კვლავ ლექსებს დაგიწერ ანუ მეწერება და რა ვქნა

katoo_ · Post by **katoo_** » 15 აპრ 2009, 17:46

ზამთარს ოთახებში ვაშამათებ,
ბოლთით, სიგარეტით, მოხიტოთი.
თოვლი მაინც იყო, მოხვიდოდი,
თუნდაც აქა-იქ და იშვიათად.
ვაშრობ გიგანტური კროსვორდებით
დროის ინდოეთის ოკეანეს -
ისე გაიწელა ნაკიანი,
როგორც დარღვეული პროსოდია.
თოვლი მაინც იყო... მოხვიდოდი...

katoo_ · Post by **katoo_** » 15 აპრ 2009, 17:46

ერმილე ჭრელ ყვავილს თიბავს,
მთისრაჭას კარგი გვაქვს ბუნება ,
ჩვენ გორაკს გულდაგულ ჰკიბავს,
მე მიყვარს სამშობლოს ყურება.

ამბობენ- ყვავილებს სტკივათ,
უბრალო ბალახებს -ნაკლებად !
ყვავილი-იქცევა თივად,
რას ვიზამთ-ხარ--ძროხის საკვებად!

ქორთიდან ღრუბელი იძვრის,
დროდადრო ჩაახველებს გასაგებად...
დავკრიფე ყვავილი მინდვრის
სოფლიდან-ქალაქში წასაღებად.

ყვავილი ყვავილთან დაწყვილდა
ბადახშის საყურეებად..
ერმილე მეკითხება :' რად გინდა?"
ვპასუხობ:"ზამთარში საყურებლად!"

პოეტი-ოცნებით თვრება,
წერას და ტკბილ ზამთარს ეპირება.
ერმილე -ყველაფერს ხვდება,
სახეზე ღიმილი ეფინება,,,

გლეხკაცი-ჭრელ ყვავილს თიბავს-
მთისრაჭას-სამოთხეა ბუნება,-
ჩვენს გორაკს,ჭრელ გოტაკს ჰკიბავს,
მე მიყვარს-სამშობლოს ყურება!.

მ.ლებანიძე

lali · Post by **lali** » 15 აპრ 2009, 23:07

წუთისოფელი

წუთისოფელი რა არი?
აგორებული ქვა არი.
რა წამს კი დავიბადებით,
იქვე საფლავი მზა არი,
შუაში არი ხმელეთი,
გარშემო დიდი ზღვა არი.
ყველა ადამის შვილი ვართ,
თათარიც ჩვენი ძმა არი,
ჩვენსა და სომეხებს შუა
განყოფილება რა არი?
თუ ქალი გეტყვის დობასა,
ის უკეთესი და არი;
აგრეთი გქონდეს გუნება,
ვით მოწმენდილი ცა არი,
თუ არ იწამებ ამასა,
მუცლით ნაშობი რა არი?

ხალხური

meore monadire · Post by **meore monadire** » 16 აპრ 2009, 10:52

ჩემი ნენე და დედაშენი

დედაშენი -
რვა ნომერ კენტს აბოლებს,
ჩემი ნენე -
მჭადზე ასვამს ჯვარებს,
დედაშენი -
შარვლით ტაძარს ამდორებს,
ჩემი ნენე -
ჩადრში მალავს ხატებს.

დედაშენი -
მერსედესით დადის და
ჩემი ნენე -
მიუძღვება გუთანს,
დედაშენს ჟა დორეს სუნი ასდის და
ჩემი ნენე ბალახის სუნს სუნთქავს.

თქვენთან როცა რიჟრაჟია მაშინ
ჩვენთან უკვე სულის ორთქლი დგანა,
ბილბორდები გიშრიალებთ - ქარში -
ჩვენს სოფელში იბურძგლება ყანა.

დედაშენის ვარცხნილობა კარე,
ჩემი ნენე წელზე იშლის დალალს,
ლეჩაქიდან მხოლოდ თვალებს აჩენს,
დედაშენი მხოლოდ თვალებს მალავს...

ჩემი ნენე წარსულიდან ხვნეშის,
დედაშენი ევროპულად ოხრავს,
თქვენთან ახლა მოდაშია სექსი,
ჩვენთან ბავშვი კვლავ წეროებს მოჰყავს.

დედაშენი ეშმაკის გზას იბედებს,
ჩემი ნენე სამოთხის გზას გაშლის,
დედაშენი თორმეტ აბორტს იკეთებს,
ჩვენ კი უკვე თორმეტნი ვართ სახლში.

ვფიქრობ ასე, ვსლუკუნებ და მტკივა,
სურვილები განცდებს ვეღარ მართავს,
დედაშენი - ქართველ ქალის სახე?!
ჩემს ნენეს კი ეძახიან თათარს!...

რიონ აბუსერიძე

გვალდა · Post by **გვალდა** » 16 აპრ 2009, 11:48

meore monadire
უმაგრესია!

guruli · Post by **guruli** » 16 აპრ 2009, 12:25

meore monadire

ჩემს ნენეს კი ეძახიან თათარს!...

აბუსელიძე

სწორია ეგ გვარი? აბუსერიძე ხომ არ უნდა იყოს?

lama · Post by **lama** » 17 აპრ 2009, 00:55

შერიგება
გალაკტიონ ტაბიძე
ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი,

თეთრ ტანსაცმელში მე მოვირთვები

და წავალ ქარში, როგორც მოცარტი,

გულში სიმღერის მსუბუქ ზვირთებით.

დღეს ყველგან მზეა. ახლა ამ ბაღებს

და მყინვარს, მაღალ ზრახვათა მეფეს,

მაისი ალით ააზამბახებს,

ვით შეყვარებულს და მეოცნებეს.

ჩვენ გვირგვინები გვაქვს ოდნავ მსგავსი,

ლამაზი შუქთა მარადი ნთებით:

მე - მსუბუქ დაფნის ფოთლებით სავსე,

მყინვარს - უმძიმეს იაგუნდებით.

ამაღლდი, სულო, თეთრ აკლდამაზე

მშვენიერების ლექსით მქებელი:

დღეს ყველგან მზეა და სილამაზე

სიკვდილთან ჩემი შემრიგებელი!

namcecuna · Post by **namcecuna** » 17 აპრ 2009, 01:12

ხსოვნაში დნება, როგორც ყინული
კაცი, რომელიც გიყვარდა ძალზე
და შორეული
და განწირული,
მოგონებები იცვამენ ძაძებს.
შენი ვარსკვლავი, აგერ, აენთო,
აენთო ჩემიც, კრთის და ცახცახებს
და თვლემენ ასე უერთმანეთოდ,
ასე შორიშორ, ასე ცალ-ცალკე...

lama · Post by **lama** » 17 აპრ 2009, 01:17

ატენის სიონი
ნიკო სამადაშვილი
დასაბამს ქვემოთ აქ ტყე ბუდობდა
პირქუში, როგორც ამაოება.
შეხიზნებოდა მთებს ქურდებივით
გამოქვბული და მყუდროება.

სქელი ნისლები მდორედ ხრჩოლავდნენ,
ყრუდ ჭრიალებდა ხევის ანჯამა.
ვარსკვლავნი ისე მოსჩანდნენ ღამე,
თითქოს ზეცა ჩრჩილს ამოეჭამა.

უფლის ნათელი დაბარბაცებდა
გაუთენარი გზების ბოლომდე.
კერპები თვლემდენენ გაღმით ბორცვებთან,
ჟამს რომ კივილით ჩამოჰყოლოდნენ

დრო იყო, როცა ბნელ სასუფეველს
მდინარე ტანა ჩაუდიოდა,
საიქიოდან წუთისოფელი,
როგორც მამალი, ისე ყიოდა.

სადღაც მღვიმეში ენთო კანდელი,
ხელში ხატები ეჭირათ ჩრდილებს.
მოციქულებს კი, გარდტანის კლდეზე,
ჩასძინებოდათ აღთქმით დაღლილებს.

წარმართთა ძვლებზე იდგა ტაძარი,
ზევით ლეგენდა მიჰქონდათ მთიებს,
ძირს წმინდა ნინოს ნაფეხურები
ჰგავდნენ სისხამზე მოკრეფილ იებს.

ვით უკვდავება, წყარო ანკარა
აცისკროვნებდა ირმების ფერდობს.
ქრისტემ ბავშვობა აქ გაატარა
და ღვთისმშობელი უგვიდა ეზოს.

მოსულ შეთქმულთა ნათელ ოცნებას,
გუმბათის სვეტი გარს იტბორებდა,
მოხუცი ღმერთის აქ ნათქვამ ლოცვებს
სამრეკლო ღამე იმეორებდა.

სიონში მრევლის ტევა არ იყო,
გარეთ გალობდნენ მწირი ბერები.
ჯიღა ცაცხვები იდგნენ ყორესთან,
ვით ხანშესული ქალდეველები.

ჩუქურთმებს ტაძრის ბანი აეპყროთ.
ელავდა მთვარე _ ქურუმთა ოდა.
მოჰქონდათ ჯვარ, ჭრაღები ენთო,
და დანახვისზედ ჭოტი კიოდა?

lali · Post by **lali** » 22 აპრ 2009, 22:22

წყალსა მოჰქონდა ნაფოტი

წყალსა მოჰქონდა ნაფოტი,
ალვის ხის ჩამონათალი,
დადექ, ნაფოტო, მიამბე
მოყვრისა შემონათვალი;
დადექ, წყალო და მიამბე,
სად ვინ რა დაგაბარაო,
მეგობარი ხომ არ ნახე,
ბევრჯერ შენს ნაპირს მდგარაო?
თუ ნახე, ხომ არ მიგლოვდა,
თვალთ ცრემლი ხომ არ ღვარაო?
ლაშქრად წასულთა ძმებთანა
დამა რა დაგაბარაო?
ხომ არ მოსულა შენთანა,
ხელ-პირი დაიბანაო?
ხომ არ ატირდა ბრალადა,
ცრემლები ჩამოყარაო?
- შენი მოყვარე ტანწვრილი,
შუა გზას ვნახე დაჭრილი,
დავდექ და ბევრი ვიტირე,
ზედ მივაყარე ქვა წვრილი.

ხალხური

imerkhevli · Post by **imerkhevli** » 23 აპრ 2009, 21:29

ჩემო ძვირფასო, მე როგორც ვამჩნევ,
ახლა აქ მთვრალი მხოლოდ შენა ხარ,
რადგანაც გინდა ფხიზელი დარჩე
სუფრაზე, სადაც ფხიზელს ვერ ნახავ.

ლესინგი

tama · Post by **tama** » 05 მაი 2009, 22:41

ძველად აქ ჯარებს უხმობდნენ
დაფდაფითა და ბუკითა,
ახლა ყაყაჩო შემომხვდა
ლამაზი ქალის შუქითა.
შემომხვდა, შემომანათა,
ჩინჩხლები შემომაყარა,
ალუჩა-ტყემლის შემოსვლა
და გაზაფხული მახარა...
უცხო კაცად რომ შემიცნო,
შერცხვა და თავი დახარა;
შერცხვა და თავი დახარა,
სიწითლემ გადაუარა,
ალბათ, იმაზე დაფიქრდა,
მოვეწონეო თუ არა?!

ttt · Post by **ttt** » 06 მაი 2009, 01:15

*****
აწმყოს მიენდე. წარსულს უკვე მოედო ხავსი,
მომავალი კი, განა ერთი, ეჭვია ასი;
ფიქრს თუ აჰყვები, იმ შეშლილის იქნები მსგავსი,
ჩალად რომ უღირს დარჩენილი სიცოცხლის ფასი.

*****
მთიდან რომ წვეთი დაცურდა, მდინარე წამოიყოლა,
რიჟრაჟის სხივმა ცის თაღზე დიდი მზე ამოიყოლა,
ამქვეყნად შენი მოსვლა და იმქვეყნად წასვლა იყო რა?
პატარა ბუზი მოვიდა... იყო და არა იყო რა!
(ომარ ხაიამი) თარგმანი - ალ.ელერდაშვილისა

tama · Post by **tama** » 15 მაი 2009, 22:10

გრძნობის სარკეში არეკლილ სამყაროს რომ დაინახავ ხვდები, რომ შენ კი არ ხარ სამყაროში, ისაა შენში...

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 16 მაი 2009, 23:50

ყორღანებიდან გნოლი გაფრინდა,
ყაბარდოს ველი გადაიარა,
ისევ აღვსდექი!
მუხრანის ბოლოს
ჩასაფრებული ვსინჯავ იარაღს.
ქსანზედ არაგვზედ ისევ ჰყვავიან
ხოდაბუნები თავთუხებისა,
შენი ტუჩები ისე ტკბილია
როგორც ბადაგი დადუღებისას.
ხოხბობას გნახე,
მიწურვილ იყო
როცა ზაფხული რუსთაველისა,
ნეტამც ბადაგი არ დამელია
და იმ დღეს ხმალი არ ამელესა!
ტრამალ და ტრამალ გამოგედევნე,
შემოვამტვერე გზები ტრიალი,
მცხეთას ვუმტვრიე საკეტურები,
ვლეწე ტაძრები კელაპტრიანი!
მაგრამ თვითონაც დაილეწება,
დაბადებულა ვინც კი ყივჩაღად,
მუზარადიან შენს ქმარს შემოვხვდი,
თავი შუაზე გადამიჩეხა!
მოდი,მომხვიე ხელი ჭრილობას,
ვეღარა ვხედავ,სისხლით ვიცლები........
როგორც საძროხე ქვაბს ოხშივარი,
ქართლის ხეობებს ასდით ნისლები.......

მ ო დ ი !...გეძახი ათას წლის მერე,
დამნაცროს ელვამ შენი ტანისა.....
ვარდის ფურცლობის ნიშანი არი
და დრო ახალი პაემანისა!!!.........

გ.ლეონიძე

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS