ინფორმაცია ცხინვალთან დაკავშირებით

popins · Post by **popins** » 12 აგვ 2008, 09:31

რა ხდება ხალხო ქალაქში?

ჩემთან სიწყნარეა

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 12 აგვ 2008, 09:35

popins

ჩემთანაც სიწყნარეა, საპანიკო არაფერი გვჭირს.

თუმცა კი გორიდან გამოხიზნული ჩემი ნათესავები წუხელ კახეთში გაიხიზნენ, ჩემი ოჯახი ადგილზე რჩება.

ყველაფერი კარგად იქნება, უფალი არ გაგვწირავს!

perwkli · Post by **perwkli** » 12 აგვ 2008, 09:51

სამსახურში დამიბარეს

წიპა მოვკვდებით მაგრამ ვიმუშავებთ პათოსით

აიაიაი

navigator · Post by **navigator** » 12 აგვ 2008, 09:59

maikomaiko
რა სამსახური გაქვს ასეთი?

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 12 აგვ 2008, 10:00

მეც სამსახურში ვარ.

navigator · Post by **navigator** » 12 აგვ 2008, 10:08

მე შვებულება მაქვს და მარტო ვარ სახლში, ჩემები სიღნაღში დავტოვე, ვერცერთ საქმეს ვერ ვკიდებ ხელს...

popins · Post by **popins** » 12 აგვ 2008, 10:08

ჰო მეეზოვეებმაც დაგავეს ქუჩები და რავი სიწყნარეა

Post by **Gvalva** » 12 აგვ 2008, 10:53

სალამი ჩემო ფორუმო!

ბევრჯერ ვყოფილვარ ამ დღეში, მაგრამ ეხლა განსაკუთრებით მომენატრეთ

ჯერ ომი რომ დაიწყო, ბავშვები ბაკურიანში იყვნენ და მათ ჩამოსაყვანად წავედით მე და ჩემი ძმა.

აქდან გორზე გავიარეთ და ამ სიჩუმემ ვერ დატოვა სანდო შთაბეჭდილება, ამიტომ უკან 4 ცალი 5-დან 11 წლამდე ბავშვი მანდ გამოგვტარებინა არ ვისურვეთ. გადავწყვიტეთ ტაბაწყურზე წამოსვლა.

თანაც ტაბაწყური ხომ მიყვარს...

ორი მანქანა, გოლფ სამი და ჩემი კოპლებიანი ჟიგუ სულ ჯერ-ჯერით ფუჭდებოდა... პირველი დღე ბაკურიანშივე ვტრიალებდით ხელოსნებში. ეს ცალკე ისტორიაა, ასეთი კოლორიტი ხელოსნები თბილისში საძებნელია

აშოტა უცებ გაერკვა რატო იყო გოლფში მთავარი დენი დაკარგული და ორი ცდით გააკეთა. პირველი ცდით დო პარიჟა გაგვაგზავნა მაგრამ 2 კმ მეტად პარჟს ვერ მივუახლოვდით, მეორე ცდით კი ჯერაც დავდივართ

იმ დღეს პარიზამდე წასვლა არ ვარჩიეთ და ისევ ბაკურიანში დავრჩით...

მეორე დილას ადრე დავადექით ცხრაწყაროს გზას... ამ მოგზაურობას შეიძლება ეწოდოს, "გაჭირვება მანახე და სილამაზეს განახებო!"

ჩვენდა ბედად, უღელტეხილზე ნისლი არ იყო, მშვენივრად გადმოვედით... გზაში აღმოვაჩინე რომ თუ ინერვიულებ და სურათებს არ გადაიღებ ამით დაბომბვის შანსი არაფრით არ შემცირდება, თანაც ტაბაწყური ისეთი იყო თვალს ვერ მოწყვეტდი! მოკლედ, საქმე იქამდე მივიდა რომ ვერ გავიხსენე ამ მოგზაურობაში რომ მოვდიოდი ფოტოაპარატი რატომ არ წამოვიღე

გზა იყო გრუნტის რახ-რახა, ისეთი დაბრკოლება არსად არ იყო რომ დაბალი პასადკის მანქანას ვერ გადაელახა, მაგრამ 20კმ სთ-ზე ჩქარა ვერ მივდიოდით, გზაში ხან საბურავი გვეშვებოდა, პეიზაჟებით ტკბობით უკანა მანქანის ჩამორჩენას ვერ ვამჩნევდით და მერე უკან ვბრუნდებოდით საძებნელად ასეთი ყოფით გავიარეთ ტაბაწყური წალკის მონაკვეთი, რომელიც სრულიად უკაცრიელია...

აქამდე ხომ მოგიყვანეთ, ეხლა მომხედეო, თქვა ჩვენმა ჟიგუმ და რაღაც ნაწილი მოტყდა... სანამ ჩვენ გავერკვეოდით რა მოხდა, გვერდით ფეხბურთის მოედნიდან 16-იოდე წლის შავი-შავი-ნახშირი სომხის ბიჭი საქმიანი ნაბიჯით გამოემართა... და მგონი ეგრევე ჩვენი მანქანის ქვეშ შეძვრა, მერე სხვებიც მოვიდნენ და ისინიც შეძვრნენ, მერე ბევრი ილაპარაკეს სომხურად, მერე ერთმა მეორე სადღაც გააგზავნა, მალე ამ მეორემ ის კლუჩი მოიტანა რომელიც ჩვენ არ გვქონდა, მერე ამ ერთმა სადღაც რეკვა დაიწყო, მერე ხელოსანი მოვიდა, მერე იმის სახელოსნოში წავედით, მერე დიდხანს ვასვარკეთ რაღაც დეტალი მაგრამ გვერდით სინათლის ბოძზე რომ ბუდე ქონდა ის აისტი მაინც არ მოფრინდა, მერე მე ვუთხარი შტობ ვაში პრობლემი ტოჯე ვოტ ტაკ ლეგკო რეშალის კაკ ვი რეშილი ნაში მეთქი და წამოვედით...

გამოვედით თუ არა, ახლა წალკის წყალსაცავი გადაიშალა, მერე დიდხანს ვარჩევდით მანგლისით წამოვსულიყავით თუ თეთრიწყაროთი, ბოლოს თეთრიწყარო ვარჩიეთ...

თეთრიწყაროს ასფალტამდე რომ მივაღწიეთ გვეგონა ომიც დამთავრდა, ტანჯვაც და ამის შემდეგ მხოლოდ სამოთხე იქნებოდა...

11.30-ზე სახლში მოსულებმა როგორც იქნა შვებით ამოვისუნთქეთ და დავიძინეთ რომ დილით თითქოს გონგს შემოკრესო "ბუმ!" გავიგონეთ... გაგვახსენდა რომ ისევ ომში ვიყავით და ვთქვით, რა კარგი იყო ტაბაწყურზე პროფილაქტიკებშიო...

მერე კომპის ჩართვა ვცადე და მივხვდი რომ ჩემი კონდენსატორების დაბერვას სწორედ ეხლა მიეღწია ზღვრული მნიშვნელობისთვის კომპი აღარ ირთვებოდა...

მერე იყო წუხანდელი პანიკა და პე-პე-ადინ მზადყოფნა, მაგრამ ის ვერ გავიგე სტარტის ნიშანს ვინ და რა სახით მოგვცემდა და ამიტომ არსად გავქცეულვართ თორემ ვინ იცის ოლიმპიური რეკორდიც მოგვეხსნა...

მოკლედ, ეხლა ეს-ესაა დავბრუნდი ინტერნეტში...

მივიხედ-მოვიხედავ და ისევ აქ მოვალ

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 12 აგვ 2008, 11:01

Gvalva

სანამ დიდი ადმინის ლოცვა-კურთხევა გვაქვს... მანამდე ცაზე მზე და გარშემო ცისარტყელები იქნება...

Naia · Post by **Naia** » 12 აგვ 2008, 11:03

Gvalva
ლელ, ეს რა ამბები გადაგხდენია. მადლობა ღმერთს მშვიდობიანად ჩამოხვედით.

დილა მშვიდობისა ხალხო. მე სამსახურში ვარ და ჩემი საელჩოც სრული დატვირთვით მუშაობს თავის ამერიკულ-ქართული კონტიგენტით. ერთი ესაა პროფილი შეცვალეთ და ჰუმანიტარულ დახმარებაზე გადავდივართ

მშვიდობას გისურვებთ ყველას. იმედია ამდენი მსხვერპლი და ნერვიულობა ტყუილად არ ჩაივლის და ამ ფაქტს აუცილებლად მოყვება პრაქტიკული შედეგი

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 12 აგვ 2008, 11:06

Gvalva
ყველაფერი კარგია, რაც კარგად მთავრდება. იმდია იგივე ფრაზას ამ არეულობის დასრულების შემცდეგაც ვიტყვით. მე მჯერა ამის

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 12 აგვ 2008, 11:09

აქციაზე ხომ მოდიხართ?

Post by **Gvalva** » 12 აგვ 2008, 11:12

მე რასაც თვალი მოვკარი და ანალიზი გავუკეთე ისაა რომ ნავთობის ფასი დაეცა, რუსეთის წინააღმდეგ ეგ ყველაზე ბასრი იარაღია!

როგორც ნავთობის ფასს დაწევ რუსეთი იქ დადგება სადამდეც მისულია.

Archil · Post by **Archil** » 12 აგვ 2008, 11:14

Gvalva wrote:მე რასაც თვალი მოვკარი და ანალიზი გავუკეთე ისაა რომ ნავთობის ფასი დაეცა, რუსეთის წინააღმდეგ ეგ ყველაზე ბასრი იარაღია!

როგორც ნავთობის ფასს დაწევ რუსეთი იქ დადგება სადამდეც მისულია.

ჩვენ მაგისი საერთოდ წასვლა გვინდა და არა სადმე დადგომა..

რუსეთს საქართველოში არ უნდა დაედგომობოდეს

მაგრამ ეს როგორ ვქნათ, ეგ კარგად მოსაფიქრებელია....

perwkli · Post by **perwkli** » 12 აგვ 2008, 11:19

navigator

არაფერი განსაკუთრებული

ჯასთ ტრუდაგოლიკი უფროსი

მარა შუაგზაში დამირეკეს კიარადა დავურეკე და სასტავი დავიშალეთ და სახლებში წამოვედით

ხალხ

იმარაგებთ რამეს?
წერან მაღაზიაში ისეთი ამბავი იყო

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS