ხევსურეთი პრობლემები-იდეები-წინადადებები......

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 01:40

მართალია გულზე მართლაც მომეშვა ანდაკელ ოჯახს თუნდაც მცირე დახმარება რომ გავუწიეთ, მაგრამ მაინც ეს არაფერია იმასთან შედარებით რაც მათ სჭირდებათ. შეიძლება ჩემი მხრიდან ეგოისტურად ჟღერს, მაგრამ გული ძალიან დამწყდა, რომ გავიგე ალუდას ოჯახს ბინა შერჩეული აქვთ უკვე დმანისში და მომავალ წელს გადავლენო. მაგრამ მაინც ვიტოვებ იმედს, რომ როცა გაიგებენ რომ მათ მიმართ თუნდაც მცირე მაგრამ ყურადღება გამოვიჩინეთ, წასვლას გადაიფიქრებენ(ისინი მარტო არ არიან!).
ნიკოსთან რომ ვიყავით სახლში, იქ რომ შევედით ნიკომ სკამიდან ბავშვის კურტკა აიღო და იქვე მემგონი "ვეშოლკაზე" თუ ლურსმანზე ჩამოკიდა, რომ შევხედე კურტკას მაშინვე ვიცანი, ეს ის კურტკა იყო რომელიც სექტემბერში ავუტანეთ სხვა ტანსაცმელებთან ერთად ნიკოს ოჯახს ერთი პარკით იმ საღამოსვე, მე, გვალვამ და კაუკასიკამ. ეს კურტკა ჩემი ძმის ნაქონი იყო, ვერ წარმოიდგენთ იმ წუთას რა შეგრძნება დამეუფლა. მაშინ კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი რომ უდიდეს საქმეს ვაკეთებთ. ეხლა როცა ამას ვწერ და თან ის კურტკა მახსენდება და წარმოვიდგენ როგორ აცვია ნიკოს ერთ-ერთ შვილს თვალზე ცრემლი მადგება და ლამის არის ავტირდე.
ვერც წარმოიდგენთ ამ ყველაფრის შემდეგ, როგორი ჟინით ვარ შეპყრობილი მომავალში კიდევ მრავალჯერ მათი დახმარებისა. მაგრამ სამწუხაროდ ჩვენ ძალიან გაგვიჭირდება იმის შეჩერება რაც იქ ხდება, სოფლები რომ ცარიელდება. არა მე იმას კი არ ვამბობ რომ მათ ვუთხრათ გინდა თუ არა დარჩით თქო, არამედ იმას რომ ჩვენ გაგვიჭირდება მათ შევუქმნათ იქ საცხოვრებელი პირობები. თუკი ჩვენ ამას შევძლებთ და მათ საცხოვრებელ პირობებს შევუქმნით მაშინ მათ ჩვენი თქმა ნამდვილად აღარ დაჭირდებათ "დარჩითო" და ამ შემთხვევაში ალბათ ის ხევსურებიც დაბრუნდებიან რომლებმაც უკვე დატოვეს იქაურობა.

ზემოთ რომ დავწერე გული დამწყდა მეთქი ალუდას ოჯახი რომ მოდის თქო, გული იმაზე კი არ დამწყდა რომ მოდიან და კარგად იქნებიან, არამედ იმაზე რომ მოდიან და იქაურობა ცარიელდება.
ხევისბერმაც თქვა მალე მეც წამოვალო.

P.S. იქნებ რაიმე მოგვეფიქრებინა მათი დახმარებისთვის, რაიმე უფრო ფართო მასშტაბური. იქნებ წერილით მიგვემართა სახელმწიფოსთვის, თუნდაც პრეზიდენტისათვის უფრო ნათლად დაგვენახვებინა მისთვის იქაური პრობლემები და იქნებ გამოიჩინონ სურვილი და ყურადღება და მიხედონ მათ გაუყვანონ დენი გზა და რავიცი შეუქმნან მათ კიდევ სხვა საცხოვრებელი პირობები, დავანახოთ მათ ის რაც იქ ხდება ის რომ იქაურობა ცარიელდება და ის საფრთხე რომელიც საქართველოს ამ ულამაზეს მხარეს ემუქრება, თორემ შეიძლება ეს მხარე და სოფლებიც იმ სოფლებივით მიითვისონ რუსებმა როგორც ის ხუთი სოფელი, როცა საზღვარი გადმოწიეს. მარტო ჩვენი საკუთარი ძალებით ვერაფერს გავხდებით. იქნებ ჩვენი დაწერილი წერილით თუნდაც სპონსორი გვეშოვა ვინმე, რომელიც მათ სისტემატიურად დაეხმარებოდა. სპონსორის შოვნას რომ ვიძახი იმას ვგულისხმობ, იქნებ შეგვექმნა რაიმე ისეთი ორგანიზაცია ოფიციალურად, რომელიც უშუალოდ იზრუნებდა მათზე, თუკი შევქმნით ამ ორგანიზაციას სპონსორი ამ ორგანიზაციისთვის აუცილებლად დაგვჭირდება .

მართალია, რომ ამბობენ "ზოგი ჭირი მარგებელია"-ო. კოდორის ხეობაში რომ კვიციანს ის დაუმორჩილებლობა არ მოეწყო ეხლა ხომ კოდორს ასე არ მიხედავდნენ. თუკი კოდორის ხეობას ამხელა ყურადღებას აქცევს პრეზიდენტი იქნებ ხევსურეთსაც მიხედოს. მართალია ეხლა კოდორი კონფლიქტური ზონაა, მაგრამ თუკი ხევსურეთს არ მიხედეს მალე ესეც კონფლიქტური გახდება.

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 01:57

აბა ხალხნო თქვენი აქტიურობაა საჭირო, იქნებ რამე მოვიფიქროთ როგორ დავეხმაროთ მათ და არა მარტო მათ, ეს ყოველი ჩვენგანის ვალია ჩვენს სამშობლოზე ფიქრი. იქნებ ქალაქიდანაც შევძლოთ საქართველოს ამ კუთხის დახმარება. თორემ ესე თუ გაგრძელდა შეიძლება რამოდინმე წელიწადში ამ კუთხეში არა თუ ხალხის ნახვის, არამედ იქ ჩასვლის საშვალებაც კი აღარ გვქონდეს...

mika · Post by **mika** » 01 ნოე 2006, 02:17

მე ხმას ვეგარ ვიგებ

.........

Nika · Post by **Nika** » 01 ნოე 2006, 12:34

zura N.
ეჰ ჩემო ზურა არხოტი რო დაცლილია უკვე მთლიანად ალბათ თვითონ ნახე. მთავრობის დონეზე თუ არ გადაწყდა რამე ამ კუთხეს ჩვენ ვერაფრით ვერ ვუშველით (რაც შეგვიძლია იმას კი ვაკეთებთ ახლაც)

Bocho · Post by **Bocho** » 01 ნოე 2006, 14:19

გამარჯობათ. ძალიან მნისვნელოვანი საკითხია. ვაკის პარკის კაფეში ჩვენ ამაზე ვმსჯელობდით. აქ სულ 4 ვარიანტია.

1. ავიდეთ, დაუმორჩილებლობა გამოვაცხადოთ(თუმცა მეეჭვება, ჩვენი მიმალვის შემდეგ იქ კოდორივით მიხედონ. არაა სტრატეგიული).

2. საზოდადოებრიობა გამოვაღვიძოთ. ორგანიზაციის შექმნა, დონორებისა და სპონსორების მოზიდვა, მედია საშუალებები. ამას მე მივხედავ.

3. მათ შევუქმნათ პირობები(მცირე ბიზნესები) და დავასაქმოთ შეძლებისდაგვარად. არის იდეები როგორც ვიცი.

4. სახელმწიფოს ჩართვა. დარწმუნებული ვარ "იქ" ყველაფერი იციან, მაგრამ არ ადარდებთ. ჩვენს უბადრუკ დაზვერვასაც კი ექნება მონაცემები, მაგრამ ხომ ხედავთ ჩვენს მეტი არავინ საუბრობს ამაზე. (არ ვგულისხმობ სხვა ჩვენნაირებს).

ვარიანტი 1, როგორც გითხარით ფუჭი ძალისხმევა იქნება და ტყუილად ვანერვიულებთ ახლობლებს, თუნდაც რომ დამოუკიდებელი სახელმწიფო შევქმნათ და გაერომ გვაღიაროს.

გამოსაყენებელია 2, 3, და 4 ვარიანტები, კომპილაციური მეთოდით. აქ მგონი ეს შეგვიძლი. ზოგ რაღაცას მე მივხედავ, ზოგს ის, ეს და ასე შემდეგ.

ფაქტია ამას დაჯდომა უნდა და გაზაფხულზე უკვე რეალურად საქმის დაწყება. თუკი გაზაფხულამდე იქ ვინმე დარჩა.

რას იტყვით?

ხო, და კიდევ...
ყოჩაღ ზურა N

Post by **Gvalva** » 01 ნოე 2006, 14:40

მე მაქვს რაღაც საერთაშორისო ორგანიზაციების მასალები მთაში მცხოვრები ხალხის სიღარიბესთან ბრძოლასთან დაკავშირებით, ინგლისურადაა და ძალიან ბევრია... თუ ვინმე გამოთქვამს სურვილს ერთად ჩავუჯდეთ და იქნებ იქეედან რამეს ამოვიღოთ...

Kakha · Post by **Kakha** » 01 ნოე 2006, 15:03

ამ ფორუმზე საქარველოს მთისა და ბარის გულშემატკივარი ხალხია ძირითადად. მეც მგონია, რომ მათ რიგში ვარ. ამიტომ პირდაპირ ვიტყვი სათქემელს და იმედია არ ჩათვლით რომ ეს ცინიკოსის დაწერილია. სათქმელი კი ის მაქვს რომ მთიდან ბარისკენ მიგრაცია მუდმივად იყო. მთა ჭარბ მოსახლეობას ვერ კვებავს. თანაც ცხოვრება იქ ძალზე რთულია. ცხადია, რომ ზურა იმას გულისმობს რომ მთა მთლიანად დაიცლება და იქ აღარავინ იქნება. ახლა სხვანაირად შევხდედოთ ამ საქმეს - დაიცლება სეზონურად თუ სამუდამოდ. მე რასაც ვუყურებ მთა სეზონურად იცლება და ბევრნი ზაფხულში მამა-პაპეულ კერებს უბრუნდებიან. ახლა ვსვამ კითხვას და იმედია წიხლით არ მცემთ, მხოლოდ მუშტებს იხმართ

და მერე რა მოხდება ზამთარში თუ დაიცალა მოსახლეობისგან ხევსურეთი? დიდი არაფერი თუ ზაფუხობით ისევ ავიდნენ (მხოლოდ ხელი იხმარეთ საცემრად). არა, სერიოზულად - ეს ხალხი გაჭირვებას გამოურბის, უგზოობას. ერთი ნამდვიალდ ვიცი, რომ ზამთარში გზების გაწმენდა წარმოუდგენელია ისეთ ხარჯებთანაა დაკავშირებული. კიდევ ერთხელ გაჭრივების შესახებ - რამდენიმე წლის განმავლობაში შატილის რესტავრაციის საკითხებთან ვიყავი დაკავშირებული და შესაბამისი კვლევებიც ჩატარდა. ჰოდა ამ კვლევების მიხედვით ხევსურეთის მოსახლეობა გაიზარდა მაშინ როცა ბარში უკიდურესი გაჭირვება იყო. როგორც კი ბარში სიტუაცია ოდნავ გამოსწორდა და ის ნამდვილად გამოსწორდა იმასთან შეადრებით რაც იყო 10 და თუნდა 5 წლის წინ მოსახლეობამ ისევ დაიწყო ბარისკენ მოძრაობა. ეს ბუნებრივი პროცესია და ამას ვერ შევაჩერებთ. რა ვქნათ სამოქალაქო ომს ხომ არ დავიწყებთ ისევ.

ახლა რაც შეეხება სახელმწიფოს როლს - მაგალითად უზრუნველყოს პირველადი ჯანდაცვით მოსახლეობა (მინუმუმი პაკეტი). რაღაც ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება რომ ამ ფორუმზე არავის წაუკითხავს საითკენ მიდის ჯანდაცვა, რა სისტემაზე იქნება აწყობილი. ამაზე ხალხი სერიოზულად მუშაობს და შესაბამისი დოკუმენტებიც დამუშავებულია. სხვა საკითხია, რომ დამუშავებული კონცეფციები ჯერ ხევსურეთში არ ამუშავებულა. ამიტომ ამოცანა ისაა, რომ შეძელბისდაგავარად დაჩქარდეს პროცესები.

კაგი გამოცდილება - ამ ორიოდე წლის წინ, როგორც ვიცი, სახელმწიფომ მცხეთა-თიანეთის რამდენიმე სოფელში (მგონია უფრო ხევში) მოსახლეობას დაუყენა მზის ელქტრო ბატარიები, სატელიტური ანტენები ტელევიზიისათვის და ასევე მისცეს სატელიტური ტელეფონები. აი ეს სწორი ნაბიჯია, ანუ კომუნიკაციების მიწოდება უფასოდ. ინფორმაციის გარეშე ცხოვრეა დღევანდელ დღეს ძალზე ძნელია, თუ არა შეუძლებელი. გინდათ იგივე გავიმეოროთ ჩვენი ძალებით?

მთავარი რისი თქმაც მინდა ისაა, რომ გზები ხევსურეთსა და სხვა მთიან მხარეში ზამთარში დაიკეტება და ეს კი იმას ნიშნავს რომ ხალხი მანდედან წამოვა. რომც ბიზნესი დაატრიალონ და ფული იშოვონ მერე რა ჯანდაბა უნდა უყონ მაგ ფულს. კარგი, აქვთ ფული და შესაბამისად საკვები, ზამთრის საწვავი, ცხელი წყალი, ტანსაცმელი და მაინც ჩაკეტილები არიან სოფლებში. გაჩერდებიან? მგონია, რომ არა.

თუ მთის გადარჩენაზეა საუბარი უფრო იმას უნდა მოვხდოთ, ჩემი აზრით, რომ ზაფხულში არ დაიცალოს. აი აქ კი ნამდვიალად გასაზიარებელია ბოჭოს მოსაზრებები.

და ბოლოს, იმედია ისევ არ იხმართ წიხლებს, რატომ ვლაპარაკობთ ხევსურეთზე და არა ზოდაგად მთაზე. რა, სიტუაცია უკეთესია ან თუშეთში, ან ფშავში, ან ხევში თუ სხვაგან?

დანარჩენი ლაივში

Bocho · Post by **Bocho** » 01 ნოე 2006, 15:58

ძნელია არ დაეთანხმო კახას მთელ რიგ საკითხებში. ასე რომ ძალადობა გამორიცხულია

თუმცა არის საკამათო ეპიზოდებიც. მთა ზამთარში ფარნავაზის დროსაც იცლებოდა, თუმცა შემდეგ პრაქტიკულად 100%-იანი აღდგენა მიდიოდა და თანაც ნამატით. აქ ლაპარაკია ისეთი სახის დამაგრებაზე, რომ გამოსაზამთრებლად ჩამოსულს უკან ასვლის მოტივაცია ჰქონდეს, თორემ თუნდაც მრავალჯერადი საწყალობო(საწყალობელი

) საჭმელ-სასმელის და მედიკამენტების პორციებით ხიბლს ვერ შევუქმნით. ფული(ბიზნესი)+პასუხისმგებლობა, აი ეს შეიძლება გახდეს ხევსურეთის(და როგორც კახამ სწორად აღნიშნა, მთლიანად მთის) დაუცარიელებლობის მიზეზი.

ბოჭო

Kakha · Post by **Kakha** » 01 ნოე 2006, 16:03

Bocho
აგაშენა ღმერთმა. მეც მაგას ვამბობ, რომ თუ ზაფხულში ასვლის მოტივაცია დარჩება მთა არ დაიცლება. და ეს მოტივაცია მხოლოდ ნოსტალგიურ გრძნობებსა და ტრადიციებზე არ უნდა იყოს დაფუძენბული. ამ მძლავრი მოტივაციის გარდა საჭიროა (აუცილებელია) ბიზნეს მოტივაციაც.

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 19:12

ეს არის ინტერვიუ გელა დაიაურთან, რომელიც გაზეთ "ახალი ვერსიის" საიტზე იყო, გთხოვთ წაიკითხოთ

:

ხევსურეთი თვალსა და ხელს შუა იკარგება
" გ ე ლ ა დ ა ი ა უ რ ი: ”მოდის და მოდის ხალხი...” "

გელა დაიაური იმ პოეტების რიცხვს ეკუთვნის, რომლებიც საზოგადოებაში მაინცდამაინც არ ჩანან. სტუდენტობის დროს ის ახალგაზრდა მწერალთა გაერთიანების თავმჯდომარე იყო. ჟურნალებშიც აქტიურად იბეჭდებოდა. უნივერსიტეტის დამთავრების მერე მაგისტრატურაში სწავლის გაგრძელებას გეგმავდა, როდესაც ხევსურეთიდან შატილის სკოლა-ინტერნატის დირექტორი ჩამოვიდა და უთხრა, მთაში უნდა წამოხვიდე, ქართულის მასწავლებელი არა გვყავსო.
”ვიფიქრე, როგორ შეიძლება, ხევსურმა ბავშვებმა ქართული არ იცოდნენ-მეთქი და წავედი...”
მას შემდეგ მეოთხე წელია, გელა დაიაური შატილის სკოლაში ასწავლის. თუმცა მოსწავლეები ბევრი არა ჰყავს, მეათე კლასში 1 ბავშვია, მეცხრეში - 2, მერვეში - არც ერთი, მეშვიდეში - 1 და დანარჩენ კლასებში - დანარჩენი 4. ამბობს, რომ სოფლები ცარიელდება და თუ სახელმწიფომ ამ კუთხეს არ მიხედა, ის 12-13 ოჯახიც აიყრება, რომელიც შატილში დარჩა.
თუმცა, შატილს თურმე კიდევ არა უშავს, რადგან შუქი არის და ტელევიზიის სამი არხიც აჩვენებს. რაც შეეხება მუცოს, არდოტს, ხახაბოს, იქ არაფერი აქვთ და ფაქტობრივად აღარც არავინაა. თავად გელა მუცოში, ცხრაშვილიან ოჯახში გაიზარდა. ამ ცხა და-ძმიდან მთას მხოლოდ თვითონ შემორჩა და ისიც გაურკვეველია, როდემდე.
”დათვიჯვრის უღელტეხილი რომ ჩაიკეტება, ვეღარსად წახვალ. დანიშნეს ვერტმფრენი, 15 და 30 რიცხვში უნდა მოფრენილიყო. მაგრამ ხან თვეში ერთხელ მოდის, ხან დღეში ორჯერ. კარგი იქნება, ხალხმა ზუსტად ვიცოდეთ, 15-ში უნდა ველოდოთ თუ 30-ში.
შარშანდლამდე 130 ლარზე ვიმუშავე, ნოემბერ-დეკემბერში ამ თანხამ 200 ლარამდე აიწია, იანვრიდან კი ისევ 150 ლარს ვიღებ. ხელფასის ოდენობა მოსწავლის რაოდენობის მიხედვით იანგარიშება, შატილის სკოლა-ინტერნატში კი სულ 9 ბავშვი სწავლობს. თან სპეციალისტებიც არ გვყავს. მე იქაური ვარ და უნდა ვიმუშაო, მაგრამ ფიზიკოსიც ხომ გვინდა, მათემატიკოსიც... მაღალმთიან რეგიონში მასწავლებლებს გაცილებით მაღალი ხელფასი რომ ჰქონდეთ, მაშინ ქალაქიდანაც ამოვიდოდა ვინმე”, - აბობს გელა დაიაური.
ვაუჩერიზაციამ ბევრი სკოლა დახურვის პირას მიიყვანა. ქალაქში ეს შეიძლება კარგიცაა, ბავშვები უკეთეს სკოლაში წავლენ, მაგრამ შატილში სულ ერთი სკოლაა, სადაც მეზობელი სოფლებიდანაც დადიან და თუ ის დაიხურება, ხალხი იძულებული გახდება, ბარს მიაშუროს. მაღალმთიან რეგიონში ვაუჩერის ოდენობა გაზრდილია, მაგრამ ეს თანხაც არ კმარა.
”მოდის და მოდის ხალხი, მოდის და მოდის... ცოტა ხანში იქ მხოლოდ ნასოფლარებიღა დარჩება. ხახაბოში ორი ოჯახი ცხოვრობს, მეორე სოფელში - ერთი, კიდევ სხვაგან მხოლოდ ორი კაცი, რომელიც საქონელს უვლის. ეს სოფლები შეიძლება საერთოდ რუსეთს დარჩეს, რადგან სასაზღვრო ზოლია. ფიჭვნი ხომ მშვენივრად წაგვართვეს, დღემდე ვერ შევდივართ იქ. შარშან სასაზღვრო ზოლში ორი ადამიანი დაიკარგა, ანდაქელი ალუდა არდოტელი და გივი ზვიადაური. სანადიროდ იყვნენ წამოსულები, მეორე დღეს კი იმ ადგილებში აფეთქებების ხმა გაისმა. უკვე მთელი წელია, ეს ხალხი არც ცოცხალი უნახავს ვინმეს და არც მკვდარი, მაგრამ ამაზე არავინ ლაპარაკობს.
ხალხი ძირითადად მესაქონლეობით ირჩენს თავს, სოფლების დაცარიელების მიზეზი ნაწილობლივ ესეცაა. ხევსურეთში მარტო თივის დამზადებას ერთი თვე უნდა, შეშაც ხელით უნდა მოიტანო, კარტოფილიც ხელით უნდა აიღო. მთელი წელი ფიზიკურად მუშაობ, დასვენების საშუალება არ გაქვს. ბარში კი ყველაფერი გაცილებით ადვილია. თან იქ რადიოცაა და სამანქანო გზაც.
”მაგთის” ანძა მხოლოდ ბარისახომდე იჭერს. შარშან სატელიტური ანტენაც დააყენეს, მაგრამ ძალიან ძვირი ჯდება, შატილიდან დარეკვისას წუთი 92 ცენტი ღირს, თბილისიდან - 10 ლარი. ეს თამაშია, მეტი არაფერი. ვითომ რაღაცა კეთდება, მაგრამ მე ხომ ვხედავ, მოდის და მოდის ხალხი...
ამდენი წელია, არაფერი გამოდის, მეც უკვე ვფიქრობ, რისთვის ვარ აქ-მეთქი, მით უმეტეს, ვხედავ, ხალხი მშვენივრად კარგადაა, მუშაობს, ისვენებს... თუ პირობები არ იქნა, მაშინ ყველა წამოვა. განა არ ვიცი, რომ ყველა კუთხეს უჭირს, მაგრამ მე ჩემი მტკივა. სახლს რომ აშენებ, მთავარი ღობეა. ახლაც, მთავარია, სასაზღვრო ზოლი და მიმდებარე სოფლები არ დავკარგოთ”, - ამბობს გელა დაიაური.
თოვლზე დაწერილი კაფია
გელა პოეტია. ხევსურეთში ყველა წერს, ექიმი, გამგებელი... პოეტები განსაკუთრებით. ბევრი ამას ბუნებას აბრალებს. თავად ეცინება, განა ჩარგალში ვაჟას გარდა არავინ ცხოვრობდა, რატომ ისინი არ წერდნენო. 33 წლისაა და საკუთარ თავში უფრო თანამედროვე პოეტს ხედავს, ვიდრე სახალხო მთქმელს. თუმცა ფაქტია, გელა დაიაურის ლექსები და სიმღერები ხევსურებმა ზეპირად იციან. ერთი სიმღერა ასეც იწყება: ”ჩემი სიმღერები მთებში გაბნეულა”. მისივეა შედარებიც ცნობილი ”ნაბიჯებს, ნაბიჯებს...” ეს სიმღერები, როგორც წესი, ბალალაიკაზეა აწყობილი, ინსტრუმენტზე, რომელიც რუსეთიდან ჩეჩნეთში, ჩეჩნეთიდან კი ხევსურეთში შემოვიდა.
”ახლა ჩვენი ჩემპიონი ზურაბ ზვიადაური მაფინანსებს, რომ წიგნი გამოვცე. მე სიყვარულზე ვწერ, ჩემს დაცლილ კუთხეზე, ჩემს დაცლილ სოფლებზე... ხევსურეთში ისევ ლექსებით და კაფიებით გადააქვთ ეს გაჭირვება.
ადრე სკოლიდან რომ გამოვიდოდით, თოვლზე ვწერდით კაფიებს. მეორე გამოვიდოდა, პასუხს მიაწერდა და ასე შემდეგ. ახლა ეს ტრადიციაც თანდათანობით იკარგება. კაფიას სტუმარი უნდა, მასპინძელი უნდა, ქეიფი უნდა. არადა, ხალხი არ არის. განწყობაც სხვაგვარია, ცოტანი რომ ვართ, ერთი კაციც რომ მოკვდეს, უკვე დიდი ტრაგედიაა სოფლისთვის”, - ამბობს გელა დაიაური და ისევ იმას ამატებს, რომ მთას მიხედვა სჭირდება, სანამ მუცო, ხახაბო აფხაზეთივით არ დაგვიკარგავს და შატილისგანაც ნაშატილარი არ დარჩენილა.

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 19:30

Nika wrote:zura N.
ეჰ ჩემო ზურა არხოტი რო დაცლილია უკვე მთლიანად ალბათ თვითონ ნახე. მთავრობის დონეზე თუ არ გადაწყდა რამე ამ კუთხეს ჩვენ ვერაფრით ვერ ვუშველით (რაც შეგვიძლია იმას კი ვაკეთებთ ახლაც)

ალბათ არდოტიო გინდოდა გეთქვა

. რაც შეეხება დანარჩენს, გეთანხმები და მეც იმის თქმა მინდა რომ მარტო ჩვენ ვერაფერს გავხდებით, თუკი სხვა ვინმეც (პირველ რიგში მთავრობა და ალბათ პრეზიდენტი) არ ჩაერთო ამ საქმეში.

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 19:49

Bocho wrote:გამარჯობათ. ძალიან მნისვნელოვანი საკითხია. ვაკის პარკის კაფეში ჩვენ ამაზე ვმსჯელობდით. აქ სულ 4 ვარიანტია.

1. ავიდეთ, დაუმორჩილებლობა გამოვაცხადოთ(თუმცა მეეჭვება, ჩვენი მიმალვის შემდეგ იქ კოდორივით მიხედონ. არაა სტრატეგიული).

2. საზოდადოებრიობა გამოვაღვიძოთ. ორგანიზაციის შექმნა, დონორებისა და სპონსორების მოზიდვა, მედია საშუალებები. ამას მე მივხედავ.

3. მათ შევუქმნათ პირობები(მცირე ბიზნესები) და დავასაქმოთ შეძლებისდაგვარად. არის იდეები როგორც ვიცი.

4. სახელმწიფოს ჩართვა. დარწმუნებული ვარ "იქ" ყველაფერი იციან, მაგრამ არ ადარდებთ. ჩვენს უბადრუკ დაზვერვასაც კი ექნება მონაცემები, მაგრამ ხომ ხედავთ ჩვენს მეტი არავინ საუბრობს ამაზე. (არ ვგულისხმობ სხვა ჩვენნაირებს).

ვარიანტი 1, როგორც გითხარით ფუჭი ძალისხმევა იქნება და ტყუილად ვანერვიულებთ ახლობლებს, თუნდაც რომ დამოუკიდებელი სახელმწიფო შევქმნათ და გაერომ გვაღიაროს.

გამოსაყენებელია 2, 3, და 4 ვარიანტები, კომპილაციური მეთოდით. აქ მგონი ეს შეგვიძლი. ზოგ რაღაცას მე მივხედავ, ზოგს ის, ეს და ასე შემდეგ.

ფაქტია ამას დაჯდომა უნდა და გაზაფხულზე უკვე რეალურად საქმის დაწყება. თუკი გაზაფხულამდე იქ ვინმე დარჩა.

რას იტყვით?

ხო, და კიდევ...
ყოჩაღ ზურა N

დიდი მადლობა და თავადაც ყოჩაღ

.
პირველი ვარიანტი მეც ვთვლი, რომ მართლაც უაზრობაა. რაც შეეხება დანარჩენებს, თუკი მოვინდომებთ ალბათ ყველა რეალური და განხორციელებადია. თუნდაც ავიღოთ მე-2 ვარიანტი, აგერ როგორც გვალვამ თქვა და თემაც გახსნა აქვე "ზოგად საუბრებში" ("კარლოს ლაშქრობები P.S."-ში), რატომ არ შეიძლება ეს თემაც გავიდეს ტელევიზიით თუნდაც P.S.-ში ან "დროებაში", თანაც როგორც ვიცი "კარავზე" ბევრი ჟურნალისტია

.
ხოლო დროებაში და მის მსგავს გადაცემებში გასულ საკითხებს ხშირად დიდი გამოხმაურება და დაინტერესება მოჰყოლია, და თუკი ეს მართლაც ესე მოხდება მერე კი შეიძლება მთავრობის მხრიდან უფრო მეტი დაინტერესების გამოჩენა ანუ მე-4 ვარიანტის ამუშავება, რომელსაც შემდეგ ალბათ არც მე-3 ვარიანტი ჩამორჩება

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 19:54

Gvalva wrote:მე მაქვს რაღაც საერთაშორისო ორგანიზაციების მასალები მთაში მცხოვრები ხალხის სიღარიბესთან ბრძოლასთან დაკავშირებით, ინგლისურადაა და ძალიან ბევრია... თუ ვინმე გამოთქვამს სურვილს ერთად ჩავუჯდეთ და იქნებ იქეედან რამეს ამოვიღოთ...

ამ თემის მომზადებისათვის, ალბათ ყველანაირი მასალა დაგვჭირდება, მაგრამ სამწუხაროდ ინგლისური იმ დონეზე ჯერ არ ვიცი რომ ვთარგმნო

. მაგრამ თუკი სხანაირად შევძლებ დახმარებას, ვთქვათ ტექსტი იქნება ასაკრეფი კომპ-ზე ან სხვა რამე მე მზად ვარ.

zura N. · Post by **zura N.** » 01 ნოე 2006, 20:12

Kakha
ყველა შენს კითხვაზე პასუხი ალბათ გელას ინტერვიუშია

.

ცხადია, რომ ზურა იმას გულისმობს რომ მთა მთლიანად დაიცლება და იქ აღარავინ იქნება. ახლა სხვანაირად შევხდედოთ ამ საქმეს - დაიცლება სეზონურად თუ სამუდამოდ. მე რასაც ვუყურებ მთა სეზონურად იცლება და ბევრნი ზაფხულში მამა-პაპეულ კერებს უბრუნდებიან. ახლა ვსვამ კითხვას და იმედია წიხლით არ მცემთ, მხოლოდ მუშტებს იხმართ და მერე რა მოხდება ზამთარში თუ დაიცალა მოსახლეობისგან ხევსურეთი? დიდი არაფერი თუ ზაფუხობით ისევ ავიდნენ (მხოლოდ ხელი იხმარეთ საცემრად).

მე ვფიქრობ ამ კითხვაზე პასუხი გელას ინტერვიუშია:

შატილს თურმე კიდევ არა უშავს, რადგან შუქი არის და ტელევიზიის სამი არხიც აჩვენებს. რაც შეეხება მუცოს, არდოტს, ხახაბოს, იქ არაფერი აქვთ და ფაქტობრივად აღარც არავინაა. თავად გელა მუცოში, ცხრაშვილიან ოჯახში გაიზარდა. ამ ცხა და-ძმიდან მთას მხოლოდ თვითონ შემორჩა და ისიც გაურკვეველია, როდემდე.

ნ------------------------------------------------------------------------------

კიდევ ერთხელ გაჭრივების შესახებ - რამდენიმე წლის განმავლობაში შატილის რესტავრაციის საკითხებთან ვიყავი დაკავშირებული და შესაბამისი კვლევებიც ჩატარდა. ჰოდა ამ კვლევების მიხედვით ხევსურეთის მოსახლეობა გაიზარდა მაშინ როცა ბარში უკიდურესი გაჭირვება იყო. როგორც კი ბარში სიტუაცია ოდნავ გამოსწორდა და ის ნამდვილად გამოსწორდა იმასთან შეადრებით რაც იყო 10 და თუნდა 5 წლის წინ მოსახლეობამ ისევ დაიწყო ბარისკენ მოძრაობა. ეს ბუნებრივი პროცესია და ამას ვერ შევაჩერებთ. რა ვქნათ სამოქალაქო ომს ხომ არ დავიწყებთ ისევ.

ომი არაფერ შუაშია უბრალოდ უნდა ვეცადოთ, რომ როგორც ბარში გამოსწორდა ვითარება ასევე მთაშიც გამოვასწოროთ და მაშინ ხალხი ისევ დაიწყებს დაბრუნებას. როგორც წერილის ზედა ნაწილში წერია სატილს კიდე არაუშავს აი რაც შეეხება: მუცოს,არდოტს, ხახაბოს, ანდაკს იქ ვითარება ბევრად მძიმეა. იქ არც შუქია და არც არანაირი კომუნიკაცია. ხახაბოში და ანდაკში ხომ გზაზე ლაპარაკიც ზედმეტია გინდა ზაფხულში და გინდა ზამთარში. პირველ რიგში ამ სოფლებს ალბათ მაინც შუქი გზა და კომუნიკაცია სჭირდება.
ნ-----------------------------------------------------------------------------

კარგი გამოცდილება - ამ ორიოდე წლის წინ, როგორც ვიცი, სახელმწიფომ მცხეთა-თიანეთის რამდენიმე სოფელში (მგონია უფრო ხევში) მოსახლეობას დაუყენა მზის ელქტრო ბატარიები, სატელიტური ანტენები ტელევიზიისათვის და ასევე მისცეს სატელიტური ტელეფონები. აი ეს სწორი ნაბიჯია, ანუ კომუნიკაციების მიწოდება უფასოდ.

”მაგთის” ანძა მხოლოდ ბარისახომდე იჭერს. შარშან სატელიტური ანტენაც დააყენეს, მაგრამ ძალიან ძვირი ჯდება, შატილიდან დარეკვისას წუთი 92 ცენტი ღირს, თბილისიდან - 10 ლარი. ეს თამაშია, მეტი არაფერი. ვითომ რაღაცა კეთდება, მაგრამ მე ხომ ვხედავ, მოდის და მოდის ხალხი...

ნ-----------------------------------------------------------------------------

თუ მთის გადარჩენაზეა საუბარი უფრო იმას უნდა მოვხდოთ, ჩემი აზრით, რომ ზაფხულში არ დაიცალოს. აი აქ კი ნამდვიალად გასაზიარებელია ბოჭოს მოსაზრებები.

კარგი იქნება ზაფხულში მაინც რო არ იცლებოდეს, მაგამ იმ ხალხის დიდი უმრავლესობა რომელიც ზამთარში ტოვებს ამ მხარეს ზაფხულში აღარ ბრულდება. თუნდაც ისევ და ისევ გელას ოჯახის მაგალითი ავიღოთ 9 და-ძმიდან მარტო გელაღა შემორჩა შატილს და ისიც გაურკვეველია როდემდე, რადგან იქ პირობები არ არის.

ამ ზამთარს უკვე ზურა დაიაურის ოჯახიც მოდის მუცოდან, და არავინ იცის დაბრუნდებიან თუ არა ან თუ დაბრუნდებიან როდემდე გაგრძელდება ესე, გაზაფხულზე კი ალუდას ოჯახიც წამოვა ანდაკიდან და სავარაუდოდ იქ აღარ დაბრუნდებიან ან თუ დაბრუნდებიან მხოლოდ იმისთვის რომ დახედონ იმ სახლს სადაც დაიბადნენ და გაიზარდნენ. ხევისბერიც წამოსვლას აპირებს, ანუ აქ ლაპარაკია იმაზე რომ მალე ამ კუთხეში არა თუ ზამთარში დარჩენა, არამედ შეიძლება ზაფხულშიც აღარავინ ჩავიდეს.
ნ-----------------------------------------------------------------------------

რატომ ვლაპარაკობთ ხევსურეთზე და არა ზოდაგად მთაზე. რა, სიტუაცია უკეთესია ან თუშეთში, ან ფშავში, ან ხევში თუ სხვაგან?

სახლს რომ აშენებ, მთავარი ღობეა. ახლაც, მთავარია, სასაზღვრო ზოლი და მიმდებარე სოფლები არ დავკარგოთ.
მთას მიხედვა სჭირდება, სანამ მუცო, ხახაბო აფხაზეთივით არ დაგვიკარგავს და შატილისგანაც ნაშატილარი არ დარჩენილა.
ხახაბოში ორი ოჯახი ცხოვრობს, მეორე სოფელში - ერთი, კიდევ სხვაგან მხოლოდ ორი კაცი, რომელიც საქონელს უვლის. ეს სოფლები შეიძლება საერთოდ რუსეთს დარჩეს, რადგან სასაზღვრო ზოლია. ფიჭვნი ხომ მშვენივრად წაგვართვეს, დღემდე ვერ შევდივართ იქ.

P.S. ბოდიშით თუკი წერა ნამატანი მომივიდა და რამე ზედმეტი ვთქვი.

guruli · Post by **guruli** » 01 ნოე 2006, 20:33

იმედია, ხელ-ფეხ-წიხლისა და სხვა ძალადობრივ მეთოდებს არც ჩემს მიმართ გამოიყენებთ, თუ წინა მომხსენებლბეს ცოტათი არ დავეთანხმები.
დავიწყებ იმით, რომ ასე კერძო ინიციატივებით ამხელა გლობალური გლობალური პრობლემის გადაჭრა შეუძლებელი მგონია, თუ ამას სახელმწიფომაც არ მიხედა. საკითხავია, არსებობს კი სახლემწიფო პოლიტიკა მთიან რეგიონებთან მიმართებაში, როცა პარლამენტში საამისოდ საგანგებოდ კომიტეტი არსებობს? ყოველ შემთხვევაში, ადრე არსებობდა, თუ არ გააუქმეს. როგორც მახსოვს, რამდენიმე წლის წინ მთიანი რეგიონების შესახებ კანონიც კი მიიღეს, მაგრამ არ ამოქმედებულა. და აქ ვადგებით კიდევ ერთ პრობლემას, რაც ნაწილობრივ კახას გამოთქმულ მოსაზრებასაც ეპასუხება ჯანდაცვის სამინისტროს შესახებ - მთავრობა ყოველთვის იღებდა კანონებს, მეტ-ნაკლებად დემოკრატიულს და თანამედროვე ნორმებთან მისადაგებულსაც, მაგრამ არ თუ ვერ ქმნიდა პირობებს მათ ასამოქმედებლად. ამიტომ ეს კანონები რჩებოდა ქაღალდზე. იქნებ ჯანდაცვის სამინისტრო, სხვა უწყებებიც ამ მხრივ თეორიულად მუშაობენ, მაგრამ მთავარი ისაა, რამდენად ახორციელებენ პრაქტიკაში.
აქ ითქვა, მთავარია, ზაფხულში ავიდნენო. საქმე ისაა, რომ ამ მომთაბარეობით თანდათან ისე იქმნება მათი ცხოვრება, რომ იმ ზაფხულში ასვლაც პრობლემა უხდებათ. უფრო სწორად, აზრს კარგავს - იქ მოიშლიან ბუდეს, აქეთ დაფუძნდებიან, მერე კიდე ისევ იქ ასვლა მგზავრობის თანამდევი სიძნელეების თანხლებით... თან, იქ უკვე დროებით ადიან, ზაფხულობით და ეს სტუმრობა ტავიდანვე ხანმოკლეობისთვისაა განწირული, უფრო სწორად, ვადებში მჭიდროდაა განსაზღვრული, ეს კი მთის პრობლემას ვერ გადაჭრის. მე არ ვიცი, როგორი იყო მთა ზამთარში ფარნავაზის ან თუნდაც ერეკლეს დროს, მაგრამ მე მინახავს თუშები, რომლებიც ბარში 20-25 წლის ასაკში ცამოვიდნენ, მანამ მტების მეტი არაფერი გვენახაო. ამით იმის თქმა მინდა, რომ ზამთრობით ისინი არსადაც არ მიდიოდნენ - იქვე იზამთრებდნენ და იცავდნენ საკუთარ მთებს. ყურებში ზარივით მიდგას მიხა არაბულის სიტყვები, შარშანდელ *ნიამორზე* გამარჯვებულ ფილმ *პილოტში* რომ ამბობდა (მე ნაწყვეტები ვნახე მისი ანონსიდან რ2-ზე), სანამ აქ ჩვენ ვიქნებით, გადამთიელი შემოსვლას ვერ გაბედავს, მაგრამ ჩვენს წასვლას ელოდებიან - როგორც კი აქ ზამტარში ჩვენი ნაკვალევი არ იქნება, მაშინვე შემოვლენო.
და რა უნდა გააკეთოს სახელმწიფომ მათთვის? ჩემი მოწიწებული მოსაზრებით, უმტავრესი პრობლემა გზაა - ესაა მთავარი სასიცოცხლო არტერია, რომლის მნიშვნელობა მთელმა ცივილიზებულმა კაცობრიობამ აღიარა, მაგრამ საქართველო ამ კატეგორიაში არ შედის. როცა ხალხი კოსმოსში დაფრინავს და მთვარეზე წილებს ყიდულობს, ამ დროს ცხენის იმედზე დარჩენა ცოტა ძნელია. და გზის გაწმენდას რაც შეეხება, მე ტაოში ყოფნისას გაოცებული დავრჩი, ისეთ სოფლებშია გაყვანილი ასფალტიანი გზები... გაწმენდა იქაც უნდა, მაგრამ ხელისუფლება მიდის ამაზე... არადა, ხშირად ის გზები სულ რამდენიმე ოჯახისთვისაა გაყვანილი. მაგალითად, ხანძთაში გზის ბოლოს ერთადერთი ოჯახი ცხოვრობს, რასაც ზედ ტაძართან მცხოვრები 7-8 კომლი ემატება. და იცით, ამათთვის რამდენ კილომეტრზე იყო ახალგაჭრილი გზა?
მეორე დიდი პრობლემა უშუქობაა. მზის ბატარეები კარგი იდეაა, მაგრამ სადაც დააყენეს, მუშაობს ახლაც? რაღაც უკმაყოფილებები მაგათზეც იყო, მახსოვს. არადა, მთა წყალს მიაქვს და მაგ პრობლემის გადაჭრა ზალზე იოლად შეიძლება პატარა მინი-ჰესებით. გურიაში მოსახლეობა თავად აკეთებს მაგას. იქ მასეთი დახრილობის მთები და ეგეტი ვარდნილობის წყალი არაა. ამიტომ 5-6 რკინის კასრს ადგამენ ერთმანეთზე, კაშხალის იმიტაცია რომ შექმნან, მაგრამ ეს ვარდნა საკმარისია იმ მინი-მოწყობილობის დასატრიალებლად, რომელსაც ვინ თავად ამზადებს, ვინ - აჩარხინებს და ასე შემდეგ. ზოგან, სადაც უბანი აკეთებს ამას, გენერატორებსაც ყიდულობენ, მაგრამ ხალხმა ელენერგიის პრობლემა, ასე თუ ისე, გადაჭრა. თქვენ წარმოიდგინეთ, ზოგი ასეთ მარტივ მოწყობილობას ჩვეულებრივ ონკანზეც აყენებს, თუმცა ის მხოლოდ 12 ვოლტს გამოიმუშავებს. და თუ ამდენს უბრალო გლეხი აკეთებს, მთავრობამ უფრო იოლად უნდა შეძლოს, თუ ამის სურვილი გააჩნია. მით უფრო, თითქმის დაცლილ მთას სულ რამდენიმე ასეთი მარტივი რაღაც ეყოფა. კიდე ვიმეორებ - აქ არაა ლაპარაკი ნამდვილ ჰესზე, რაც გაცილებით ძვირი და ძნელია.
ალბათ, საჭიროა, იქ ამაღლდეს სწავლის დონეც. მთავრობამ რომ ეგეთ რეგიონში დასაქმებულ მასწავლებლებს მაღალი ხელფასები დაუნიშნოს, მჯერა, ბევრი არაიქაურიც წავა, ხოლო იქაურები - საერთოდ. არადა, მთის ხალხში ძალიან ბევრია ნიჭიერი, განათლებული და სწავლული. რადგან იმ რეგიონს ტირუზმის განვითარების დიდი პერსპექტივა გააჩნია, ხომ სეიძლება, ამ სფეროს განვითარებისთვის ბიზნესს რაღაც შეღავათები მისცეს? მაგალითად, ამ სფეროში დასაქმებულებს მისცეს შეღავათები, გასცეს შეღავათიანი კრედიტები?
აქ თუშეთის თემაში ამას წინათაც ვწერდით მე და ბოკელი თუში ლეკთა საზღვარზე, ეგრეთ წოდებულ ბუფერულ ზონაში ჩვენი მესაზღვრეების გადასვლაზე. იქ ჭეროსა და ინცუხს რომ ვახსენებდით, მაგათ ზევით, რუსეთთან საზღვრის გადაღმა კიდევ ერთი დაღესტნური სოფელია, ოღონდ ამათზე დიდი - ხუშეთი. ადრე ისიც მიყრუებული, ჩამორჩენილი სოფელი ყოფილა, მაგრამ რამდენიმე წლის წინ რუსებმა სამხედრო დაბად აქციეს - ააშენეს სკოლა, საავადმყოფო, სავაჭრო კომპლექსები, კულტურის სახლი თავის კინოდარბაზ-ბიბლიოთეკიანად, პატარა აეროდრომი, რომელიც ძირითადად მომცრო სამხედრო ვერტმფრენებზეა გათვლილი, გაიყვანეს გზა, დენი და სხვა... დღეს ის პატარა კეთილმოწყობილი ქალაქია, რომელმაც მიგრაცია აშკარად შეაჩერა. თითო ეგეთი პატარა დასახლება ჩვენს მთაში დიდ საქმეს გააკეთებს...
სამწუხაროდ, მთის ხალხი მთლიანად მეცხოველეობაზეა დამოკიდებული, ჩვენთან კი არც ეს დარგი და არც საერთოდ - სოფლის მეურნეობა არავის აინტერესებს. ამას ისიც ემატება, რომ იმ ხალხისთვის ნამატი პროდუქციის ბარში ჩამოტანა და გასაღებაც დიდი პრობლემაა. ვფიქრობ, ხელისუფლებას ამაშიც შეუძლია მათთვის დახმარების გაწევა.
და რისი გაკეთება შეგვიძლია ჩვენ? ერთი - ხმაურის ატეხა პრესა-ტელევიზიაში, რომ ეგებ ამით მაინც მივაქციოთ მტავრობის სათანადო სტუქტურების ყურადღება ამ პრობლემას. დარწმუნებული ვარ, ვისაც ამ საკითხების მოგვარება ევალება, უმეტესობა ერთხელაც არაა ნამყოფი მთაში, სამთავრობო კაბინეტებიდან კი ქვეყანაში ცხოვრება ისე მშვენიერი ჩანს... ამიტომ შეგვიძლია შევხვდეთ იგივე საპარლამენტო ქვეკომისიას, სხვა სტუქტურებს და მივაწოდოთ ეს ინფორმაციები, მოვთხოვოთ ამათი მოგვარება... ბოლო-ბოლო, როცა თუნდაც კარავის მიერ განხორციელებულ იმ ორ აქციაზე ვეტყვით, იქნებ სერცხვეს ვინმეს, უბრალო ხალხი თუ ამას ვაკეთებს, ცოტა *ზემოთაც* შეიწუხონ თავი... თან, ამ ხელისუფლებისთვის ინფორმაციის ნაკლებობა მუშაობაში ერთ-ერთი მთავარი ხელისშემშლელი ფაქტორია.
საინტერესოდ მეჩვენება Gvalva-ს ნათქვამი საერთაშორისო ორგანიზაციებთან დაკავშირებით. იქნებ ინტერნეტში ჩვენი მთიანეთის სავალალო მდგომარეობის სესახებ ინფორმაციის გავრცელებამაც მოიტანოს რაღაც შედეგი? ომალოში, რუსების მიერ ვერაგულად აფეთქებული კესელოს ციხეების სარესტავრაციოდ ფული იქ ერთხელ ტურისტად ნამყოფმა ჰოლანდიელმა ბიზნესმენებმა გაიღეს. იქნებ ახლაც მოხდეს რაღაც ამგვარი, ჰა?
ეს ორი დღეა, თბილისში სტუმრად ჩვენი სტამბულელი ნაცნობი ქართველი იმყოფება. დღეს ერეკლეს ქუჩაზე სუვენირების მაღაზიაში შევიდა და გაგიჟდა ხელით ნაკეთებ ქართულ სუვენირებზე, თუმცა ეს ცალკე საუბრის თემაა, მე კი გამყიდველს ჩემთვის საინტერესო ტემაზე გამოველაპარაკე - ჩაიბარებდნენ თუ არა ხევსურეთიდან ან თუშეთიდან ჩამოტანილ იქაურთა ნაკეთობებს. უყოყმანოდ დამთანხმდა და იმანაც იგივე თქვა, რა განზრახვითაც მე დავეკითხე - ჩვენ ძირითადად ხალიჩებზე ვმუშაობთ, თორემ წინდებსა და ასეთი წვრილმანებისგან არაფერი გვრჩება, მაგათ უცხოელები ხურდაში თუ გაიყოლებენ, მაგრამ თუ იმ ხალხს ნაწარმის გასაღებაში დავეხმარებით, მზად ვართ, ჩავიბაროთო.
ვფიქრობ, ამ წინადადებაზეც ღირს დაფიქრება...
დაბოლოს, ყველასთან ბოდიში ამხელა წერილისთვის.
zura N., ეს ბოლო წერილები მაშინ დაგიდია, ვიდრე ჩემს ვრცელ მონოლოგს ვწერდი. ბევრს საერთო რამეს ვამტკიცებთ მეც, შენც და გელა დაიაურიც, თუმცა იქნებ ასეთი გამეორებები კარგიცაა.

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS