წიგნი გამოსაცემად მოამზადა და წინასიტყვაობა დაურთო თათა თათაშვილმა
მხატვარი - მახა მახაური
კორექტორი - ბესარიონ იორამაშვილი
რედაქტორი - გიგო ციბრუტაშვილი
ავტორი, მადლობას უხდის გამომცემლობა "ბომბორას" წიგნის გამოცემისთვის
სათაური უცნობია
"იყო მერვესა წელსა, სპარსთა მეფისასა კარად სამეფოდ წარემართა ვარსქენ პიტიახში..."
ასე იწყება გენიალური ქმნილება იაკობ ხუცესისა, რომელსაც სათაურად "სპარსეთის მეფის თავგადასავალი"
კი არა და "შუშანიკის წამება" ჰქვია... დავიჯერო, რომ ეს ტექსტი ძველი ტექსტია??? და ახლა კი არა - V საუკუნეშია შექმნილი??? ცოტა ძნელია ამისი დაჯერება. რომ კითხულობ ტანში გბურძგლავს და შინაგანად თრთი და ეს თრთოლვა შენია და ვერავინ ვერ დაგიმტკიცებს, რომ თვალთმაქცობ და იცით რატომ ვერ დაგიმტკიცებს? იმიტომ რომ არ თვალთმაქცობ და ეს განცდა ნამდვილია...
დიდებულია, იაკობ ხუცესი თავის ამ ქმნილებაში. მისი ტექსტი თავისთავში შეიცავს უდიდეს მუსიკასა და შინაგან ექსპრესიულობას...
"ვითარცა ესმა ესე ნეტარსა შუშანიკს, დავარდა იგი ქვეყანასა ზედა და თავსა დამართ სცემდა და სიტყვითა მწარითა იტყოდა:
-საწყალობელ იქმნა უბადრუკი ვარსქენ, რამეთუ უარჰყო ჭეშმარიტი ღმერთი და აღიარა ატროშანი და შეერთო იგი უღრმთოთა"... ამ სიტყვებში უზარმაზარი ენერგიაა ჩადებული და ეს ენერგია შენ (მკითხველს) გავსებს და გაძლიერებს შინაგანად...
საკუთარ თავთან მარტო გტოვებს და გამათრახებს...
წარმოიდგინე, რამდენი ხანია გასული მას შემდეგ რაც...
მთელი თექვსმეტი საუკუნე, თითქმის და ახლაც ასე ძლიერია იაკობის სიტყვის გავლენა შენზე...
ქართული აზროვნება დგას ქართულ ლიტერატურაზე, ხოლო ქართული ლიტერატურიდან რამდენიმე საეტაპო თხზულების ჩამოთვლა შეგვიძლია
ესენია:
"შუშანიკის წამება"
"ვეფხისტყაოსანი"
"დავითიანი"
აი ეს სამი "დედაბოძია" ქართულ ლიტერატურის ისტორიაში, რომელთაც განსაზღვრეს ეპოქები, არა მხოლოდ ქართული ლიტერატურისა არამედ ქართული აზროვნებისა...
...და ჩვენ ქართველებიც ამიტომ ვართ, რომ არ გვავიწყდება - ჩვენი ენა ჩვენი ლიტერატურა... არ გვავიწყდება იაკობი, დავითი და შოთა რუსთველი...
მადლობთ წაკითხვისათვის
უცნობი ავტორი