კარავი

ხევსურული საღამო, გუშინდელი, უბრალოდ რომ ვთქვათ, იყო ის, რაც ახლა ყველაზე მეტად გვაკლია ნებისმიერ ჩვენგანს.. ის, რაც ნაღდია, ქართული, ნამდვილი...

მე მთის ხალხში (განზოგადებულად რომ ვთქვათ) აქა-იქ ვყოფილვარ და ასეთ საღამოების მომზადებას ერთი საფრთხილო მომენტი აქვს ხოლმე, რომ ბუნებრივი იერი არ დაიკარგოს სხვა გარემოში...

ბარაქალა "კარაველებს"... გუსინ მზიურში მართლაც იყო ნატეხი ხევსურეთისა... თავისი წაყვანით, გამოსვლებით, სიმღერებითა თუ პოეზიით..

ის, რომ ამ ხალხში ყველა პოეტია და როგორ ვთქვა, თითქოს მეტაფორებში ცხოვრობენ, მხატვრულ სახეემში, სილამაზეში...ალბათ, დამეთანხმებით, რომ ეს მთელი საღამოს მანძილზე ჩანდა...

ძალიან ვისიამოვნე... ძალიან გავიხარე... ასეთი ნამუშევარი იმედებს აჩენს ქართველ ადამიანში..

და ბოლოს.. როდესაც, ასე ვთქვათ, ფინალურ გამოსვლა ლექსში ის მოვისმინეთ.. რაც აუცილებლად უნდა მოგვესმინა და... ამას მქუხარე ტაში მოჰყვა... ალბათ ყველამ გაიფიქრა ის, რაც მეც გავიფიქრე:

მადლობა უფალს, რომ მე ისევ საქართველოში.. თანაც.. ქართულ საქართველოში ვცხოვრობ !!!!!!!!!!!!!!

გაიხარეთ...

ეს არ იყო მხოლოდ რაღაც კულტ -პროდუქტი... ეს იყო გამოძახილი.. პოზიცია.. თუ გინდ პროტესტიც და თუ გინდ გაფრთხილებაც...

დიდება უფალს და დიდი მადლობა ყველას!!!

აბალდუი

abalduiმაგარი ხარ, ვაღიარებ.მაგარი პოსტია.გაიხარეეეე

ესეც Bocho

რომა გელას მხრებზე

ინტერვიუ







პ.ს. ფოტოების ძალიან ბევრია და ჯერ ვერ ავარჩიე, ნებისმიერს ვდებ და მაპატიეთ თუ ზოგიერთი არ იქნება ხარისხიანი ან რამე თუ გამომრჩა

ზვიად დაიაური, გელას ძმა, გახსნა საღამო სიმღერით,

კიდევაც ვნახავ ხევსურეთს,
კიდეც ვილოცავ გუდანს,
მთაში დარჩენილ ხევსურებს
არდავიწყება უნდა!

ნიკო (მურღვა) არდოტელი

შოთა არაბული, კორშის მუზეუმის დამაარსებელი