მცხეთა, წმინდა ბარბარეს სახელობის ტაძარი.
აი ასე გამოიყურებოდა ეს ტაძარი რესტავრაციამდე, რომელიც ძეგლთა დაცვის მკაცრის კონტროლის ქვეშ ჩატარდა. აღდგენით სამუშაოებში მეც ვიღებდი მონაწილეობას. აღდგენა ორ წელიწადს გაგრძელდა. მახსოვს, რომ თანხების მოსაზიდად საქველმოქმედო კონცერტიც კი ჩავატარეთ მცხეთაში. არასოდეს დამავიწყდება თუ როგორ დავდიოდით ქვების მოსატანად. მახსოვს ერთხელ ტაძრისათვის ქვის საბადო აღმოვაჩინეთ მდინარე მტკვრის კალაპოტში. ხელოსნები ამ ქვას ჭრიდნენ და ჩვენ, მცხეთელი ბიჭები კი მანქანით ვეზიდებოდით. დაუვიწყარი დღეები იყო. მტკვარში შევდიოდით სატვირთო მანქანით და წყლიდან ვიღებდით მოჭრილ ქვებს და ისე მოგვქონდა. ამ ტაძრის უკანა მხარეს დაკრძალულიები არიან პაპაჩემის მშობლები, თუმცა მიზეზთა გამო საფლავები აღარაა ცნობილი, მაგრამ ისინი ტაძრის კედელთანვე ყოფილან დაკრძალულები. ტაძარი სპილენძითაა დახურული.

ტაძარი ერთი პერიოდი "გაასომხეს", მაგრამ მადლობა ღმერთს, რომ იმ სიმყრალესა და სიბინძურეს მალევე მოშორდა!
ტაძრისათვის მცხეთელებმა მოვაგროვეთ სპილენძი და კალა და ზარი ჩამოვასხმევინეთ. აი ისიც, მარცხენა, ხოლო მარჯვენა ორი ზარი ადგილობრივებმა შემოგვწირეს

ტაძრის შიდა კედლების ერთი ნაწილი კირით შეილესა და მოიხატა

ტაძარს დასავლეთის ფასადზე გააჩნია ძლიერ დაზიანებული წარწერა, რომელზეც იკითხება ერთადერთი სიტყვა "სტეფანე" შესაძლოა ქტიტორი იყოს(???). სურათი აღდგენითი სამუშაოების დაწყების წინ გადავიღე და მას შემდეგ იგი უფრო მეტად დაზიანდა

აი ამ დღეშია წარწერა დღეს-დღეობით
