მაგისი ზაგლუშკებიც არსებობს, მაგრამ ეგ მილები არა მგონია საიმედო იყოს ტივისათვის. მყიფეა და დაჯახებისას შეიძლება გაიბზაროს და წყალი შევიდეს.Gvalva wrote:"სტაიაკის" მილებს ცოტა ფართე ბოლოები აქვს როგორც მახსოვს, იმაში შეიძლება რამე მძიმე სითხე ჩავასხათ რომელიც თან გამკვრივდება და თან მიეწებება იმ ადგილას, შეილება მარტო კუთხეებში ჩავასხათ, შეილება ყველა ბოლოში...ilia wrote:lama
პლასმასის მილების იდეა ძალიან მაგარია. ერთადერთი პრობლემა ისაა რომ ძალიან მჩატე იქნება და ნაკლებად მდგრადი, ანუ წონა ყოველთვის თანაბრად თუ არ გადანაწილდა, ამოყირავდება.
მაგ მილებს თავისი "ზაგლუშკებიც" ექნება უეჭველად
ორი 2 მეტრიანი ტივი რომ შევკრათ ერთად დაშვება გაგვისწორდება
არსებობს სხვა სახის პლასტმასის მილებიც, რომლებიც უფრო ამტანი მგონია, დრეკადია უფრო, იგივე დიამეტრის და მიმაჩნია რომ მაგი უფრო საიმედოა.
რაც შეეხება გადაყირავებას, კატამარანის ტიპის ნავები (ორი საყრდენი ტივტივა რომლებსაც აქვთ) უფრო საიმედონი არიან ჩვეულებრივთან შედარებით.
ერთ-ერთ გადაცემაში ჰოლანდიის შესახებ ვნახე ამისთანა რამ:
ერთ ტიპს პენოპლასტის ბლოკები შეკრული ჰქონდა მებადურის ბადეებით და ამ სახით ქმნიდა დიდ ტივს, რომელზედაც ცხოვროს !!! თურმე. სახლიც მასზე აქვს აგებული, ბაღჩა-ბოსტანიც და სტუმრებიც იქ მიყავს. ერთ ადგილას მიწა ჰქონდა დაყრილი და ზედ ცეცხლს ანთებდა. ხეც ვნახე მანდ.
პენოპლასტის უპირატესობა ისაა რომ დაზიანების შემთხევვაში ადვილად გამოიცვლება, ნაწილ-ნაწილადაა და ერთის დაზიანება მთელ ტივს საფრთხეს არ უქმნის, თუმცა მათი მოძიება თბილისში რთული იქნება. ისე წასაღებად ადვილი კი იქნებოდა, ეგაა მატარებელში ვერ გაიგებდბებ რა ხდება

მერიას რომ ვთხოვოთ მხარდაჭერა? თუ ცხინვალელები путин наш президент-ს იძახიან, ჩვენც დავიძახოთ გიგა ჩვენი მერი-თქო... არის და
