გზად მიმავლები ულამაზეს ბუნებაში მოვხვდით

ბატონი ანზორი მიგვიყვებოდა ტყის სიღმეში სადაც უფრო და უფრო მწვანდეოდა ველაფერი. იყო უსაშინლესი ტალახიანი დაღმართები. სადაც ბზის ხის ტოტების დახმარებით ჩავდიოდით, საცოდავი ლოლა კი სულ უკან იყო და რამდენჯერ მოჯდა და დაიბეჯა ერტი ადგილი ვერაავინ ვერ დავითვალეთ.
ისე გამოტყდებით და არა მარტო ლოლა. ყველა ეგეთ დღეში ვიყავით.
შემდეგ მე, სტუდენტი და ამირანი ჩამოვრცით მთავარ ჯგუფს რადგან დავიწყეთ სურათების გადაღწბა და სუფთა ჰაერზე მოვინდომეთ თუთუნის გაბოლება.
დიდი წვალების და დიდი შეძახილ შემოძახილის მერე დაეწიეთ ხალხს მაგრამ საწყალი ჩვენი ფეხები სულ დახეული გვკონდა ეკლებით.
კარგა ხნის სიარულის მერე მივადექით ადგილს საიდანაც შესანისნავად ჩანდა თუ როგორ ნებივრობდნენ ცაში წეროები.
(დავიხმარებ pataputina_ს ფტოებს)
სტუდენტმა მოინდომა, რომ ასულიყო ხეზე და წეროების ბუდისათვის გადაეღო ფოტოები სადაც მისი პატარა ბარტყები აღმოაჩინა.
რომლებიც როგორც ეტყობა მოულოდნენ სტუმრებს სულ არ ელოდებოდნენ და გაკვირვებული სახით უყურებდნე და პატარათი გაუბრაზდნენ კიდეც.
