კვლავ ლექსებს დაგიწერ ანუ მეწერება და რა ვქნა

meore monadire · Post by **meore monadire** » 12 ივნ 2008, 15:29

Ð’ Ð¢Ð£ ÐÐžÐ§Ð¬, ÐšÐžÐ“Ð”Ð Ð ÐžÐ–Ð”ÐÐ›Ð˜Ð¡Ð¬ Ð’ÐžÐ›ÐšÐ˜
ÐŸÐžÐ” ÐŸÐ Ð•Ð”Ð ÐÐ¡Ð¡Ð’Ð•Ð¢ÐÐ«Ð™ Ð›Ð¬Ð’Ð˜ÐÐ«Ð™ Ð ÐÐ’
ÐŸÐ Ð˜Ð¨Ð›Ð˜ Ð˜Ð— Ð”Ð Ð•Ð’ÐÐžÐ¡Ð¢Ð˜ Ð“Ð›Ð£Ð‘ÐžÐšÐžÐ™
ÐœÐ« Ð’ ÐÐ¢ÐžÐ¢ ÐœÐ˜Ð , Ð§Ð¢Ðž Ðš ÐÐÐœ Ð¡Ð£Ð ÐžÐ’
Ð¡ Ð¢Ð•Ð¥ ÐŸÐžÐ ÐœÐ« ÐÐ˜ÐšÐžÐœÐ£ Ð’ Ð£Ð“ÐžÐ”Ð£
Ð”ÐžÐ¡Ð¢ÐžÐ˜ÐÐ¡Ð¢Ð’ÐžÐœ ÐÐ• ÐŸÐžÐ¡Ð¢Ð£ÐŸÐÐ›Ð˜Ð¡Ð¬
Ð’Ð•ÐšÐÐœÐ˜ Ð¡ÐœÐ•Ð Ð¢Ð¬ Ð˜Ð›Ð˜ Ð¡Ð’ÐžÐ‘ÐžÐ”Ð£
Ð¡Ð•Ð‘Ð• Ð’ Ð‘ÐžÐ Ð¬Ð‘Ð• ÐœÐ« Ð”ÐžÐ‘Ð«Ð’ÐÐ›Ð˜

ÐŸÐ£Ð¡Ð¢Ð¬ Ð”ÐÐ–Ð• ÐšÐÐœÐ•ÐÐÐ«Ð• Ð“ÐžÐ Ð«
Ð ÐÐ¡ÐŸÐ›ÐÐ’Ð¯Ð¢Ð¡Ð¯ Ð’ ÐžÐ“ÐÐ• Ð¡Ð ÐÐ–Ð•ÐÐ˜Ð™
ÐÐž ÐÐ˜ÐšÐÐšÐ˜Ð• Ð² Ð¼Ð¸Ñ€Ðµ Ð¾Ñ€Ð´Ñ‹
ÐÐÐ¡ ÐÐ• ÐŸÐžÐ¡Ð¢ÐÐ’Ð¯Ð¢ ÐÐ ÐšÐžÐ›Ð•ÐÐ˜

Ð˜, Ð•Ð¡Ð›Ð˜ Ð”Ð•ÐÐ¬ Ð—ÐÐ¢ÐœÐ˜Ð¢Ð¡Ð¯ ÐÐžÐ§Ð¬Ð®,
Ð˜ ÐœÐ ÐÐš Ð—ÐÐ¢ÐžÐŸÐ˜Ð¢ Ð¡Ð’Ð•Ð¢Ð›Ð«Ð™ ÐšÐ ÐÐ™ ÐÐÐ¨,
Ð¢Ðž Ð’Ð ÐÐ–Ð¬Ð® Ð¢Ð¬ÐœÐ£ Ð ÐÐ—Ð’Ð•Ð•Ð¢ Ð’ ÐšÐ›ÐžÐ§Ð¬Ð¯
Ð‘Ð›Ð•Ð¡Ðš ÐÐÐ¨Ð˜Ð¥ Ð’Ð«Ð¡Ð¢Ð Ð•Ð›ÐžÐ’ Ð ÐÐ—Ð¯Ð©Ð˜Ð¥!
Ð, Ð•Ð¡Ð›Ð˜ Ð—ÐÐžÐ™ Ð¾Ñ‚ ÑƒÐ³Ð½ÐµÑ‚ÐµÐ½Ð¸Ð¹,
ÐžÐ‘Ð Ð£Ð¨Ð˜Ð¢Ð¡Ð¯ Ð¡Ð’Ð˜ÐÐ¦ÐžÐœ ÐšÐ˜ÐŸÐ¯Ð©Ð˜Ðœ,
Ð§Ð¢Ðž Ð–, ÐœÐ« Ð£ÐšÐ ÐžÐ•ÐœÐ¡Ð¯ ÐŸÐžÐ” Ð¢Ð•ÐÐ¬Ð®
Ð¡Ð’ÐžÐ˜Ð¥ ÐšÐ›Ð˜ÐÐšÐžÐ’, Ð’ Ð‘ÐžÐ® Ð¡Ð’Ð˜Ð¡Ð¢Ð¯Ð©Ð˜Ð¥.

ÐŸÐ£Ð¡Ð¢Ð¬ ÐœÐ˜Ð Ð’Ð—ÐžÐ Ð’ÐÐ¢Ð¡Ð¯, Ð¡Ð›ÐžÐ’ÐÐž ÐŸÐžÐ ÐžÐ¥!
ÐŸÐ£Ð¡Ð¢Ð¬ Ð Ð£Ð¨ÐÐ¢Ð¡Ð¯ Ð’ ÐŸÐ ÐžÐ’ÐÐ›Ð« Ð“ÐžÐ Ð«.
Ð¡ ÐÐ•Ð£ÐšÐ ÐžÐ¢Ð˜ÐœÐžÐ¡Ð¢Ð¬Ð® Ð’Ðž Ð’Ð—ÐžÐ ÐÐ¥
ÐœÐ« Ð Ð¾Ð´Ð¸Ð½Ñƒ Ð¡ÐžÐ‘ÐžÐ™ ÐŸÐ Ð˜ÐšÐ ÐžÐ•Ðœ!

ÐœÐ« ÐÐ• Ð£Ð ÐžÐÐ˜Ðœ ÐžÐ¢Ð§Ð•Ð™ Ð§Ð•Ð¡Ð¢Ð˜,
ÐŸÑ€ÐµÐ´ Ð¡ÐÐœÐžÐ™ ÐÐ•ÐžÐ‘ÐªÐ¯Ð¢ÐÐžÐ™ Ð¡Ð˜Ð›ÐžÐ™,
ÐÐ•ÐŸÐžÐ‘Ð•Ð–Ð”ÐÐÐÐ«Ð• Ð˜ Ð’ Ð¡ÐœÐ•Ð Ð¢Ð˜,
Ð¡ÐžÐ™Ð”ÐÐœ ÐœÐ£Ð–Ð§Ð˜ÐÐÐœÐ˜ Ð’ ÐœÐžÐ“Ð˜Ð›Ð«!

ÐÐž Ð¢ÐžÐ›Ð¬ÐšÐž ÐŸÐ Ð•Ð–Ð”Ð• ÐÐÐ¨Ð˜ Ð Ð£ÐšÐ˜
ÐÐÐ‘Ð ÐžÐ¡Ð¯Ð¢ Ð·Ð°Ð²ÐµÑ‰Ð°Ð½ÑŒÐµÐ¼ Ð¿Ð°Ð²ÑˆÐ¸Ñ…
ÐŸÐ ÐžÐ¡Ð¢Ð Ð•Ð›Ð¯ÐÐÐ«Ð• Ð’ Ð‘Ð˜Ð¢Ð’ÐÐ¥ Ð±ÑƒÑ€ÐºÐ¸ -
ÐÐ ÐŸÐ›Ð•Ð§Ð˜ Ð¡Ð«ÐÐžÐ’Ð•Ð™ ÐžÐ¢Ð’ÐÐ–ÐÐ«Ð¥!

Ð§Ð¢ÐžÐ‘ Ð˜ÐœÐ¯ ÐÐÐ¨Ð•Ð“Ðž ÐÐÐ ÐžÐ”Ð
ÐŸÐž-ÐŸÐ Ð•Ð–ÐÐ•ÐœÐ£ Ð—Ð’Ð£Ð§ÐÐ›Ðž Ð“ÐžÐ Ð”Ðž!
Ð˜ Ð§Ð¢ÐžÐ‘ ÐŸÐžÐ” Ð’Ð•Ð§ÐÐ«Ðœ ÐÐ•Ð‘ÐžÐ¡Ð’ÐžÐ”ÐžÐœ
Ð§ÐµÑ‡Ð½Ñ Ð’Ð¡Ð•Ð“Ð”Ð Ð¡Ð¢ÐžÐ¯Ð›Ð Ñ‚Ð²ÐµÑ€Ð´Ð¾!

ÐŸÐ£Ð¡Ð¢Ð¬ Ð”ÐÐ–Ð• ÐšÐÐœÐ•ÐÐÐ«Ð• Ð“ÐžÐ Ð«
Ð ÐÐ¡ÐŸÐ›ÐÐ’Ð¯Ð¢Ð¡Ð¯ Ð’ ÐžÐ“ÐÐ• Ð¡Ð ÐÐ–Ð•ÐÐ˜Ð™!
ÐÐž ÐÐ˜ÐšÐÐšÐ˜Ð• Ð² Ð¼Ð¸Ñ€Ðµ Ð¾Ñ€Ð´Ñ‹
ÐÐÐ¡ ÐÐ• ÐŸÐžÐ¡Ð¢ÐÐ’Ð¯Ð¢ ÐÐ ÐšÐžÐ›Ð•ÐÐ˜!

ÐŸÐ£Ð¡Ð¢Ð¬ ÐœÐ˜Ð Ð’Ð—ÐžÐ Ð’ÐÐ¢Ð¡Ð¯, Ð¡Ð›ÐžÐ’ÐÐž ÐŸÐžÐ ÐžÐ¥!
Ð˜ Ñ Ð¡ÐÐœÐžÐ™ ÐÐ•ÐžÐ‘ÐªÐ¯Ð¢ÐÐžÐ™ Ð¡Ð˜Ð›ÐžÐ™,
ÐÐ•ÐŸÐžÐ‘Ð•Ð–Ð”ÐÐÐÐ«Ð• Ð˜ Ð’ Ð¡ÐœÐ•Ð Ð¢Ð˜,
Ð¡ÐžÐ™Ð”ÐÐœ ÐœÐ£Ð–Ð§Ð˜ÐÐÐœÐ˜ Ð’ ÐœÐžÐ“Ð˜Ð›Ð«!

ÐŸÐ Ð˜Ð¨Ð›Ð˜ Ð˜Ð— Ð”Ð Ð•Ð’ÐÐžÐ¡Ð¢Ð˜ Ð“Ð›Ð£Ð‘ÐžÐšÐžÐ™
ÐœÐ« Ð’ ÐÐ¢ÐžÐ¢ ÐœÐ˜Ð , Ð§Ð¢Ðž Ðš ÐÐÐœ Ð¡Ð£Ð ÐžÐ’,
Ð’ Ð¢Ð£ ÐÐžÐ§Ð¬, ÐšÐžÐ“Ð”Ð Ð ÐžÐ–Ð”ÐÐ›Ð˜Ð¡Ð¬ Ð’ÐžÐ›ÐšÐ˜...

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 13 ივნ 2008, 05:47

წუხელ ჩეჩნურ ლექსებს ვკითხულობდით ფიცხელაურთან...

meore monadire · Post by **meore monadire** » 13 ივნ 2008, 20:09

აბა მოვიდა ახალი სისხლის ამდუღებელი ტაეპი

ვფიცავ დახეთქილ რქებზე ნაზარდებს,
ვფიცავ მაგ წმინდა გულში ნატყვიარს
შენ სისხლთან ერთად იმ ქარაფს ახლაც
ჩემი ცრემლებიც ისევ ატყვია.

ქარაფმა გშვა და მოკლე სიცოცხლის,
დღენი ქარაფის ტრფობით გალიე,
მშვიდობით,ჯიხვო,შესანდობარი
მე შენი,შენი რქითვე დავლიე

yoko · Post by **yoko** » 14 ივნ 2008, 01:15

***
მზემ ნისლის ზეწარი ჭიუხებს მოხადა,
ჭაბუკი ხევსური ბედაურს მირჩევს,
მინდა ნისლისფერი გადვიცვა ჩოხა და
გავყვე მარულაში ბიჭებს.

მივქრივართ, ალპები ჭიატობს ათასფერად,
არაფერს გპირდები, არაფერს არ დამპირდე,
აგე იმ მწვერვალზე მწადის გადაფრენა,
პოეტი არ ვიყო, თუ არ გადავფრინდე!

***
â€žდოქის ტუჩი მირჩევნია ქალისას“

დოქის ტუჩს უმღერი, ქალისას კი არა,
ღვინოს ასახელებ მშვენებად მაგიდის
და მაინც თვალები â€“ ხარივით ბრიალა
ღვინისკენ კი არა, ქალისკენ დაგიდის.

შენ არ იუარებ â€“ ლოთი არა ვარო,
მაგრამ ცხრა სიგელიც ლოთისა გეჭიროს,
მაინც მეეჭვება, ჩემო ყარამანო,
რომ შენ დოქის ტუჩი ქალისას გერჩივნოს.

ავტორი ია სულაბერიძე

შეიძლება სადმე ერთი სიტყვა შემეშალა.. უბრალოდ, ძალიან დიდი ხნის წინ ვიცოდი და ჩაწერილიც არსად მაქვს

yoko · Post by **yoko** » 14 ივნ 2008, 02:03

***
ისე მენატრები, როგორც ჩამქრალ კოცონს
ცეცხლის მოციალე ალები.
მოდი ჩემთან მალე, სულში ჩამისახლდი,
ალერსით გამითბე თვალები.

შენი სურვილები კაბას შემომაცლის,
სულს ამიშფოთებენ ლანდები,
მერე გამაშიშვლებ, ხელში ამიტაცებ..
მერე ჩემთან ერთად დადნები.

ყელს შემოგეხვევი სუნთქვა უსურვაზის,
სადღაც შორს დაგვრჩება დარდები,
გატეხილ ვაზიდან წყალი დაიღვრება,
ქვითინით დალბება ვარდები.

ამ მიწას გავცდებით ერთურთის ალერსში,
განგაშის დარეკენ ზარები,
ისე მენატრები, როგორც ასრულება
დიდხანს ნაოცნებარ ზმანების.

1993 წ.
ავტორი yoko

namcecuna · Post by **namcecuna** » 14 ივნ 2008, 16:03

"შენი თვალების ნაკადულში
ბადეს აგებს მაბადური შეშლილი ზღვიდან.
შენი თვალების ნაკადულში
დანაპირებს ასრულებს წყალი.

მე მასში ვაგდებ
გულს, გაწაფულს ხალხში ცხოვრებით,
და ჩემს სამოსელს, და ფიცის ბრწყინვას:

სიშავეთაგან უშავესი, ვდგავარ შიშველი.
თუ ერთგული ვარ, ერთგული ვარ მხოლოდ ღალატით.
როსღა მე მე ვარ, მე შენ ვარ მაშინ.

შენი თვალების ნაკადულში
მეოცნებე მეკობრე ვარ და მივირწევი.

ბადე კი იჭერს:
ჩვენ ვშორდებით, გადახვეულნი.

შენი თვალების ნაკადულში
ვიწროვდება ჩამომხრჩვალის კისერზე ყულფი."

პაულ ცელანი...
ზვიად რატიანის თარგმანი...
ჩემი საყვარელი ლექსი...
მუსიკაც ჩემთვის...
...............

namcecuna · Post by **namcecuna** » 15 ივნ 2008, 22:56

ყველა ტკივილი იძინებს ბოლოს,
მაგრამ მე მაინც მინდოდა მეთქვა,
რომ დღემდე შენით ვცოცხლობდი მხოლოდ
შენ იყავ სუნთქვაც და გულის ფეთქვაც.
გადიან წლები და ფიქრით დაღლილს
გადაუხდელი მრჩება ვალები
და მეკარგება მშობლების სახლი,
აუტანელი და საყვარელი.
მაგრამ ჯერ უნდა მოვიდეს თოვლი
და გადმოფინოს თეთრი აფრები
და შენი ნაზი სხეულის თრთოლვით
ათრთოლდეს სივრცეც და ყველაფერი.
მე ვაღებ სარკმელს და ჭადრებს ვითვლი,
ჭადრებს გაქცევა შეეძლოთ თითქოს
და კვლავ მზადა ვარ უარეს დღისთვის,
თუმცა უკეთეს დღეებზე ვფიქრობ...

ოთარ ჭილაძე...

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 16 ივნ 2008, 00:22

თვალნი დამიშრიტე - მაინც დაგინახავ,
ყურები დამიფსე - მე მაინც მოგისმენ,
ბაგედაგმანულიც გფიცავ - ჩემს შინა ხარ,
ფეხებწაკვეთილიც მოვაღწევ როდისმე...
მიმწყვიტე ხელები, გულით - ვით ცალხელი
მაინც ამოგწვდები, გულს თუ გამიჩერებ -
ეს ტვინი დაიწყებს ფეთქვას, დამიჯერე.
თუ ტვინსაც დამიწვავ და დამიღადარებ -
მე სისხლით გატარებ...

რაინერ მარია რილკე

meore monadire · Post by **meore monadire** » 19 ივნ 2008, 00:58

ჭალაში ცეცხლივით ანთია ასკილი
მიბინდავს მზერასა,
მე შენს სიყვარულზე ათასაგზის აცრილი,
ვავადობ ხელახლა...
ჩვენს შორის ჩამდგარა წლები და ჭორები,
პატარა წყენაცა...
ჩემი ლექსების და სიზმრების რაინდი
აქამდე შენა ხარ...
გავთელე წლები და დეკემბრის არაგვი
ფეხდაფეხ გავტოპე,
უშენოდ არ მინდა ამ ქვეყნად არავინ,
ზეიმობ... მაჯობე...
მე მეტი მერგუნა ტკივილი, ცრემლებიც
ალმასთა სხივითა,
ცხოვრებას კვლავ აღმა მივყვები ჯიუტად
კალმახის ჟინითა...
ხანდახან გნახავ და რითმებს ვწნავ დილამდე,
ლექსებით ვხმიანობ...
შენს პერანგს შემწყდარი სადაფის ღილივით
ბუჩქებში ვკიაფობ...
მთის წვერებს საავდრო ნისლები თქორავენ,
ხვალ-ზეგ თოვლს გთავაზობ...
მე შენს სიყვარულზე ათასგზის აცრილი,
კვლავ და კვლავ ვავადობ....

meore monadire · Post by **meore monadire** » 20 ივნ 2008, 11:47

მოხედა
ორ მხედარს,
მყის იცნო ახმედი
და მზერა ზეზიკის,-
მზე ვით განათდა,
თანაც მან იმ წამსვე,
მკაცრ ხედვით
დაცხრილნა ვაჟნი
და ზევით
წავიდა.
წაიღო წყლიანი კუმგანი,
დაყარა რაყიფნი კუშტმა,
დაყარა რაყიფნი გაყრისგან გულმკვდარნი,
სალამიც არ უთხრა გულშმაგთ...

Monadire · Post by **Monadire** » 20 ივნ 2008, 12:21

რა დამაძინებს ,რა დამაძინებს, უსაშველოა წუხილი ჩემი,
შენი თვალების ზღვაში ჩავძირე იმედისა და ოცნების გემი,
ვერ დამათრობდა კარგი თამადაც ერთი შეხედვით შენ რომ დამათვრე.
რატომ შემხედე ასე თამამად, თვალები რატომ შემომანათე?

namcecuna · Post by **namcecuna** » 20 ივნ 2008, 12:48

რაც დასახარჯი არსებობს, ვხარჯავ.
რაც სანახავი არსებობს, ვნახე.
და სანამ ქარი მისინჯავს მაჯას
მიშვერილი მაქვს წვიმისთვის სახე.
ყველა ზეიმზე დავიგვიანე,
ყველაზე ადრე მოსულმა დღემდე.
არც მდიდარი ვარ და არც ღარიბი
და მაინც ვერვინ ვერ ცხოვრობს ჩემდენს.
მე ყველა სიტყვის წარმოთქმა მტანჯავს
თვალს ყოველ დილით ტკივილით ვახელ
და სანამ ქარი მისინჯავს მაჯას
მიშვერილი მაქვს წვიმისთის სახე...

ჭილაძე , ისევ....

Mrs. Robinson · Post by **Mrs. Robinson** » 20 ივნ 2008, 18:18

ეს მობილში, სმს-ებში ვიპოვე. მენანება რომ წამეშალოს და........
თიოს 74-ის პასუხია ჩემს ბანალურ კითხვაზე: "თიო საით ხარ?".

თბილისს გავცილდი, გავყევი ხადას მიმავალ ოცნებას.
დაღლა და ბეჩა-ვაება ჩემი სილაღით მოცდება,
ხეობას შევალ, მოვუსმენ ბუნების საირ-კაფიას,
სიმაღლე, წვიმა, ჰაერი - სიცოცხლეს მომცემს ასწლიანს.

იგივეობას ვერიდე, მთით შევიცვალე ბარია,
აქ წვება შავი ღრუბელი, გულში კი მზე და დარია.....

ხოდა მთის ხალხი მაოცებს, ლექსებად ფიქრობენ.
თიო გაიხარე!

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 21 ივნ 2008, 21:34

პოეზია ჩემი სუნთქვაა,
ჩემი სუნთქვა-მადლიერება.
ჩემი მადლიერება კი-ნებისყოფის უნარი,
კაცი რომ უკეთესი გახდე და
შენით გააუკეთესო სამყარო.
ჩვენ სიყვარულით ვიცნობთ ერთმანეთს.

დავით-დეფი გოგიბედაშვილი

დაბადების დღეს გილოცავ დეფი...

ele · Post by **ele** » 23 ივნ 2008, 11:48

მე ავიშენე ტყეში კარავი,
შიგ წიწვის წვიმა მიწვიმს,
არ მოვისურვე შველა არავის,
ეს გზაც არავინ იცის.
ძველი ბუნაგი ფიცხი ავაზის
(ახლა საუფლო დევთა),
ხავსმოდებული ციხე-დარბაზი
ჩამუქებულა ხევთან.
ჩემი ბილიკი დიდი ხანია,
სამეუფოა ჯიქის,
ზურმუხტისფერი ოკეანეა
ჩემი კარავის იქით.
აგერ თელაა, წინ კი - ჭადარი,
კარვის სიმშვიდის მცველი,
კარავში ერთი მყავს ბინადარი _
ჩემი ოცნება ძველი.

შევალ თუ არა, შემომეხვევაა
შეჩვეულ ფიქრთა გუნდი.
...განედლებული ჭარმაგი ხე ვარ,
რაკი შენ დამიბრუნდი!
...გაცინებული შავი დარდი ვარ.
როცა შენს ღიმილს ვუმზერ!
...შენს დიდ თვალებში ხანძრად ვანთივარ,
ამირანი ხარ თუ მზე?
...გარშემო წყნარი ღამის ფარეში -
ცისფერი ნისლი წვება.
...დუმილით მიდის უცხო მხარეში
ლეგა ღრუბლების წყება.
...სარკმლიდან მთვარის იღვრება ღვენთი
და ღამის სუნთქვა მოაქვს,
..ყიჟინი მესმის ნადირთა ღმერთის..
ვაითუ წასვლის დროა!..

მიმოვიხედავ: ღამე , კარავი.
მძიმედ ეშვება ფარდა.
ისევ მარტო ვარ. ირგვლივ - არავინ
ჩემი ოცნების გარდა.
ღამენათევი მთვარე დათვივით
დაბორიალობს ტევრში.
სულ თითო-თითო მარცვლად დათვლილი
ცრემლით სავსე მაქვს პეშვი
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

მერე ავდგები. ფიქრთა ხელეურს
შემოვიფანტავ ისევ.
წავალ ავივლი ბილიკს ჩემეულს
სინათლისა და მზისკენ.
ხოლო როდესაც დარდს მივეცემი
და ვეღარ მიხსნის ლოცვა,
კვლავ საიდუმლო კარავს ვეწვევი. . .
მომენატრები როცა. . .

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS