"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილიონკას და გიოს
Moderators: Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
ARCHIL_i
bravo
bravo
-
- იეტი
- Posts: 16569
- Joined: 20 ივლ 2007, 03:45
- Location: RA TQMA UNDA, SAKARTVELO
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
მე ვყიდულობ ქართულ ნაწარმს
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
უცემოდ გადაიღეთ ხომ?
ალმადოვარის ფოფო აკლია ფონად
და ბენიტოსი

ალმადოვარის ფოფო აკლია ფონად

და ბენიტოსი

-
- იეტი
- Posts: 16569
- Joined: 20 ივლ 2007, 03:45
- Location: RA TQMA UNDA, SAKARTVELO
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
მე ვყიდულობ ქართულ ნაწარმს
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
ჰო ნამდვილად არ ღირდა მშობლების დაპატიჟება 

"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
GAMARJOBA SAKARTVELO
გმადლობ ამ ლამაზი საღამოსთვის.
გმადლობ ამ ლამაზი საღამოსთვის.
- z g a r b i
- იეტი
- Posts: 1531
- Joined: 21 ნოე 2007, 11:42
- Location: ტყე
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
teo001
ჩვენ წასულები ვიყავით უკვე მაგ დროს
ჩვენ წასულები ვიყავით უკვე მაგ დროს

- Mta Mkvarebia
- მარგალიტი
- Posts: 9960
- Joined: 23 აგვ 2007, 12:23
- Location: ღრუბელზე ვზივარ, მთას ვუცქერ
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
ორი ხელით გეთანხმები. გაიხარე გოგაlegenda wrote:GAMARJOBA SAKARTVELO
გმადლობ ამ ლამაზი საღამოსთვის.

მეც ვფიქრობ რომ მშობლებისთვის მძიმე იქნებოდა.
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
დიდი მადლობა გოგას, ტომას, ნაიას.
ფილმი ძალიან შთამბეჭდავი, ემოციური, მძიმე და ლამაზი იყო.
და მუსკია-განსაკუთრებული, ძალიან ძლიერი.
იან არჩილს უნდა დავეთანხმო, მეც ასეთ ჭრილში დავინახე ფილმი, თუმცა რწმენის ფაქტორსაც ვერ გამოვრიცხავ, რელიგიური კუთხით რომ არ მივუდგეთ, უბრალოდ, ადამინურად სჯეროდა იმ, თუნდაც თავადაც არაჯანსაღ ადამიანს რომ ერთ დღეს მისი ასყვარელი ადამიანი ფეხზე დადგებოდა, ასეც მოხდა.
ერთი ფრაგმენტი განსაკუთრებულად ჩამებეჭდა ტვინში:
"სასწულის უნდა გჯეროდეს, თორემ, შეიძლება ისე შეგემთხვეს, ვერც კი შენიშნო"-დაახლოებით ასე ჟღერდა.
კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა ყველას.
კარველების ნახვაც ძალიან გამიხარდა.

ფილმი ძალიან შთამბეჭდავი, ემოციური, მძიმე და ლამაზი იყო.
და მუსკია-განსაკუთრებული, ძალიან ძლიერი.
იან არჩილს უნდა დავეთანხმო, მეც ასეთ ჭრილში დავინახე ფილმი, თუმცა რწმენის ფაქტორსაც ვერ გამოვრიცხავ, რელიგიური კუთხით რომ არ მივუდგეთ, უბრალოდ, ადამინურად სჯეროდა იმ, თუნდაც თავადაც არაჯანსაღ ადამიანს რომ ერთ დღეს მისი ასყვარელი ადამიანი ფეხზე დადგებოდა, ასეც მოხდა.
ერთი ფრაგმენტი განსაკუთრებულად ჩამებეჭდა ტვინში:
"სასწულის უნდა გჯეროდეს, თორემ, შეიძლება ისე შეგემთხვეს, ვერც კი შენიშნო"-დაახლოებით ასე ჟღერდა.
კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა ყველას.
კარველების ნახვაც ძალიან გამიხარდა.

წამო, ზღაპარში ...


"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
namcecuna wrote: მუსკია-განსაკუთრებული, ძალიან ძლიერი.
უძლიერესი!
"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
namcecuna
ხო ეგ ფრაზა ძალზედ საგულისხმოა და საინტერესო მეც მივაქციე ყურადღება.
namcecuna-მ სწორად შენიშნა
რწმენას როცა ვამბობთ ეს არა მარტო რელიგიური დატვირთვით უნდა იგულისხმოთ. ეს არი რწმენა იმისა, რომ შენი ახლობელი და საყვარელი ადამიანი აუცილებლად გამოვა კომური მდგომარეობიდან, მთავარია ამ რწმენაში ეჭვი არ შეგეპაროს და ბოლომდე იბრძოლო, არ დაგეზაროს და არ დაიღალო.
ხო ეგ ფრაზა ძალზედ საგულისხმოა და საინტერესო მეც მივაქციე ყურადღება.
namcecuna-მ სწორად შენიშნა
რწმენას როცა ვამბობთ ეს არა მარტო რელიგიური დატვირთვით უნდა იგულისხმოთ. ეს არი რწმენა იმისა, რომ შენი ახლობელი და საყვარელი ადამიანი აუცილებლად გამოვა კომური მდგომარეობიდან, მთავარია ამ რწმენაში ეჭვი არ შეგეპაროს და ბოლომდე იბრძოლო, არ დაგეზაროს და არ დაიღალო.
ცხოვრება მშვენიერია

"ესაუბრე მას" - "ამირანში". ეძღვნებათ შატილი
მეგობრებო, რა რწმენაზე მელაპარაკებით..Toma wrote:
რწმენას როცა ვამბობთ ეს არა მარტო რელიგიური დატვირთვით უნდა იგულისხმოთ. ეს არი რწმენა იმისა, რომ შენი ახლობელი და საყვარელი ადამიანი აუცილებლად გამოვა კომური მდგომარეობიდან, მთავარია ამ რწმენაში ეჭვი არ შეგეპაროს და ბოლომდე იბრძოლო, არ დაგეზაროს და არ დაიღალო.
რწმენა რომ ჰქონოდა მისტერ მთავარ გმირს, მაშინ მოლოდინის რეჟიმში იქნებოდა და არა სასოწარკვეთის...
მისტერ ბენიტოს ყოველ წამში სასოწარკვეთა იპყრობდა, იმ დროს, როცა ვერ იცდიდა და აუპატიურებდა...
სხვათა შორის, მას შემდეგ გააუპატიურა, როდესაც ახლი მამაკაცი (ის მეორე) შევიდა მათთან კონტაქტში , ანუ კომაში მყოფ ადამიანზე იეჭვიანა... და ე.წ. მეგობარზე...
სასოწარკვეთა იყო, როდესაც ციხეში სასჯელის დასრულებას არ დაელოდა...
სასოწარკვეთა იყო, როდესაც თუნდაც ღვთიური მადლი ვერ დაინახა მათი სიყვარულის მფარველად...
სასოწარკვეთა იყო, როდესაც იმის იმედი არ ჰქონდა, რომ ციხერში გამოსული იმ გოგოს ახლობლებს და მთლიანად საზოგადოებას დაარწმუნებდა თავის გულწრფელობაში და სიყვარულში...
ბოლოსდაბოლოს, სასოწარკვეთამ მიიყვანა საბოლოო დასკვნამდე და გადაწყვეტილებამდე...
სადაც სასოწარკვეთაა _ იქ რწმენა არ არის...
მისტერ მთავარ გმირს არანაირი გულწრფელი გრძნობა არ ჰქონდა, ფილმის შინაარსი ნათლად აჩვენებს მის სინამდვილეში ქვენა გრძნობებს...
სიყვარული სად დაინახეთ, განა სათნოობის ნიღაბი ხშირად ფარისევლობას არ ემსგავსება ხოლმე?