დღეს, 11 სექტემბერს

[Monadire]

გილოცავ გოგა მოგვიანებით!
გამარჯვებულ საქართველოში გეცხოვროს

[NINUCA]

გოგააა გილოცავ ჩემო კარგო ადამიანო!!!

უფლისაგან დალოცვილს გევლოს ცხოვრების გზაზე. ერთიან, ამაყ, გაბრწყინებულ საქართველოში გეცხოვროს! შენი გვერდი რა სურვილებსაც შეიცავს 100% შეგსრულებოდეს.
გაიხარე და გაუმრავლდი შენს ქვეყანას

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

იმ დილით მზეს შემოფარებული ღრუბლები მტევნებით მორთულ ალაზნის ველებს დასცქეროდნენ.
ვარდზე დაფენილი წვეთები წამებს შუა ილეოდნენ.
იქით, მთებში, სადაც ფანცქალისთვის გამეტებული აწოლილი ფერდებია, ქარი დაცქმუტუნებდა და ხეებს ფართოდ
გაშლილ ვარჯებს უქოჩრავდა.
ზღვაუსრულ ტევრებზე ორბები კლდიდან დაცემული ჩანჩქერივით ხმურიანად კონწიალობდნენ და შიგადაშიგ
ირაოს კეკლუცად კრავდნენ.
თერგი ჩვეულებისამებრ ვიწროდ მიიგლაგნებოდა დაღმართებზე და ფერდებს ხან და ხან ისე აკუნტრუშდებდა,
რომ ქვა-ღორღს გულს უხეთქავდა.
ქიმზე წამოცმული ტალღები რაღაც გაურკვეველ ზუზუნში ჩაყუჟულიყვნენ და დროგამოშვებით
ფრთებს ფართოდ წამოშლიდნენ ხოლმე.
დამარცვლილი ველები ფერებიან სამკაულებს უხატავდნენ დედამიწის შეღეღილ მკერდს.
გზა-გზა აკინძული ფიქრები ხან გრძელი-გრძელი დერეფნის 1 ბოლოში ბაგუნობდნენ, ხან - მე2ის.

ვიღაცას სისველემოდებული შუშხუნას ბოთლები მოეტანა, საცობის ასკდომას რომ რაღაც განსაკუთრებული
ხმაური აქვს და ნერვულად აჯანჯღარებდა დერეფნის 1-1 ბოლოს სარკმელებთან ატუზული ქოთნის ყვავილების ცხვირწინ.

1 ვიწრო ოთახში რამდენიმე ხალათიანი შემომდგარიყო და მალიმალ მზერას ჭერს აბჯენდა.

მცირე ხანს ფუსფუსი ატყდა და იმ ვიწრო ოთახისთვის ნაცნობი ბღავილიც ამოეკოსა.
ფართოხალათიანი და დაბალქუდიანი ფაშფაშა დერეფნის 1 ბოლოდან მე2ისკენ გამოემართა.
დერეფნის მე2 ბოლოდან დერეფნის 1ლ ბოლოსკენ ანთებული თვალები უსწრაფესად გამოენთნენ და
ფაშფაშას ნაკვთებს მწყურვალივით დაეძგერნენ.

"ბიჭია, ბიჭია!!!" - იყვირა ფაშფაშამ.
"ბიჭია?"
"ბიჭია, ბიჭია!!!"

ვიღაცამ სისველემოდებული შუშხუნა უკვე მხნედ შეაჯანჯღარა და ბიჭის დაბადების მილ20ვები შეკრებილთა ბაგეებიდან დაიძრნენ.

მე დავიბადე...
მაშინ მილ20ვბზე მადლობას ვერ ვიხდიდი, ახლა კი, ეს შემიძლია:

გმადლობთ ხალხ დაბადების დღის მოლო20ვებისთვის.
ძნ გამახარეთ