კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
Moderators: Kakha, Druides, ლეონტი, Kakha, Druides, ლეონტი, Kakha, Druides, ლეონტი, Kakha, Druides, ლეონტი
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
GAMARJOBA SAKARTVELO
ძალიან კარგი, იმედია თარიღი არ შეიცვლება (სამსახურს უნდა შევუთანხმდე ზუსტ დროზე).
ფეხით ასვლის იდეა ძალიან მომწონს, ალბათ მასეც მოვიქცევი თუ მხარი ამიბეს. ისე რამდენი კმ იქნება ფეხით შატილიდან მუცომდე?
ძალიან კარგი, იმედია თარიღი არ შეიცვლება (სამსახურს უნდა შევუთანხმდე ზუსტ დროზე).
ფეხით ასვლის იდეა ძალიან მომწონს, ალბათ მასეც მოვიქცევი თუ მხარი ამიბეს. ისე რამდენი კმ იქნება ფეხით შატილიდან მუცომდე?
წამო, ზღაპარში ...


კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
1) gamarjoba saqartvelo
2) qvevri
3) nimfa
4) lama
5) nusa
6) Georgian Rabbit
7)ნამცეცუნა
8 )ნინუკალა
9).teo001
2) qvevri
3) nimfa
4) lama
5) nusa
6) Georgian Rabbit
7)ნამცეცუნა
8 )ნინუკალა
9).teo001
-
- იეტი
- Posts: 16569
- Joined: 20 ივლ 2007, 03:45
- Location: RA TQMA UNDA, SAKARTVELO
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
ნამცეცა, მკდ, შენ მუდამ კითხვების წვიმა გაქვს.namcecuna wrote:GAMARJOBA SAKARTVELO
ძალიან კარგი, იმედია თარიღი არ შეიცვლება (სამსახურს უნდა შევუთანხმდე ზუსტ დროზე).
ფეხით ასვლის იდეა ძალიან მომწონს, ალბათ მასეც მოვიქცევი თუ მხარი ამიბეს. ისე რამდენი კმ იქნება ფეხით შატილიდან მუცომდე?
შატილი-მუცო15 კმია. მუცო-არდოტი - კმ 4.
ყურადღება მიაქციე, რომ აქვე ლაპარაკია უღელტეხილიდან შატილამდე ან მუცომდე ფეხით
ჩასვლაზე, რაც, დაახლოებით, 26 კმ და 478 მეტრია
მე ვყიდულობ ქართულ ნაწარმს
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
GAMARJOBA SAKARTVELO
ჰო, მაგრამ, შესაძლებლობების და მანძილის თანაფარდობა ხომ უნდა განვსაზღვრო დაახლოებით 
გმადლობ, გოგა



გმადლობ, გოგა


წამო, ზღაპარში ...


კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
მთაშენკამ დადო ერთგან და მე დავდებ ეხლა აქ. იმედია, არ მიწყენთ:) ძალიან მომეწონა.
წერილი უცნობ ხევსურს
დედას რომ ვეუბნები, ხევსურს უნდა გავყვე-მეთქი, ვაი შენს პატრონსო, - მეუბნება.
აბა თბილისში ვინ ვიპოვო ჩემსავით გიჟი, რომ ხევსურეთში წამომყვეს? ვის ავუხსნა, რომ აქედან შორს მინდა. იქ, სადაც ზამთარში გზები იკეტება, იქ, სადაც ვერ იჭერს მობილური, იქ, სადაც არ გადის ინტერნეტი, იქ,სადაც სანთლის შუქზე უნდა ვივახშმო.
ვის გავუმხილო ჩემი ოცნება, რომ უბედნიერესი ვიქნები მხოლოდ მაშინ, შვილებს რძის შემდეგ რომ წყალნარევი არყით დავარწყულებ, ქმარს კაფიებით ვესაუბრები, ცხენით ვიჯირითებ, ზამთარში შეშას დავჩეხავ, როცა ჩემი ჯერი იქნება და როცა დიდთოვლობის გამო შვილებს სკოლაში არ გავუშვებ, შუაცეცხლის პირას ვეფხისტყაოსანს ვასწავლი. ხევსურულ კილოზე ვისაუბრებ და არასოდეს მომენატრება კოკა-კოლა და ნიკორას ჩამოსასხმელი ნაყინი. იქ, სადაც წვერს ატარებს ის და ჩვენი შვილები ფეხშიშველი ირბენენ აგვისტოში. იქ, სადაც ვერასდროს ვაკადრებ ქმარს, მის წინაშე შარვლით გავიარო. იქ, სადაც ჩემი შვილების ერთადერთი ნარკოტიკი ჟიპიტაური იქნება და მათ ვენებს ვერ დაემუქრება შპრიცი.
ვისწავლი წინდების ქსოვას და შვილებს ნანას ხევსურულ მელოდიებზე დავუმღერებ. ვასწავლი ჩემს ბიჭებს არასოდეს გატეხონ სიტყვა და ხევსურეთი არასოდეს დატოვონ.
გაუკვირდებათ ალბათ ხევსურებსაც, რატომ ამოვიდა აქ საცხოვრებლად, რატომ არ ჩადის ბარში ზამთარში მაინცო. არ მომენატრება ქალაქი. მთის გულისთვის დავთმობ მეგობრებს, ოჯახს...
გაუკვირდებათ ალბათ ზაფხულში ჩემს სახლთან მოხვედრილ ტურისტებს, ბერძნულად და ინგლისურად რომ დავუწყებ საუბარს.
ალბათ ვერავინ გამიგებს, რატომ ვიბრძოლებ სიკვდილამდე იმისთვის, რომ ცივილიზაციამ ვერ მოაღწიოს ხევსურეთამდე. ხელუხლებელს ჩავიხუტებ გულში ქართულ მთას და ბედნიერი ვიქნები, რომ ჩემს შვილებს არ ეცოდინებათ, რომელი ჯინსია უკეთესი, რომელია მობილურის ბოლო მოდელი, რომ ვერასოდეს ვუყურებთ საღამოს საინფორმაციო გამოშვების პოლიტიკურ მიმოხილვას. რომ ვერსდროს მომიტანს ჩემი ქმარი ისი-პარისში ნაყიდ სუნამოს და ჭრაჭუნა ქაღალდში შეფუთულ თაიგულს.
და სიკვდილის წინ ყურში ვეტყვი ჩემს მოძღვარს, რომ ბედნიერი ვარ და რომ ამაზე დიდი სიკეთე არასდროს შემეძლო ჩამედინა, რომ თურმე ეს ყოფილა ჩემი ამ ქვეყნად მოსვლის მიზეზი. რომ აღარ მშურს ლევან ხარანაულის.
ამას ვერასოდეს ვეტყვი დედას და ყოველთვის ცრემლი მომადგება, როცა...
ამას ვერც მეგობრებს გავაგებინებ. ვერ ავუხსნი, რომ მონასტერში ბედნიერი იმიტომ ვიყავი, რომ წინდას ვქსოვდი, პურის მარცვალს ვარჩევდი, მამაკაცები რომ ტრაპეზობდნენ, იმ ოთახში არც შევდიოდით, თოვლს ვიბერტყავდით კალთიდან და მერე შეშას ვჩეხავდით და იყო ამაში რაღაც ხევსურული. ვერავინ გამიგებს, რომ შეიძლება შერყეული ვიყო ხევსურეთზე, მიუხედავად იმისა, რომ იქ არასდროს ვყოფილვარ. ალბათ არის მიზეზი, რადგან არც სვანეთის, არც ფშავის, არც მთიულეთის ხსენებაზე გული ისე არ მიფეთქავს. თუკი სადმე რაღაც ვაჟკაცობისმაგვარი გაიელვებს, აუ რა ხევსურულია-მეთქი, ვამბობ და არავის ესმის.
რატომ გწერ?
არა, არ მაქვს იმედი რომ შენ გამიგებ. მაგიტომ არ გწერ. უბრალოდ არ ეცდები გონს მომიყვანო და დროსა და ენერგიას არ დახარჯავ იმის მტკიცებაში, რომ გამიჭირდება ხევსურეთში ცხოვრება, რომ ეს ყველაფერი უბრალოდ სისულელეა, რომ მე თურმე სითბო მაკლია და თუ შემიყვარდება, აქაც ძალიან ბედნიერი ვიქნები და სხვ. უბრალოდ ამის მტკიცებას შენთვის აზრი არ ექნება, შენ ხომ ჩემი სახელიც არ იცი და შენთვის უბრალოდ სულ ერთია, რეალური ოცნებები მაქვს თუ არარეალური. ჩემი მეგობრებისგან განსხვავებით, არასოდეს შეგეშინდება, რომ მართლა არ წავიდე და არ დაგაკლდე. ხოდა ამიტომ გწერ.
ერთი ადამიანია, ვისაც ჩემი ეს ოცნება ესმის, იმის ოცნებაც ეს არის. ჩვენს ოცნებაში მეზობლად ვცხოვრობთ და მისი შვილები ქერა და ცისფერთვალება არიან, ჩემი - შავგვრემანი და ხუჭუჭა, ჩვენი ქმრები ერთად დადიან სანადიროდ და მერე ჩვენი შვილები ერთმანეთზე ქორწინდებიან და არასოდეს ტოვებენ ხევსურეთს...
ვერასდროს გამიგებს დედა, რომ არ მინდა ამ ქალაქში, სადაც ცა ნაცრისფერია და სადაც ყოჩივარდებს ოც თეთრად ყიდიან, სადაც ყოჩივარდებს ოც თეთრად ყიდულობენ და ისე აჭკნობენ, რომ ვერც კი ხვდებიან, რომ ყოჩივარდების გარეშე გაზაფხული ვერ მოვიდოდა.
წერილი უცნობ ხევსურს
დედას რომ ვეუბნები, ხევსურს უნდა გავყვე-მეთქი, ვაი შენს პატრონსო, - მეუბნება.
აბა თბილისში ვინ ვიპოვო ჩემსავით გიჟი, რომ ხევსურეთში წამომყვეს? ვის ავუხსნა, რომ აქედან შორს მინდა. იქ, სადაც ზამთარში გზები იკეტება, იქ, სადაც ვერ იჭერს მობილური, იქ, სადაც არ გადის ინტერნეტი, იქ,სადაც სანთლის შუქზე უნდა ვივახშმო.
ვის გავუმხილო ჩემი ოცნება, რომ უბედნიერესი ვიქნები მხოლოდ მაშინ, შვილებს რძის შემდეგ რომ წყალნარევი არყით დავარწყულებ, ქმარს კაფიებით ვესაუბრები, ცხენით ვიჯირითებ, ზამთარში შეშას დავჩეხავ, როცა ჩემი ჯერი იქნება და როცა დიდთოვლობის გამო შვილებს სკოლაში არ გავუშვებ, შუაცეცხლის პირას ვეფხისტყაოსანს ვასწავლი. ხევსურულ კილოზე ვისაუბრებ და არასოდეს მომენატრება კოკა-კოლა და ნიკორას ჩამოსასხმელი ნაყინი. იქ, სადაც წვერს ატარებს ის და ჩვენი შვილები ფეხშიშველი ირბენენ აგვისტოში. იქ, სადაც ვერასდროს ვაკადრებ ქმარს, მის წინაშე შარვლით გავიარო. იქ, სადაც ჩემი შვილების ერთადერთი ნარკოტიკი ჟიპიტაური იქნება და მათ ვენებს ვერ დაემუქრება შპრიცი.
ვისწავლი წინდების ქსოვას და შვილებს ნანას ხევსურულ მელოდიებზე დავუმღერებ. ვასწავლი ჩემს ბიჭებს არასოდეს გატეხონ სიტყვა და ხევსურეთი არასოდეს დატოვონ.
გაუკვირდებათ ალბათ ხევსურებსაც, რატომ ამოვიდა აქ საცხოვრებლად, რატომ არ ჩადის ბარში ზამთარში მაინცო. არ მომენატრება ქალაქი. მთის გულისთვის დავთმობ მეგობრებს, ოჯახს...
გაუკვირდებათ ალბათ ზაფხულში ჩემს სახლთან მოხვედრილ ტურისტებს, ბერძნულად და ინგლისურად რომ დავუწყებ საუბარს.
ალბათ ვერავინ გამიგებს, რატომ ვიბრძოლებ სიკვდილამდე იმისთვის, რომ ცივილიზაციამ ვერ მოაღწიოს ხევსურეთამდე. ხელუხლებელს ჩავიხუტებ გულში ქართულ მთას და ბედნიერი ვიქნები, რომ ჩემს შვილებს არ ეცოდინებათ, რომელი ჯინსია უკეთესი, რომელია მობილურის ბოლო მოდელი, რომ ვერასოდეს ვუყურებთ საღამოს საინფორმაციო გამოშვების პოლიტიკურ მიმოხილვას. რომ ვერსდროს მომიტანს ჩემი ქმარი ისი-პარისში ნაყიდ სუნამოს და ჭრაჭუნა ქაღალდში შეფუთულ თაიგულს.
და სიკვდილის წინ ყურში ვეტყვი ჩემს მოძღვარს, რომ ბედნიერი ვარ და რომ ამაზე დიდი სიკეთე არასდროს შემეძლო ჩამედინა, რომ თურმე ეს ყოფილა ჩემი ამ ქვეყნად მოსვლის მიზეზი. რომ აღარ მშურს ლევან ხარანაულის.
ამას ვერასოდეს ვეტყვი დედას და ყოველთვის ცრემლი მომადგება, როცა...
ამას ვერც მეგობრებს გავაგებინებ. ვერ ავუხსნი, რომ მონასტერში ბედნიერი იმიტომ ვიყავი, რომ წინდას ვქსოვდი, პურის მარცვალს ვარჩევდი, მამაკაცები რომ ტრაპეზობდნენ, იმ ოთახში არც შევდიოდით, თოვლს ვიბერტყავდით კალთიდან და მერე შეშას ვჩეხავდით და იყო ამაში რაღაც ხევსურული. ვერავინ გამიგებს, რომ შეიძლება შერყეული ვიყო ხევსურეთზე, მიუხედავად იმისა, რომ იქ არასდროს ვყოფილვარ. ალბათ არის მიზეზი, რადგან არც სვანეთის, არც ფშავის, არც მთიულეთის ხსენებაზე გული ისე არ მიფეთქავს. თუკი სადმე რაღაც ვაჟკაცობისმაგვარი გაიელვებს, აუ რა ხევსურულია-მეთქი, ვამბობ და არავის ესმის.
რატომ გწერ?
არა, არ მაქვს იმედი რომ შენ გამიგებ. მაგიტომ არ გწერ. უბრალოდ არ ეცდები გონს მომიყვანო და დროსა და ენერგიას არ დახარჯავ იმის მტკიცებაში, რომ გამიჭირდება ხევსურეთში ცხოვრება, რომ ეს ყველაფერი უბრალოდ სისულელეა, რომ მე თურმე სითბო მაკლია და თუ შემიყვარდება, აქაც ძალიან ბედნიერი ვიქნები და სხვ. უბრალოდ ამის მტკიცებას შენთვის აზრი არ ექნება, შენ ხომ ჩემი სახელიც არ იცი და შენთვის უბრალოდ სულ ერთია, რეალური ოცნებები მაქვს თუ არარეალური. ჩემი მეგობრებისგან განსხვავებით, არასოდეს შეგეშინდება, რომ მართლა არ წავიდე და არ დაგაკლდე. ხოდა ამიტომ გწერ.
ერთი ადამიანია, ვისაც ჩემი ეს ოცნება ესმის, იმის ოცნებაც ეს არის. ჩვენს ოცნებაში მეზობლად ვცხოვრობთ და მისი შვილები ქერა და ცისფერთვალება არიან, ჩემი - შავგვრემანი და ხუჭუჭა, ჩვენი ქმრები ერთად დადიან სანადიროდ და მერე ჩვენი შვილები ერთმანეთზე ქორწინდებიან და არასოდეს ტოვებენ ხევსურეთს...
ვერასდროს გამიგებს დედა, რომ არ მინდა ამ ქალაქში, სადაც ცა ნაცრისფერია და სადაც ყოჩივარდებს ოც თეთრად ყიდიან, სადაც ყოჩივარდებს ოც თეთრად ყიდულობენ და ისე აჭკნობენ, რომ ვერც კი ხვდებიან, რომ ყოჩივარდების გარეშე გაზაფხული ვერ მოვიდოდა.
სვანეთოლოგი
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
GAMARJOBA SAKARTVELO
რამდენ დღიანი იქნება ჩვენი ლაშქრობა?
რამდენ დღიანი იქნება ჩვენი ლაშქრობა?
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
გვალდა
ავტორი ვინ არის????
ავტორი ვინ არის????
ვაჩუქოთ ერთმანეთს სიყვარული
- Mta Mkvarebia
- მარგალიტი
- Posts: 9960
- Joined: 23 აგვ 2007, 12:23
- Location: ღრუბელზე ვზივარ, მთას ვუცქერ
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
გვალდა wrote:who cares?![]()
შენ არ იქნები, ამერიკა იქნება და მაგათი დამოუკიდებლობის დღეს ავღნიშნავთ



ნამდვილად! არ არის მიზეზი თუ?
1) gamarjoba saqartvelo
2) qvevri
3) nimfa
4) lama
5) nusa
6) Georgian Rabbit
7)ნამცეცუნა
8 )ნინუკალა
9).teo001
10) მთა მყვარებია
11)
ნინუკალა,Ninukala wrote:გვალდა
ავტორი ვინ არის????
ზევსის დაქალის ნიკით წერს ლიტერატურულ საიტებზე, ნამდვილი სახელი არ ვიცი

-
- იეტი
- Posts: 16569
- Joined: 20 ივლ 2007, 03:45
- Location: RA TQMA UNDA, SAKARTVELO
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
თუ თემის 1ლ წერილს წაიკითხავ, ნახავ, რომ 5ში გავდივართ და 6ში ჩამოვდივართ.ნონიკო wrote:GAMARJOBA SAKARTVELO
რამდენ დღიანი იქნება ჩვენი ლაშქრობა?
ეს იმას ნიშნავს, რომ 2დღიანია.
1ად 1, აქ დასადგენი მხოლოდ მგზავრობის ფასია და მაგას ივნისის ბოლოს დავდებ. საშუალოდ, 30 ლარი ჯდება
მე ვყიდულობ ქართულ ნაწარმს
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
1) gamarjoba saqartvelo
2) qvevri
3) nimfa
4) lama
5) nusa
6) Georgian Rabbit
7)ნამცეცუნა
8 )ნინუკალა
9).teo001
10) მთა მყვარებია
11) ტრულალა
2) qvevri
3) nimfa
4) lama
5) nusa
6) Georgian Rabbit
7)ნამცეცუნა
8 )ნინუკალა
9).teo001
10) მთა მყვარებია
11) ტრულალა
მი მალატ შვან
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
ივლისამდე ჯერ მთელი თვე და ეს სია ბევრჯერ შეიცვლება...
ბოროტსა სძლია კეთილმან, არსება მისი ... ჯაზია
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
au ra xdeba aq uCemod?
me ar dampatiJebT?
ra dros ivlisia oeeeeeeeeeeeeeeee
am Temas ki ar daketaven - Tvit gogas gaxsnilia, es Cem Temebsaa ro arian dareulebi
me ar dampatiJebT?
ra dros ivlisia oeeeeeeeeeeeeeeee
am Temas ki ar daketaven - Tvit gogas gaxsnilia, es Cem Temebsaa ro arian dareulebi
-
- იეტი
- Posts: 16569
- Joined: 20 ივლ 2007, 03:45
- Location: RA TQMA UNDA, SAKARTVELO
კარავული სეზონის გახნსა შატილში, 2008ის 5-6 ივლისს,
ჯობია, შატილში საკისრებელ მწვადებზე იფიქრო და ამერიკის დღე აღვნიშნოთ.paata_ wrote:au ra xdeba aq uCemod?
me ar dampatiJebT?
ra dros ivlisia oeeeeeeeeeeeeeeee
am Temas ki ar daketaven - Tvit gogas gaxsnilia, es Cem Temebsaa ro arian dareulebi
მე ვყიდულობ ქართულ ნაწარმს
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები
და ამით ჩემიანებს ვეხმარები