ფავორიტები

[Tamari-ch.]

Западноанатолийская цивилизация

http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0% ... 0%B8%D1%8F

[Tamari-ch.]

http://pagesperso-orange.fr/atil/atil/index.htm
ნეოლითური მსოფლიო
მეგალითები




ხალხთან მიგრაციის სქემები
http://pagesperso-orange.fr/atil/atil/yyy.htm
CARTES DE L'EUROPE NEOLITHIQUE :


http://www.celtica.ru/content/view/29/157/
ნეოლითური კერამიკა

[Tamari-ch.]

http://www.amsi.ge/index.html

http://www.amsi.ge/AMSIge.html

თანამედროვე სამეცნიერო კვლევის ასოციაცია - თსკა



http://www.amsi.ge/istoria/div/meliqiSvili.html



Г. Меликишвили

Некоторые вопросы древнейшей истории грузинского народа

Доклад на XXXI сессии Отделения общественных наук Академии Наук Грузинской ССР в июне 1951 года.


იქვე -

http://www.amsi.ge/istoria/


მასალები საქართველოს ისტორიისათვის
ქართლის ცხოვრება

მოქცევაჲ ქართლისაჲ

პავლე ინგოროყვა
ძველი ქართული მატიანე "მოქცევაჲ ქართლისაჲ" და ანტიკური ხანის იბერიის მეფეთა სია
შენიშვნა ბაგრატიონთა გვარეულობის ისტორიისათვის

ეფრემ მცირე
უწყებაჲ მიზეზსა ქართველთა მოქცევისასა, თუ რომელთა წიგნთა შინა მოიჴსენების


წმინდა ნინოს ცხოვრება
წმინდა ნინოს ცხოვრების სხვადასხვა რედაქციები


ივანე ჯავახიშვილი
ქართველი ერის ისტორია,
ტ. 1
[მომზადების პროცესშია]
ქართველი ერის ისტორია, ტ.2
ქართველი ერის ისტორია, ტ.3
ქართველი ერის ისტორია, ტ. 4
[მომზადების პროცესშია]
აღმოსავლეთის ხალხთა ისტორია და საქართველოს და სომხეთის ისტორიის მონაცემები
ლექცია, წაკითხული პეტერბურგის უნივერსიტეტში 1902 წელს
საქართველოს საზღვრები
1919 წლის კონსტანტინეპოლის კონფერენციისათვის დაწერილი გამოკვლევა


პავლე ინგოროყვა
საქართველოს საზღვრები
საქართველოს მოსახლეობა
1919 წლის კონსტანტინეპოლის კონფერენციისათვის დაწერილი გამოკვლევა


ს. ფირცხალავა
ქართველთა წინაპრები და მათი მონათესავე ტომები წინა აზიაში 40 - 6 ს.ს. ძვ.წ
1948 წელს გამოქვეყნებული საინტერესო გამოკვლევა


Г. Меликишвили
Некоторые вопросы древнейшей истории грузинского народа
1951 წელს საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიაში წაკითხული ლექცია ქართველთა და საქართველოს წარმომავლობის შესახებ. ავტორი ეხება ქართი-კარდუს, არიან-ქართლს და სხვა საინტერსო საკითხებს. (რუსულად, მცირე შემოკლებით)

მიტროპოლიტი ანანია ჯავარიძე
საქართველოს სახელმწიფო და საეკლესიო საზღვრები ფარნავაზიან და ბაგრატიონ მეფეთა მმართველობის ეპოქაში და მისი არასწორი ასახვა "Православная Энциклопедия"-ს ტომეულებში ცნობილი საეკლესიო მოღვაწის და მეცნიერის მნიშვნელოვანი გამოკვლევა, სადაც ის ამხილებს საქართველოს მტრების მიერ "Православная Энциклопедия"-ს ტომეულებში გამოქვეყნებულ ფალსიფიკაციებს


როლანდ თოფჩიშვილი
ქართველთა ეთნიკური ისტორია და საქართველოს ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მხარეები
საინტერესო გამოკვლევა ქართველთა ეთნიკური ისტორიისა და საქართველოს ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მხარეების შესახებ

ზურაბ ავალიშვილი
ჯვაროსანთა დროიდან
საქართველო - ბიზანტიის ურთიერთობა, ქართველთა მონაწილეობა ჯვაროსნთა ომებში, დავთ აღმაშენებელი და ქრისტეს ჯვრის ნაწილი - აი თემები, რომელთა შესახებაც მოგვითხრობს ემიგრაციაში გარდაცვლილი მკვლევარი თავის ნარკვევებში

გრიგოლ რობაქიძე
მზის ხანა საქართველოში
საკრალური წყობა
დავით აღმაშენებელი
თამარ
Vom Weltbild der Georgier
ლენინი
Stalin als Ahrimanische Macht
La Georgie a l'Epoque des Croisades

ვაჟა-ფშაველა
კოსმოპოლიტიზმი და პატრიოტიზმი


ზვიად გამსახურდია
საქართველოს სულიერი მისსია
ლექცია წაკითხული "იდრიატის" ინტერნაციონალურ ფესტივალზე 1990 წლის 2 მაისს თბილისში.

Звиад Гамсахурдия
ДУХОВНАЯ МИССИЯ ГРУЗИИ
Лекция, прочитанная на фестивале "Идриарт" в Тбилисской филармонии 2 мая 1990 г.


მერაბ კოსტავა
ფიქრები საქართველოს მისსიაზე

საქართველო - ჩრდილო-კავკასია
ზაქარია ჭიჭინაძე
ოსების ჩამოსახლება ქართლში და ქართველების ამაგი და ღვაწლი მათზედ
1916 წელს გამოქვეყნებული ისტორიული მიმოხილვა

Роланд Топчишвили
Об осетинской мифологеме истории
1994 წელს სანკტ-პეტერბურგში გამოქვეყნებულ «Осетия и осетины»-ის საპასუხოდ დაწერილი გამოკვლევა, სადაც მხილებულია ოსების მიერ ისტორიის ფალსიფიკაციის მცდელობანი (რუსულად)

ჯუმბერ კაკულია
დვალეთი
ავტორი განიხილავს ისტორიის ძნელბედობის შედეგად დაკარგულ ამ ქართული ტერიტორიის ისტორიასა და ეთნონიმებს. სტატია გამოქვეყნდა ჟურნალ 'აია'-ში 1998 წელს

ზურაბ რატიანი
წყაროთა ღაღადი ანუ პირიქითა საქართველო
ქართულ და ჩრდილოკავკასიურ წყაროებზე დაყრდნობით ავტორი გვთავაზობს საინტერესო დასკვნებს და აღმოჩენებს ქართველთა და კავკასიაში მცხოვრებ სხვა ხალხთა ეთნოგენზისის შესახებ

სიმონ კილაძე
ვინ გადასცა სოჭის ოლქი რუსეთს
საარქივო წყაროებზე დაყრდნობით მოამზადებული უნიკალური გამოკვლევა, თუ როგირ დაარიგეს ბოლშევიკებმა ქართული მიწები

Взятие Сочи 6 июля 1918г
საარქივო მასალები, თუ როგირ დაარიგეს ბოლშევიკებმა ქართული მიწები


დასავლეთ საქართველოს სახელმწიფო
(აფხაზეთის სამეფო)
პავლე ინგოროყვა
დასავლეთ საქართველოს ფეოდალური სახელმწიფო ("აფხაზეთის სამეფო") და ცნობები მის შესახებ გიორგი მერჩულეს ძეგლში
"გიორგი მერჩულე"-ს პირველი ნაწილის მეოთხე თავი, რომელის მეორე გამოცემა საქართველოს მტრების დავალებით კომუნისტურმა რეჟიმმა გაანადგურა

მარიამ ლორთქიფანიძე
აფხაზები და აფხაზეთი
ცნობილი ქართველი მეცნიერის გამოკვლევა სიტყვების "აფხაზი" და "აფხაზეთის" წარმომავლობის შესახებ

M. Lordkipanidze
The Abkhazians and Ablhazia
'Abkhazian' is a collective name, not possessing a single meaning. From 'Abazgian-Abkhazian' it broadened to the concept of 'Western Georgian' (8th cent.), from "Western Georgian" to generally 'Georgian' (10th cent); after the foundation of the Principality of Abkhazia, 'Abkhazian' implied an inhabitant of this Principality.

М. Лордкипанидзе
Абхазы и Абхазия
"Абхаз"—неоднозначное собирательное имя; с абазг-абхаза оно расширяется до западного грузина (VIII в.), с западного грузина вообще до грузина (X в.). С создания Абхазского княжества (XVII в.) значение этого термина сужается, и абхазом начинает называться тот, кто именует себя апсуа.

ზურაბ რატიანი
წყაროთა ღაღადი ანუ პირიქითა საქართველო
ქართულ და ჩრდილოკავკასიურ წყაროებზე დაყრდნობით ავტორი გვთავაზობს საინტერესო დასკვნებს და აღმოჩენებს ქართველთა და კავკასიაში მცხოვრებ სხვა ხალხთა ეთნოგენზისის შესახებ

Димитри Гулиа
О моей книге "История Абхазии"
დიმიტრი გულიას მიერ 1951 წელს სოხუმში გამოქვეყნებული ბროშურა, სადაც ის თავის ადრინდელ ნაშრომ - "История Абхазии"-ში დაშვებულ შეცდომებს ასწორებს ბროშურა იმდროინედელი იდეოლოგიური შეფერილობის მიღმა ძალზე მნიშვნელოვან ობიექტურ კრიტიკას შეიცავს ავტორის მიერ ადრე დაწერილი ტენდენციური გამოკვლევისა, რომელიც სეპარატისტული თეორიების საფუძველი გახდა

Из докладной записки депутатов Абхазского и Самурзаканского дворянства от 23 марта 1870 года на имя председателя Тифлисского комитета по сословно-поземельным делам, генерал-адъютанта князя Святополка-Мирского.
Издревле Абхазия составляла часть бывшего грузинского царства. Последняя династия грузинских царей - есть династия Абхазская. Древний Пицундский храм был в течение нескольких веков престольным храмом Католикосов абхазских и грузинских...

მთავარეპისკოპოსი ანანია ჯაფარიძე
ქართველთა გააფხაზება

ბიძინა თავაძე
VIVAT HISTORIA: ანუ რას გვიამბობენ მცენარეთა სახელწოდებანი აფსუა-აფხაზთა აბორიგენობაზე საქართველოში
ადრინდელ აფხაზურ მცენარეთა სახელების შედარების საფუძველზე ავტორი აკეთებს დასკვნებს აფხაზთის დღევანელ მცხოვრებთა წარმომალობის შესახებ

თეიმურაზ გვანცელაძე
აფხაზური სამწიგნობრო ენის ქართულ გრაფიკაზე გადაყვანის ისტორიიდან

Теимураз Гванцеладзе
Из истории перехода абхазского книжного языка на грузинскую графику

სიმონ კილაძე
ვინ გადასცა სოჭის ოლქი რუსეთს
საარქივო წყაროებზე დაყრდნობით მოამზადებული უნიკალური გამოკვლევა, თუ როგირ დაარიგეს ბოლშევიკებმა ქართული მიწები

Взятие Сочи 6 июля 1918г
საარქივო მასალები, თუ როგირ დაარიგეს ბოლშევიკებმა ქართული მიწები

სამხრეთ საქართველოს სახელმწიფო (მესხეთი)
პავლე ინგოროყვა


ქართლ-მესხეთის ფეოდალური სახელმწიფო ("ქართველთა სამეფო") და ცნობები მის შესახებ გიორგი მერჩულეს ძეგლში


მესხეთის (ზემო ქართლის) მხარეები და ცნობები მის შესახებ გიორგი მერჩულეს ძეგლში

ისტორიული ჭეშმარიტების დამახინჯება საქართველოს სამხრეთი მხარეების (მესხეთისა და სამხრეთ ქართლის) ისტორიის საკითხებში


საქართველოს ისტორიის საბუთები
1783 წლის გეორგიევსკის ტრაქტატი (რუსულად)

1801 წლის მოსკოვის დადგენილებები
ამ დადგენილებების საფუძველზე რუსეთის იმპერიამ საქართველოს სამეფო 'გააუქმა' და მისი ანექსია ჩაატარა (რუსულად)

Из докладной записки депутатов Абхазского и Самурзаканского дворянства от 23 марта 1870 года на имя председателя Тифлисского комитета по сословно-поземельным делам, генерал-адъютанта князя Святополка-Мирского.
Издревле Абхазия составляла часть бывшего грузинского царства. Последняя династия грузинских царей - есть династия Абхазская. Древний Пицундский храм был в течение нескольких веков престольным храмом Католикосов абхазских и грузинских...



1878 წლის ბერლინის ტრაქტატი (რუსულად)

1879 წლის რუსეთ-თურქეთის სამშვიდობო ხელშეკრულება (რუსულად)

1918 წლის საქართველო-თურქეთის ხელშეკრულება (რუსულად)

1921 წლის მოსკოვის ხელშეკრულება


რუსეთსა და თურქეთს შორის 1921 წლის 16 აპრილს დადებული ხელშეკრულება, რომელის შედეგადაც მოხდა ამიერკავკასიის ქვეყნების საზღვრების გადანაწილებია (რუსულად)

1921 წლის ყარსის ხელშეკრულება

სომხეთის სსრ-ს, აზერბაიჯანის სსრ-ს, საქართველოს სსრ-ს და თურქეთს შორის რსფსრ-ს მონაწილეობით 1921 წლის 21 ოქტომბრს დადებული ხელშეკრულება, რომელის მიხედვითაც მოხდა ამიერკავკასიის ქვეყნების საზღვრების ბოლო გადანაწილებია (რუსულად)

1994 წლის მოსკოვის ხელშეკრულება აფხაზეთში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ (რუსულად)
იმავე ხელშეკრულების ტექსტი ინგლისურად

რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობა
ალექსანდრე მანველიშვილი
რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობა (მოკლედ)

ივანე ჯავახიშვილი
რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობა

საქართველო-სომხეთის ურთიერთობა
ილია ჭავჭავაძე
ქვათა ღაღადი
«სომეხთა მეცნიერნი და ქვათა ღაღადი» პირველად გამოქვეყნდა გაზეთ «ივერიაში» 1899 წელს

Илья Чавчавадзе
Армянские ученые и вопиющие камни

В. Л. ВЕЛИЧКО
КАВКАЗ 1886-1895
ილიას ჭავჭავაძის თანმედროვე ვლადიმერ სოლოვიოვის მოწაფე რუსი პატრიოტი მწერალი ვასილი ველჩკო 1897-1901 წლებში იყო თბილისის ოფიციოზური გაზეთ "Кавказ"-ის რედაქტორი, სადაც ის დაუფარავად აქვეყნებდა ფაქტებს იმ დროინდელი რეალობის შესახებ, რომლის მშვენიერი მაგალითია ეს ნაწარმოები, სადაც ის რუსეთის მთავრობას მოუწოდებს, სამრთლიანი პოლიტიკის გატარებას ქართველების და სხვა კავკასიელების მიმართ და ამხილებს სომეხთა ვერაგობას. ამის გამო მრავალი მტერი გამოუჩნდა და მოუწია პეტერბურგში გადასვლა, სადაც მალევე გარდაიცვალა

Акад. С ДЖАНАШИА
ОБ ОДНОМ ПРИМЕРЕ ИСКАЖЕНИЯ ИСТОРИЧЕСКОЙ ПРАВДЫ
По поводу книги Н. Токарского „Архитектура древней Армении", Ереван, 1946г

ვაჟა ფშაველა
ჰაოს და ქართლოს

პავლე ინგოროყვა
ისტორიული ჭეშმარიტების დამახინჯება საქართველოს სამხრეთი მხარეების (მესხეთისა და სამხრეთ ქართლის) ისტორიის საკითხებში

რამაზ პატარიძე
ერკათაგირის გრაფიკული საფუძვლები

მთავარეპისკოპოსი ანანია ჯაფარიძე
ქართველთა გასომხება

ШАВРОВ Н. И.
НОВАЯ УГРОЗА РУССКОМУ ДЕЛУ В ЗАКАВКАЗЬЕ
ნაწყვეტი სანკტ-პეტერბურგში გამოქვეყნებული ნაშრომიდან, სადაც საინტერესო ფაქტობრივი მასეალებია რუსეთის იმპერიის მიერ სომხების ჩამოსახლების შესახლებ

საქართველო-სომხეთის რელიგიური განხეთქილების დასაწყისი
არსენ კათოლიკოსი
განყოფისთჳს ქართლისა და სომხითისა
მეცხრე საუკუნის მცხეთის კათალიკოს არსენის გადმოცემა ქართველ-სომეხთა შორის რელიგიური განხეთქილების შესახებ, გამოქვეყნებულია თედო ჟორდანიას მიერ 1892 წელს (თ.ჯორდანია, ქრონიკები 1, 313-332)

კირიონ ეპისკოპოსი და არსენ დიდი
კორნელი კეკელიძის გამოკვლევა 'ქართული ლიტერატურის ისტორიის' პირველი ტომიდან

ივანე ჯავახიშვილი
სომეხ-ქართველთა სარწმუნოებრივი განხეთქილება VII საუკუნეში
გამოკვლევა 'ქრთველი ერის ისტორიიდან'
История церковного разрыва между Грузией и Арменией в начале VII в.
1908 წელს რუსულ ენაზე გამოქვეყნებული კონფლიქტის პირველწყაროების შესწავლაზე დაფუძნებული გამოკვლევა («Известия Академии Наук». 1908 г., стр. 433 - 446, 511 - 536).

განხეთქილების სომხური წყაროები
"ეპისტოლეთა წიგნი" და უხტანესის "ისტორია"
ქართულად თარგმნილი და გამოქვეყნებული აკად. ზაზა ალექსიძის მიერ

ქართული დამწერლობა
იოანე ზოსიმე (?)
ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ

პავლე ინგოროყვა
ქებაჲ ქართველთაჲ და ქართულისა ენისაჲ
ავტორის მოსაზრებები მის მიერ მიკვლეულ და დადგენილ ძველი ქართული მწერლობის მეტად მნიშვნელოვანი ძეგლის შესახებ

ზვიად გამსახურდია
ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ
იოანე ზოსიმეს ტექსტის ფილოლოგიურ-ისტორიული გამოკვლევა მნიშვნელოვანი დასკვნებით

ივანე ჯავახიშვილი
ქართული პალეოგრაფია


ლევან ჭილაშვილი
წინაქრისტიანული ხანის წარწერა ნეკრესიდან
ნეკრესის ნაქალაქარის გათხრებისას აღმოჩენილი წარწერებიანი ფილები მეცნიერების მიერ თარიღდება I-III საუკუნეებით და წარმოადგენენ უადრეს ქართულ წერილობით დოკუმენტებს

პავლე ინგოროყვა
ქართული დამწერლობის ძეგლები ანტიკური ხანისა

საქართველოს რუქები
საქართველოს ისტორიული რუქები
საქართველოს ისტორიული რუქები სხვადასხვა წყაროებიდან

საქართველოს ტოპოგრაფიული რუქები
სსრ კავშირის სამხედრო შტაბის მიერ შედგენილი საქართველოს 2 და 1 კილომეტრიანი, ასევე 500 მეტრიანი ტოპოგრაფიული რუქები

[Tamari-ch.]

Колхида и золото Трои

http://www.vokrugsveta.com/S4/proshloe/kolxida.htm#03

http://www.publish.diaspora.ru/gazeta/a ... 01_1.shtml




http://www.vokrugsveta.ru/vs/article/5268/
Золото древней Колхиды

[Tamari-ch.]

საიტი შუამდინარეთზე -
GERGINAKKUM
Шумеро-вавилонская библиотека

http://www.gerginakkum.ru/index.htm




მესოპოტამიური ღმერთები
http://www.gerginakkum.ru/pantheon/gods.htm#shamash

[Tamari-ch.]

В. В. Емельянов -
Вавилонский зодиак

http://lib.druzya.org/Astrology/.view-e ... .full.html

Единственный надежный источник для реконструкции астрономических знаний шумеров - их культовый календарь. Шумерский культовый календарь, являвшийся основным и
эталонным для жителей всего Южного Двуречья, происходит из священного города Ниппура, божеством, которого, напомним, был регулятор мирового порядка и владыка природы Энлиль. Календарь этот лунно-солнечный, он основан на корректном согласовании смены лунных фаз с годовым путешествием солнца вблизи созвездий небесного экватора. Календарь хорошо различает периоды равноденствий и солнцестояний, состоит из 360 дней, 12 месяцев и 4 сезонов. С целью уравнения двух циклов каждые несколько лет специальным указом вставлялся дополнительный 13-й месяц. Каждый месяц календаря начинался с новолуния и содержал 29 или 30
суток в нерегулярной последовательности. В свою очередь, сутки делились на 12 равных двойных часов, обозначавшихся шумерским словом для определения длин и расстояний (что-то вроде мили); двойные часы разделялись на 30 уш, или градусы времени. Один градус времени содержал в точности 4 современные минуты. Впрочем,
в народе предпочитали пользоваться простым разделением суток на три так называемые "стражи" (1 стража = 8 часам). Летом ночные стражи были короче, чем зимой, а дневные длиннее. С календарем из Ниппура, без сомнения, связана и образная система Зодиака
(известного только из поздних вавилонских источников). Шумеры заметили, что каждый год в одном и том же месяце на горизонте восходит определенное созвездие, и связали восход этого созвездия с состоянием природы в дан ном месяце. Это состояние фиксировалось традиций в ритуально-мифологической форме. Так появился известный нам вавилонский Зодиак:
* Овен - название, представляющее собой игру смыслов и клинописных знаков. У
шумеров это созвездие называлось лу-хунга - "Наемный Работник" или "Доброволец".Созвездие восходило в период весеннего равноденствия и начала ниппурского года,когда избирался новый царь. Согласно традиции, избранник должен был быть добровольцем, который хочет вызвать на поединок силы старого мира и сразиться с ними. Это жертвующий собой юноша, который знает, что его решимость таит в себе двойную опасность: либо он будет убит на поединке, либо через какое-то время, уже будучи царем, погибнет от руки такого же претендента. С жертвой добровольца сравнивается обычай приносить в жертву Новому году ягнят-первинок. Когда клинописные обозначения созвездий начинают сокращать, название лу-хунга редуцируется до лу, причем сперва его пишут знаком Ш2 - "человек", а затем знаком 1ЛЗ, который представляет собой стилизованное изображение барана. Жертвенный царь и жертвенный ягненок сливаются в единый образ весенней новогодней жертвы.
* Телец - название, напрямую связанное с ритуалом второго ниппурского месяца. Тельцом называли бога Нинурту, победившего всех соперников своего го-Рода и после победы совершившего обряд священного брака со своей невестой. В это же время совершается ассоциативный со священным браком обряд утаптывания и
распахивания сырой после разлива земли, на поле выводились как стадные волы, так и волы, запряженные в плуги. Смысл событий месяца - война, любовь и пахота. Все эти грани объединяет образ свирепого и плодовитого быка (а также трудолюбивого вола).
* Близнецы - название, связанное с почитанием Братьев-близнецов Сина и Нергала, рожденных Энлилем и Нинлиль в подземном мире. После этого один из братьев, Син, стал богом Луны и ушел на небо; другой, Нергал, остался под землей управлять миром мертвых.
* Рак - сложное по переплетению ассоциаций название. Восход этого созвездия совпадает с периодом летнего солнцестояния, после которого солнце начинает пятиться назад, в подземный мир, а также с ранним севом зерновых, также уходящих под землю. С событиями этого времени связаны ритуальные проводы весеннего бога Думузи в подземный мир и его последующее оплакивание. Думузи в
данном случае является олицетворением и опускаемого в землю зерна, и снижающегося солнца. * Лев - название, связанное с состязаниями, которые проводились в честь царя-героя Гильгамеша юношами городских кварталов. Гильгамеш и Саргон, стремившиеся оставить по себе бессмертную память военными походами, часто сравнивались со львом. Лев олицетворял одновременно царя зверей и солнце (из-за гривы). Именно таким солнечным царем-победителем был Гильгамеш.
* Дева - название, связанное с обрядом очищения богини Инанны, вернувшейся на землю из подземного мира (где она, скорее всего, безрезультатно искала Думузи).
* Весы - символ осеннего равноденствия, уравнивающего ночь и день. В шумерской традиции это время суда, который бог Солнца устраивает живым и мертвым, а также время почитания судей загробного мира Ануннаков.
* Причина именования восьмого зодиакального созвездияСкорпионом из клинописных источников неясна.
* Девятое созвездие называлось Пабильсаг, по имени шумерского героя, отождествлявшегося с Нинуртой и Нергалом. На межевых камнях из Вавилона этот герой изображен с луком в руке, отсюда и пошло более позднее именование Стрелец.
* Десятое созвездие называлось Рыбокозленок. Оно восходило в период зимнего солнцестояния и было связано с ритуалом выведения из подземного мира и кормления умерших отцов государства. Его символика связана с одним из образов бога Энки: рыба символизировала недоступные глубины премудрости, а козленок -
пророчество о грядущей судьбе человечества.
* Водолей - позднее название созвездия, которое в клинописных текстах именуется Великан. В самом деле, на многих шумеро-аккадских изображениях можно видеть высокорослое, длинноволосое и бородатое существо мужского пола, от плеч или раскинутых рук которого отделяются два водных потока. Символика созвездия
связана с проливными дождями, максимум которых выпадает в Месопотамии именно в это время (январь-февраль).
* Рыбы имели и другое имя - Хвосты. Как и название последнего ниппурского месяца, "жатва", название последнего зодиакального знака символизировало конец цикла, уход жизни в область водного хаоса. Из Вавилона дошло несколько астрономических текстов, являющихся копиями более ранних шумерских. Из них можно узнать, что умели делать шумеры в этой области. Они могли определять восходящие и заходящие звезды, равноденствия и солнцестояния, планетные периоды, а также делать предзнаменования на основе
затмений луны и появления комет. Но о каких-либо теоретических выводах или хотя бы о произвольных спекуляциях шумеров, связанных с астрономическими расчетами, мы ничего не знаем. Нет никакого сомнения в том, что астрология как система взглядов зародилась в Вавилоне и Ассирии, то есть уже после гибели шумерской цивилизации. Но, несомненно, и то, что в истоках астрологии находится шумерское мироощущение, основанное на соответствии между содержанием помесячного ритуала
и именем восходящего в данном месяце созвездия, между событием социальной жизни и появлением на небе феномена вроде затмения или кометы. Для шумеров такое чувство жизни как подобия, жизни как соответствия было органичным, в этом, можно сказать, проявлялась имплицитная сторона их религии и идеологии. Но для
наследников Шумера их ощущение жизни приобрело характер доктрины, рационального постулата. Вместе с совершенствованием вычислительного искусства астрономов детализировалась и предсказательная литература, причем астрологи к концу клинописной цивилизации Двуречья имели уже несколько основных пособий, своего рода учебников, по которым учились вплоть до эпохи Селевкидов и Парфянского царства.

[Tamari-ch.]

Менабде Э.А.
Хеттское общество.
Экономика, собственность, семья и наследование

http://annals.xlegio.ru/hetts/menabde/index.htm

[Tamari-ch.]

http://www.metmuseum.org/toah/world-reg ... /World-Map
World, 500–1000 a.d

http://www.metmuseum.org/toah/ht/02/waa/ht02waa.htm



ქრონოლოგიური სქემები

[Tamari-ch.]

http://www.matiane.com/vakhushti_men.htm

ვახუშტი ბაგრატიონი (ბატონიშვილი)
აღწერა სამეფოსა საქართველოსა (კაცთათვის)
ამ მონაკვეთში ვახუშტი ბატონიშვილი (1696 - 1757) აღწერს ქართველების ხასიათს და გარეგნობას / Vakhushti Bagrationi (1696 - 1757) is describing the main characteristics of georgians

[Tamari-ch.]

http://www.nplg.gov.ge/dlibrary/collect ... _qei_5.pdf

http://www.amsi.ge/istoria/ij/qei4/red.html


ივანე ჯავახიშვილი -

ქართველი ერის ისტორია –

ტომი 5


http://www.amsi.ge/istoria/ij/qei1/
ივანე ჯავახიშვილი -

ქართველი ერის ისტორია –

ტომი 1

[Tamari-ch.]

СИРИЯ, ФИНИКИЯ И ПАЛЕСТИНА в III - II тысячелетиях до х.э.

http://gumilevica.kulichki.net/HE1/he108.htm


http://gumilevica.kulichki.net/HE1/index.html



"История Востока" (Восток в древности)



და რუკებიც

http://gumilevica.kulichki.net/maps/index.html#HE1

[Tamari-ch.]

http://gumilevica.kulichki.net/annals.html

სხვადასხვა შრომები


Концепции Мировой Истории
Н.Я. Данилевский "Россия и Европа"
Наследие одного из предтеч создателя пассионарной теории этногенеза в Николая Яковлевича Данилевского (1822—1885) - "Россия и Европа", было впервые опубликовано в журнале "Заря" в 1869 году. В этом труде выдающегося естествоиспытателя, явившегося связующим звеном между старыми и новыми славянофилами, разработана интересная концепция "'культурно-исторических типов". Эта концепция явилась предшественницей концепции локальных цивилизаций, разработанной в XX в. О.Шпенглером и А.Тойнби, а позже Л.Н. Гумилевым.

