დღეს დილით აბაზანაში შევედი, ხელ-პირს ვიბანდი.
ძალიან ხმაურიანი ონკანი მაქვს, დიდი წნევით გამოდის.
ჰოდა რომ ჩავკეტე, ჟრიამული მომესმა გარედან.
რა ხდება-თქო, გავიფიქრე, მარტო ბებო და დედა მეგულებოდა სახლში.
გავაღე კარები და რას ვხედავ - ვიღაცეები დგანან ბუშტებით და მღერიან.
სახე და ხელები ისევ სველი მქონდა, სათვალეც ხელში მეჭირა და თავიდან ვერ გავარჩიე კარგად სახეები (-5 მაქვს, აბა?!).
როხროხზე
წივწივა ვიცანი, სიმაღლეებით
ბივრილი და
მირანდა.
ხალიანას ღიმილი და
ზღარბი?! (ზღარბს აღარ ჰგავდა, გაუსწორებია თმები)
ოთახში შევედი, გავიმშრალე ხელ-პირი (ცალკე მაქვს პირსახოცი, მარტო ჩემთვის, ვინმეს ხელი რომ არ წაცდეს გასამშრალებლად

) და გამოვედი.
მხოლოდ მაშინ შევნიშნე შლაპის ფორმის ტორტი, რომელიც წივწივამ, ცუცქამ და ჯერ არ ვიცი კიდე ვინ, თავისი ხელით გააკეთეს

.
მირანდამ გულებიანი ჯოხი დააბუთქა და მთელი სახლი დამინაგვიანეს.
წივწივამ შეფუთული რაღაც გადმომცა, მერე ნახეო... მარა გულმა არ მომითმინა და იქვე გავხსენი.
აქ ვერ დავწერ რა არის, ბოვშები შემოდიან.
ერთი ეგ მაინტერესებს, ზომა ვინ შეარჩია

.
ერთიც მიმღერეს და აბა წავედითო.
მე რა თქმა უნდა არ ვენდე ამათ გაკეთებულ ტორტს, რა ვიცი, რა ჰქონდა გარეული... დაჯექით და ახლავე შეჭამეთ-თქო.
ფრთხილად დამაჭრევინა წივწივამ ტორტი, შიგ რაღაცა სიურპრიზი გელოდებაო.
სიურპრიზი აღმოჩნდა მოხარშული კვერცხი, რომელიც უცებ შევსანსლე, ჩემს წილ ტორტთან ერთად. ჰო, კვერცხი უკვე გაფრცქვნილი იყო, იუბილარს ხომ არ აწვალებდნენ გაფრცქვნაზე.
დედაჩემმა საშობაო არაყი მოგვართვა და რამდენიმე ჭიქა და(ვ)ლიეს(თ).
სხვათა შორის, ჯერ ალკოჰოლური სასმელი ასე არ მსიამოვნებია (სწორად დავწერე?). არ ვიცი, კარგი განწყობის ბრალი იყო თუ თვითონ საშობაო არაყია ასეთი კარგი.
კიდე ნაყინი გაჩნდა მაგიდაზე, არ ვიცი საიდან.
ე.ი. ისე უფრთხილდებიან ოჯახში ჩემს გლანდებს, ნაყინსაც კი მიმალავენ.
ჰო, მეტი ისეთი არაფერი.
დაგვემშვიდობნენ და წავიდნენ

.
მოკლედ, ძალიან დიდი მადლობა მათ და ყველა იმ ადამიანს, ვინც ამ ღონისძიების დაგეგმვა-განხორციელებაში მიიღო მონაწილეობა.
გუშღამ ძალიან ცუდად ვგრძნობდი თავს და დღეს წივწივოთერაპია ჩამიტარეს.
მადლობა კიდევ ერთხელ

.
ფოტოებს ალბათ თვითონ დადებენ

.