რაგბის მატჩები

avtokh · Post by **avtokh** » 16 სექ 2011, 12:28

რიჩი დიქსონზე ფსონს ნუ ჩახვალთ

საქართველოს ნაკრების თავდადებულმა თამაშმა შოტლანდიის ეროვნულ გუნდთან უცხოური მედიის ყურადღების ცენტრში "ბორჯღალოსანთა" შოტლანდიელი თავკაცი რიჩი დიქსონიც მოაქცია. მის შესახებ სტატია უელსელმა ჟურნალისტმა ჯონ ტეილორმა მოამზადა, რომელსაც თავისი ქვეყნის ნაკრებში 26 კეპი მოუხვეჭია.

გთავაზობთ ამონარიდს ამ საკამოდ კეთილგანწყობილი ხასიათის წერილიდან.

"როცა 30-წლიანი მუშაობის შემდეგ რიჩი დიქსონი შოტლანდიურ რაგბის გამოემშვიდობა, მან მეუღლეს აღუთქვა, რომ პენსიაზე გავიდოდა. მანამდე რიჩიმ "სკოტური" რაგბის განვითარებაში უდიდესი წვლილი შეიტანა. მთელი ამ დროის განმავლობაში მან ყველა ასაკის მორაგბეებთან იმუშავა და ბოლოს ეროვნული ნაკრებით დაასრულა.
თუმცა, მერე რაგბის საერთაშორისო საბჭომ მიიწვია სამუშაოდ და მისი ცხოვრება კვლავ გახალისდა. დაახლეობით სამი წლის შემდეგ კი საქართველოს ნაკრების მთავარი მწვრთნელი გახდა.
"რაღაც საოცრება იყო, როცა საქართველოს ნაკრების მწვრთნელობა შემომთავაზეს. ვიფიქრე - ეს შანსია! ქართველებს უკვე მოპოვებული ჰქონდათ მსოფლიოს თასის საგზური. ამიტომ ახალ ზელანდიაში მსოფლიოს თასის გთამაშებაში მონაწილეობის პერსპექტივამ ძალიან მომხიბლა. ვერაფერი მოვიგონე ისეთი, რის გამოც საქართველოს ნაკრების მწვრთნელობაზე უარს ვიტყოდი", - სიცილით მითხრა მან.
საქართველოს რაგბის კავშირთან მისი ურთიერთობა დაიწყო მას შემდეგ, რაც IRB-მ სთხოვა, გაეკონტროლებინა პროგრამის მიმდინარეობა, რომელიც მეორე დონის ქვეყნებში რაგბის განვითარებისთვის ხორციელდებოდა. გასული წლის ოქტომბერში, საქართველოს რაგბის კავშირის პრეზიდენტმა გიორგი ნიჟარაძემ მას სამსხაური შესთავაზა. დიქსონს, რომელსაც გაისად 65 წელიწადი უსრულდება, უარის თქმა არაფრით შეეძლო.
ბოლო ოთხი თვე თბილისში გადაბმულად იმუშავა და როგორც თვითონ აღნიშნავს, ასეთი დატვირთვით არასდროს გარჯილა.
"მათი ენთუზიაზმი შესაშურია. ეს არის ერი, რომელსაც გენეტიკურად აქვს რაგბისადმი მიდრეკილება. დილას, შუადღესა და საღამოს მათ უნდათ გამუდმებით რაგბიზე ილაპარაკონ. ერთ რამეზე მწყდება გული. ნაკრების მოთამაშეებთან მუშაობისთვის ცოტა დრო მქონდა. მათთან ერთად ორი წელიწადი მაინც რომ ვყოფილიყავი, გარწმუნებთ, ჩვენ პლეი ოფში გასასვლელად რეალურად ვიბრძოლებდით.
საქართველოში 750-მდე უფროსი ასაკის მორაგბეა, რომლებიც აქამდე საკმაოდ ცუდ პირობებში ვარჯიშობდნენ და თამაშონდნენ. ახლა მდგომარეობა ნელ-ნელა იცვლება. განვითრება სწორად მიმდინარეობს, სტადიონები შენდება და პირობებიც უმჯობესდება.
ნაკრების მორაგბების აბსოლუტური უმრავლეოსობა საფრანგეთში პროფესიულ დონეზე თამაშობს. მაგრამ გუნდში შვიდი ისეთი მორაგბეა, რომლებიც საქართველოს ჩემპიონატში მოასპარეზე კლუბებში ირჯებიან. ეს საგულისხმო სიგნალია სხვა მორაგბეებისთვის, ესე იგი ნაკრებში მოსახვედრად აუცილებელი არ არის საზღვარგარეთ წახვიდე", - კმაყოფილებით აღნიშნა რიჩი დიქსონმა.
საქართველოში რაგბის პოპულარიზაციის ზრდის დასტურად ისიც გამოდგება, რომ გასული წლის ქვეყნის საუკეთესო სპორტსმენად შერკინების ბურჯი დავით ზირაქაშვილი დასახელდა.
ამ ქვეყანაში ჭიდაობის დიდი ტრადიციაა, ამიტომ დიქსონს უპირველეს ამოცანად ქართველების თამაშის სტილის შეცვლა არ მიაჩნია. მათ ძალიან უყვართ რკენა. ზირაქაშვილი საფრანგეთის ექსჩემპიონ "კლერმონში" თამაშობს, კიდევ ერთი ბურჯი დავით ქუბრიაშვილი კი "ტულონში" ახალზელანდიელ კარლ ჰეიმანს ახეხინებს სკამს. ისინი ახლა ორივენი მსოფლიოში შერკინების საუკეთესო ბურჯები არიან.
კიდევ ერთი ქართველი, "მონპელიეს" მესამეხაზელი მამუკა გორგოძე ფრანგულმა მედიამ წლევანდელი სეზონის საუკეთესო უცხოელ მორაგბედ დაასახელა.
მათ, ცხადია, დღემდე დიდი გზა გაიარეს. პირველად მსოფლიოს თასზე 2003 წელს ითამაშეს ავსტრალიაში და ყველა თამაში წააგეს. ოთხი წლის შემდეგ კი ნამიბიას მშრალი ანგარიშით 30:0 მოუგეს და მრისხასნე ირლანდიას ლამის სირცხვილი აჭამეს.
მათ უკვე გაუსწრეს რუმინეთს და ახლა მიზანში ექვსი ერის ქვეყნები ჰყავთ ამოღებული. შოტლანდიასთან 15:6 მარცხი იმის დასტურია, რომ ელიტისგან შორს აღარ არიან. დიქსონი კმაყოფილი იყო, მეტოქეს ლელო რომ არ გაატანინეს, თუმცა მაინც გული დასწყდა, რადგან დარწმუნებულია, რომ მის გუნდს უფრო მაღალი დონის რაგბის თამაში შეუძლია.
ამ მსოფლიოს თასის შემდეგ ის მთავარ როლში ყოფნას აღარ აპირებს.
"ქართული რაგბის განვითარებაში მონაწილეობას ისევ მივიღებ. ნაკრებში ალბათ სათათბირო ხმის უფლებებით დავრჩები და პრაქტიკულ ინსტრუქტაჟს აღარ გავაკეთებ", - დასძინა მან.
რიჩი დიქსონზე ფსონს ნუ ჩახვალთ. ის რეალურად გრძნობს ქართული რაგბის პოტენციალს, იცის, რას შეუძლია მიაღწიოს ამ ქვეყნის ნაკრებმა, ამიტომ არ გვგონია, უახლოესი ორი წლის განმავლობაში, რიჩიმ ბუცები ოთახის ფაჩუჩებზე გაცვალოს".

საკმაოდ დადებითი სტატიაა

წყარო: http://sportall.ambebi.ge/regbi/qarthul ... valth.html

QEBURIUS · Post by **QEBURIUS** » 16 სექ 2011, 13:12

რაო რიჩიმ, დაგტოვებთო?

avtokh · Post by **avtokh** » 17 სექ 2011, 11:57

ვნახოთ დარჩენილ თამაშებში რა შედეგებს აჩვენებს გუნდი და მერე ან დარჩება ან დატოვებს

avtokh · Post by **avtokh** » 20 სექ 2011, 11:56

მერე რა, რომ წავაგეთ - მსოფლიოს ქართული რაგბი ვუჩვენეთ

საქართველოს მორაგბეთა ეროვნულმა ნაკრებმა მსოფლიო თასის მეორე შეხვედრაში აჩვენა, რომ მხოლოდ მეტოქეთა იერიშების მოგერიება კი არა, თავდასხმაში თამაშიც ძალიან კარგად შეუძლია. შოტლანდიასთან 9-ქულიანი მარცხის შემდეგ, ინგლისთან 31 ქულით დამარცხდა, მაგრამ ითამაშეს შემტევი, აგრესიული რაგბი, რაც პირადად ჩემი აზრით, უფრო მეტად დასაფასებელია, ვიდრე მხოლოდ ტაბლოზე დაფიქსირებული საბოლოო ანგარიში.
ვიცი, საკამათო გახდება, მაგრამ ასეთი წაგება მირჩევნია... ბიჭებმა მაშინაც და ახლაც იბრძოლეს, მაგრამ ახლა იბრძოლეს საკუთარი შანსისათვის და არა სხვისი შანსის მოსასპობად. გაუშვეს 6 ლელო და თავად მხოლოდ ერთი გაიტანეს, მაგრამ 2003 წლის მსოფლიო თასის მფლობელს და წინა გათამაშების ფინალისტს, “ექვსი ერის” და პლანეტის ერთ-ერთ საუკეთესო გუნდს დიდი ბრძოლა გაუმართეს.
“ბორჯღალოსნებს” ასე შოტლანდიის ნაკრების წინააღმდეგ რომ ეთამაშათ, დიდი ალბათობით, გამარჯვების მოპოვების უკეთესი შანსიც ექნებოდათ და ამის თქმის საფუძველს, სწორედ ქართველთა თამაში იძლევა.
მამაც ქართველებს შოტლანდიასთან შეტევაზე თითქმის არ უფიქრიათ. რატომ? ალბათ იმიტომ, რომ დიდი ანგარიშით მარცხის შიშით, ხელმძღვანელობისგან ისეთი დავალებები მიიღეს, რომ მხოლოდ დაცვაზე იზრუნეს. თუ ეს ასე არ იყო და უბრალოდ, ნაკრების წევრებმა დაკისრებულ მოვალეობას თავი ვერ გაართვეს, მაშინ რატომ დარჩა თითქმის უცვლელი ქართველთა შემადგენლობა?
რომ დაინახეს მწვრთნელებმა, ქართველებს დაცვაში თითქმის ყველაფერი კარგად გამოუვიდათ და ეს, უწინარესად, შოტლანდიისგან ლელოს არგაშვებაში გამოიხატა, მათ ბევრად უფრო ძლიერ ინგლისთან შეტევაში თამაშის უფლებაც მისცეს და მართალია, ენერგია დაცვას დააკლდა და 6 ლელო გავუშვით, მაგრამ ვითამაშეთ რაგბი, რაც დანარჩენ მსოფლიოს, წინა შეხვედრისგან განსხვავებით, ნაღდად მოეწონებოდა.
რატომ გავუშვით 6 ლელო? აქ ერთხელ კიდევ უნდა ვახსენოთ მწვრთნელები. პირველი ტაიმის სათამაშო დროის 80 პროცენტი, საქართველოს ნაკრებმა მეტოქის ნახევარზე გაატარა და ბურთსაც უმეტესად ის აკონტროლებდა. შეხვედრის ბოლოს, ტერიტორიული უპირატესობა გათანაბრდა, თუმცა, ბურთის ფლობაში უპირატესობა - 57-43-ზე - კვლავ ჩვენი იყო. “ბორჯღალოსნებმა” მეტოქის 22-ში თითქმის 11 წუთი გაატარეს, მეტოქემ ჩვენსაში შვიდ წუთზე ნაკლები. ამ მაჩვენებლების “ამოქაჩვა”, ინგლისელებმა დასკვნით ოც წუთში მოახერხეს, მაშინ, როდესაც ექვსიდან 3 ლელო გაიტანეს და ეს იმიტომ, რომ საქართველოს ნაკრების მორაგბეებს უბრალოდ ენერგია აღარ შერჩათ. საქართველოსაც, ისე, როგორც ყველა სხვა გუნდს, მსოფლიოზე 30 მორაგბე ჰყავს, მაგრამ მხოლოდ ჩვენი ნაკრები აღმოჩნდა გამონაკლისი და როტაციას არ მიმართა, ანუ, 4 დღის შემდეგ ის ბიჭები აომეს, რომელთაც ჯერ ჭრილობები მოშუშებული არ ჰქონდათ.
შედეგად, მივიღეთ ჩავარდნილი ბოლო 20 წუთი და უამრავი ტრავმა. სწორედ ტრავმების გამო, პირველ ტაიმშივე მოგვიხდა იძულებითი შეცვლების გაკეთება და მე-60 წუთიდან იმ დონემდე მივედით, რომ ხაზის მოთამაშის არყოლის გამო, იქ ხან მამუკა გორგოძე და ხანაც გივი ბერიშვილი ირჯებოდნენ, არადა, ეს მორაგბეები მესამე ხაზის მორკინალები არიან - შეცვლაზე სულ ერთი უკანახაზელი გვყავდა, რომელმაც მანამდე ასევე ტრავმირებული ირაკლი მაჩხანელი შეცვალა. რა დააშავა მალხაზ ურჯუკაშვილმა შოტლანდიასთან ნათამაშებ დასკვნით 13 წუთში არ ვიცი, მაგრამ ის სათადარიგოებშიც არ იყო და მის ადგილას სხვა უკანახაზელიც ვერ მოიძებნა. მაშინ რატომ წავედით ზელანდიაში 30 კაცით? ზემოთ, ურჯუკაშვილის განსაკუთრებულად ხსენება პირადი სიმპატია არაა, უბრალოდ, როცა მერაბ კვირიკაშვილს დარტყმები არ წაუვიდა, გუნდში მისი შემცვლელი არავინ აღმოჩნდა, ამ დროს კი, საქართველოს ნაკრების არსებობის ისტორიაში მისი საუკეთესო ბომბარდირი ურჯუკაშვილი რატომღაც განაცხადში ვერ მოხვდა!
ჩემის აზრით, ეს იყო მწვრთნელის შეცდომა და კიდევ ის, რომ შოტლანდიასთან დიდი ანგარიშით არწაგების შიშით, მორაგბეებს მხოლოდ დაცვითი ფუნქციების დავალებები მისცა, შეტევაში თამაშის შანსი კი - არა. კარგად ვითამაშეთო, ვამბობთ, მაგრამ მთლად ასე რომ ყოფილიყო საქმე, მაშინ აუცილებლად მოვიგებდით. გუნდმა მრავლად დაუშვა შეცდომები (ხელით არცთუ დამაჯერებელი თამაში დღესაც უნდა ვახსენოთ), თუმცა, მათი ლომის წილი დასკვნით ოც წუთზე მოდის, როცა უბრალოდ ძალა გამოელიათ და დავალების შესრულების ენერგია აღარ ჰქონდათ. ამას დაემატა კვირიკაშვილის უჩვეულოდ ცუდი თამაში, რომელმაც ისეთი ჯარიმები ვერ გამოიყენა... არადა, გარდამტეხ მომენტებში მას გუნდისთვის ასე მნიშვნელოვანი ქულების მოტანა შეეძლო. ამასთან, “მეკოს” არც პასი წაუვიდა და თანაგუნდელებს ბურთს კოჭებში აწვდიდა, ასეთი გადაცემის მიღება კი, უბრალოდ, შეუძლებელი იყო.
ინგლისმა ანგარიში მე-3 წუთზე გახსნა, როდესაც მათი 22-დან გადაკიდებული ბურთი დიმიტრი ბასილაიამ ვერ დაიჭირა და შონტაინ ჰეპიმ ძელებსშუამდე დაუბრკოლებლივ ირბინა. საქართველომ მალევე უპასუხა, თუმცა, ირაკლი მაჩხანელს ხელი კრის ეშტონმა შეუშალა და ბურთის ჩათვლის მოედანში დამიწებამდე, მას ფეხის გვერდით ხაზს იქით გადადგმა აიძულა. მერე კვირიკაშვილს 2 ჯარიმა გაუცუდდა. 21-ე წუთზე, ინგლისელებმა ქართველთა დაცვის გარღვევა მოახერხეს და ჰეპიმ თავისი და გუნდის მე-2 ლელო გაიტანა. კვირიკაშვილს მალე კიდევ ერთი გასატანი ჯარიმა გაუცუდდა, თუმცა, ოთხიოდე წუთში, თედო ზიბზიბაძის უხეში ბოჭვისთვის დანიშნული დარტყმა გამოიყენა და ჩამორჩენა ოდნავ შეამცირა.
ინგლისი მიხვდა, რომ საქმე ჯაბანთან არ ჰქონდა და 34-ე წუთზე, ჯარიმა თავადაც კარში დაარტყა. შესვენებამდე დარჩენილმა ხუთმა წუთმა ინგლისის ჩათვლის მოედნის სიახლოვეს განვლო, დილან ჰარტლი რაქში ხელის განუწყვეტლივ ფათურისთვის ყვითლით დაჯარიმდა, ქართველებმა კი, კვლავ შერკინება ირჩიეს, ბასილაია კარგად მოეხსნა, გაიწია და ინგლისელთა წინააღმდეგობის მიუხედავად, ლელოს გატანა მოახერხა, კვირიკაშვილმა კი, რეალიზაცია გამოიყენა.
10:17 და მე-2 ტაიმის საწყის 9 წუთში ქართველებს რიცხობრივი უპირატესობა ჰქონდათ, მაგრამ ინიციატივა ინგლისმა იგდო ხელთ და რომ არა ლაშა ხმალაძის გარჯა, ლელო მალევე გავიდოდა - მან ერმიტეიჯი ბურთის დამიწებამდე გვერდით ხაზს იქით გადაიყვანა.
ერმიტეიჯმა 47-ე წუთზე მიზანს მაინც უწია და ინგლისელთა მე-3 ლელო გაიტანა. მე-60 წუთამდე, ანგარიში 10:22 იყო და ბრძოლა გრძელდებოდა, მაგრამ კვირიკაშვილმა კიდევ 2 ისეთი ჯარიმა ვერ გაიტანა, ასპროცენტიანი რომ ეთქმოდა, განსაკუთრებით მე-2, რომელიც ძელმა აისხლიტა და ქართველებსაც თითქოს მოტივაცია დაეკარგათ.
63-ე წუთზე, მეტოქემ ქართველთა 22-თან საკუთარი დერეფანი იოლად მოიგო, ცენტრისკენ ჩაათამაშა, მანუ ტუილაგიმ ხაზი გაჭრა და ლელო ძელებსშუა გაიტანა. 65-ე წუთზე, ინგლისელებმა უკვე ქართველთა მოშლილი დაცვის ზღუდე გაჭრეს და კრის ეშტონი ძელებსშუა შეფრინდა. ამ ყველაფერს, 67-ე წუთზე, ძალიან კარგად მობურთალი ალექსანდრე თოდუას ტვინის შერყევა და მისი იძულებითი შეცვლა მოჰყვა, მსაჯის დამატებულ დროში კი, ეშტონმა ერთი ლელოც გაიტანა და მატჩის საბოლოო ანგარიში დააფიქსირა - 41:10.
მიუხედავად მარცხისა და 6 ლელოს გაშვებისა, მსოფლიო რაგბის წამყვანმა სპორტულმა გამოცემებმა და რაგბის საერთაშორისო საბჭომ, შეხვედრის მომენტად ქართველთა მიერ გატანილი ლელო დაასახელა, შეხვედრის საუკეთესო მოთამაშედ კი, მამუკა გორგოძე აღიარეს, რომელმაც სხვა ქართველებთან ერთად, ამ ბრძოლაში სული და გული ჩადო. ხშირად შეგხვედრიათ ასეთი რამ, რომ მატჩის მომენტად და საუკეთესო მოთამაშედ წაგებული გუნდის წარმომადგენლები შეერჩიოთ?!
ნამატჩევს, ინგლისის ნაკრების მთავარმა მწვრთნელმა მარტინ ჯონსმა აღიარა, რომ ქართველებმა ის სასიამოვნოდ გააოცეს და “ლამის სახლში გაისტუმრეს”, მაგრამ ტემპს დროულად უმატეს და გამარჯვება მოიპოვეს. თავად განსაჯეთ, პირველ ნახევარში ინგლისი 11-ჯერ დაჯარიმდა, 40 წუთის თითქმის 80-მა პროცენტმა მათ ნახევარზე ჩაიარა. “თუ ასე გავაგრძელებთ, სახლში ნაადრევად დაბრუნება მოგვიწევს. დღევანდელი თამაშის შემდეგ, ცოტა არ იყოს, შეშფოთებული ვარ” - თქვა ჯონსონმა, რომელმაც კვირიკაშვილის მხრიდან გაფუჭებულ ჯარიმებსაც გაუსვა ხაზი და აღნიშნა, რომ ამან მისი გუნდის თამაში დიდწილად განაპირობა.
“ინგლისელები ჩვენი თამაშით გავაკვირვეთ. ისინი არ ელოდნენ ქართველებისგან ასეთ შეტევას, მაგრამ სისწრაფეები არ გვეყო”, - დაამატა საქართველოს ნაკრების თავკაცმა რიჩი დიქსონმა.

წყარო: http://worldsport.ge/Read.aspx?news=25361&lang=1

Makena · Post by **Makena** » 20 სექ 2011, 13:40

წაგება ღირსეული იქნება, ლამაზი თუ შთამბეჭდავი მაინც წაგებაა... მგონი მოვიდა დრო რომ მოგებაზე იფიქროს გუნდმა, მხოლოდ მოგებაზე, ნაკლები შეცდომები და გამარჯვება.

avtokh · Post by **avtokh** » 20 სექ 2011, 20:10

საქართველოს მორაგბეთა ეროვნული ნაკრების ორი მორაგბე, დავით ქუბრიაშვილი და ალექსანდრე თოდუა ტრავმების გამო 2011 წლის მსოფლიო თასზე ვეღარ ითამაშებენ, ირაკლი მაჩხანელის ბედი კი, უახლოეს ხანს გაირკვევა.
სამივე ეს მორაგბე მსოფლიო თასის ჯგუფური ეტაპის მეორე მატჩში, ინგლისის წინააღმდეგ გამართულ შეხვედრაში დაშავდა. შერკინების პირველხაზელმა დავით ქუბრიაშვილმა შეხვედრის პირველ ტაიმში ტვინის შერყევა მიიღო და 24-ე წუთზე დავით ზირაქაშვილმა შეცვალა. უკანახაზელმა, გარემარბმა სანდრო თოდუამ ტვინის შერყევა ბოჭვისას, 67-ე წუთზე მიიღო და გონზე ძლივს მოიყვანეს. მას თამაშის გაგრძელება სურდა, თუმცა, ექიმებმა დასვენება გამოუწერეს და ამ მსოფლიო თასზე ვეღარ ითამაშებს.
ირაკლი მაჩხანელმა ფეხი ტაიმის მიწურულს იტკინა და თამაშის გაგრძელება ვეღარ შეძლო, ის ლაშა ხმალაძემ შეცვალა. ქართველ უკანახაზელს მუხლმა უმტყუნა, ახლა მას გამოკვლევა უტარდება და ექიმები ჯერ ვერ ამბობენ შეძლებს თუ ვერა ჯგუფური ეტაპის დარჩენილ ორ შეხვედრაში მონაწილეობის მიღებას. ნაკრების სხვა წევრებს მიკროტრავმები აწუხებთ, მაგრამ 28 სექტემბრამდე, ანუ რუმინეთთან გასამართ მატჩამდე, ისინი აღდგენას მოასწრებენ და თუ მთავარი მწვრთნელი რიჩი დიქსონი ისურვებს, მოედანზეც იქნებიან.

სამწუხარო დანაკლისია

avtokh · Post by **avtokh** » 20 სექ 2011, 20:11

ინგლისის მორაგბეთა ეროვნული ნაკრების მგეზავი ტობი ფლადი მიიჩნევს, რომ ქართველებთან მატჩისგან ბევრი რამ უნდა ისწავლონ, სწორი დასკვნები გამოიტანონ და თუ გუნდი ერთ მუშტად შეიკვრება, დასახული ამოცანის გადაჭრა არ გაუჭირდებათ.
ქართველებთან მატჩამდე ინგლისელებმა არგენტინას დიდი გაჭირვებით სძლიეს - 13:9, “ბორჯღალოსნებს” კი, ექვსი ლელო გაუტანეს და 41:10 დაამარცხეს, მაგრამ გუნდის მთავარი მწვრთნელი მარტინ ჯონსონი ძალიან გაბრაზებული დარჩა. საქმე ისაა, რომ პირველ ტაიმში და მეორე ტაიმის საწყის ოც წუთში, მერაბ კვირიკაშვილმა ხუთი ისეთი ჯარიმა გააფუჭა, რომლებსაც სხვა გუნდები, სავარაუდოდ, ქულებად აქცევენ. საათის თავზე ინგლისი სულ რაღაც 22:10-ს იგებდა, არადა, შეიძლებოდა ტაბლოზე 25:22 ყოფილიყო ქართველთა სასარგებლოდ და ეს “ვარდებს” ძალიან ძვირად დაჯდომოდათ.
“ვფიქრობ, ეს სიტუაცია საჩვენოდ უნდა გამოვიყენოთ. ქართველებისგან სერიოზული ჭიტლაყი მივიღეთ, ახლა ერთად უნდა დავსხდეთ, შეცდომები გავაანალიზოთ და სწორი დასკვნები გამოვიტანოთ. ნებისმიერ შემთხვევაში, კარგია, რომ მსოფლიო თასზე ორიდან ორი შეხვედრა მოვიგეთ, თანაც როგორი მძიმე მატჩები, ახლა კი, ერთ მუშტად უნდა შევიკრათ და მიზნისკენ სწრაფვა გაათმაგებული ძალებით გავაგრძელოთ”, - თქვა ფლადმა.
ჯგუფურ ეტაპზე ინგლისის ნაკრებს კიდევ ორი მატჩი დარჩა ჩასატარებელი: 24 სექტემბერს რუმინეთს ეთამაშება, ხოლო 1 ოქტომბერს - შოტლანდიას. რაც შეეხება მათ გეგმებს, ჯონსონს მინიმუმ ნახევარფინალში გასვლა აქვს დაგეგმილი.

avtokh · Post by **avtokh** » 20 სექ 2011, 20:17

Makena wrote:წაგება ღირსეული იქნება, ლამაზი თუ შთამბეჭდავი მაინც წაგებაა... მგონი მოვიდა დრო რომ მოგებაზე იფიქროს გუნდმა, მხოლოდ მოგებაზე, ნაკლები შეცდომები და გამარჯვება.

სამწუხაროდ დაკარგულმა 15 ქულამ ბევრად იმოქმედა. რომ არ დაგვეკარგა ეს ქულები დარწმუნებული ვარ სხვანაირი თამაში იქნებოდა იმ დღეს. და კიდევ ერთი, საინტერესოა რატომ არ იყო მეორე დამრტყმელი გუნდის განაცხადში? შევცვლიდით მაინც და ეგ იქნებოდა.

QEBURIUS · Post by **QEBURIUS** » 20 სექ 2011, 23:46

კაროჩე რა ინგლისმა ჯერ ნახევარი არგენტინის გუნდი დალეწა, მერე ჩვენიც ზედ მიაყოლა

avtokh · Post by **avtokh** » 21 სექ 2011, 17:31

ძალიან კარგი და სასიამოვნო სტატიაა

დიქსონი: ზელანდიელებმა, ქართველების მსგავსად, სტუმრის ფასი იციან

საქართველოს ნაკრები მეორე დღეა, რაც ახალი ზელანდიის ჩრდილოეთ კუნძულის სამხრეთში, პატარა ქალაქ მასტერტონში იმყოფება, რომლის მოსახლეობაც, სულ რაღაც 20 ათას კაცს ითვლის.
მიუხედავად ამისა, "ბორჯღალოსნების" მასტერტონში ყოფნის მეორე დღე პირველზე უფრო საინტერესო გამოდგა. სანამ ამის შესახებ მოგითხრობთ, პირველი დღის ამბების გამოხმაურებაზე გეტყვით.
გაზეთების პირველი ფურცლები საქართველოს ნკრების მორაგბეებისა და ვაირარაპას რეგიონის ბავშვების შეხვედრის სურათებითაა აჭრელებული. ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ ჩვენი ნაკრები, ფაქტობრივად, ყველაზე პოპულარულია მსოფლიოს თასზე და ყველაგან ძალიან გულღიად, მეგობრულად იღებენ.
აკი გაუკვირდა კიდეც ერთ-ერთ ბრიტანელ ჟურნალისტს ჯერ კიდევ დანიდინში ყოფნისას, პრესკონფერენციაზე რიჩი დიქსონს ჰკითხა:
"საქრთველო ახალი ზდელანდიდან შორსაა, ისინი აქ უცხოელები არიან. წესით, ადგილობრივებთან საერთო არაფერი უნდა ჰქონდეთ, თუმცა მათ მასპინძლები ყველგან სიხარულით ხვდებიან. ხომ ვერ გვეტყვით, რატომ ხდება ასე?"
ამაზე "ბორჯღალოსანთა" თავკაცმა უპასუხა:
- ქართველი ბიჭები ძალიან უბრალონი, უშუალონი არიან ურთიერთობაში. ამასთან, ქართველები, ახალზელანდიელების მსგავსად ძალიან სტუმართმოყვარეები არიან. მათ იციან სტუმარ-მასპინძლობის ფასი. ადგილობრივებს გულღიად, კეთილ დამოკიდებულებაზე სიკეთითვე პასუხობენ. ცხვირს მაღლა არ წევენ და ახალზელანიდელი ქომაგის მიმართ ყურადღებას იჩენენ. ცხადია, ეს ადგილობრივებს ძალიან მოსწონთ".
ქართველი მორაგბეების ქება-დიდებით იწყება "ოტაგო დეილი ტაიმსის" გამხსნელი წერილი. თურმე ნუ იტყვით და სამხრეთ აფრიკის ნაკრების მწვრთნელს, ენაჭარტალა და ინტრიგან პიტერ დე ფილიერსს დაუჩივლია, ამდენი ჰაკა და ჰარე მაირა რა ამბავია, შევწუხდით, აღარ შეგვიძლიაო.
სტატიის ავტორი, ცხადია, "ბოკეს" თავხედ თავკაცს, რომელმაც ადგილობრივებს ამ გამონათქვამით შეურაცხყოფა მიაყენა, მიწასთან ასწორებს და სამაგალითოდ, თუ როგორ უნდა სცე პატივი ახალზელანდიელი ხალხის ადათ-წესებს, საქართველოს ნაკრები მოჰყავს.
ერთი სიტყვით, "ბორჯღალოსნებმა" თავი არა მარტო კარგი თამაშით, კულტურული ქცევითაც გამოიჩინეს. რაც შეეხება ჩვენი გუნდის თამაშს, საქართველოს ნაკრების მხარდამჭერი წერილები განუწყვეტლივ ქვეყნდება.
გუშინ, 20 სექტემბერს დილით ერთ-ერთ ავსტრალიურ რაგბის ვებ გვერდზე გამოქვეყნდა სტატია სათაურით "საქართველო ამტკიცებს, რომ ღირსია ექვს ერში შესასვლელი კარი გაუღონ". ავტორი მატჩის პერიპეტიებს იხსენებს, რასაც მის მიერ სათაურში გამოთქმული მოსაზრების გასამყარებლად იყენებს.
ბრიტანეთში გამომავალ გაზეთ "სანდი ტაიმსის" სარაგბო მიმომხილველმა სტივენ ჯოუნზმა სტატია ასე დაიწყო.
"კარგი იყო საქართველო. ეს არის ყველაზე სწარაფად განვითარებადი სარაგბო ერი მთელს მსოფლიოში.
საქართველოს ასაკობრივი ნაკრებები ევროპაში დომინირებენ. "ოტაგო სთედიუმზე" მათ ფანტასტიკურად ითამაშეს და საჯარიმოები კარში ზუსტად რომ დაერტყათ, არავინ იცის მატჩი როგორ დამთავრდებოდა.
ანგარიში 41:10 ინგლისის ნაკრების სასარგებლოდ არის ფარსი. ის არ ასახავს იმას, რაც სინამდვილეში მოედანზე ხდებოდა.
დამკვიდრებულია ტენდენცია, რომ სააქართველოს ნაკრების უკანა ხაზი, ეს არის შვიდი კაცი, რომელიც დგას და მორკინალების თამაშს უყურებს. ინგლისთან მატჩში ეს ასე არ იყო.
შაბათს ქართველებმა ინგლისელებზე უკეთ იასპარეზეს. ისინი უფრო ორგანიზებულ, აგრესიულ და შემოქმედებით რაგბის თამაშობდნენ."ამის მერე წერილის ბოლომდე ჯოუნზი ინგლისის ნაკრებს აკრიტიკებს და ბოლოს დასძენს: "მიეცით კიდევ ერთი შანსი საქართველოს ნაკრებს ინგლისის ეროვნულ გუნდს ეთამაშოს და ვნახავთ, ვინც მოიგებს."
ერთი სიტყვით, მსოფლიო იმედის თვალით გვიყურებს. ფიქრობენ, რომ ჩვენი თამაშით რაგბის მამები ბევრ რამეს შეცვლიან.
ჩვენი გუნდის დიდი იმედი აქვს პატარა ქალაქ მასტერტონის მოსახლეობასაც. 20 სექტემბერს "ბორჯღალოსნებს" მიღება ქალაქის მერიაში გაუმართეს. მერის მისასალმებელი სიტყვის შემდეგ სცენა ადგილობრივ სიმღერის გუნდს დაუთმეს, რომელმაც საქართველოს ჰიმნი ჯერ ქართულად იმღერა, მერე კი - ინგლისურად. უნდა ითქვას, რომ ნათარგმნი ორიგინალს არაფრით ჩამოუვარდებოდა.
ცხადია, საქმეში ქართული დელეგაციის წარმომადგენელი, "ქართული ხმების" მომღერალი გივი ჭიჭინაძე ჩაერთო, რომელსაც მაორებმა "ტე ტანე კაი ვაიატა" შეარქვეს, ქართულად ეს ნიშნავს, კაცი, რომელიც მღერის. მან მასპინძლებს იტალიური ოპერიდან ორი არია მიუძღვნა, რამაც, ცხადია, დიდი ოვაციები გამოიწვია.
შეხვედრას ესწრებოდა ლეგენდარული პიროვნება, მასტერტონის მკვიდრი ბრაიან ლოჰორი, რომელიც 1987 წელს გამართულ მსოფლიოს თასზე ახალი ზელანდიის ნაკრების მწვრთნელი იყო. მაშინ "ოლ ბლექსი" ჩემპიონი გახდა და მას შემდეგ მიღწეულის გამეორებას ვერაფრით ახერხებს.
ლოჰორი საქართველოს ნაკრების ლიდერთან, მამუკა გორგოძესთან მივიდა და სახსოვრად მცირე სუვენირი უბოძა, მერე კი საქართველოს ნაკრების მორაგბეებს მიმართა:
"მივესალმები საქართველოს, როგორც ერთ-ერთ სარაგბო ერს. კეთილი იყოს თქვენი მობრაძანება ჩვენს პატარა ქალაქში. მხოლოდ სამი ერია დედამიწაზე, რომლისთვისაც რაგბი ეროვნული თამაშია, ესენია: ახალი ზელანდია, საქართველო და უელსი.
იმედი მაქვს, რომ ახალ ზელანდიაში ყოფნით ისეთივე ნასიამოვნები ხართ, როგორიც ჩვენ თქვენი თამაშის ხილვით. ვიცი, რომ მომდევნო ორი კვირა ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება თითოეული თქვენგანისთვის. სათამაშო ორი მატჩი დაგრჩათ და ძალიან კარგი იქნებოდა, შინ ორი მოგებით ხელდამშვენებული თუ დაბრუნდებით. თავი წესრიგში თუ არის და სხეულიც ხელს გიწყობთ, ეს აუხდენელი ოცნება სულაც არ არის.
ვაირარაპას მოსახლეობამ და განსაკუთრებით ბავშვებმა თქვენ გულითადი სიყვარულით მიგიღეს. გაკვირვებული დარჩებით, რამდენი ადგილობრივი ქომაგი აპირებს თქვენს გულშემატკივრობას რუმინეთისა და არგენტინის ნაკრებებთან მატჩში.
ჩვენ თქვენთან ვართ და გისურვებთ წარმატებას. იღბალი არ მინდა გისურვოთ, ძლიერ გუნდს იღბალი არ სჭირდება. ის თვითონ ქმნის თავის ბედს. გადით, ითამაშეთ და მოიგეთ. აგერ უკვე სამი თვეა, განა ტყუილად ვატარებთ, თქვენი ქვეყნის დროშით მოხატულ მაისურებს. იმედი მაქვს, ვაიარარაპადან საუკეთესო მოგონებები გაგყვებათ."
ამის შემდეგ მასპინძლებს საქართველოს რაგბის კავშირის პრეზიდენტმა გიორგი ნიჟარაძემ მიმართა.
"მადლობა მინდა გადაგიხადოთ გულთბილი მასპინძლობისთვის, ჩვენ ნამდვილად ბედნიერები ვართ, რომ დღეს თქვენს პატარა, კოხტა ქალაქს ვსტუმრობთ.
ახალ ზელანდიაში ჩამოსვლის დღიდან აქაურების დიდ ყურადღებას ვგრძნობთ. ქვინზთაუნში, ინვერქარგილსა და დანიდინში მოსახლეობამ დიდი სტუმართმოყვარეობა გამოიჩინა, თუმცა მასტერტონი მაინც გამორჩეულია. ჩვენ აქ რაგბის სათამაშოდ ჩამოვედით, მაგრამ ამასთან ერთად თქვენს კულტურას, ყოფას ვეცნობით. ახალზელანდიელები ფანტასტიკური, ძალიან მეგობრული, ძალიან კეთილი და უაღრესად სტუმართმოყვარე ხალხი ხართ. ამას ფეხის ყოველ ნაბიჯზე ვგრძნობთ.
ჩვენ ხალხებს, ქართველებს და ახალზელანდიელებს რაგბი გვაერთიანებს. გილოცავთ მსოფლიოს თასის გათამაშების ბრწყინვალედ ჩატარებას. ტურნირი შესანიშნავად არის ორგანიზებული და, ვფიქრობ, ის საუკეთესოა აქამდე გამართულ შეჯიბრებებს შორის."
მერიაში გამართული მიღების შემდეგ "ბორჯღალოსნები" სასტუმროში დაბრუნდნენ, თუმცა ყველაფერი ამით არ დასრულებულა. საღამოს ექვს საათზე ქართული დელეგაციის ორ-ორი წევრი მასტერტონელებმა ოჯახებში გადაიპატიჟეს. ნაკრების მედია მენეჯერ- ლაშა ხურციძეს, "ბორჯღალოსანთა" გარემარბ ირაკლი ჩხიკვაძეს და მე მასტერტონში საქართველოს ნაკრებთან დაკავშირებული ყველა ღონისძიების ორგანიზატორის, კეტრინ სტიდის ოჯახში სტუმრობის პატივი გვხვდა წილად.
ამ ქალბატონზე აუცილებლად ცალკე უნდა ვთქვათ. მსოფლიოს თასის გათამაშების დაწყებამდე სამი თვით ადრე, ჩვენი გუნდისთვის მასპინძლობის გასაწევი საორგანიზაციო კომიტეტი სწორედ მისი თაოსნობით შეიქმნა. ამ დროის განმავლობაში უზარმაზარი საქმიანობაა გაწეული, ის რომ მთელი რეგიონი საქართველოს დროშებითაა მოფენილი, სწორედ მისი ძალისხმევის დამსხურებაა.
კეტრინი პროფესიით პედაგოგია და მასტერტონის დაწყებით სკოლაში ასწავლის. ჰყავს მეუღლე და სამი შვილი. ახალგაზრდობაში რაგბის თამაშობდა და მისი მწვრთნელი სწორედ მომავალი მეუღლე იყო. რაგბის თამაშობს კეტრინის სამივე შვილი, ორი გოგონა და ერთი ვაჟი.
ქალაქგარეთ მდებარე, საკმაოდ მყუდრო ერთსართულიან სახლში კეტრინმა და მისმა ოჯახმა გულთბილი მასპინძლობა გაგვიწიეს. საქართველოს შესახებ არაფერი უკითხავთ, რადგან ბოლო სამი თვის განმავლობაში იმდენი ინფორმაცია დააგროვეს, რომ თითქმის ყველაფერი იცოდნენ.
ცხადია, მთელი ოჯახი საქართველოს ნაკრების ქომაგია. საკმაოდ გემრიელი ვახშმის შემდეგ რაგბიზე, ერთმანეთის გეგმებსა და სხვა ათას წვრილმან საკითხზე ვისაუბრეთ. პატარა ბობის, რომელიც მესამეხაზელობას აპირებს "ოლ ბელქსში" ყვლაზე მეტად შუამარბი მაა ნონუ მოსწონს. ძალიან ქომაგობს ცხრა ნომერ პირი ვიპუსაც და რატომღაც მთელმა ოჯახმა სონი ბილ ვილიამსის ხსენებისას გრიმასა შეკერა - ეგ ხომ მორაგბე არ არისო.
ერთი სიტყვით, მთელი ახალი ზელანდიის ფავორიტი რიჩი მაქოა კეტრინ სტიდის ოჯახისთვის კი იგი "ოლ ბელქსის" ერთი რიგითი მორაგბე აღმოჩნდა. არადა, სადაც არ უნდა გაიხედო ყველგან მაქოას სარეკლამო ბილ ბორდი დგას, ყველა გაზეთისა და ჟურნალის გარეკანზე სწორედ მისი პროფილი ან ანფასია გამოსახული. რიჩი ეროვნული გმირია. ახალზელანდიელებისთვის რაგბი და რიჩი მაქოა ერთი და იგივე სიწმინდეა.
მოკლედ, მასტერტონში გატარებული მეორე დღე შესანიშნავი იყო. დღეს კი ქართველი მორაგბეები პირველ ვარჯიშს გამართავენ და რუმინეთის ნაკრებთან მატჩისთვის მზადებას შეუდგებიან. ტრავმირებულ მორაგბეთაგან შესაძლოა მხოლოდ ირაკლი მაჩხანელმა ვერ ივარჯიშოს, საგანგაშო არაფერია, მაგრამ მას ფეხი მაინც აწუხებს და უახლოეს დღეებში გაირკვევა შეძლებს თუ არა "სტეჟარის" წინააღმდეგ თამაშს.

წყარო: http://sportall.ambebi.ge/regbi/qarthul ... ician.html

GAMARJOBA SAKARTVELO

კგია, რომ ბევრი დადებითი იწერება, მაგრამ მეჩვენება, რომ შეფასებები საკმაოდ გადაჭარბებულია.
ჯერ-ჯერობით, 2 თამაშიდან ჩვენმა ნაკრებმა 2ვე წააგო და ამის შემდეგ, მათ რაც უნდა თავდადებით ეთამაშათ,
ქათინაურები უადგილოდ მეჩვენება.
უამრავი შეცდომა დაუშვეს ჩვენებმა ინგლისთან თამაშისას.
თანც, ეს უაპატიებელი შეცდომები იყო და ამის ფონზე, ნაკრების ქება-დიდება უადგილოა.
რა გასაკვირიამ რომ თავდადებით ითამაშეს, აბა, უნდა ეცქირათ ინგლისელი მორაგბეებისთვის?
ბუზისგან სპილოს შექმნა რა საჭიროა?
ვისაც გულიანათ არ ეთამაშება, ადგეს და წავიდეს ნაკრებიდან.

კომენტატორები, ჟურნალისტები, ქომაგების უმრავლესობა სცდოვას, როდესაც წაგების მიუხედავად
დითირამბებს უძღვნის ჩვენს ნაკრებებს.
ქართველი კალათბურთელების არ იყოს, 8იდან მხლოდ 2 მოიგეს და ქება-დიდების კოშკები დაუდგეს.
რა უბედურება გვჭირს? ხიბლში ვვარდებით და სპორტსმენებსაც დათვურ 3სახურს ვუწევთ.
არ გამიკვირდება, მათ თუ შეექმნებათ განცდა, რომ წაგებას ქომაგი ადვილად პატიობს და შემდეგ ბრძოლის მოტივაციაც აღარ ჰქონდეთ

QEBURIUS · Post by **QEBURIUS** » 23 სექ 2011, 13:01

GAMARJOBA SAKARTVELO

ბრიგაძირ წადი რა გრუზინულ ფეხბურთს უბალეშჩიკე

avtokh · Post by **avtokh** » 24 სექ 2011, 17:29

შემოგთავაზებთ კომენტატორულ მარგალიტებს რუმინეთი-შოტლანდიის თამასიდან:

"ადვილი ხომ არაა 130 კილოგრამიანი კაცის გაქრობა? ნახე რა სახალადეცე კისერი აქვს";

"მსაჯმა რატო მისცა ჯარიმა გაურკვეველი? ალბათ ჩაესტვინა ან შოტლანდიელმა მიაძახაე ბიჭო ჩასტვინეო. კაი საბჭოთა კავშირი ხომ არაა";

"რატო უნდა გაიყინო სტადიონზე როცა ბარშიც შეიძლება უყურო თამაშს და თან ვისკი სვა";

"ტაიმებს შორის კარგად უხსნიან რაბის წესებს ვიდეო რგოლებით და ამიტომ შუა თამაშში აღარ ვხსნით წესებს ტვინი რომ არ ვუხნათ იმგენს";

"იმდენად მაგრად დაუხვდნენ რუმინელები, რომ კინაღამ ბარკალიც წააგლიჯა".

ინგლისი-რუმინეთი თამაში, კომენტატორი: მსაჯმა რამდენჯერმე ჩაფსტვია მაგრამ მორაგბეებს არ ესმით, ალბათ ხმა აქვს დაწეული ან ვიბროზე აქვს ჩართული და ხმას უნდა აუწიოს.

avtokh · Post by **avtokh** » 24 სექ 2011, 17:49

ჯგუფი "ა"
ახალი ზელანდია 41 - 10 ტონგა
საფრანგეთი 47 - 21 იაპონია
ტონგა 20 - 25 კანადა
ახალი ზელანდია 83 - 7 იაპონია
საფრანგეთი 46 - 19 კანადა
ტონგა 31 - 18 იაპონია
ახალი ზელანდია 37 - 17 საფრანგეთი
კანადა 23 - 23 იაპონია
საფრანგეთი 14 - 19 ტონგა მატჩი სენსაცია

ჯგუფი "ბ"
შოტლანდია 34 - 24 რუმინეთი
არგენტინა 9 - 13 ინგლისი
შოტლანდია 15 - 6 საქართველო
არგენტინა 43 - 8 რუმინეთი
ინგლისი 41 - 10 საქართველო
ინგლისი 67 - 3 რუმინეთი
არგენტინა 13 - 12 შოტლანდია
საქართველო 25 - 9 რუმინეთი
ინგლისი 16 - 12 შოტლანდია

ჯგუფი "ც"
ავსტრალია 32 - 6 იტალია
ირლანდია 22 - 10 აშშ
რუსეთი 6 - 13 აშშ
ავსტრალია 6 - 15 ირლანდია
იტალია 53 - 17 რუსეთი
ავსტრალია 67 - 5 აშშ
ირლანდია 62 - 12 რუსეთი
იტალია 27 - 10 აშშ
ავსტრალია 68 - 22 რუსეთი

ჯგუფი "დ"
ფიჯი 49 - 25 ნამიმბია
სამხრეთ აფრიკა 17 - 16 უელსი
სამოა 49 - 12 ნამიბია
სამხრეთ აფრიკა 49 - 3 ფიჯი
უელსი 17 - 10 სამოა
სამხრეთ აფრიკა 87 - 0 ნამიბია
ფიჯი 7 - 27 სამოა
უელსი 81 - 7 ნამიბია
სამხრეთ აფრიკა 13 - 5 სამოა (ამ ჩემპიონატზე პირველად იქნა ნაჩვენები წითელი ბარათი, სამოელ მორაგბეზე)

GAMARJOBA SAKARTVELO

როგორ მინდოდა, რუმინელებს ინგლისთან ეჩაუქათ და 1 ლელო მაინც დაედოთ.
ასეთი დამცურებული რუმინეთი 10 წელია, არ მინახვას.
10 წლის წინათ 137:0 წააგო მან ინგლისთან და მაშინ გამოუცდელობის გამო, ეს ეპატიებოდა კიდეც,
ახლა კი - რა ვიცი, რა ვთქვა, რუმინეთმა ვერ სეძლო ახალგაზრდა სარაგბო ქვეყნების სახელის დაცვა

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS