სმა-ჭამა დიდად შესარგი ?? ანუ რითი ვიკვებებით...

[meleksa]

მიხარია უმეტესად სოფლის ნობათით რომ ვიკვებები თითქმის არ ვიყენებ ნახევრად მზა და მსგავს, ზარმაცებისათვის გამოგონილ საკვებს
იშვიათად ვსვამ ასევე ე.წ. გამაგრილებელ სასმელებს, რომელსაც ვერ გაიგებ რისგან ამზადებენ

ძალიან მომეწონა ელკანას მიერ შემოთავაზებული ძველი ქართული კერძები, ყველაზე მეტად ის მომეწონა, რომ ეს ყველაფერი ნამდვილად ნატურალურია...
დიდი სიამოვნებით მოვიყვანდი ჩემს ბაღში(კახეთში) მსგავს საკვებ პროდუქტებს (ამასთან დაკავშირებით თვითონ მაკენას შეწუხება დამჭირდება ალბათ )

დღეს მეყოფა ლაპარაკი

[ლეონტი]

ეგ ინფორმაციები ხორცზე მასაი11 ს ექნება, რამდენი შემოწიკეს.
ისე ნიკორას ქარხნის ახლოს ცხოვრობს ახლობელი და ხანდახან ისეტი სუნი მოდოს სად გავიქცეთ არ ვიცითო.

რომელია უსაფრთხო, ნიკორა, მითანა თუ შინჰოფერი თუ ვინმეს სარწმუნო წყაროებიდან.....

არცერთი ,თურატო აი აქ წერია კარგად:

Современные технологии в пищевой промышленности

Никогда не покупайте фарш и изделия из него - сосиски, сардельки, колбасы, пельмени, котлеты и т. п. - особенно для своих детей, а также для беременных и кормящих

http://gv.org.ua/index.php/plain/intere ... shlennosti

[masai11]

ეგ ინფორმაციები ხორცზე მასაი11 ს ექნება, რამდენი შემოწიკეს.
ისე ნიკორას ქარხნის ახლოს ცხოვრობს ახლობელი და ხანდახან ისეტი სუნი მოდოს სად გავიქცეთ არ ვიცითო.

რომელია უსაფრთხო, ნიკორა, მითანა თუ შინჰოფერი თუ ვინმეს სარწმუნო წყაროებიდან.....

კი, ნამდვილად მაქვს. მგრამ მოც. მომენტში ინფორმაცია დამუშავების პროცესშია. ასე რომ как только .... так сразу

[masai11]

და ისევ საინტერსო იმფორმაციები.

გასული 2009 წლის მანძილზე საქართველოს მოსახლეობამ.... აი როგორა ვთქვა ... მოიხმარა, მიირთვა, უკაცრავად და უბრალოდ შეჭამა? არც ერთი ამათგან არ მიესადაგება მასშტაბებეს ამიტომ ასე ვიტყვი _

2009 წლის მანძილზე საქართველოს მოსახლეობამ შთანთქა, შეთანთლა, შეძგვირა, ჩაიმხო 99 023.9 ტონა კარტოფილი

შემოწიკულობის სტატისტიკა კი ბანალურია და ასე გამოიყურება:

1. თურქეთიდან _ 51 217.9 ტონა _ 51.72%;

2. სომხეთიდან _ 41 163 ტონა _ 41.57 %;

3 ირანიდან _ 4 730 ტონა _ 4.78%

ნუ დანარჩენი რა ეხლა, 645 და 615 ტონა შესაბამისად ჰოლანდიიდან და გერმანიიდან არის შემოტაილი სათესლედ. ამავე დანიშნულებით ბელორისიიდანაც შემოუტანია ვიღაცას 2 ტონა.
ხო, და კიდე 50 ტონა ჩასაძგვირი კარტოფილი რუსეთიდანაც მოუტანია ვინცხას

ნუ რა ამბავია რა, შეაიძლება კაცო ასე?! თითქმის 100 000 ტონა კარტოფილი .... ეს რა გამოდის ახლა
3 მლნ 700 ათას არსებაზე გადაანგარიშებით 1 საქართველოში მოსახლე არსება დაახლოებით 27 კგ, უცხოეთიდან შემოწიკულ კარტოფილს ნთქავს?
არ გრცხვენიათ და იგი საქართველოს მოსახლეობავ
"ვერ იზ იორ ნეიმუს", პატრიოტიზმ ენდ სახელმწიფოებრივი აზროვნება?

"ვსიო"! ვინც პატრიოტი იმან კარტოფილის ჭამაზე უარი უნდა თქვას!

ეს კი ინფორმაცია განსჯისათვის თავად სტატისტიკის ეროვნული სამსახურისაგან

საქართველოში მოწეული კარტოფილის ოდენობა წლების მიხედვით:

2002 წელი _ 415 300 ტონა

2003 წელი _ 425 200 ტონა

2004 წელი _ 419 500 ტონა

2005 წელი _ 432 200 ტონა

2006 წელი _ 168 700 ტონა

2007 წელი _ 229 200 ტონა

2008 წელი _ 193 400 ტონა.

მე ხელთ არა მაქვს მაჩვენებლები, მაგრამ ვარაუდს გამოვთქვამ , რომ უცხოეთიდან კარტოფილის შემოწიკვის დინამიკა აბსოლიტურად უკუპროპორციულია ზემო თმოყვანილი მაჩვენებლებისა.

[ლეონტი]

http://www.guidespot.com/guides/foods_eat_if_you

[masai11]

ქართული ხინკლის კოსმოპოლიტური არსი თანამედროვე გლობალისტურ საზოგადოებაში

================================================


ხინკალი,
ჩვენი სუფრის ბანალურობად ქცეული ბრწყინვალე ტრადიცია, კუჭთა ჩვენთა შვება და ლხენა, ბაქტერიებივით მომრავლებული სახინკლეების შოვნა და მათი კლიენტების ყვლეფა. საქართველოს გასტრონომიული სიამაყე და კდემამოსილება.
განა არის ვინმე სხვა მისებრ საყვარელი , სულით სანიავებელი, თითებზედ ფრთხილად საგოგმანებელი, საყვარლის ბაგეებივით ნაზად ამბორ-საყოფელი (ოღონ “ფრანცუზსკი პაცელუებს” არა ვართ ახლა )? რათქმაუნდა არა. არადა დღეისათვის “ფართოდ გავრცელებული ხინკალი “ მთლად ისეთიც ვეღარაა წინაპრებმა, რომ დაგვიტოვეს და დაგვიბრეს, მაგრამ ჩვენ ის ასეთიც გვიყვარს, ვაფასებთ და ვუფრთხილდებით.
თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ხინკისადმი დამოკიდებულება ჩვენი ეროვნული ინდენტობის ერთ-ერთი უმთავრესი (გასტრონომიული) მსაზღვრელია _ შეუძლებლია ნამდვილმა ქართველმა ხინკალს მოჰკრას თვალი და სტომაქის საამო კრთომა არ იგრძნოს, შეუძლებელია ნამდვილმა ქართველმა როდესმე ცუდი თვალით შეხედოს ხინკალს და ცუდი გაივლოს მასზე გულში.
მაგრამ თვად ხინკალმა რაო?! რამდენად მართლა ქართულია ჩვენი ნაოჭიანი სიამაყე (ხინკლის ნაოჭებზე მოგახსენებთ, უხერხულ ადგილებზე ნუ გადაგაქთ ყურადღება ). ეჰჰ, ვაი რომ ქართული თითქმის არაფერია თანამედროვე, “პოპულარულ” ხინკალში (ისე როგორც თნამდეროვე ქართულ ენაში) იდეის გარდა. მისი ინგრედიენტები კი
…. ჩამოვთვალოთ: ფქვილი; ხავახი; ღორისა და საქონლის ხორცის ნაზავი _ ზოგი საიდან და ზოგიც კიდევ იმის იქეთ სადიდანღაცაა საქართველოში შემოწიკული. აი თუნდახ ცომი ხინკლისათვის, გგონიათ ქართული ხორბლის ფქვილისაგან იქნება?! ნურას უკაცრავად, ყველაზე რეალურია რომ ცომი რუსული ხრბლისაგან იქნება, თუ არადა ყაზახური ... ან უკრაინული. მოკლედ #1 ცხრილში იხილეთ მონაცემები და თავად შეგექმნებათ წარმოდგენა.


შემდეგი, უმთავრესი ინგრედიენტი ურომლისოდაც ხინკალი ვერ იხინკლებს ესაა პიკანტური და სურნელ-მძლავრი ხახვი. სამწუხაროდ ვერც აქ დავიკვენხნით ბარაქიანობით. თურმე ისე დავჩაჩანაკდით ქართველები, რომ საკუთარი საყოფი ხახვიც კი ვეღარ მოგვყავს ამ დალოცვილ მიწაზე. ჰოდა ვისაც არ ეზარება ყველა ეწიკება საქართველოში ხახვს თურქეთიდან, უკრაინიდან, აზერბაიჯანიდან.... რათქმაუნდა სომხეთიდან და კიდევ არაერთი ქვეყნიდან. აგერ ამ, #2 ცხრილს გადაავლეთ თვალი და თავად მიხვდებით რითი ”იკაზმება” ჩვენი კერძების 90%.


და სულ ბოლოს ყველაზე მთავარი _ ხორცი. მართალია ნამდვილი ხინკალი ცხვრის ხორცისაგან მზადდება, მაგრამ ცხვარი , ძირა და კაი ლუდი.... ეს ის კლასიკაა რომლისაგანაც ჩვენი ყოველდღიური რეალობა და შესაბამისად ”პოპულარული” ხინკალი მნიშვნელოვნად განსხვავდება. ამიტომაც, ნება მიბოძეთ იმ ხინკლის ინგრედიენტად, რომლის შესახებაც მაქვს საუბარი ამ პოსტში, ღორისა და საქონლის ხროცთა მრავლისმეტყველი ალიანსი განვვიხილო და არა ცხორი.
აქაც ნუ, რა გითხრათ, რით გაგახაროთ?! ჯერ კიდევ აყვავებული სოციალიზმის ხანაშიც კი ჩვენი, ქართული მესაქონლეობა, ხორცზე ადგილობრივი მოთხოვნილების 10%-ს თუ აკმაყოფილებდა რის ვაი ვაგლახით და მას შედგე რაც ქვეყანა დაიქცა, სოფლის მეურნეობის სისტემა კი სრულად მოიშალა, დამეთანხმებით, რომ მდგომარეობა უკეთესობისკენ ნამდვილად არ შეიცვლებოდა. რათქმაუნდა შექმნილი ვითარება, მასობრივად გავრცელებული ხინკლის ყველაზე ხორციან შემადგენელზეც აისახა. ასე რომ იცოდეთ _ როცა ქართული ხინკლის რუსული (ან უკრაინული, ან ყაზახური) ცომის ”ბარიერს” გაარღვევთ კბილებით და ცხელი შიგთავსის სასიამოვნო ”ნექტარი” ჩაგეღვრებათ მოლოდინით (იგულისხმე დორბლით) აღსავსე პირში _ ”სკარეე ვსეგო” ეს მადლიანი ბრაზილიის, კანადის, არგენტინისა და არაინდუისტური ინდოეთის ერთობლივი ”პრეზენტია” ქართველი გურმანისთვის. მა ხინკალი (ასევე ქაბაბი, ოსტრი და სხვა მისთანები) ხო არ უნდა მოაკლდეს ჩვენს მრავლის დამტევ სტომაქებს. ასე რომ მადლობის მეტი რა გვეთქვის საერთაშორის საზოგადოებისთვის?!
აგე ეს ცხრილები ნახეთ და შესაბამისად ”დააკალიბრეთ” ქვეყნების მიხედვით ვის რამხელა უნდა გაუ ... იმასქნათ, ... გაუკეთოთ კიარადა ... გადაუხადოთ, მადლობა კაცო.



და კიდო ეს



და ბოლოს, რა შეიძლება ითქვას დასკვნის სახით. პირველი და მთავრი ის რომ ყველაფერს თავისი ნამდვილის სახელი უნდა დავარქვათ და შესაბამის ”ზავეძენიებში” , ე.წ. ” მოხეური”, ”მთიულური” თუ ქალაქურის ნაცვლად.... ან მათ გვერდით აუცილებლად უნდა დამკვიდრდეს ხინკალი ”კოსმოპოლიტანი”.
ნუ ეს პირველი და მთავირ დასკვნა ჩემი აზრით, დანარჩენი კი თქვენიცით აპა

[bambina]

ქართული ხინკლის კოსმოპოლიტური არსი თანამედროვე გლობალისტური საზოგადოებაში

================================================


ხინკალი,
ჩვენი სუფრის ბანალურობად ქცეული ბრწყინვალე ტრადიცია, კუჭთა ჩვენთა შვება და ლხენა, ბაქტერიებივით მომრავლებული სახინკლეების შოვნა და მათი კლიენტების ყვლეფა. საქართველოს გასტრონომიული სიამაყე და კდემამოსილება.
განა არის ვინმე სხვა მისებრ საყვარელი , სულით სანიავებელი, თითებზედ ფრთხილად საგოგმანებელი, საყვარლის ბაგეებივით ნაზად ამბორ-საყოფელი (ოღონ “ფრანცუზსკი პაცელუებს” არა ვართ ახლა )? რათქმაუნდა არა. არადა დღეისათვის “ფართოდ გავრცელებული ხინკალი “ მთლად ისეთიც ვეღარაა წინაპრებმა, რომ დაგვიტოვეს და დაგვიბრეს, მაგრამ ჩვენ ის ასეთიც გვიყვარს, ვაფასებთ და ვუფრთხილდებით.
თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ხინკისადმი დამოკიდებულება ჩვენი ეროვნული ინდენტობის ერთ-ერთი უმთავრესი (გასტრონომიული) მსაზღვრელია _ შეუძლებლია ნამდვილმა ქართველმა ხინკალს მოჰკრას თვალი და სტომაქის საამო კრთომა არ იგრძნოს, შეუძლებელია ნამდვილმა ქართველმა როდესმე ცუდი თვალით შეხედოს ხინკალს და ცუდი გაივლოს მასზე გულში.

ეეე რა მაგარია არ მეგონა ხინკალივით უინტერესო რამის ასე საინტერესოდ აღწერა თუ შეიძლებოდა, შედევრ!

[ლეონტი]

masai11
შენი თვალების ჭირიმე დაილოცე კაი ბიძიაა , კაი სვოტკები ჩითავს.

[qvevri]

სომხეთიდანაც კი შემოდის ხორბალი.... ახია ჩვენზე, უარესის ღირსები ვართ. ვიძახოთ და ვიყოთ საქართველო პურისა და ღვინის ქვეყანააო.... ტფუიიიი

[ლეონტი]

ჩემდათავად მაგის დამძახებლის....

[meleksa]

ხახვიც აღარ არის ქართული? ეს უკვე მეტისმეტია

[ლეონტი]

meleksa
რაიყო დათესე ქართული და არაქართული ამოვიდა?

[meleksa]

meleksa
რაიყო დათესე ქართული და არაქართული ამოვიდა?

საბედნიეროდ რასაც ვთესავ ყოველთვის ამოდის მარა ბაზარში რო ქართული ხახვის დეფიციტია ეგ ცუდია

[qvevri]

მერე რო იცოდეთ რა ხახვი იყო ხოლმე ვანში.... "ვანის ხახვი". წითელი იყო და იმდენ ხანს ინახებოდა, რომ მეტი არ შეიძლება, ამის გარდა საოცრად ყუათიანი იყო და საჭმელში დღევანდელ ხახვთან შედარებით ნახევარი უნდოდა. თუმცა დაკბილვა ახასიათებდა, მაგრამ ეს პრობლებას არ წარმოადგენდა. დღეს დღეისობით, ჭოპორტული პამიდორისა არ იყოს თითქმის მთლიანად გადაშენებულია და ამ ყველაფერს რატომღაც კლიმატს აბრალებენ.

[ლეონტი]

მერე მაიტა რა ცოტა დავთესო.