აუ, რაღაც მინდა ვთქვააა...2

pataputina · Post by **pataputina** » 02 ოქტ 2009, 11:11

რა საყვარლები ხართ

გადავხარხარდი

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 02 ოქტ 2009, 11:36

pataputina

გამარჯობა არ უნდა თქვა?

pataputina · Post by **pataputina** » 02 ოქტ 2009, 12:03

ARCHILI

ხომ გითხარი გამარჯობა
სამეგრელოში რომ მივდიოდით
კი არა და
შიო მღვიმეში

მაშინ

კი არა და

მეზარება გაბრაზება
თუ ვინმეს არ გეზარებათ
შეგიძლიათ
ჩემს სანაცვლოდ
აღშფოთდეთ
და
დაგმოთ

namcecuna · Post by **namcecuna** » 02 ოქტ 2009, 13:30

ოთარ ჭილაძე ...

burdula · Post by **burdula** » 02 ოქტ 2009, 13:46

pataputina · Post by **pataputina** » 02 ოქტ 2009, 13:54

წავედი
შური უნდა
მო
ვიძიო

თუ

ვიპოვნე
თვალებში ჩავხედავ
და
დავბრუნდები

namcecuna · Post by **namcecuna** » 02 ოქტ 2009, 16:27

წვიმს. მოწყენილი და სველი კვამლი
ცას ეტმასნება და სადღაც ერთვის.
ეს შემოდგომის დღეებიც წავლენ,
ხსოვნას შერჩება ათასში ერთი.
აი, გაივლის სულ ცოტა ხანი,
მეც მოგონებად ვიქცევი შენთვის.
წვიმს. მოწყენილი და სველი კვამლი
ცას ეტმასნება და სადღაც ერთვის...

ოთარ ჭილაძე

namcecuna · Post by **namcecuna** » 02 ოქტ 2009, 16:31

რა შეიძლება, რომ ნახოს თვალმა ამ ტეთრ , ამ მტვრიან და ამ ცხელ გზაზე... მხოლოდ ხეები, რომლებიც თითქოს ყოველთვის შენთან ერთად მოდიან. მხოლოდ ხეები, რომლებიც თურმე, ერთმანეთს მარტო შეორიდან გვანან. და მე ვგრძნობ, როგორ ემატებიან ისინი ჩემთვის ძვირფას სახეებს...

ოთარ ჭილაძე

namcecuna · Post by **namcecuna** » 02 ოქტ 2009, 16:34

გზა მიდის მთებში, თეთრი და მრუდე...
და გზას კივილით მისდევს იელი.
მე შენთვის მხოლოდ სიკეთე მსურდა
და ამ სურვილით ვიყავ ძლიერი.
მაგრამ ეს წუთი არაფრით არ ჰგავს
შენს მოლოდინში გაფრენილ წუთებს.
გზა მიდის მთებში და ჩრდილებს კარგავს
და მიდის მთებში :თეთრი და მრუდე.

ოთარ ჭილაძე...

namcecuna · Post by **namcecuna** » 02 ოქტ 2009, 16:39

ყველა ტკივილი იძინებს ბოლოს,
მაგრამ მე მაინც მინდოდა მეთქვა,
რომ დღემდე შენით ვცოცხლობდი მხოლოდ
შენ იყავ სუნთქვაც და გულის ფეთქვაც.

გადიან წლები და ფიქრით დაღლილს
გადაუხდელი მრჩება ვალები
და მეკარგება მშობლების სახლი:
აუტანელი და საყვარელი.

მაგრამ ჯერ უნდა მოვიდეს თოვლი
და გადმოფინოს თეთრი აფრები
და შენი ნაზი სხეულის თრთოლვით
ათრთოლდეს თოვლიც და ყველაფერი.

მე ვაღებ სარკმელს და ჭადრებს ვითვლი
ჭადრებს გაქცევა შეეძლოთ თითქოს.
და კვლავ მზადა ვარ უარეს დღისთვის,
თუმცა უკეთეს დღეებზე ვფიქრობ ...

ოთარ ჭილაძე...

LEVANIKO · Post by **LEVANIKO** » 02 ოქტ 2009, 16:40

მინდა რომ კარგად ვიყო

namcecuna · Post by **namcecuna** » 02 ოქტ 2009, 22:12

რა მოხდა, თუკი ვეღარ შევხვდებით.
ამქვეყნად, რაც კი ხდება შემთხვევით,-
მარადიული ის არის მხოლოდ
და ასეთია ყოველთვის ბოლო
ნამდვილი გრძნობის, განცდის თუ ვნების.
და მეც ამ დიდი კანონის ნებით
მიყვარხარ!
მაგრამ ამ სიტყვას ახლა
იაფი სცენის სურნელი ახლავს ,
რაც არ უხდება და არც სჭირდება,
ამიტომ, ალბათ, გამიჭირდება
მისი წარმოთქმა. მაგრამ გახსოვდეს,
მაგრამ გჯეროდეს რომ არასოდეს
არ დაგავიწყებ ჩემს ხმას და სახელს,
შენგან მრავალი ტკივილის მნახველს.
და გზა, რომელიც გაიყო ორად
და უკვე იქცა ცოდვად თუ ჭორად,
იყოს დღეგრძელი, რომ შენი წილი
თავისი ღორღით, მტვრითა და ჩრდილით
ტანჯვის გზად იქცეს და უცხო თვალი:
ყრმის თუ მოხუცის, კაცის თუ ქალის,
გხედავდეს მუდამ ამ გზაზე მავალს,
რადგან დღეიდან მე შენი ხმა ვარ.
რადგან უე უკვე ვიყავი ღმერთი
და მოვიგონე ეს გრძნობა ჩემთვის,
ჩემს დასაცავად და დასაღუპად.
და რისხვა, გულმა რაც დააგუბა,
რაც გულს აქამდე ძალით ეკავა,
წვრილმან გრძნობების წასალეკავად
გასასვლელს ეძებს, რომ დღეის იქით
შენს ნაკვალევზე დიოდეს იგი.
და უსასრულოდ, დღისით თუ ღამით,
და თუნდაც მხოლოდ სულ ერთი წამით
იქცეს კოშმარად და მოჩვენებად
დაგიფრთხოს ძილი და მოსვენება,
რომ ფრთებშეკვეცილ ფრინველის მსგავსად
აღარ შეგეძლოს გაფრენა არსად.
მერე რა მოხდა თუ უცხო თვალი,
ჩვენი უცნაურ სეირით მთვრალი
ბაგეს გადასცემს დამცინავ ღიმილს
და იმ ღიმილის უხეში ქიმი
გაგვივლის გულში...
შენ კი გახსოვდეს,
რომ ვერ მიაგნებ ხსნას ვერასოდეს,
რომ მე ვარ ჯვარიც და ეშაფოტიც
და ჩემი სულის ყველა ნაფოტი
იმ კოცონისთვის გროვდება ახლა
რომელზეც შენი სურვილით ახვალ.
მაგრამ იქამდე შენი სახელი
ვით ჩემი მტრების თანამზრახველი,
ან ვით ურჩხული:ცხრა ხმით, ცხრა ხელით
დამახრჩობს, თუკი ამოძახებას
ვერ შევძლებ უცებ....

ოთარ ჭილაძე...

Shanshika · Post by **Shanshika** » 03 ოქტ 2009, 00:16

ჯერ იყო სიტყვა, რადგან სიტყვა დედაა ღმერთის,
სიტყვა ინახავს გონჯს და ლამაზს, ბოროტს და კეთილს,
სიტყვაში ბუდობს, რაცკი ვიცით ანდა არ ვიცით,
რაცკი აქამდე განგვიცდია ანდა განვიცდით.
სიტყვის ძუძუს წოვს სასოც, რწმენაც, აზრიც, ოცნებაც...
და სიტყვას, მხოლოდ სიტყვას ძალუძს მკვდრის გაცოცხლებაც,
ოღონდ თუ სხვებმაც დაინახეს, დროზე თუ ითქვა...
სჯობს, თქვა და მოკვდე, ვიდრე გულში ჩაიკლა სიტყვა...

ოთარ ჭილაძე...

Tamusia · Post by **Tamusia** » 03 ოქტ 2009, 19:13

მარიაჟობის ხასიათზე ვარ

მარიაჟობა ვგონებ ცუდმედიდობად იწოდება ენასა ამას ზედა ქართულსა

არადა ვარ

Tamusia · Post by **Tamusia** » 03 ოქტ 2009, 19:15

ცელი კივის და ველები,
სურნელება დადგა თივით,
თივას თიბვენ მთიბველები,
ცა ლურჯია გუმბათივით

ხო მაგარია

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS