კვლავ ლექსებს დაგიწერ ანუ მეწერება და რა ვქნა

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 14 აპრ 2008, 22:51

(მოვედი ნების შეუპოვრობით...)

მოვედი ნების
შეუპოვრობით
შენს სიყვარულში,
მოვედინები
შენს უპოვრობით
დაშრეტილ გულში.
სისხლი, რომელიც შენში დის ახლა
ჩემი სულია,
სუნთქვაა ჩემი.
და ჩემს წინაშე სამყარო, მახლას,
გასუსულია,
ვით განაჩენი:
ვიცი, ამურის ისრის დახლა
არც მე ამცდება.
მაგრამ საყვედურს უფალს ვერ ვკადრებ,
რაკი შენს სულში შემოვესახლე
შეშლილ განცდებად,
თავის დაკარგვას არ დავირიდებ!
მოვედინები
შენს უპოვრობით
დაშრეტილ გულში,
მოვედი ნების შეუპოვრობით
შენს სიყვარულში!

ნატო ინგოროყვა

lama · Post by **lama** » 15 აპრ 2008, 14:50

namcecuna
saskva
ნინი_85
ux genacvalat lamamaswi

:D:D:d

lama · Post by **lama** » 17 აპრ 2008, 11:40

ესეც გალაქტიონი თავისი ხელნაწერით

გეძღვნებათ თქვენ:

lama · Post by **lama** » 17 აპრ 2008, 14:45

როგორც სიზმარი

მე მივდიოდი, მე მივდიოდი
ყვავილთა შოტის - ვით ნიავქარი,
მე სიყვარული მესიზმრებოდა
და მე ვიყავი - როგორც სიზმარი.
მე მივდიოდი, მე მივდიოდი,
ზვირთივით სწრაფი, ზვირთივით ჩქარი.
ჩემი ოცნება სწვავდა ყვავილებს
და მე ვიყავი დილის ცისკარი.
მაგრამ ოცნებამ დამასნეულა,
სიმწრით აივსო ყვავილთ ნექტარი
და ძირს დაეშვა ფრთამომსხვრეული
ფიქრი ნაზი და დაუდეგარი.
ყვავილთა შორის სიამის ნაცვლად
განადგურების ქანაობს ქარი,
და მწარე კვნესად მომესმის მხოლოდ
საღამოს ზარი... საღამოს ზარი.

შემოდგომაა ბაღის ბილიკებს
მიმოფენია ფოთოლი მჭკნარი...
და მე მივდივარ, და მე მოვდივარ,
და მე ვარ ისე, როგორც სიზმარი

გ ა ლ ა ქ ტ ი ო ნ ი

meore monadire · Post by **meore monadire** » 21 აპრ 2008, 12:38

მიყვარდა შენი ბლეიფი,
და შენი კაბა, გრძელ ქობა,
შენს დღეობაში ქეიფი
შენი უმანკო ცელქობა

meore monadire · Post by **meore monadire** » 22 აპრ 2008, 23:25

მკერდზე დაყრილი ხშირი თმა,
უბე შეხსნილი ღილითა,
საღამოს სიყვარულის თქმა,
და გაბუტება დილითა,

namcecuna · Post by **namcecuna** » 23 აპრ 2008, 00:46

ნინი_85 wrote:(მოვედი ნების შეუპოვრობით...)

მოვედი ნების
შეუპოვრობით
შენს სიყვარულში,
მოვედინები
შენს უპოვრობით
დაშრეტილ გულში.
სისხლი, რომელიც შენში დის ახლა
ჩემი სულია,
სუნთქვაა ჩემი.
და ჩემს წინაშე სამყარო, მახლას,
გასუსულია,
ვით განაჩენი:
ვიცი, ამურის ისრის დახლა
არც მე ამცდება.
მაგრამ საყვედურს უფალს ვერ ვკადრებ,
რაკი შენს სულში შემოვესახლე
შეშლილ განცდებად,
თავის დაკარგვას არ დავირიდებ!
მოვედინები
შენს უპოვრობით
დაშრეტილ გულში,
მოვედი ნების შეუპოვრობით
შენს სიყვარულში!

ნატო ინგოროყვა

ჩემი საყვარელი ადამიანის ლექსია ეს

ნინი :*

meore monadire · Post by **meore monadire** » 23 აპრ 2008, 11:08

ახლა თმას ყვითლად იღებავ,
მოკლეებს იცმევ კაბებსა,
შიშვლები დაგაქვს მკლავები,
თან იცხებ ფერად აბებსა.

namcecuna · Post by **namcecuna** » 24 აპრ 2008, 00:10

მე ერთი ფიქრი მაწუხებს მარად:
ვაითუ, მოვკვდე ლოგინში, წყნარად;
ვაითუ, მოვკვდე ნელâ€“ნელა, ნაზად â€“
მჭკნარი, უსულო ყვავილის მსგავსად
და, როგორც ქრება სანთელი მკრთალი,
მეც ისე მოვკვდე, დავხუჭო თვალი.
არა, ასეთი არ მსურს სიკვდილი!
მე მინდა მოვკვდე ბრძოლით, ჭიდილით;
მსურს, მუხა ვიყო შეურიგალი,
მაპობდეს მეხი, მგლეჯდეს გრიგალი;
მთიდან კლდედ მოვწყდე უზარმაზარი,
რომ ცა და მიწა შევძრა ზანზარით!
როცა დაღლილი მძიმე უღელით
ხალხი აღსდგება მკლავმოუღლელი,
დროშებს დააწერს თავისუფლებას
და ცა დროშებით დაიღრუბლება,
როცა მტრის რისხვად, ხალხთ გასახარად
ყოველი მხრიდან დაჰკრავს ნაღარა,
იქ ჩემი სისხლი დაიქცეს წმიდა,
მე იმ ბრძოლაში სიკვდილი მინდა;
და რომ მომხვდება ბასრი მახვილი,
უკანასკნელი ჩემი ძახილი
დე, დაიკარგოს ქვემეხთა ხმაში,
დე, გაქაფული ცხენებით მაშინ
ჩემს მკვდარ სხეულზე გადითქარუნონ,
ოღონდ, ჩამძახონ სასიხარულო
მტრის დამარცხების ხმა დარხეული;
დე, გადიქელოს ჩემი სხეული!
შემდეგ იქნება დაღუპულთ გლოვაც,
შემდეგ შეკრებენ ჩემს ძვალთა გროვას,
ქარის ზუზუნში დროშებს გაშლიან.
დროშებს ევლებათ შავი არშია
და დაგვმარხავენ სუყველას ერთად,
მათ, ვინც გატეხა სიმაგრე მტერთა,
ვინც საოცნებო დროშა გაშალა,
თავისუფლებას ვინც ენაცვალა!

ავტორი არ ვიცი...
მადლობა სკრიპტორს, არ ვიცი, აქ არის ხოლმე, თუ არა...
მოკლედ, მიყვარს ეს ლექსი

meore monadire · Post by **meore monadire** » 24 აპრ 2008, 00:27

დრო იყო თავად გცოდავდი,
თვალი ტანთ გხდიდა ამოსა,
ახლა ჟინ დამიცოტავდა,
და თვალით გაცმევ სამოსსა

lama · Post by **lama** » 24 აპრ 2008, 09:29

აი ესეც

ხევის მარგალიტებიდან:

ძუ მგელი თავის ლეკვებთან
არწივის მართვეს ზრდისაო.
მგელმა თქვა: ობოლ მართვესა
ძუძუ ვაწოვე მგლისაო
ალალი იყოს მასზედა
ნამცვრევი ჩემი რძისაო
თუმცა კი ფრინველი არის
სულ არის ჩვენი ზნისაო
ლეკვებმა თუ გააბრაზეს
დათმობა არ იცისაო
თოლებს მგელივით აკვესებს
თან ქეჩოს აიშლისაო.
ნანადირევს, რომ მივუტან
ლეკვებთავ ვუყობ წილსაო
მათგან არ გამოირჩევა
ვზრდი, როგორც თავის შვილსაო.
სულ მალე ფრენას ისწავლის
პატრონ გახდება ცისაო
ვიცი არც გამზრდელს შამარცხვენს
არც ბუდეს მაიშლისაო.
თუ შაჰბედავენ ყორნები
და იქნეს მფრთხალი მტრისაო
მის ცქერას მიჯობს, მანამდე
თოლებს თუ გამამთხრისაო.

თენგო ავსაჯანაშვილი

მყინვარი

გოროხად რისთვის მიყურებ
მე ხომ კეთილად გიცქერი
მყინვარო, ლურჯ ცის საყურევ
მაკვირვებ შენი სიცივით.
იქნებ უგრძნობი გგონივარ
ღიმილს მაღირსებ რად არა
ოცნებით მეც შენ ტოლი ვარ
ისე, კენჭი ვარ პატარა

შალვერდი ღუდუშაური

namcecuna · Post by **namcecuna** » 24 აპრ 2008, 13:32

* * *
შენ მსუბუქი ხარ _
მოყვავილე რტოზე მსუბუქი,
მოგეფერები, მწვანე სიზმრებს გაგიიისფრებ,
ნეტა ვინ ისმენს
იდუმალი ნიჟარის შრიალს,
შენი სხეულის შრიალს ვინ ისმენს?!
შენ კი არ გღვიძავს,
გეჩვენება, თითქოსდა გღვიძავს
და ძილღვიძილის უნეტარეს სიბუნდოვანეს
ადევნებიხარ,
როგორც მარტის ღრუბელს მთოვარე.
ეს დღეც გავიდა,
მწარე ფიქრი მივასამარე,
ეს დღეც გავიდა _
საოცნებო და დასანანი.
შენ სადღაც ფეთქავ,
შენით სუნთქავს ღამის ჰაერში
ახლად გაშლილი იასამანი.

გივი ალხაზიშვილი

meore monadire · Post by **meore monadire** » 29 აპრ 2008, 16:35

წამოდი წაგიყვან მიუვალ მთებში
დაგიკრეფ ყავვილებს ჩაგაწნავ თმებში
და მთელ ხევსურეთს შემოგატარებ
პატარავ ჩემო პატარა

ამ თემაში შემომხედავთ და ყველა კარველს გილოცავთ აღდგომას ღმერთმა მრავალს მოგასწროთ სულ ბედნიერად და კარგად

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 01 მაი 2008, 21:01

მომენატრე... და დღეს ჩემთან მთები არი...
და მწვერვალებს ხელი ძმურად გადავხვიე.
მომენატრე, როგორც ქურციკს ლებიანი,
ეს ბარათი თუ არ მოგწონს გადახიე.
მომენატრე. . . რა მოგწრო სხვა წერილი,
ჟამს უბადრუკს ნაღვლიანი სულით ვათრევ,
მთის შუბები ზედ გულზე მაქვს მოჭერილი,
მომენატრე, აუ, როგორ მომენატრე.
ჩემი სული წამებისთვის გამიმეტდა,
დიდი ქარი ჩემს კარიბჭეს გაბმით ამტვრევს,
თმა კი არა, მგონი სისხლიც გამითეთრდა,
მომენატრე, იცი, როგორ მომენატრე?
მალე ალბათ ხორცი ძვლებზე მომადნება,
ალბათ ღამეც ამ ჩემ სულში გაშლის აფრებს,
წამილეკა ყველაფერი მონატრებამ,
მომენატრე, აუ, როგორ მომენატრე.

გიგლა ოჩიაური

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 01 მაი 2008, 21:04

ნინი_85

მაგარია ნინ! მართლა რომ მონატრების გრძნობას გაგიღვიძებს, ისეთი

რომც არავინ გყავდეს მოსანატრებელი მაინც რომ მოგანატრებს.... მონატრებას

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS