდ მეორე ვარიანტი ავირჩიეთ. ეს არც ისე დიდი აღმართი უკვე 14 კმ. გამოვლილი ხალხისთვის სერიოზული გამოცდა აღმოჩნდა. მიტომაც მის ბოლოში ცოცხალმკვდარები ვიყავით.

პრინციპში ეს გზები ზეპირად უნდა მცოდნოდა მარა მაინც პატარა ავუბნიე ხალხს გზა. თუმცა 500-600 მეტრის გავლის შემდეგ ეს შეცდომა შევნიშნე და გამოვასწორე. მეორე ცდა უკვე პრაქტიკულად სრულ სიბნელეში წარმატებით დასრულდა. ჩავედით პატარა ხარაგაულისკენ მიმავალ გზაზე. მალე გზა საურმეც გახდა და მას გავუყევით. თუმცა ალაგ ალაგ დაბრკოლებები იყო ტალახების სახით. ერთ-ერთ ასეთ ტალახში კოზა-ნოსტრა დაეცა. საბედნიეროდ არაფერი დაიზიანა.

ასე სიბნელეში გავედით ზვარემდე
http://photo.hit.ge/forum/uploads/post- ... 242991.jpg

გვალვას კომენტარი ჩვენს პატარა გზის აბნევაზე იყო ძაან მაგარი. "ნუ ცოტა ინტერესი ხო უნდა ჰქონოდა ამას. აბა დაგარგვის გარეშე რა მუღამი აქვსო"

სახლში ხალხის უმრავლესობამ აივანზე დაიძინა. დილით ასეთი სურათი იყო.

საბოლოო დასკვა. მეოთხე ბილიკი პრაქტიკულად გაუკვალავია. GPS-ის გარეშე საკმაოდ გაგვიჭირდებოდა გავლა. არა მგონია გამყოლი დაგვხმარებოდა რამით. ასევე გზა ბევრგან ჩახერგილია და ცხენები მანდ ვერანაირად ვერ გაივლიან (თუმცა ამ ბილიკზე ცხენები მგონი არც არის საერთოდ). ხედები პრაქტიკულად არაა. სამაგიეროდ შეგიძლიათ თავი იგრძნოთ ქართულ ჯუნგლებში. ზოგან ბალახის სიმაღლე 1.5 მეტრს აღწევს. ასე რომ ჭინჭრით დასუსხული სახე აქ შემთხვევითობა არაა. სწორედ ამ სირთულის გამო გზა საკმაოდ დიდ ხანს საჭიროებს გასავლელად და ეს გახდა ჩვენს მიერ ბერების კლდეზე არ ასვლის მიზეზი.

Nika · Post by **Nika** » 25 ივლ 2005, 21:13

მაშ ასე გავაგრძელოთ. ახლა პატარა საიდუმლოებას გაგიმხელთ. ჩვენი ჯგუფის 5 წევრი, საწყისი გეგმის მიხედვით, აპირებდა მარელისში მატარებლით ჩასვლას. და შემდეგ იქიდან ეროვნული პარკის უკან გადმოკვეთას ქვაბისხევის მიმართულებით. თუმცა უკვე პირველი დღის ბოლოს ეს გეგმა შეუსრულებელი ჩანდა. ამიტომაც მათ დიდი ფიქრის შემდეგ გადაწყვიტეს ან იქვე მარელისთან დაბანაკება. ან ქვაბისხევამდე ტრანსპორტით მისვლა და იქ დაბანაკება. კიდევ ერთი ცვლილება გეგმაში ის იყო, რომ წიფაში წასვლას დაღლილმა ხალხმა ვარჩიეთ მოლითში ჩასვლა. მანძილი იგივე მარა აღმართი არ უნდა ყოფილიყო. მოკლედ დილით 7-ზე ყველამ გავიღვიძეთ. ვისაუზმეთ, ჩავლაგდით და ერთი ფოტოც გადავიღეთ.

გავუყევით მოლითის გზას

წყაროზე:

ეს ის ლეგენდარული ადგილია საიდანაც მე შარშან სოფელში ვერ ავედი ტალახის გამო. გზა გაუკეთებიათ

დაღმართი რო დამთავრდა კოზა-ნოსტრამ ეგრევე თქვა. კიდე კაი ასე არ წამოვედით გუშინ. ამას რა ამოივლიდაო (იხილეთ ნუნისიდან წამოსვლის პირველი ვარიანტი). შემდეგ უკვე სამანქანო გზით მოვდიოდით. გვალვას აქ საკმაოდ სერიოზულად უმუშავია. წვიმა ალბათ ასე 1 თვე არ იყო. რაღაც მომენტში უკნიდან მანქანა წამოგვეწია და ხალხის ნაწილი სადგურამდე ჩაიყვანა.

ვუახლოვდებით სადგურს.

ყველა თავისებურად ერთობოდა, ზოგი ასე

ზოგი კიდე ანა კარენინას როლში ცდილობდა შესვლას.

მატარებლამდე დიდი დრო იყო და ხალხის ნაწილი მდინარეზე ჩავიდა საბანაოდ.
ნინოს ფოტოაპარატის დანახვაზე სულ სახე უბრწყინდებოდა.

შემდეგ იყო პირველი მატარებელი 12.00-ზე რომელშიც ვერ ჩავჯექით, რადგან რევიზია იყო. მეორე მატარებელზე 14.00 უკვე ბილეთები ვიყიდეთ თბილისამდე. ქვაბისხევის სასტავი კიდე "მასტერავოის" უნდა დალოდებოდა 18.30-ზე. როგორც იქნა ჩავჯექით მატარებელში რომელიც პრაქტიკულად ცარიელი იყო ბილეთების გაძვირების გამო. სულ მალე გაირკვა რომ ქვაბისხევის სასტავმაც მოახერხა ამ მატარებელში ლევად ჩაჯდომა. სამწუხაროდ სადგურიდან 5 წუთის სიარულის შემდეგ მატარებეი გაჩერდა. ჯერ გვეგონა გვალვამ თავისი "ჯადო" გაუკეთა. როგორც მოგვიანებით გაირკვა, გვალვას "ჯადო" მატარებლებზე ვერ მოქმდედებდა. სამაგიეროდ მთელი საქართველოს მაშტაბით დენის გამორთვა მოახერხა და უფრო სერიოზულ ეფექტსაც მიაღწია. 2 საათი დგომის შემდეგ მატარებელი დაიძრა. წიფასთან როცა მივედით და ჩვენი სავარაუდო გზა ზვარედან რო დაინახეს, ხალხმა კინაღამ ჩამქოლა, არ ჯობდა ასე წამოსვლაო??? თუმცა მატარებელი წიფაში არც კი გაჩერებულა და მეც გადავრჩი. ეტყობა მოლითში ნუნისის კურორტის გამო ჩერდება. ასევე უნდა აღინიშნოს რომ საკმაოდ დიდი სიჩქარით იარა და 1 საათი დაგვიანება აანაზღაურა თბილისამდე.

აი ასე იყო ეს ყველაფერი.

ilia · Post by **ilia** » 25 ივლ 2005, 21:18

გოდერძი

Nika · Post by **Nika** » 25 ივლ 2005, 21:24

ეს კიდევ ჩვენი მოგზაურობის რუკა

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS