გ ა მ ო ც ა ნ ა ? ? ? ? ? ?

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 26 აპრ 2010, 22:09

ლეონტი wrote:შენ ეთნოგრაფ-მეღვინოლოგებად გინდა გამოგვიყვანო?

qvevri · Post by **qvevri** » 26 აპრ 2010, 22:13

ANIKOKOL wrote:
ლეონტი wrote:შენ ეთნოგრაფ-მეღვინოლოგებად გინდა გამოგვიყვანო?

Ð¾Ñ‡ÐµÐ½ÑŒ ÑÐ¼ÐµÑˆÐ½Ð¾

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 27 აპრ 2010, 14:21

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 27 აპრ 2010, 16:07

რა არის ქართულად წერა დაგავიწყდათ ?

qvevri · Post by **qvevri** » 04 მაი 2010, 17:18

აბრამიანი

qvevri · Post by **qvevri** » 04 მაი 2010, 18:20

კაი, მაგას თუ ვერა მაშინ ამას კი ნამდვილად უნდა იცნობდეს პატიოსანი მეფუტკრე

ბოღოში.

khoteura · Post by **khoteura** » 05 მაი 2010, 13:08

ბოღოში მგონი იგივე ბოღლიწოა თაფლიანი ღვინო ანუ. არ მახსოვს ზუსტად.

qvevri · Post by **qvevri** » 05 მაი 2010, 13:11

khoteura
მართალი ხარ, არ გახსოვს ზუსტად

Mariam · Post by **Mariam** » 09 მაი 2010, 21:04

გამოცანა გვეკითხება: რამდენი ქვევრია სურათზე?

tamuna_gudarexi · Post by **tamuna_gudarexi** » 09 მაი 2010, 22:03

Mariam
ოთხი

სუულ პატარა ქვევრი რა საყვარელიიიია! გაიზარდოს დიდი!

Mariam · Post by **Mariam** » 09 მაი 2010, 22:45

tamuna_gudarexi wrote:Mariam
ოთხი
სუულ პატარა ქვევრი რა საყვარელიიიია! გაიზარდოს დიდი!

რა პირდაპირ გამოიცანი

მე მეგონა სამს იტყოდით

sharaxvetia · Post by **sharaxvetia** » 20 მაი 2010, 07:23

უკან რომ წითელ მაისურში ჩაცმული ღიპიანი კაცია ის არ ითვლება?

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 20 მაი 2010, 09:11

sharaxvetia wrote:უკან რომ წითელ მაისურში ჩაცმული ღიპიანი კაცია ის არ ითვლება?

ის ქვევრი ჯერ არაა, სტუდენტია.

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 20 მაი 2010, 15:14

საიდან არის და ვისია ეს ტექსტი:

â€žცისა და ქვეყნის შუამავალი, დედა მარიამ იჯდა სამოთხისა კარსა და ლოცვილობდა. მოვიდა წმინდა გიორგი, თაყვანი სცა და მოახსენა: â€žდედაო ღვთისაო! მოვიარე ფეხდაფეხ შენი წილხვედრი, ვნახე დაცემული, დავარდნილი, სადაც აღარცა ძველი ძველობს და არც რა ახალია“. ატირდა დედა მარიამ და ცრემლი მისი მარგალიტად ეყრებოდა ქვეყანასა ზედა. მივიდა იესო და შეეკითხა: â€žდედაო, რას სტირი, ვის იგლოვ? ცასა და ქვეყანასა?“ â€“ â€žვსტირ ჩემ საწილოსა! ვგლოვ ჩემ სადედოფლოსა, დღეს დაცემულსა, დავრდომილსა და შენგან დავიწყებულს, ხელაღებულსა!“ â€“ â€žარა, დედაო ჩემო, მე როგორ დავივიწყებ შენს სადედოფლოსა? ხელს ვით ავიღებ შენს წილ-ხვედრზედა?.. მხოლოდ გამოვსცდი იობის განსაცდელითა, რომ უმეტესად გავჰკურნო და ავამაღლო! წყეულიმცა იყოს ეშმაკი მისდამი შეჩენილი და ფუ მის ავის თვალით შემყურესა!..“ გაიხარა მარიამ, შეწყვიტა ცრემლები და ღიმილი ტკბილი ქვეყნად ნათლად მოჰფინა. ამინ“. "

Nephros · Post by **Nephros** » 20 მაი 2010, 15:32

ლეონტი
იყო და არა იყო რა. იყო დრო, როცა ადამიანს ყველა გრძნობაზე უფრო შიშის გრძნობა ჰქონდა გამოფხიზლებული და ყოველგვარ საშიშ-საზარელ არსებას, გინდ სულიერი ყოფილიყოს და გინდ უსულო, ყოვლის შემძლებელად ისახავდა, აღმერთებდა და თაყვანსა სცემდა. მრავალღმერთობის დრო იყო და ყოველ ერს თავისი შესაფერი ღმერთი ჰყავდა: ზოგს ლომი, ზოგს სპილო, ზოგს გველეშაპი, ზოგს დიდი გველი და სხვანი. ერთი სიტყვით, ვისთვისაც რა უფრო საშიში და საფრთხილო იყო, იმას ემონებოდნენ. სხვათა შორის, იყო ერთი ქვეყანაც â€žკუდაბზიკეთი", ოდესმე სახელგანთქმული და მოწონებული, მაგრამ ბოლოს კი ისე დაცემული და დაჩიავებული, რომ მისი მკვიდრები ნაცარქექიაობის მეტს ვეღარას ახერხებდნენ...

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS