ქართული მითოლოგია

[ნიმფა]

ბოდიშს ვიხდი თქვენს პაექრობაშს რომ ვიჭრები

Makena


.... ადეპტობის რა მოგახსენოთ, მგარამ ... ღმრთისმშობელი

ნიმფა
ღვთისმშობელი იესოს დედაა და მისი მიმდევარი, იესოა მთავარი.

მაგრამ მის გარეშე ვერ იშვებოდა დედამიწაზე

[Tamari-ch.]

Some Christians regard Mary, the Theotokos (or mother of God) for many believers, as a "spiritual mother," since she not only fulfills a maternal role, but is often viewed as a protective and intercessory force, a divinely established mediator for humanity, but she is not worshiped as a divine "mother goddess" officially. The Roman Catholic and Eastern Orthodox churches identify "the woman" described in Revelation 12 as the Virgin Mary because in verse 5 this woman is said to have given "birth to a son, a male child, destined to rule all the nations with an iron rod" whom they identify as Jesus Christ. Then, in verse 17 of Revelation 12, the Bible describes "the rest of her offspring" as "those who keep God's commandments and bear witness to Jesus." These Christians believe themselves to be the other "offspring" because they try to "keep God's commandments and bear witness to Jesus," and thus they embrace Mary as their "mother". They also cite John 19:26-27 where Jesus entrusts his mother to the Apostle John as evidence that Mary is the mother of all Christians, taking the command "behold your mother" to apply generally.

The Virgin Mary receives many titles in Catholicism, such as Queen of Heaven and Star of the Sea, that are familiar from earlier Near Eastern traditions. Due to this correlation, Protestants often accuse Catholics of viewing Mary as a goddess, but the Catholic Church always has condemned "worship" of the Virgin Mary. Part of this accusation is due to the Catholic practice of prayer as a means of communication rather than as a means of worship. Catholics believe that the dead who followed their God, have eternal life and can hear prayers in heaven from people here on earth.

The Bible refers to the personified Heavenly Wisdom (Hagia Sophia) in feminine terms. Most Christians who are Catholics believe that "God the Father" is masculine and that Jesus was a man; and further, that "the Church" is the female counterpart of God and is the Bride of Jesus.

Some Christians do not agree on this teaching and assert that God subsumes and transcends both masculinity and femininity. From their point of view the grammatical gender used to address the deity is a mere convention, and the masculine designations for the persons of the Trinity characterize a relationship and not gender, per se. However, this is a relatively recent phenomenon, and as such, might have constituted heresy for most of the early history of Christianity.


(left) A bronze statue of Isis nursing Horus from Ptolemaic Egypt; (right) A famous mediaeval icon of Mary and Jesus

Some of the Black Madonna icons are believed by some to derive from depictions of ancient goddesses, in particular the Egyptian Goddess Isis with her child Horus sitting on her lap. Medieval images of Mary and Jesus share this similarity, as well.

In many languages, such as Syriac, the word translated "spirit" takes the feminine gender. In early Christian literature in these languages, the Holy Spirit is therefore discussed in feminine terms, especially before c. A.D. 400.[14] Some scholars argue that it was based upon an original goddess figure who was minimized in later traditions[citation needed].

Members of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (the Mormon Church) believe in, but do not worship, a Heavenly Mother, the wife and female counterpart—and equal of the Heavenly Father[15]. This belief is not emphasized, however, and adherents pray to the

[Makena]

Tamari-ch.
ვინც ჩამოთვალე ყველა მსახურია და ყველა მამრულ საწყისს ემსახურება, ყველა მათგანის განხილვა შორს წაგვიყვანს, მაგალითისთვის ერთს განვიხილავ.
მაგ:Шакти — богиня женского начала, Вселенская Мать

შაქტი არის შივას მეუღლე და მისი მსახური, ხოლო შივა მამრული საწყისის მქონე ღმერთია, ინდური სამების მესამე ასპექტი ბრაჰმასა და ვიშნუს შემდეგ, ინდური ღმერთების პანთეონში უამრავი მამრობითი საწყისის მქონე ღმერთია და ყველას ყავს მსახური მდედრობითი საწყისის მქონე ღმერთები.

[Tamari-ch.]

Шакти — богиня женского начала, Вселенская Мать

შაქტი არის შივას მეუღლე და მისი მსახური, ხოლო შივა მამრული საწყისის მქონე ღმერთია, ინდური სამების მესამე ასპექტი ბრაჰმასა და ვიშნუს შემდეგ, ინდური ღმერთების პანთეონში უამრავი მამრობითი საწყისის მქონე ღმერთია და ყველას ყავს მსახური მდედრობითი საწყისის მქონე ღმერთები.

იცი რაშია საქმე მაკენა,
ჩ ვწ -აღმდე 2 000 წლიდან მოხდა პატრიარქალური წყობის შემოსვლა
ანუ ყველა დედა ღვთაება მითებში ნელ ნელა დაექვემდებარა მამაკაცს.
მამაკაცს "მისცეს" ასევე მოგვიანებით ცენტრალური მნათობის სიმბოლიკაც - ანუ მზე.
ინდური, კელტური და ბერძნული ღვთაებები უკვე პატრიარქალური წყობითაა მოდიფიცირებული
ხოლო დედა ღვთაების კულტი კი იყო წინა ინდოევროპუილი
ანუ 2000 წლამდე ჩვ წ -აღმდე.
და ის რომ საქართველოში დედა - მზეა
მიუნიშნებს იმაზე, რომ ჩვენი ტრადიციები 4 000 წელზე ძველია.

[Makena]

ბოდიშს ვიხდი თქვენს პაექრობაშს რომ ვიჭრები

Makena


.... ადეპტობის რა მოგახსენოთ, მგარამ ... ღმრთისმშობელი

ნიმფა
ღვთისმშობელი იესოს დედაა და მისი მიმდევარი, იესოა მთავარი.

მაგრამ მის გარეშე ვერ იშვებოდა დედამიწაზე

ნიმფა
თუ როგორ იშვას იესო ამას წყვეტს იესოზე აღმატებული და არავითარ შემთხვევაში ღვთისმშობელი.
მისი როლი ძალზედ დიდია, თუმცა იგი იესოს ემსახურება

[Makena]

Tamari-ch.
დღეს მგონი ძალზედ საინტერესოდ ვისაუბრეთ, როცა ერთმანეთს გავიცნობთ ალბათ უფრო საინტერესო იქნება ამ საკითხებზე საუბარი.
კიდევ ერთი შეკითხვა, რა ინფორმაცია გაქვს, პირველი ადამიანური ქმნილება მამრული საწყისის მქონე იყო თუ მდედრულის?

[Tamari-ch.]

Tamari-ch.
დღეს მგონი ძალზედ საინტერესოდ ვისაუბრეთ, როცა ერთმანეთს გავიცნობთ ალბათ უფრო საინტერესო იქნება ამ საკითხებზე საუბარი.
კიდევ ერთი შეკითხვა, რა ინფორმაცია გაქვს, პირველი ადამიანური ქმნილება მამრული საწყისის მქონე იყო თუ მდედრულის?

ცოტა ვერ გავიგე შეკითხვა
ისე კი ეს ფიგურა 24 000 წლისაა !!!



Upper Paleolithic, Venus von Willendorf, estimated to have been carved 24,000–22,000 BCE

[Makena]

Tamari-ch.
ისე დიდი სილამაზით ვერ გამოირჩევა ფიზიკურ სრულყოფილებაზე აღარაფერს ვამბობ
რა ქვაა ასეთი 24 000 წელი რომ გაძლო?


ჩემი კითხვა მარტივად, კაცი შექმნეს პირველად თუ ქალი?

[Tamari-ch.]

Makena
ღმერთმა ჯერ კაცი შექმნა.
მარა მატრიარქატიც არსებობდა დედამიწაზე.

[Makena]

Tamari-ch.
სწორედ რომ კაცი შექმნა და არა ქალი, ამით ყველაფერია ნათქვამი
მატრიარქატი კი არსებობდა, საკამათო არ არის.

მაგ წყაროებში ადამიანის ქმნადობის პროცესი ხომ არ არის აღწერილი, ბიბლიურ ვერსიას არ ვგულისხმობ, თუ რამეს დადებ ამის შესახებ სიამოვნებით გავეცნობი.

[Tamari-ch.]

ვნახოთ კიდევ ქართული მითოლოგიის ქალი პერსონაჟები

ადგილის დედა
ქართულ მითოლოგიაში ცალკეული ადგილის (სოფლის, მთის, ხეობის, კლდის, ველის და სხვ.) მფარველი ქალღმერთი. ხევსურებს წარმოდგენილი ჰყავდათ ვერცხლის სამკაულებიანი ლამაზი ქალის სახით, რომელიც ზრუნავდა სოფლის მშვიდობიან ცხოვრებაზე და მისი მფარველობის ქვეშ მყოფ ტერიტორიაზე მოხვედრილ უცხოებზე. შესაძლებელია, წარსულში ადგილის დედა ნაყოფიერების ქალღმერთიც იყო და მისი კულტი მთელ საქართველოში იყო გავრცელებული. ქრისტიანობის გავრცელებასთან ერთად მისი კულტი ღვთისმშობლის კულტს შეერწყა, აქედანაა მისი სახელებიც - ადგილის ღვთისმშობელი ან ღვთისმშობელი. აღმოსავლეთ საქართველოს მთიელები თაყვანს სცემდნენ, როგორც ქალების, ბავშვების, მონადირეთა და საქონლის მფარველს

[Tamari-ch.]

ადგილის დედა წააგავს ბერძნულ ქალღმერთ დემეტრას...




Деметра была сестрой Посейдона, Зевса и Аида. В ее владении находилась земля, и ее имя означало "Мать-Земля", Древнейшее доолимпийское божество.. Одно из самых почитаемых олимпийских божеств. Древнее хтоническое происхождение Д. засвидетельствовано её именем (буквально «земля-мать»; греч. δα, δη-γη, «земля»). Культовые обращения к Д.: Хлоя («зелень», «посев»), Карпофора («дарительница плодов»), Фесмофора («законодательница», «устроительница»), Сито («хлеб», «мука») указывают на функции Д. как богини плодородия.

დემეტრა (ბერძნ. Δημήτηρ DÄ“mÄ“tÄ“r), ნაყოფიერებისა და მიწათმოქმედების მფარველი ღვთაება ბერძნულ მითოლოგიაში. მოგვიანებით კანონმდებლობის, ოჯახისა და ქორწინების მფარველიც. კრონოსისა და რეას ასული.

დემეტრას მითში აისახა ძველისძველი წარმოდგენა დედამიწაზე მცენარეულობის პერიოდული კვდომისა და აყვავების შესახებ. დემეტრასა და ზევსის ასული პერსეფონე ზევსისავე ნებართვით მოიტაცა ქვესკნელის ღვთაება ჰადესმა. განრისხებულმა დემეტრამ დედამიწას ნაყოფიერება დაუკარგა. ქვეყანაზე შიმშილმა დაისადგურა და ადამიანები ღმერთებს მსხვერპლს აღარ სწირავდნენ. ზევსმა პერსეფონეს უბრძანა, წელიწადის ორი მესამედი დედამიწაზე - დედასთან გაეტარებინა, დანარჩენი კი - მიცვალებულთა სამეფოში. დემეტრას საკულტო ცენტრი იყო ელევსინი, სადაც იმართებოდა ელევსინის მისტერიები - დემეტრასა და პერსეფონესადმი მიძღვნილი აგრარული დღესასწაულები. დემეტრას კულტი გავრცელებული იყო მთელ საბერძნეთსა და სიცილიაში. ძველი რომაელები დემეტრას კულტს აიგივებდნენ თავიანთ ღვთაება ცერერას კულტთან.

[masai11]

Tamari-ch. პირდაპირ გეტყვი რომ ეს თემა (და შენი პოსტებსი მასში) ასე ვთქვათ "სპირიტუალიზებული ფემინიზმის" კიდევ ერთი გამოვლინებაა, რომელსაც მე პირად არაერთხელ შევხვედრივარ .
ალბათ ყველასათვის ცხადია მთვარი აზრი და იდეა რასაც შენი პოსტები "ასხივებენ" _ ესაა მდედრული საწყისი უპირატესობა, აღმატებულობა.
მესმის მოტივები ასეთი იდეების, ზოგადად ფენიზმის. ამას თავისი ობიექტური საფუძვლები აქვს. საუკუნეების მანძილზე, კაცობრიობის შეუქცევადი დეგენერაციის კვალობაზე, მამრულმა, პატრიარქალურმა ცივლიზაციამ ბრუტრალური ფორმები მიიღო, ხშირ შემთხვევაში უსამართლოდ დათრგუნა და დააზარალა ქალური საწყისი "უფლებები" და უგულებელჰყო მისი მნიშვნელობა. სამყაროს კანონზიმიერა კი ისეთია რომ რაღაც წონასწორობას ესწრაფვის მუდამ. აქედან გამომდინარე კი გარდაუვალია ის გარემოება, რომ ერთ დროს დათრგუნულ და "უფლება აყრილ" მდერულ საწყისს თავისი "რეაბილიტაციი " ხანა დაუდგებოდა. სწორედ ეს ხანაა დღეს. მაგრამ ინერციით პრიცესი რადიკალურ ფორმებსაც იღებს და რევანშიზმში გადადის, ისევ ბრუტალურ სახეს იღებს _ ხდება მამრული საწყიის დამცირება, მისი მნიშვნელობი პროფანაცია, ქალისათვის ყველა კაცური ღირსების მორგება და ქალური ღირსებებით მამაკაცები "დამშვენება" .... და სხვა მრვალი.
ჭეშმარიტება კი როგორც მოგეხენმენაბთ (იმედია შენც ჩმო თმარ) ყოველთვის სადღაც შუაშია
ანუ საკითხის ისე დასყნება თუ ვინ უფრო უპირატესია იმთავითვე არასწორია, შეცდომაა რომელსაც სავალალო შედეგები მოსდევს.
"რა უფრო კარგი და უპირატესია ცეცხლი თუ წყალი" ? _ პრინციპში ასეთივე იდიოტიზმია იმის მტკიცება, რომ ერთი სქესი მეორეზე აღმატებული და უპირატესია. ამ ორ საწყის შორის ჰარმონიული თნაზიარობაა ის პრინციპი რაზეც არის დაფუძნებული ეს შემქნილი სამყარო. ეს ყველა ძველ ტრადიციულ მოძღვებებში იკითხება და აღმოსაჩენი მყოლოდ პირადი გამოცდილების სფეროშია და არა ზოგაგდ კაცობრიობისათვის

P.S. ჰო, წლების წინ, ერთი ქალბატონი, რომელიც ასევე "სპირიტუალიზებული ფემინიზმის" აქტიური წარმომადგენელი იყო ძალინ "არგუმენტირებულად" მიმტკიცებდა რომ "ვეფხისტყაოსანი" სინამდვილეში თამარ მეფის დაწერილია და არა ვინმე შოთა რუსთაველისა.
შენც ხომ არ გსმენია ამ ვერსიის შესახებ Tamari-ch.?

[Tamari-ch.]

masai11
არ გვინდა სპირიტუალიზებული ფემინიზმი

ვილაპარაკოთ მითოლოგიაზე.
უბრალოდ ჯერ ქალ ღვთაებებზე ჩამოვარდა საუბარი
და ბარემ ერთად გავნვიხილოთ..
მერე მამაკაცების ჯერიც მოვა

[Tamari-ch.]

გავაგრძელოთ ქალი პერსომაჟები მითოლოგიაში...

მამაკაცებმა არ ინერვიულოთ...
თქვენ უუუდიდესი როლი გეკუთვნით კაცობრიობის ისტორიაში..

ალი
ქართულ მითოლოგიაში ბოროტი სულები, რომლებიც ვნებენ მშობიარეებს, ახალშობილებს, მარტოხელა მგზავრებს და სხვებს. ალები შეიძლება როგორც მამრობითი, ასევე მდედრობითი სქესის ყოფილიყვნენ. მათ საშინელი შესახედაობა ჰქონდათ (სპილენძის კბილები, შუშის კვალი, დასვრილი თმები). გადმოცემის თანახმად, ალები ცხოვრობენ ტყეში, კლდეებში, ნანგრევებში, შედიან თავლებში, ზოგჯერ მსხვერპლს, რომელსაც ახლო ნათესავის სახით ეცხადებიან, წყალში იტყუებენ. ქალ ალებს (ალქალებს) იგივე ფუნქციები აქვთ, თუმცა ნაკლები ფიზიკური ძალა გააჩნიათ. ზოგჯერ მათ ქალღმერთ დალის ფუნქციები მიეწერებათ და მის მსგავსად, მშვენიერი ოქროსთმიანი ქალის სახით ეცხადებიან თეთრ კაბაში. ალი ერთგული მსახური ხდება ადამიანის, რომელიც მას თმას და ბრჭყალებს დააჭრის. ალის ბოროტ ძალას წინ აღუდგება მის წინააღმდეგ შელოცვა ან წმინდა გიორგის სახელი.

ტყაში-მაფა
ქართულ მითოლოგიაში ტყის დედოფალი, გარეულ ცხოველთა მბრძანებელი. ხალხური წარმოდგენებით ტყაში-მაფა ოქროსთმიანი (ზოგჯერ შავთმიანი) მშვენიერი ქალია, რომელიც ტყეში ცხოვრობს. მასზეა დამოკიდებული მონადირის იღბალი. ტყაში-მაფა მონადირესთან საიდუმლო სასიყვარულო კავშირს ამყარებს; საიდუმლოს გაცემის შემთხვევაში იგი მის რჩეულს სიკვდილს მოუვლენს (ზოგჯერ ქვად აქცევს), ხოლო მის ოჯახს გააღატაკებს. ტყაში-მაფას სიყვარულს ეძიებს ოჩოკოჩი, რომლის ძალადობის გამო ტყაში-მაფა კვდება (ან მონადირის ხელშეწყობით შველის თავს). ზოგი მკვლევარი ტყაში-მაფას დალისთან და უსახელო “ტყის ქალის” სახელთან აკავშირებს, რომელიც საქართველოს სხვადასხვა რაიონებში გავრცელებულ გადმოცემებსა და რიტუალურ სიმღერებში გვხვდება

სამძიმარი
ქართულ მითოლოგიაში ქაჯეთიდან მოტაცებული ქალი-ქაჯი. სამძიმარის მოტაცება ხახმატის გიორგის სახელს უკავშირდება. ამ წარმოდგენაში, ისევე, როგორც სამძიმარის შემდგომი ნათლობის სიუჟეტში აისახა წმინდა გიორგის მიერ წარმართი მეფის მოქცევის გავრცელებული მოტივი. სამძიმარი შეიძლება უბრალო მოკვდავს ძილში გამოეცხადოს. ზოგჯერ მოკვდავი ქალის სახეს იღებს და მამაკაცს თავს აყვარებს, შემდეგ კი პატარძლად შედის ოჯახში და დოვლათი და იღბალი შეაქვს. როდესაც გაირკვევა, რომ იგი მოკვდავი ქალი არ არის, სამძიმარი ტოვებს სახლს



დალი
ქართულ მითოლოგიაში ნადირობის ქალღმერთი, ველური ცხოველების მფარველი. საქართველოს მთიანეთში (უმეტესად სვანეთში) გავრცელებული გადმოცემების თანახმად, დალის გარეგნობა მზეთუნახავის გარეგნობას წააგავს. დალი მიუვალ კლდეებზე ცხოვრობს, საიდანაც ეშვება მისი ოქროს თმები. დალი მაქციაა, მას შეუძლია ადამიანს გამოეცხადოს ცხოველის ან ფრინველის სახით. მის რჩეულ მონადირეს, რომელიც მასთან სიყვარულს გაიზიარებს, დალი ეხმარება ნადირობაში მანამ, სანამ მონადირე მათი სიყვარულის საიდუმლოს ინახავს. ამ პირობის დამრღვევი მონადირე აუცილებლად იღუპება. დალის და უცნობი მონადირის შვილად ითვლება ამირანი. ზემოთ

დედაბერი
ქართულ მითოლოგიასა და ფოლკლორში მოხუცი ქალები. ზოგი მათგანი კაცთმოყვარეა, კეთილგანწყობილი და ეხმარება გმირებს, ზოგი კი პირიქით, ადამიანთა მიმართ მტრულად არის განწყობილი. ამ უკანასკნელთ ემორჩილებიან ბუნებრივი სტიქიები, რომელთაც ისინი იყენებენ, რათა ხელი შეუშალონ გმირს მიზნის განხორციელებაში. ზემოთ