ბატეთის ტბა თოვლში

Post by **Gvalva** » 06 მარ 2006, 17:24

გზად ლამაზი რამეებიც გვხვდებოდა, ცხადია გუბეებიც იქვე იყო. ეს ეგზემპლარი საკმაოდ გამვლელფრენდლი იყო. ზოგიერთი ისეთი იყო შემოვლა არ ხერხდებოდა, მთელი გზის სიგანე დაკავებული ქონდა დაზემოთ ტყიდან შემოვლა გვჭირდებოდა

Wanderer · Post by **Wanderer** » 06 მარ 2006, 18:08

Gvalva
ყოჩაღ ! შენ რომ არ ყოფილიყავი, ეს ეპოპეა უგზო-უკვლოდ დაიკარგებოდა.

შენს გარდა არავის არ გვიყვარს ლაშქრობების აღწერა...

სხვებს უკეთესი აპარატი ქონდათ და ველოდები იმათ დადონ.

ჩემი აპარატი გაფუჭდა და ნახევარი ფირი გამიფუჭა.

თუ რამე გადავარჩინე - კარგი იქნება. თანაც ჩემი ციფრული არაა. ასე რომ ველოდებით ეჰ_დათო-ს სურათებს.

Post by **Gvalva** » 06 მარ 2006, 18:23

ნანატრი ბათეთის ტბის გადასახვევი.

გვითხრეს რომ გადასახვევში მაჩვენებელია და ტბეთი აწერიაო.

ასეთი მაჩვენებლებია ყველა მონასტერთან

Post by **Gvalva** » 06 მარ 2006, 19:06

ფერდი რომელიც ჩვენ უნდა აგვევლო საკმაოდ ციცაბო, მაგრამ მოკლე აღმართებს შეიცავდა. ესენი რომ ავიარეთ და გვეგონა გვეშველა, ისეთი აღმართები აღაარააო, ახალი საწვალებელი, ღრმა თოვლი დაიწყო. მე ჯერაც არ ვიცი რატომ არის ღრმა თოვლში ფეხის ჩადგმა ასეთი დამღლელი. თოვლი სადღაც ზედაპირიდან 5-8 სმ-ზე გაყინული იყო. რომ დაადგამდი ფეხს გეგონა დგებოდი, მარა როგორც სიმძიმეს ამ ფეხზე გადაიტანდი ტყდებოდა და ამ დროს არანაკლებად იღლებოდი ვიდრე მერე ამ ფეხის ამოღებისას.

ჩვენდა საამაყოდ უნდა ითქვას გზაში არც ერთი წუწუნა ფრაზა არავის დაგვცდენია. მერე უკვე ტბასთან რომ მივედით კოცონთან სიცილით ვიხსენებდით ვინ რა იფიქრა. ისიც ვთქვით ჩვენ აქ რომ ასე დავიღალეთ, ის ბიჭები 4 დღე ალბათ ამაზე ღრმა თოვლში დადიოდნენო.

ეჰ_დათოს დიდი მადლობა რომ ასე ძნელად სასიარულო გზაზე 10 მეტრიც კი ზედმეტი არ გაგვივლია. ზუსტად მივადექით ტბას. უბრალოდ ჩვენ მისვლა რომ გვინდოდა რამდენიმე გადასასვლელზე გვეგონა რომ გადავიხედავდიტ და ტბას დავადგებოდით. მე და ქართლის დედას სუნიც კი მოგვივიდა ტბის

გადაღებულია eh_dato-ს მიერ

Post by **Gvalva** » 06 მარ 2006, 19:13

ავედით თუ არა ცეცხლის დანთება დავიწყეთ.

ნაპერწკლიდან ალი აინთება??

PINKY · Post by **PINKY** » 06 მარ 2006, 20:41

კაიაკაია..

დაისე.. ვინმეს თუმაუნდება სურათების ჩემთვისგამაგზავნა..

აგერსეგიძლიათ..

zoomka@yahoo.com

ilia · Post by **ilia** » 06 მარ 2006, 21:08

ვააა, რა კაია რო არ წამოვედიი

Mao · Post by **Mao** » 06 მარ 2006, 22:23

SASTAVIIII RA MAGREBI XAAART!!!!!!!!!!!

Mrs. Robinson · Post by **Mrs. Robinson** » 06 მარ 2006, 22:53

აი ლაშქრობა ამას ჰქვია............. ყოჩაღ თქვენ................

ყველა ფოტო ძალიან კაია და თქვენც ძალიან მაგრები ხართ!!!!!!!!!!!!!!!

Nika · Post by **Nika** » 07 მარ 2006, 01:44

გამვლელფრენდლი

რაც კი ტერმინები მსმენია ჯერ ჯერობით ესაა ლიდერი.

მე ჯერაც არ ვიცი რატომ არის ღრმა თოვლში ფეხის ჩადგმა ასეთი დამღლელი

მარტივად აგიხსნი. როცა უბრალო მოძრაობ შენ ფეხის ტერფს წევ საკმაოდ მცირე სიმაღლეზე. პრნციპში საკმარისია იმ სიმაღლეზე აწიო რომ წინ ნაბიჟის გადადგმისას ის მიწას არ ეხახუნოს. ფაქტიურად მთელი მოძრაობის ენერგია მხოლოდ იმაზე იხარჯება რომ წინ იმოძრაო. თოვლში როცა დადიხარ ცხადია ეს შეუძლებელია და ფეხი საკმაოდ მაღლა უნდა აწიო. ამ დროს ენერგიის დიდი ნაწილი გეხარჯება ფეხის ზევით ქვევით აწევაზე. გარდა ამისა მოძრაობის სიჩქარე დაბალია და არაოპტიმალური. ამიტომაც მალე იღლები.

Eh_Dato · Post by **Eh_Dato** » 07 მარ 2006, 08:37

ცოტა დავისვენე და ლაპარაკისთვისაც მოვიცალე...
ორი სიტყვა რომ მოძებნო - იყო ძალიან ლამაზი, ძალიან ძნელი და ძააალიან კარგი...
თუმცა მე მგონი სამი გამომივიდა.

მე ასეთი მომწონს - კარგი რომ ძნელად გეძლევა, განსაკუთრებულად იხსენებ ხოლმე.
დავიწყებ ქებით - ყველა ჩემი თანამგზავრის. მიუხედავად სიმძიმეებისა, ყველა იყო ოპტიმისტურად განწყობილი და მხიარული - ბოლომდე.
ყველამ ძალიან კარგად ვიარეთ. სხვა დროს ამას შეიძლება არცაა დიდი მნიშვნელობა, მაგრამ ამ დღეს ერთიც რომ გამომდგარიყო ცუდად მოსიარულე - ტბამდე ვერ ავიდოდით.
ქება და ქება!
განსაკუთრებით - ცხადია - ლელას და ლიკას.

ტბის ასახვევთან.

როგორ რუსები იტყოდნენ - ამათთან ერთად - ია ი ვ რაზვეტკუ პაშოლ ბი...

Eh_Dato · Post by **Eh_Dato** » 07 მარ 2006, 08:54

გზად გორის კლუბ "ტონთიოს" სამი მოგზაური დავინახეთ, რომელთაგან - მთა მთას არ შეხვდებაო - ერთი ჩემი ნაცნობიც აღმოჩნდა. ამ ხალხმა უმძიმესი გზა გაიარა ბაკურიანიდან ძამას ხეობამდე.
ქება!

Eh_Dato · Post by **Eh_Dato** » 07 მარ 2006, 09:26

განსაკუთრებით მძიმე იყო ბოლო სამასი მეტრი ტბამდე. დროდადრო წელამდე თოვლში ვეფლობოდით, სადაც ერთი ნაბიჯის გადაგმაც კი დიდ დაძაბვას ითხოვდა. თან ქვემოთ, დაბიჯებისას ზოჯერ მიწის მაგივრად წყალი გვხვდებოდა...
რამდენიმე წამით იმის სურვილიც გამიჩნდა, რომ აქ ჩავრჩენილიყავი, ვიდრე თოვლი არ გადნებოდა, ბალახი არ ამოვიდოდა და ჩიტები ლაღად არ დაიწყებდნენ ჭიკჭიკს...

თან ვბრაზდებოდი - 14 კმ-ის გავლის შემდეგ ტბა აქვე იყო...
მაგრამ ავედით.
თუმცა ეს ფოტო მხოლოდ მცირედად ასახავს, რაც ჩვენ ვნახეთ, მაგრამ დამერწმუნეთ - ღირდაააა...

toga · Post by **toga** » 07 მარ 2006, 11:21

მაგარია ძაან დასანანია რო ვერ მოვახერხე წამოსვლა ამის მერე აუცილებლათ შემოგიერდებით მუღამზე მოვედი

Post by **Gvalva** » 07 მარ 2006, 12:15

Eh_Dato

უი, ეგენი ტონთიოს წევრები იყვნენ?? ნიამორის ფესტივალზე იყო ფილმი "ტონთიო" რომელიც ვერ გავიგეთ რაზე იყო, მე სამწუხაროდ არ ვიყავი იმ დღეს.

ვიდეო კამერა რომ დავინახე რაღაც ამდაგვარის კითხვა მინდოდა მარა ვიფიქრე მე ნიამორის ახალი შთაბეჭდილების ქვეშ ვარ და იმიტომ გამახსენდა მეთქი

, ნეტავ მეკითხა

Mao

შენ ჩვენი ყველაზე დიდი გულშემატკივარი იყავი!! ზონაში შემოვედით თუ არა, ჯერ ყველა შეტყობინება მოსული არ იყო რომ მაომ დარეკა და გვკითხა, ცოცხლები ხართო??

და შეტყობინებებშიც 5-ჯერ მაომ სცადა დარეკვაო.

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS