ასურელი მამების კვალდაკვალ....

ele · Post by **ele** » 22 ოქტ 2008, 23:07

შენ გაიხარე თაამთ

რა სუსტი
რის სუსტი

ეგ ვინათქვა ისე?

ეს კი ეკლესიის 1 სართულზე

ისე მეძინებოდა რომ თანახმა ვიყავი ქვაზე თავის დადების. . .

მგრამ არ შეიძლებაოო. . .

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:10

ele
შე ძილისგუდა....

აი ეს ნიში

ფოტოაპარატი შევყავით შუშის კარების თავზე რომ ხვრელია - იქ
და აი ასეთი უცნაური ნიშა დავინახეთ

ზედ წითლად რაღაც ნიშანია დახატული ...

მე მგონი აქ უნდა იყოს დაფარული ეს ხატი...

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:21

ეს გასასვლელი მონასტრის კელიებისაკენ -
სადაც საძვალეა...

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:24

ელეს მიზანში ვყავარ ამოღებული...

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:26

ყველამ გადაიღო სურათი მამა ლაზარესთან...

როცა კიდევ ჩავალთ, აუცილებლად მოვინახულებთ მას...

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:27

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:32

კარგი იყო მარტყოფი -
მართლაც სავანე....

konstantine · Post by **konstantine** » 22 ოქტ 2008, 23:36

მშვენიერი სურათებია....

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:42

გავეშურეთ ბოჭორმასკენ...

გზაში წავუსნიკერსეთ....

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:45

ცოტა წავუძინეთ -

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 22 ოქტ 2008, 23:46

და დავადექით ბოჭორმას გრძეეეეეეეეეეელ გზას....

ჩიტუციო, რა თქმა უნდა, ყველაზე წინ გარბის ავანგარდში...

bela · Post by **bela** » 23 ოქტ 2008, 02:48

ჯერ იყო და, ქროდა..
მარტოფში მისულებს ისეთი ქარი შემოგვეფეთა, კინაღამ მარშუტკაში შევბრუნდი და თამაზის გვერდით მივიუჯექი...

და ქარიც არის და ქარიც; ანტონ მარტომყოფელის კოშკიდან კინაღამ ძირს გადმოგვყარა. განსაკუთრებით ერთ ადგილას შემოგვკავდა ხოლმე, კოშკის შესასვლელთან. სწორედ იქ იყო, რომ მამა ლაზარეს ქუდი მოჰხადა და ხის კენწეროს მიაკიდა ფრიალ-ფრიალით...

მერე იყო და, წარამარა გვშიოდა.
რა ვიცი, ეტყობა ქარმა წაგვართვა ენერგია.
მერე ახლა ბოჭორმის აღმართს შევიდექით და, ამბობენ ტყუილი ცოდვააო, მაგრამ რაც მე იმ გზაზე ტყუილები ვაფრქვიეეე...
მაგრამ ზოგჯერ ტყუილიც გვეპატიებაო, ხომ ამბობენ? ჰოდა, თინიკომ, ჩემმ პლიუსმა ორიოდე მეტრის გავლის სემდეგ რომ თქვა, მოდი მე უკან გავბრუნდები, ეს გზა რარაც გრძელი ჩანსო, რას ამბობ- მეთქი, ციხე აქვე, 100 მერტიც არ უნდა- მეთქიიიი
ჰოდა, მერე, რამდენი თინიკო გაჩერდებოდა და აბა ციხეო, იყტოდა, აიიი, გამოჩნდა, გამოჩნდა- მეთქი, ვეუბნებოდი და რატომღაც ნინიც მხარს მიბამდა.
ამ უცოდველ ანგელოზს რაღა ალაპარაკებდა, არ ვიცი...
შეიძლება, ისე არ უნდოდა თინიკოს უკან გაბრუნება, რომ მართლა ხედავდა რაღაცას...
მოკლედ, გვაპატიოს ბოჭრმის წმინდა გიორგიმ, მე და ნინისაც...

ჰოდა, კიდევ იცით რააა?
შემოდგომა ხომ ყველაზე ულამაზესი სეზონია, არა?
მაგრამ ხანდახან ვფიქრობ, რომ აყვავებულ გაზაფხულს ოქროსფერი შემოდგომა მირჩევნია,
და ამ დღეს განსაკუთრებით ბედნიერი ვიყავი, აი, ისეთი, ყველა პრობლემა რომ სადღაც მიჰქრის და შენ ლამისაა ხელით შეეხო მზეს...

Tamari-ch. · Post by **Tamari-ch.** » 23 ოქტ 2008, 11:13

ბოჭორმის გზა მართლაც გაუთავებელია -
მიდიხარ, მიდიხარ, მიდიხარ..
მიხოხავ, მიხოხავ...
ბოლოს ოთხით...
მარა მაინც არ მთავრდება...

ნელ ნელა მივყვებოდით - და თან ვტკბებოდით
შემოდგომის ხალიჩებით...

მერე ეს რკინის მილი გამოჩნდა -
და მას გავყევით -
შეგიძლია ზედ ჩამოეკონწიალო -
ჩამოჯდე -
ან ჩასრიალდე...
რა სარგებლობა მოაქვს რკინის მილს...

khrukhuna · Post by **khrukhuna** » 23 ოქტ 2008, 11:28

ბოჭორმისკენ მიმავალ გზაზე...

khrukhuna · Post by **khrukhuna** » 23 ოქტ 2008, 12:31

გზად..

კონსტანტინე ბუნებაში განმარტოვდა..

მე

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS