drunkards, rowdies and crazed ... from karavi...

meore monadire · Post by **meore monadire** » 10 აპრ 2008, 17:16

იყო და დასრულდა...

ნისლით დაწყებული 9 აპრილი ნისლით დასრულდა...

საქართველოს ბუნება 9 აპრილს ტიროდა...

მყინვარს ცრემლი რომ არ შეემჩნია ნისლებს იფარვიდა მთელი დღე...

ჩემთვის 9 აპრილი ისევე დაიწყო, როგორც უკანასკნელი 10 წელიწადი იწყებოდა...

საქართველოს მიწაზე მივაბიჯებდი, ფიქრებს გავურბოდი...

გავურბოდი...

ოღონდ ერთი განსხვავებით...

ახლა მათი დაწევა აღარ მზარავდა, მე მარტო აღარ ვიყავი...

ღამის ყაზბეგში, წვიმის წვეტებს შორის მოსეირნე კარველების სანდომიან ღიმილის სიგნითაც იმალებოდა ტკივილი, ისეთი ტკივილი, სულ რომ უნდა იგონო, მაგრამ ვერასდროს ჩატიო სიტყვაში...

ღამეში ჩარგული მთების ძირს, ლამპიონებით განათებულ ქუჩაში ქართული მუსიკა და ქართული თავისუფლება მინდოდა მეგრძნო და...

გაოცებისგან გადიდებული თვალები მიხშობდა რაღაც ქართულის, ძარღვიანის ყვირილის სურვილს მხოლოდ....

მერე კი...

მერე კი ნისლები და გერგეთის სამება...

სამი სანთელი სამების ნიშში ...

9 აპრილის უკანასკნელი წუთებში თბილისის ქუჩებს ვიყავი ადევნებული...

"ცოტა" წუთებიც და...

9 აპრილს დაღუპულთა სისხლით მონაპოვარ თავისუფლებით გაჟღენთილ თბილისში კიდევ ერთი გაზაფხულის დღე დაიწყებდა ათვლას...

და დაიწყო...

დაე დაიწყოს ყოველთვის, ჩემიანად ან უჩემოდ...

Toma · Post by **Toma** » 10 აპრ 2008, 18:44

meore monadire
ბექა ძალიან კარგია.

meore monadire · Post by **meore monadire** » 14 აპრ 2008, 13:07

ერთი წელია დღეს უკვე რაც კარველად ვითვლები

მადლობა უფალს

shatilis asuli · Post by **shatilis asuli** » 14 აპრ 2008, 13:23

meore monadire
მადლობა უფალს, რომ შენ ასეთი კარგი ხარ

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 14 აპრ 2008, 20:08

meore monadire

მახსოვს, რომ მითხარი, მეწერება, მაგრამ ფხიზელმა არ მინდა ჩემს თემაში დავწეროო

, გეხვეწები, წერე რა ფხიზელმაც, ნასვამმაც, ყოველი ლაშქრობის მერე... ნუ მოგვაკლებ შენი სულის სარკეში არეკლილი ერთადგანცდილი რეალობის ხელმეორედ განცდის სიამოვნებას

meore monadire · Post by **meore monadire** » 03 ივნ 2008, 15:17

კიდევ ერთი გაზაფხული დაილექა მოგონებებში ...

ახლაგაზრდობის კიდევ გამოცისკრება მიითვალა დრომ დაუნდობელმა...

გაზაფხულის ბოლო დღეს სიტყვადნაძმობნი სიტყვით სალოთაოდ მაგიდას შემოუსხდა...

სუფრა აბალდუის დისშივლს მიეძღვნა, იოანეს...

ჭიქა ჭიქაზე აწკრიალდა, სიტყვა სულს შემოეხეთქა...

მთელ გაზაფხულს ავადმყოფობითა და საქმით განაწვალებ სხეულს ბოლომდე უკვე აღარ შეეძლო აბალდუის სიტყვის სმენა...

გათანგა, გაბანგა სიტყვამ და ბახუსმა...

მარტო ბახუსი ვერას დააკლებდა, მაგრამ თან ნააზრის სიტყვად თქმის მამაღმერთს იტანიებდა...

ბევრი ვსვით და ბევრიც ვიყომარეთ არაქვეყნიურ ლექსში....

აბალდუი, როგორც ჭეშმარიტ მასპინძელს შეეფერება, თითოეულ სადღეგრძელოს ლოცვად აქცევდა, მის მსენელს ჭიქის ხელში ატანა მიძნელდებოდა, გამონაფიტი სხეული მკაფიოდ იჩნევდა მონასმენით გამოწვეულ თრთოლვას...

ღმერთთა სასმენად გამზადულ სიტყვას უბრალო მოკვდავი ისრაც ვერ აიტანს ბოლომდის...

მონადირე, უკვე მრავალგზის ღამგანათევი ჩვენს ნასიტყვარზე, თაოდაც ამბობდა საკურცხლოს ...

რიგითი ფეხზე ადგომითი სადღეგრძელო იწყებოდა....

აბალდუი სიყვარულს ლოცავდა, ამბობდა, რომ სიყვარული ის კი არაა, ვინმე გიყვარდეს, არამედ ის, რომ შეგეძლოს სიყვარულის გაცემა...

სულ ისე, უბრალოდ...

აი მგალითად მეტროს კიბეზე ამავალ მოხუც ქართველს რომ ორ ჩანთას მარშუტკამდის აატანინებ, შემდეგ ხელახლა ჩაბრუნდები მეტროში, სამსახურში დაგვიანების გამო თავჩახრილი საყვედურს რომ მოისმენ და ...

იგრძნობ როგორ გლოცავს სადღაც, ქალაქში მყოფი ბებია...

ხოდა...

სიყვარულის სადღეგრძელო ილეოდა, კარზე აშკარად სვანურ-მთიულური მუშტის რახარუხი რომ გაისმა...

კარი აბალდუიმ გააღო, და â€žბაბილონიც“ დაიწყო....

ლამა â€žმზე შინა და მზე გარეთა“ -ს მღეროდა, მაგრამ აშკარად არ იყო მარტო...

რამდენიმე წამში ნამდვილად გაირკვა რომ მარტო არ იყო...

მერე თვალს მჭრიდა â€žსპიშკაზე“ დაყენებული ფოტოაპარატის ნათება, და თვალში დამიჩნდა, მეც დავლანდე: ფეხით მოარული მეფური სილამაზეები, ალვანური ყვავილებით თმებში...

სიყვარულის ქალღმერთები მოსულიყვნენ ჩვენს მწირულ სუფრაზე ....

თურმე არსებულა მომენტები, როცა მარტო სიტყვა ვეღარ სჭრის...

â€žრაღა ვთქვათ, რაღა დარჩა სათქმელი, ორივეს დაგვასწრეს თვალებმა“ ...

მერე კი იყო ხეტიალი, ღამის თბილისი და ზაფხულის მომლოდინე ბუნება...

და დადგა 2008 წლის ზაფხული საქართველოში ...

legenda · Post by **legenda** » 03 ივნ 2008, 15:34

სამზეოს აზრები

გაიხარე ფიცხელ!

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 03 ივნ 2008, 17:19

საქებარი სიტყვების მოძიებაში დამეხმაროთ ვინმემ იქნებ...

ფიცხელაურის სტუმრობის საქებრად...

მონადირის საქებრად...

ლამას საქებრად...

ჩემს სახლში შემოსული მზეების _ მირანდას და ლინდას საქებრად...

თუ ამ სიტყვებს მოიპოვ-ძიებთ, თუ ამ სიტყვებს მიმოაქარგვებთ ჩემს ტექსტს, მაშინ ალბათ მიმიხვდებით, რა მაქვს სათქმელი...

კვირა დღეს სადღესასწაულო დღეს ეძახიან და ჩემს კვირა დღეს განსაკუთრებული დღესასწაული შეხვდა...

ახლა სამადლობელი სიტყვების მოძიებაც მჭირდება...

და რომ ვიპოვნი, კიდეც ვიტყვი ალბათ სათქმელს ...

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 09 ივნ 2008, 18:28

მომენატრა ფიცხელაურთან სიტყვის სიტყვასთან დამკლავჭიდება...

ერთ სასმისის მეორესთან შეშურება...

ერთი სათქმელის მეორესთან გაძმადნაფიცება...

მომენატრა მონადირეებთან სიტყვის თამადობა... სიტყვის სიტყვასთან აუწონლობა... სათქმელთა მეფობა...

მომენატრა ერთი კარვული გალაშქრება მთებსა და სათქმელებზე... ძმების გულიანობა...

სიტყვის ლოთობა...

ალბათ დროც მოიტანს თავის სათქმელ-საარაკებელს და ვიტყვით...

ნაღდად ვიტყვით...

ჩვენებურს...

ლოთურს...

შფოთურს...

ერთისთვისაც და ერთადერთებისთვისაც...

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 10 ივნ 2008, 20:37

ARCHIL_i wrote:

ერთადერთებისთვისაც...

აიი ამ ცნებაზე ვფიქრობდი 4-5 დღის წინა : )
ეგრე დაემთხვა, და გამეხარდა რაღაცნაირად ამ სიტყვას რომ წვაწყდი ეხლა

:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

აი, ხომ არის ღმერთი და ღმერთები
და
ერთადერთი და ერთადერთები

:D:D:D

meore monadire · Post by **meore monadire** » 12 ივნ 2008, 18:09

არჩილ, მაიკო,

კაია, როცა ადამიანები გიერთადერთებენ...

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 13 ივნ 2008, 00:05

ახლა ფიცხელაურის სახლში მე, ფიცხელაური და ლამა ვსიტყვდებით...

არა... ფიცხელაური, ლამა და მე...

ჯერ კარგი ხალხის ხსენებაა საჭირო...

დღეს კარავეელების ნახვით ვიბედნიერეთ, სული მიხვდა და მიპასუხა შეკითხვაზე, რომ მრავალია ერთადერთი, მრავალია ერთი და ერთია გა-მრავ-ლებ-ული..

ფიცხელაური თავის ბალალაიკას ამღერებს...

ერთადერთებისათვის...

მოყვარულებისათვის...

შოთისთავებიანებისათვის...

გულიანებისათვის...

დღეს კიდევ ერთხელ გავიხსენეთ ერთმანეთი...

ვუ-ერთადერთ-ეთ ერთმანეთს...

ახლა, ჩვენც, ბალალაიკა, ხევსური, სვანი და ერთი მეც დავხსდებით და ჩვენს სათქმელს ვიტყვით...

ყველა შფოთისთავიანისათვის ვიტყვით...

დავლოცავთ და ვითხოვთ ყველას დალოცვას ჩვენთვისაც...

ჩვენთვისაც... როგორც.. ერთადერთებისათვისაც...

lama · Post by **lama** » 13 ივნ 2008, 01:03

მოვედით... ვუსმინე ხევსურის ბალალაიკის სიმთა ჟღარუნს... ესიამოვნა ლამას ძალიან ყველაფერი კარგად დაიწყო და კარგად გრძელდება... წამოვედით ძველ თბილისში... პირველად გავედი ფეხით მეტეხის ხიდში....

სასიამოვნო შეგრძნება იყო მართლაც...

ახლა დავლიეთ თითო ჭიქა... ოღონდ ”ფანტა” (ყვითელი ფერის) ახლა ტახტებს ვშლით და ვემზადებით დასაძინებლად .....

ძილინებისა მეგობრებო

ტკბილ ძილს გისურვებთ მე, აბალდუი და ბექა ფიცხელაური

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 13 ივნ 2008, 05:42

დამათენდა კარავზე მუსაიფში..

აქეთ შფოთისთავებს სძინავთ, ისე მშვიდად, თითქოს შფოთისთავობა დავიწყებოდეთ...

მზე ჯერ მემალება... დაიმალოს რა... მისი ნება ხომ არ არის, მაინც ამოვა... მაინც...

ცოცხალი ადამიანი მას ყოველთვის აიძულებს ამოსვლას...

მზეც შფოთისთავია, მწველიც და ურცხვიც, ყინულიანიც და თბილიც, აკანკალებულიცა და მოალერსეც...

შფოთისთავია ისიც...

იცის, რომ ასეა და ამიტომაც იგიჟიანებს ხოლმე თავს...

ერთხელ ალბათ მეც და მზეც ერთად დავსხდებით და ერთად ვიტყვით ჩვენებურად ლოთურს... უსასმელოდ...

ანდაც... სასმელით...

მე ღვინით დავითრობ თავს და მზეს ცივი წყაროს წყლით დავათრობ...

სიტყვითაც დავათრობ...

უთქმელობითაც...

დილითაც ამოსვლამდე და საღამოთიც ჩასვლამდე...

მზის ამოსვლის წამს შემოვიყვარებ, იმ პირველი სხივის გამოპარვამდე, სანამ გასცემს, რომ ისიც ჩემთანაა... მზეს უყვარს ხოლმე ქალის გულივით ყოფნა, შორიდან მალულად ტრფობა და თავის დამალვა... მოღრუბვლა და დაწვიმება, გაელვება, დაჭექვაც კი... და შემდეგ უკვე გაბრწყინება ცისთვალებში... აციმციმება ნამზე და მოფერება შორიდან...

შემოვისხამ გარშემო ყველა სიტყვით ლოთს და უპირველესად ცემს სიტყვადნაფიცებ ძმებს, მონადირეს, ფიცხელაურს და სხვებს...

შემოვისხამ და მზის სადღეგრძელოსაც შევსვამთ... ამომავალი მზის სადღეგრძელოს... ჩვენი მზის სადღეგრძელოს...

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 13 ივნ 2008, 05:51

პირველი სხივები მოენათა ფიცხელაურის სახლს...

მზეს ვხედავ...
მაინც ამოვიდა...

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS