კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

თევზ-ტურის

ფესვებ-ტურის

მეგრულ-ტურის

და

სხვა მრავალ-ტურის

შემქმენელისაგან


არჩილის პენსიონერული გასვლა - იგივე ექსკურსია

ცურტავი - ბოლნისის სიონი – წუღრუღაშენი - დმანისი



საინტერესო ინფორმაცია ამ მხარის შესახებ, შეგიძლიათ იხილოთ:

http://www.karavi.ge/viewtopic.php?t=1867

http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=3128&start=0

http://www.karavi.ge/viewtopic.php?t=1471

http://www.karavi.ge/viewtopic.php?t=1140



დანარჩენი დეტალურად...

შემდგომში იხილეთ...

გილოცავთ დაბრუნებას

მაგრად ვისიამოვნე გასვლით:)

დიდი მადლობა ყველას!

ველით ლამაზ ფოტოებს

GPS-მა მიუხედავად იმისა რომ ბატარეა დამჯდარი ჰქონდა და ჩართვისთანავე წითელი აანთო, მაინც მოახერხა მარშრუტის საინტერესო ნაწილის ჩაწერა

სიმაღლეები:
წუღრუღაშენი - 645 მ
ბოლნისი (სიონი) - 628 მ
დმანისის ნაქალაქარის ციხე - 967 მ
გვირაბის ქვედა გამოსასვლელი - 901 მ
მაშავერას ხიდი, სადაც გზაზე გამოვედით - 816 მ

არჩილ მადლობა ოპერატიული ინფორმაციისათვის!

რა შავ დღეში ვარ ნეტავ ვინმემ იცოდეს! გადავარჩიე 184 ფოტო.... ამდენს რა დაწერს და ატვირთავს

@Tengo@

მაგი სურათები დაყავი ეტაპებად და თითოეული ეტაპიდან აარჩიე 2-3 სურათი და ეგაა. რამოდენიმე პერსონალური სურათიც და გრუპავუხაც რომ მეგობრები გაახარო და ეგაა.

ეხლა რუკაზე მინდა დავიტანოთ ტრეკი. სხვადასხვა რუკაზეა, ანუ ერთზე ვერ მოხვდა და მაგი მირთულებს საქმეს. გუგლის რუკა ვერაა მთლად დეტალური და ისევ გენშტბისაზე ვცდილობ.

ARCHILI

წესისამებრ გახსენი თემა.

ხოდა ჩემო ტკბილო და მურაბა ხალხნო! დიდი მადლობა ასეთი ლამაზი დღისათვის! ფოტო რეპორტაჟს მოგვიანებით (დღეს ღამე) შემოგთავაზებთ, ეხლა მუზას ველი, მოდისო, მაცნობეს!

მანამ კი მინდა რამოდენიმე პანორამა შემოგთავაზოთ, რომელიც დღეს შეიქმნა.

კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა ყველას, განსაკუთრებით კი ჩვენი დიდი ოჯახის ახალ წევრებს (ზოგს წევრად და ზოგსაც პლიუსად) - თამთა, კრიტსი, მაია (ნინოლას დაიკო), იუბილარი მაია! ეს ერთი და სხვა მრავალი!!!

და აი პანორამებიც:

წუღრუღაშენის (გუმბადის) წმ. გიორგის სახელობის ტაძარი


დმანისის სიონი და ნაქალაქარი




დმანისის სიონი, ხედი შგნიდან

6 დეკემბრის ქვემო ქართლი

სერია პირველი - შეხვედრა და გამგზავზრება

დღე ჩვეულებრივად დაიწყო, დილას 8 საათზე მაღვიძარამ დარეკა და "ადექი შე იდიოტოო" მომაძახა. ხანმოკლე ჰიგიენური პროცედურების, ნოყიერი საუზმის და ჩაცმა-ჩალაგების შემდეგ მაღაზიას მივაშურე და გასვლითვის საჭირო სურსათ-სანოვაგე შევიძინე. ყველაფერი გეგმაში გაწერილი იყო. 8:50-ზე ტელეფონზე ზარი გაისმა, ეკრანზე ვლადიმერ ავთანდილოვიჩის სახელი ამოიტიფრა. მეგონა ისევ ვერ ახერხებდა წამოსვლას, როგორც უწინ, თუმცა შევცდი, იგი უკვე სამთო ქიმიასთან ამაგრებდა პოზიციას და თურმე უბრალოდ მომიკითხა

ვერიდან სამთო ქიმიასთან მისასვლელად 4 წუთი და რამოდენიმე წამი დამჭირდა. ესეც იმიტომ რომ წინა დღით ბატონმა არჩილ-მეგრელმა (გურულისგან რომ განვასხვავო ) ბრძანა: "ვინც დააგვიანებს, არ ველოდებითო".

ხოდა მოვედით, მოვედით ყველა უკლებლივ! ვიდექით და ვიყინებოდით. მთა მყავრებია და მე ერთმანეთს სურათებს ვუღებდით, ორივეს კი ვანსკი გვაფიქსირებდა, რომელიც ისედაც ვერ ჩერდებოდა ადგილზე ვერსდა, ვერ მიწაზე და ვერ ტრანსპორტში... ა თუ არ გჯერათ დოკუმენტური მასალაც (მხოლოდ ჩემი ნაწილი)....













სამთო ქიმიასთან მისვლისა და მოსალმება-ჩაკოცნების შემდეგ უეცრად მდგომარეობა განუკითხაობისკენ დაიძრა. შიდა ქართლში მიმავალთ შეხვედრის ადგილი უზუსტობა აწუხებდათ, ვინ სქ-სთან მოსულიყო და ვინ რესპუბლიკის მოედანზე იმყარებდა ადგილსამყოფელს... თუმცა ეს გაუგებრობა მალე აღმოიფხვრა. მაკენა გამოცხადდა და მას მალე ნაიაც მოჰყვა კუდში. ისევ გამარჯობა, როგორ ხარ და მალევე კეთილი მგზავრობა ვუსურვეთ.















ჩვენს ბანაკში მდგომარეობა მეტად გაუგებარი იყო. სამარშუტო ტაქსი არსაიდან ჩანდა. იყო ბევრი ალტერნატიული იდეა - წამოდი 184-ს გავყვეთ, ან 171-ს, ან კიდევ რამეს, სადმე მიგვიყვანს. ამ იდეების ფრქვევაში 44 წუთი გავიდა და ბოლოს და ბოლოს ჩვენი სამარშრუტოც მოვიდა! ეხ, არა და44 წუთი ძილი როგორ წაადგებოდა ჩემს ჯამრთელობასა და ენერგიის აღდგენას... მაგრამ მაგაზე არჩილ-მეგრელი ზუსტად ვიცი სრულიადაც არ ზრუნავს.

მეორე სერიაში - პირველი გაჩერება და უხილავი თვალის დეტალები

@Tengo@

მაგარ, გააგრძელე,
მეგრელს ეძინება ეხლა, დაღლილი იქნება

6 დეკემბრის ქვემო ქართლი

სერია მეორე - პირველი გაჩერება და უხილავი თვალი

გამომდინარე იქიდან რომ კვლავაც სამარშრუტოს ყველაზე მაღალ წერტილში ვიჯექი (ბოლო რიგის ბოლო სკამზე), გზად ვერაფერს ვხედავდი გარდა ჩვენი სამარშრუტოს რუხისფერი ჭერისა.

პირველი გაჩერება სავარაუდოდ კოდა იყო. "ობშიაკ"-ში ფული დარჩენილიყო და ჯადოსნური სითხე უნდა შეეძინათ მესვეურთ. ეს კი თუ რა ჩანდა გაჩერებისას.







მაღაზიაში ხალხი ვაჭრობდა, ვინ რას ყიდულობდა, ის კი სულ დარბოდა... ნეტაც სად მირბოდა?


უეცრად კი ჩემს ფოტოაპარატში აი ეს თვალი აღმოჩნდა. ვისია ამის გამოცნობა იმედია არ გაგიჭრიდებათ.


სასმელის შეძენის შემდეგ კვლავ განვაგრძეთ გზა. ცურთავი ჩავიარეთ... ორგანიზატორმა ასე განაცხადა, გეგმაც ეს იყო, რომ უბრალოდ უნდა ჩაგვევლოო.... ისე სხვაგვარად ნეტავ როგორ იქნებოდა მე მაინც ვერ ვხვდები?!



ესეც ჩვენი სამარშრუტოს სახელმწიფო ნომერი, მაინც დავაფიქსირე, იქნებ ვინმეს რამე დარჩა შიგნით! და აი კიდევ საიდან მიბერავდა თურმე! ძირი ქონია დამპალი!



მესამე სერიაში - ბოლნისის სიონი და პაპარაცული შემოქმედება

ჩემი ფოტოაპარატით გადაღებული ფოტოების I ნაწილის ბმული:

http://www.myftp.ge/download.php?id=31F740531

ჩემი ფოტოაპარატით გადაღებული ფოტოების II ნაწილის ბმული:

http://www.myftp.ge/download.php?id=AC25CFDE1

ფოტოების დამუშავების დრო და უნარი აღარ მქონდა და ბოდიშს გიხდით, რომ ბევრი უხარისხო ფოტოა ამ ფოტოაპარატს ჯერ კიდევ ვერ ვიცნობ კარგად ...

6 დეკემბრის ქვემო ქართლი

სერია მესამე - ბოლნისის სიონი და პაპარაცული შემოქმედება

გზაში სეპარატიზმი ღვივდებოდა - რა თქმა უნდა დატრყმის ობიექტი მეგრელების მხრიდან ისევ და ისევ გურულები იყვნენ! ეს ალბათ უკვე ყველასთვის კარგად ნაცნობი ამბავია! ვერა და ვერ შეიგნეს რომ გურულებამდე მათ ჯერ კიდევ დიდი და ხანგრძლივი გზა აქვთ გასავლელი.... ხო... კიდევ იმაზე ვისაუბრეთ რომ თუ ღობეზე თავშალია გამოკიდებულიო, ე.ი. ოჯახში გასათხოვარი მანდილოსანიაო და ა.შ. ეს ისე, თუ რა ხდებოდა გზაში....

როგორც იქნა მივედით ბოლნისის სიონამდე... უცებ ვიღაცამ წამოიძახა (მე კი ვიცი ვინ იყო ის ვიღაც ) პანაშვიდიაო.... ვერც კი მიხვდა სად ვიყავით.... მერე რა რომ ფანჯრიდან იყურებოდა მთელი გზა, ანუ პარტერში იჯდა!

ბოლნისის სიონში მღვდლად კურთხევის ცერემონიალი ტარდებოდა, რაც თავის მხრივ ძალიან საინტერესო იყო. მცირედი ხნით ცერემონიალს დავესწარით და შემდეგ ეზოს მივაშურეთ. სურათები გადავიღეთ, ერთმანეთსაც გადავუღეთ (სურათი) და შემდეგ ვინც გარშემო მყავდა, პატარა ჯგუფურიც (სურათი) გადავიღეთ!













































სიონიდან გამოვედით და სამარშრუტოში ჩასასხდომათ ვემზადებოდით რომ უცებ ასეთ სცენას გადავაწყდით. რას აკეთებდა? აბა ვინ იცის! არ ვიცი, რა ვიცი, ვიცი? ისე კი მითხრა ბოლოს, არაფერი გამოვიდაო.... ნეტავ რას გულისხმობდა? მოკლედ ისე იყო თუ ასე იყო.... 10 წუთი კედელს ვერ მოვწყვიტეთ!



მეოთხე სერიაში - წუღრუღაშენი, ოდესღაც გუმბადის ტაძარი

6 დეკემბრის ქვემო ქართლი

სერია მეოთხე - წუღრუღაშენი, ოდესღაც გუმბადის ტაძარი

გზა წუღრუხაშენისკენ განვაგრძეთ. რა გითხრათ აბა? რამდენად სასიამოვნო იყო თავადაც მიხვდებით ალბათ! ამჯერად გზის ხარისხზე მაქვს საუბარი! თუმცა მალე მივედით! სილამაზე აურაცხელი... ოდესღაც თურმე ამ ადგილას სოფელი ყოფილა, რომელსაც წუღრუღაშენი ერქვა.... შემდეგ სოფელი აილაგმა, წავიდა... ეკლესიისთვის კი, რომელიც იმ დროს გუმბადის წმინდა გიორგის სახელით იყო ცნობილი, სახელი შეუცვლიათ და წუღრუღაშენის წმინდა გიორგი დაურქმევიათ. "ალბათ იმიტომ რომ სოფლის სახელი არ დაკარგულიყო"-ო, ასე მითხრა მორჩილმა, რომელიც ამ მამათა მონასტერში ცხოვრობს.





































გაჩერება არც თუ ისე ხანგრძლივი იყო.... დავათვალიერეთ ტაძარი, გადავიღეთ სურათები და კვლავ ბრიგადირის ხმა გაისმა - "წავედით".... ხოდა წავედით

მეხუთე სერიაში - დმანისის ნაქალაქრი და დმანისის სიონი

6 დეკემბრის ქვემო ქართლი

სერია მეხუთე - დმანისის ნაქალაქრი და დმანისის სიონი

ხოდა მოკლედ ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა ვიარეთ დმანისშიც ჩავედით... ციხე-ქალაქი მოვინახულეთ, სიმაღლეები დავიპყარით, ზემოთ ავძვერით, მერე ქვემოთ ჩამოვძვერით.... ვინ საუბრობდა, ვის შიმშილით გული უწუხდა და ფერი მისდიოდა... ხანმოკლე დროში ციხიდან ეკლესიაში გადავინაცვლეთ, შემდეგ კი საიდუმლო გივრაბისკენ დავიძარით. გზად მიმავალთ დიდი კავკასიური (?) შემოგვეგება კი არა და კინაღამ აიწყვიტა ის ჯაჭვი... ვლადიმერ ავთანდილოვიჩს ვეხვეწებოდით, შორს არ წახვიდე, თუ რამეა შენ შეგჭამოს, შიმშილის გრძნობას მაინც მოიკლავსთქო და ჩვენც გადავრჩებითქო.... ისე აბა ოთხი კაცი უნდა შეეჭამა, ისევ ერთი არ სჯობს? თან ოქრო?!

























































































































მეექვსე სერიაში - სადილი, გამომგზავრება და საღამოს დახურვა, ანუ ბოულინგი