კვლავ ლექსებს დაგიწერ ანუ მეწერება და რა ვქნა

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 25 იან 2008, 15:23

ZVIOSULI
ტრამვატოლოგიურში წერ ხოლმე მაგეებს?

პ.ს. არ დამინდოო დაა...

namcecuna · Post by **namcecuna** » 25 იან 2008, 15:25

ZVIOSULI

:D:D
OK

ANIKOKOL

თუ ეგრე, მაშინ ასეც

სასწორის პინაზე სათქმელს ვანაწილებ.
ვერ მივხვდი â€“ ვერ მიხვდი. სურვილი დაწონის
დუმილის. და მარხევს თანდათან მაწბილებს
ხიდია ბეწვის. და მერყევი სასწორით
ადიხარ â€“ ჩავდივარ. სივრცეში ცდომილი
ფიქრის ზესკნელიდან ქვესკნელში ვეშვები,
გყვები და შენს მკლავებს ბრმად ვარ მინდობილი
როცა ივსებიან სასწორის პეშვები.
და როცა სურვილის წვეთია საკმარი
მღვრიე უნდობლობის სიჭარბის საწონად.
როგორ შეგიძლია შენში დამაკავო â€“
ასე მერყევია ცხოვრება-სასწორი.

უხ, ეს როგორ მიყვარს,
"ანასტასია" -დ. სუმბაძე

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 25 იან 2008, 15:27

ANIKOKOL wrote:ZVIOSULI
ტრამვატოლოგიურში წერ ხოლმე მაგეებს?

პ.ს. არ დამინდოო დაა...

მეე?

მე არ ვწერ - მე მეწერინება
მე რითმაშემეწირება
და დარჩება
ის რაც სხვაში ვერ გადარჩება
ანუ შიშველი ძვალის მლოკველი სულიერება

namcecuna · Post by **namcecuna** » 25 იან 2008, 15:30

ZVIOSULI wrote:
ANIKOKOL wrote:ZVIOSULI
ტრამვატოლოგიურში წერ ხოლმე მაგეებს?

პ.ს. არ დამინდოო დაა...
მეე?

მე არ ვწერ - მე მეწერინება
მე რითმაშემეწირება
და დარჩება
ის რაც სხვაში ვერ გადარჩება
ანუ შიშველი ძვალის მლოკველი სულიერება

შენ არ წერ ლექსებს, ლექსი თვითონ გწერს-ეს გინდოდა გეთქვა ხომ? გამოტყდიიიიიიიი:D:D:D

ბევრი ვიცინე, გაიხარე

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 25 იან 2008, 15:33

ბეიბე?

namcecuna · Post by **namcecuna** » 25 იან 2008, 16:25

ZVIOSULI wrote:ბეიბე?

ჰო, ბეიბე-ც

ნ-------------

ეს ერთიც და ცოტა ხანს დაგასვენებ-თ...

"...და სიახლოვის სიშორეში,
კვლავ უფრო შორი:
მისვლა ყელამდი,
მიწვდომა ყელის...
არის ნანატრი ედემები,
სიკვდილის სწორი-
მზე, მთა და ველის.
ო, იგი წამი, მშვენიერო,
ო, იგი ბაგე!,
ო, ეს წყეული სისხლის დუღილი.
ძეგლთა სიმაღლით,
სივრცეებში!
მე იქ ავაგე სულის წუხილი!"

გალაკტიონი...

ZVIOSULI · Post by **ZVIOSULI** » 25 იან 2008, 18:44

ეჰ, გალაქტიონისგან კარგი მეხაშე გამოვიდოდა მაგრამ არ აცალეს....

namcecuna · Post by **namcecuna** » 25 იან 2008, 23:15

ZVIOSULI wrote:ეჰ, გალაქტიონისგან კარგი მეხაშე გამოვიდოდა მაგრამ არ აცალეს....

legenda · Post by **legenda** » 26 იან 2008, 09:36

ეს ლექსი დამიწერეს 9 კლასში რომ ვიყავი....

ნ აზი ოცნებით დანარნარებ, მთვარის ფერიავ,
ა ელვებული მაგ თვალების უცხო ალებით,
თ ითქოს ვარსკვლავთა ბრწყინვალებაც არაფერია,
ი სე ძალუმად ანათებენ შენი თვალები,
ა ელვებულნი წაბლისფერი იდუმალებით.

კ ეთილად მნათი, მოლივლივე გშვენის ღიმილი,
ი ების კონა სინაზეში დაგიჯაბნია,
კ ელაპტარივით სიბნელეში ნათლად გებულო,
ა ლმასისთვალა, მარგალიტო ჩემო ნათია.
ბ ანგი ღიმის კიაფობდეს მარჯნის ბაგეძე,
ი ხარე გზაზე დაგეფინოს - ვარდი და ია,
ძ ვირფასი კაბა მოექარგოთ შენთვის ყვავილებს,
ე რთად აცეკვდით შენ და ნიკე ჩემო ნათია!

Mta Mkvarebia · Post by **Mta Mkvarebia** » 26 იან 2008, 12:26

legenda wrote:ეს ლექსი დამიწერეს 9 კლასში რომ ვიყავი....

9 წლისამ თუ ასე მოხიბლე ავტორი, ახლა რა ლექსს დაგიწერენ, ხომ აზრზე ხარ?!

შეიძლება ახალი გალაქტიონიც დაიბადოს იმ ლექსით!

legenda · Post by **legenda** » 26 იან 2008, 12:52

Mta Mkvarebia

მართლა ნიჭიერი ადამიანია... ჟურნალისტი დადგა....

meore monadire · Post by **meore monadire** » 26 იან 2008, 18:39

ეს ლექსი ხევსურეთის ფორუმზე დავუწერე ერტ ფშაველ გოგოს, შუქიას

ძალიან ბევრი ვეცადე
ძალიან მოვინდომია
შენს საკადრისი რამ მეთქვა
სიტყვებით მექნა ომია

ციტატა
ფშაველის ქალის ნასრევი
პასუხად სავარგისია
მაგრამ რა, თუკი არ ორ
გამრჩევი ავ კარგისია

შუქიავ შენებ ნათქმებსა
ბალღებს ასწავლენ სკოლაში
ბექასად ბრიყვის ძახება
და გახუთების კოლაჟი

აქ არას ვწერდი ცოტა ხან
გულ რასამ მეუბნებოდა
თურმე დაჭრილსა არწივსა
ყორანი ეომებოდა....
იძახე მაგრებ-მაგრები,
ახარე მუზა ნაქადი
მე ბებია მყავს ფშაველი
სისხლი მეც მიდუღს ნაცადი

პასუხებს ხშირად იხილავ
ოთხმ პოეტმ დაიკვეხოსა
ისეთისეთას გესრევთა
ტუჩ სისხლით დაიპოხოსა

მეტს აღარ გეტყვი დაგაცლი
ანაბრი დრო დაგჭირდესა
ერთ შუტკა გამახსნევინა
რითმები განაღილდესა

და პასუმაც არ დააყოვნა:

ვკითხულობ, ვერ გამიგია
სად კუდი, საით იღლია...
ხევსურთა კაფიობისა
რა წესი შემოგიღიათ?..
სიტყვას სხლავთ, აკლებთ ასოებს,
შიგდაშიგ, თავს და ბოლოსა,
მტრისას, ეგ თქვენ ”ნაუბნარი”
ხევსურმა გაიგონოსა...
ვეჭვობ, ამზადებ ლექსიკონს-
ხევსურულ კილო-კავურის,
სირცხვილში ჩაგვიცვივან
არაბულ-ალუდაური...
ვერც სიტყვების სხვლამ გიშველა,
ვერც რა ფშაველმა ბებომა,
თქმა კიოთ* ბევრის გეწადა,
გიმტყუნა აზრის წებომა...
“ანაბრი დრო დაგჭირდება”_
სუ ცოტა ერთ თვის სიგრძისა,
ეგება რამე გავიგო
შენი კაფიის სიბრძნისა...
რა ჩემი ჭკუის საქმეა
“გახუთება” და “კოლაჟი”
არც უმაღლესში მივლავ არც
სახელოვნებო სკოლაში...
ფშავლის ქალი ვარ უხანო,
ათ-ოთხ-მეტისა წლისაო,
თქვენზე ვხალისობ, ფშავლებთან
როგორ გავხსნიდი პირსაო...
ერთ მაინც სწორად დაგიკვლავ*
ჩვევა გაქვთ გასაოგნები,
ხუთნი ერთ გადმამსეოდით*
მართლ ვითა არწივ ყორნები...

შაირ-კაფია სწორედ რომ
საბლატაოა ფშავლისა,
აქამდეც გავარჯიშებდით,
ვერცა რას გამჩნევთ სწავლისას...
თქვენ ისევ ხმალმა გალაღოთ,
ენით ჭრა ფშავლის წესია,
ფშავს წამამყევით, კაფიის
ხვალ-ზეგ იწყება სესია...
გაბრიელის სულს გაფიცებთ,
ცოცხლად მურღვას და გელასა,
ტყუილად წარამარაობთ,
აუტანიხართ წერასა,
ერთი ფშაური კაფია
მთლად აგიწონით ყველასა...

qvevri · Post by **qvevri** » 26 იან 2008, 23:25

არც ცის სიმაღლე გაჰკვირვებიათ
არც ფრინველების განავარდება
თვალები ცრემლით შეშუპებიათ
და რქებზსც ძველი სევდა ადნებათ

მიწა ტრიალებს ეს რა ხანია
და ყველაფერი იცვლება ირგვლივ
გაჩენის დღიდან ხარი ხარია
არავინ უცვლის ბედსა და გვირგვინს.

თავს დასწოლიოათ მძიმე კირთები
სავსე ძარღვების ლამის დაჭრამდის
და გახეხილი მსხვილი კისრებით
დაუწყვეტელი მიაქვთ ჭაპანი

გაჩენის დღიდან კვნესით თავდახრით
ხნავენ, ლეწავენ, იცოხნებიან
და დაუნდობელ სოფლის ხარხარში
ჩუმი ცრემლებით იხოცებიან...

namcecuna · Post by **namcecuna** » 26 იან 2008, 23:39

ვპატარაობ

აიწონა-დაიწონაâ€¦
ჯერ ცაში ვარ-
აქ, მიწიდან ხმები ძნელად ამოდიან.
მერე,
დაბლა დავეშვებიâ€¦
მეჩვენება,
რომ სხვაგვარი ამინდიაâ€¦

წინ და უკან,
მარწევს, მარწევს საქანელა,
ხან ძველში და
ხან ახალში გამიტაცებს...
იქ, მიწაზე სუნთქვა დამრჩა-
მიმიგნეს და
ნაწილ-ნაწილ დაიტაცეს...

კიბეებიâ€¦
სახელურზე ვითვლი ფერებს -
ცისარტყელა მიუხატავთ ფუნჯით â€“ცამდეâ€¦
ძირს ვზივარ და,
რა სწრაფია ჩემი წამი...
სულს ვიგუბებ-
ახლა უნდა ჩავსრიალდე...

(მემაპატიეთ, ახლა ასეთ ხასიათზე ვარ. ლექსი შAრშანდელია მგონი;) )

tama · Post by **tama** » 27 იან 2008, 02:21

დავიწყებული ძველი ფონები
და ნანგრევები დიდ ციხეების:
ჩვენი დიდება მოსაგონები,
ფართო ჩრდილები ცაცხვის ხეების.

შედიხარ ჩუმად, გრილი ტაძარი...
მოთაფლისფერო სახე მამების;
და საცეცხლურში ცოტა ნაცარი
და შავი ხატი წმინდა სამების.

ნიშანი ბედის - კარზე ნალები,
სახურავები დასავსებული
და ღვთისმშობელის მოგრძო თვალები
უმანკო სევდით ამოვსებული.

1917

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS