მოკლედ დღეს შევიკრიბეთ, თამუსია, გოგონა, მაკუკუ, ნაია, თიკო, ბელა, მაკენა, ლამა და მე. გადაწყდა რომ ვისაც ძალიან უჭირდა მათ დავეხმარებოდით. გადარეკვა-გადმორეკვის შემდეგ გაირკვა, რომ ერთ დაწესებულებაში დევნილებს სასწარაფოდ ესაჭირეობოდათ მედიკამენტები, მაკენამ კიდევ ინფორმაცია მოგვაწოდა კომაროვის სკოლაში ჩასახლებულ დევნილებზე, რომელთაც 2 დღის წინ დახმარებია მეგობრებთან ერთად. შეგროვილი ფულის ნაწილით მედიკამენტები შევიძინეთ. ნაწილით კი ის აუცილებელი საყოფაცხოვრებო ნივთები, რის საჭიროებაზეც "კომაროვში" ჩასახლებულებმა თავად გვამცვნეს: რამდენიმე წყლის ასადუღებელი ჩაისა და ყავისთვის, პამპერსები ბავშვებისთვის, "ჰუმანას" ფაფები, ჭურჭლის სარეცხი ჟელე და სარეცხი ღრუბლები. თავად შევესწარი, ერთი ქალბატონი დედასახლისთან რომ მივიდა ჭურჭლის ჟელეს სათხოვნად და მანაც გადაჭრილ პლასტიკურ ბოთლში ჩასხმული ოციოდე გრამი ჟელე როგორ გაატანა, უკან დაბრუნების პირობით

, ჩაისაც ვერ ვადუღებთო, გვითხრეს

. წინა დღეს აქ 150 კაცი ყოფილა, როგორც მაკენამ გვითხრა, გუშინ კი მათი რაოდენობა 400 კაცამდე გაზრდილა. ესაჭიროებათ ლეიბები, მაგრამ მიიტანეს საძილე ტომრები და ასე თუ ისე ღამისთევის პრობლემა გადაჭრილი აქვთ.
როცა მადუღარებს ვყიდულობდით ერთ-ერთ მაღაზიაში, გამყიდველმა გვკითხა დევნილთა დასახმარებლად ხომ არ გინდათო. თავიდან გამიკვირდა მეთქი რატომ გვკითხა. თურმე აი რატომ: ფასდაკლება გაგვიკეთა მადუღარებზე, თავის ფასში მოგვცა და უამრავი საჩუქარი გაგვატანა დევნილ ბავშვებთან სათამაშოების სახით. აი ასეთი ღვთისნიერი გამყიდველი შეგვხვდა. ძალიან მიხარია ასეთ ხალხს რომ ვხვდები, ერთმანეთის გვერდით დგომა თუ გადაგვატანინებს ამ საშინელებას.