Труды К. Н. Леонтьева (1831—1891),
Русский религиозный мыслитель, публицист, представитель консервативной ветви позднего славянофильства, один из предшественников евразийства начала XX в. Считая главной опасностью для России западный либерализм, доказывал необходимость возврата к "византизму": сохранению принципов церковности, монархизма, сословной иерархии и т.п. Охранительное средство от революционных потрясений видел в союзе России со странами Востока..

А. Дж. Тойнби. "Постижение истории"
Сборник представляет собой первую попытку последовательного изложения на русском языке всемирно известной теории исторического развития А. Дж. Тойнби (Toynbee, Arnold Joseph, 1889-1975). Сборник составлен на основе 12-ти томного труда известного британского ученого.
Перевод на русский язык, научный комментарий - издательство "Прогресс" 1991.

Научные труды А.А. Васильева (1867—1953) "История Византийской Империи"

История Востока — Восток в древности, Восток в средние века (до XIII в. х.э, с XIII в. х.э.), Восток на рубеже средневековья и нового времени. XVI-XVIII вв.)
В первом томе многотомного труда "История Востока" показаны причины и пути возникновения первых цивилизаций, как они видятся традиционным стадиальным историкам, и их взаимодействие между собой, а также с периферийными обществами. Значительное внимание уделено проблемам этногенеза, взаимоотношений между языками и культурами, хотя и с позиций противоположных Л.Н. Гумилёву. Второй том - "Восток в средние века" посвящен периоду от начала христианской эры до XV в. Помимо истории отдельных стран и регионов в томе содержатся обобщающие главы, в которых рассматриваются теоретические вопросы восточного феодализма в категориях формационной парадигмы и подводятся итоги исторического процесса на Востоке к концу XV века. Председатель Главной редколлегии - академик Ростислав Борисович Рыбаков (директор Института востоковедения РАН).
Издательская фирма "Восточная литература" РАН, Москва, 1997.

"История Европы с древнейших дней до наших дней" (Древняя Европа, Средневековая История, От Средневековья к Новому времени)
Многотомная монография "История Европы с древнейших дней до наших дней", подготовленная Институтом всеобщей истории, Институтом истории СССР и Институтом славяноведения и балканистики Академии Наук СССР в восьми томах, увидевшая свет с конца 80-х гг. двадцатого века и поэтому выдержана в методологии марксистско-ленинского исторического материализма и вероятно у некоторых читателей в ряде мест вызвать сложную реакцию на построения авторов.
Издательство "Наука" РАН, Москва, 1988.

Труды других историков, описывающих конкретные этногенезы
Научные труды А.П. Новосельцева (1933—1995). "Хазарское государство и его роль в истории Восточной Европы и Кавказа" (1990)

Б.Н. Заходер (1898—1960). "Каспийский свод сведений о Восточной Европе"

М.И. Артамонов (1898—1972). "Хазары и тюрки"

Артур Кестлер (1905—1983). "Тринадцатое колено", две главы (с небольшими сокращениями)

П.К. Коковцев (1861—1942). "Еврейско-хазарская переписка"

О. Г. Большаков "История Халифата".

В. А. Белявский "Вавилон легендарный и Вавилон исторический" (1971).

Э.А. Риттер "Зулус Чака. Возвышение зулусской империи".

А. А. Шенникова "Червленый Яр. Исследование по истории и географии Среднего Подонья в XIV – XVI вв." (1987).

[Tamari-ch.]

http://old-kavkaz.ru/

საიტი კავკასიაზე

[Tamari-ch.]

http://www.archaeology.ru/index.html

არქეოლოგიური საიტი


http://www.archaeology.ru/ONLINE/Petrov/petrov.html
მტკვარ არაქსის კულტურაზე

[Tamari-ch.]

А. Голан
Миф и символ
Из главы “Великая Богиня”

http://mith.ru/alb/lib/golan1.htm