
მანამდე ჩემმა მეგობარი-კოლეგა შემხვდა და პირდაპირ მითხხრა: მე შენ თანამედროვე ადამიანად გიცნობდი და რა მერიის წინ - საათის ქვეშ დგახარო?

დეს მაჭახელაში უნდოდა, ძეხვი არა-ხაჭაპური მინდაო, ნუსას და ცაცუნას დეს სახლში, მონადირემ საერთოდაც, კუბდრებში მაბანავეთო... ლამას სულ ეკიდა ერთიცა და მეორეც, ვიღაც ნაცნობს ელაპარაკებიდა, ისიც საათის ქვეშ... იმდენი იკამათეს, რომ მე სრულად გულგრილი გავხდი მოსაოდნელი შედეგებისა, ან საერთოდ სად წავიდოდით და წავიდოდით თუ არა საერთოდაც, ჩემი მარშუტკაც კი მომანატრეს ქალების კამათმა...
მერე სიმართლეც აღმოვაჩინეთ, დემ თქვა, ჭურჭელი მაქვს ახალი დარეცხილი და მენანება თქვენ რომ გამიჭუჭყიანოთო...
გადაწყვეტილება უცბად მივიღეთ, აი, ამის დამადასტურებელი ფოტოცვ, როდესაც ჩვენ მოხერხებულდად წამოვკოტრიალდით დეს ტახტზე:
