ოქროსფერი ასპინძა - სარო და ხიზაბავრა 21-22 მარტი 2009

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 25 მარ 2009, 12:03

ეს ჩვენი "სექტის" მთავარი სლოგანი.

ეს მწვანილია, გარეცხილი, გარჩეული, დაჭრილი.

ეს ჩაიდანი.

ეს კომპასი.

ეს გაზი.

ესეც რეკვიზიტები ერთად.

Truli · Post by **Truli** » 25 მარ 2009, 12:04

Truli · Post by **Truli** » 25 მარ 2009, 12:09

Truli · Post by **Truli** » 25 მარ 2009, 12:09

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 25 მარ 2009, 12:21

ეს ჩემს მიერ გაკეთებული ბუტერბროდი

ეს ქსოვრელის მიერ მომზადებული ტრაპეზი, ბარდის სალათი, რომელიც ყველა მსურველს ისე გულით და სულით მოგვიმზადა, რომ ჭამაც კი შეგეცოდებოდა, სამუზეუმე ექსპონატივით იყო. ამ ადამიანის კულინარიული ნიჭი და წინდახედულობა კი ნამდვილად სამაგალითოა.

ეს უკვე ტრაპეზის პროცესში

კადრები ცოტა შორი ხედით:

და ესეც ტრაპეზის დასასრულს, ზემოთ რომ ყვებოდა ტრული, დაგვეძინაო, ამის შემდეგ ჩავედით უკვე მღვიმეში ბიჭები:

ესეც ზედი, რომელსაც ტრაპეზის შემდეგ ვუყურებდით წამოწოლილები.

pataputina · Post by **pataputina** » 25 მარ 2009, 12:28

მაინც არ მშურს მეთქი!!!
არა!!!!

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 25 მარ 2009, 12:38

ესეც ღამე კარავში.

საინტერესო საუბრები.

ერთმანეთის გაშაყირება.

გულიანი სიცილი.

გულიანისიცილი 2.

გულიანი სიცილი 3.

ერთმანეთის გაშაყირება 2...

და ა.შ.

ცნობისათვის, იმ ღამით ყინვამ დაახლოებით -10 გრადუსს მიაღწია, კარავში დადებული წყლიანი ბოთლი ბოლომდე გაიყინა, ხოლო დილით, დაკრისტალებული ანუ დათოვლებული იყო მთელი კარავი, როგორც შიგნით ასევე გარეთ.

ქსოვრელი 4 გრადუსიან საძილეში იწვა, მაგრამ არც ისე გაყინულა. ერთი სიტყვით, ერთმანეთი გავათბეთ ყველამ, როგორც გადატანილი, ასევე პირდაპირი მნიშვნელობით.

ტრული დროდადრო მთხოვდა, ჩემი სახიდან ხელი ჩამოიღეო, ხან მე ვიხვეწებოდი, ფარაონივით ვგრძნობ თავს-თქო და ასე ვხარხარებდით დაძინებამდე.

მალე ხუმრობებიც შენელდა, სიცილიც დასუსტდა და საროელი მოლაშქრეები ბედნიერმა და სასიამოვნო ძილმა წაგვიღო.

lama · Post by **lama** » 25 მარ 2009, 13:05

ARCHILI wrote:

თითქოს მწვერვალ ხანტენგრიზე ხართ წასულნი და მწვერვალამდე ბოლო საბაზო ბანაკში გძინავთ

მაგრები ხართ

ketuna4 · Post by **ketuna4** » 25 მარ 2009, 13:25

ARCHILI
Truli
ძალიან ძალიან საინტერესოდ აღწერთ
ასე მგონია მეც თქვენთან ერთად ვმოგზაურობ

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 25 მარ 2009, 13:36

კარავი დილით ასე გამოიყურებოდა

კარვის დილის ფოტოები ანდრომ გადაიღო ჩვენს გაღვიძებამდე, შემდეგ ცეცხლიც დაანთო და ჩაიც დაადგა

ასევე იყო მოყინული შიგნითაც, რაც შეეხება შეშას, შეშის ამბავი ცალკე თემაა ნამდვილად. საროში თავად აქვთ შეშის პრობლემა და ყიდულობენ, რადგან გარშემო ტყეები თითქმის არ არის.

წინა დღეს ბიჭებმა ცოტა ბარჯგები და გამხმარი მცენარეები მოვაგროვეთ, მაგრამ მივხვდი, რომ ამის იმედად ღამის ყინვას ვერ გავუძლებდით.

ჰოდა... მე და ტრული რომ სოფელში ვსეირნობდით, გადავწყვიტე უფრო პირდაპირ მემოქმედა. ნათელა დეიდასთან, რომლის შესახებაც ტრულიმ უკვე დაწერა და კიდევ ვისაუბრებთ, გარდა იმისა, რომ ყავაც დაგვალევინა, გვიმასპინძლა მე და ტრულის, ჯერ ღამის გათენება თავისთავ, შემდეგ კი შეშაც შემოგვთავაზა, გაიგო რა, რომ უშეშოდ ჩვენ ძალიან გაგვიჭირდებოდა.

ეს შეშაც სწორედ ნათელა დეიდას ნაჩუქარია. დიდი ყურადღებით გვექცეოდა და გვპატრონობდა, რითიც შეეძლო. მეორე დღესაც მე და ტრული მასთან, სახლში, მშობიარობის პირდაპირი თვითმხილველები გავხდით, მაგრამ ამაზე მერე იყოს.

ჯერ კი დილაა საროს ბანაკში და გაყინული კარვებიდან ახალ გადმოსულები მზესა და ცეცხლს ვეფიცხებით.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 25 მარ 2009, 13:43

აი, ასეთ დილას ვუღებდი დილით ფოტოებს.

Truli · Post by **Truli** » 25 მარ 2009, 13:48

ARCHILI
არჩილ, ერთი შესწორება, მშობიარობა საღამოთი მოხდა, მე მობილურის დასატებნად რომ მივედი და შენ ბატარეების ასაღებად

ღამე ჩვენს ნათლულზეც ვისაუბრეთ არ გახსოვს?

lama · Post by **lama** » 25 მარ 2009, 13:48

Truli wrote:ARCHILI
არჩილ, ერთი შესწორება, მშობიარობა საღამოთი მოხდა, მე მობილურის დასატებნად რომ მივედი და შენ ბატარეების ასაღებად ღამე ჩვენს ნათლულზეც ვისაუბრეთ არ გახსოვს?

იმედია არა ადამიანის :O

Truli · Post by **Truli** » 25 მარ 2009, 13:53

საროს ეკლესია საღამოთი...
ბანაკისკენ დაბრუნებისას წყაროზე ბატებნი დავინახე. ამ დროს გოგო მოვიდა 2 ვედროთი წყლის ასავსებად. არჩილმა მასაც შესჩივლა უშეშობის ამბავი. გოგო მხოლოდ დაგვეთანხმა, რომ შეშა მართლაც ჭირს. შემდეგ კი ეკლესიის გაღება შეგვთავაზა, რაცეზ არჩილი მაშინვე დათანხმდა. ვაცალეთ გოგოს წყლის სახლში მიტანა. იგი სწორებ იმ ვეტერინარის შვილი იყო ბატის კვერცხი რომ გვაჩვენა. აიღო გასაღები და ეკლესია გაგვიღო.
სამწუხაროდ ეკლესიაში ფრესკები არაა შემორჩენილი.
არჩილმა სანთელი დაანთო და წამოვედით
ბანაკში დავბრუნდით, სადაც ჩვენი მეგობრები დაგვხვდნენ. მათ ისევ ეძინათ... გაკვირვებით შეგვხვდნენ, სადა ხართო, ჩვენც მოვუყევით რაც ვნახეთ და გავიგეთ სოფელში.
მზე აბასობაში დასავლეთისკენ მიიწეოდა და ერუშეთის მთიანეთისკენ იხრებოდა. ლამაზ მზის ჩასვლას ღრუბლებმა შეუშალა ხელი.. თუმცა რაღაც კი გამოვიდა...

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS