კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

დიდი ხანია ჩვენს საყვარელ ადმინს სურპრიზის მოწყობას ვუპირებდით, ჩვენი დიდი სიყვარულის და მადლიერების გამოსახატად, რომ ამდენი ასეთი განსხვავებული, მაგრამ ერთი ჭკუის და მისწრაფებების ადამიანი ერთად შეგვყარა. თოთოეული კარველი დამეთანხმდება, რომ მათი ცხოვრება იყოფა "კარვამდე" და "კარვის" მერე პერიოდებად და ეს მეორე პერიოდი გაცილებით უფრო ფერადოვანი, ლამაზი, შინაარსიანი, წარმოუდგენელი სიგიჟეებით და ბავშვური საქციელებით სავსეა . სერიოზულ, ზრდასრულ, წვერებიან, 3წყვილცოლშვილან კარველს ეპატიება ბუშტებით
და სანთლებჩარჭობილი ტორტით ქუჩაში დგომა მეგობარი კარველების გასაცილებლად, , ფერადი შუშხუნების და კანფეტის წვიმის ქვეს ხტუნვა და ქაღალდის ფრანების დევნა. რადგან აქ ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა, აქ ყველა ერთნაირი, მისი მსგავსია "კარავზე" ყველაში იღვიძებს ჩვენი ის თვისებები, რაც გვეგონა ღრმა ბავშვობაში დავტოვეთ .

რა თქმა უნდა კარველობა მხოლოდ ამით არ გამოიხატება, და "კარავი" სხვა ერთმანეთზე უკეთეს პერსპექტივებს გვთავაზობს, ალბათ ყველა დამეთანხმებით, რომ ამდენი ლამაზი ადგილი, საქართველოს მიუწვდემელი კუთხე-კუნჭული კარვამდელ პერიოდსი ნაკლებად თუ მოგინახულებით . ჰოდა ამ ყველაფრისთვის ვისი მადლიერი უნდა ვიყოთ თუ არა გვალვასი? ამიტომაც გვინდოდა მისთვის სურპრიზის მოწყობა. თუმცა არ ვიცი ჩვენი ჩანაფიქრით მადლიერება როგორ გამოვხატეთ, მადლიერება კი არა, ალბათ უფრო გული გავუხეთქეთ 40 ადამიანი რომ დავადექით თავზე გაფრთხილების გარეშე მაგრამ ერთი კი ვიცი, გუშინდელი დღე ასე ადვილად არ დაავიწყდება არც ლელას და არც მის დას ნინოს .

იდეა წივწივასი იყო. ავიტაცეთ და გავაცანით იმ კარველებს ვინც სკაიპ-კონფერენციების დროს ქსელში მოვიხელთეთ, მაგრამ ამდენი ადამიანი თუ შეიკრიბებოდა საბოლოოდ მაინც არ მეგონა . აუცილებელი ატრიბუტი გვირილების ან მინდვირს ყვავილების თითო თაიგული იყო


ესეც შეხვედრის ადგილას:









კარვის სამარხვო ტორტიც გვქონდა, აბა :0 ამაზე წივწივამ იზრუნა

ძალიან მაგრები ხართ... :*

მივედით გვალვას კორპუსთან და ნაწილი ლიფტით ნაწილი ფეხით ავედით და ჩავსაფრდით საიმედო ადგილას სადაც უნდა შევკრებილიყავით და მერე მოულოდნელად დავდგომოდით თავზე. მანამდე კი წივწივა შევიდა, რომელიც წინასწარ იყო გვალვასთან შეთანხმებული, რომ ვითომ ნარდის სათამაშოდ მიდიოდა, სხვანაიარად გვალვა შეიძლება სახლში სულ არ დაგვხვედროდა , მაგრამ წივწივას გვალვასთან პაატა ვარდანაული და ქვევრი დახვდა, რომელთაც თურმე "შემთხვევით" შეუსეირნიათ მასთან , არადა მე მეგონა რომ სურპრიზი ჩაგვიშალეს და კინაღამ დავცოფე ჯერ ერთი მერე მეორე


გვალვა გვირილების ზღვაში დავახრჩვეთ

ჩვენს ჟივილ-ხივილზე გვთხოვა ცოტა ჩუმად იყავით, მეზობელი დაკრძალეს დღესო, მაგრამ აბა ჩვენ რა გაგავჩუმებდა? მოგუდული "ჩურჩული" მაინც საკმაოდ ომახიანად ჟღერდა












ოჯახის მუჭუჭმა ილიან და აცამ I(მგონი მაგ იდეაში პაატას და ქვევრის ხელიც ერია ) აი რა მოსაკითხი მიუტანეს ადმინს . ხახვი, ჭარხალი, კომბოსტო, კარტოფილი, თან დააყოლეს "რა იცი რაში გამოგადგეს, ოჯახი ხრამია თან მოულოდნელი სტუმრები როდის დაგადგებიან თავზე ვინ იცის და ბორშჩს მოუმზადებო ":lol:



ჩვენს "ჩურჩულს" დროდადრო ბუშტების გახეთქვის ხმა ემატებოდა



"რა ლამაზი დღეა"-ც შეძლებისდაგვარად მოგუდულად ვიმღერეთ


გვალვამ შეიფერა იუბილარობა და სანთლებიც ჩააქრო

ისა და სხვენიც ქონია ადმის გუშინ გავიგე და არ მოვინახულოთ?

ცოტა ხანი ფეხზე ვიდექით, ზოგს, ვისაც გაუმართლა, სკამზე ჩამოჯდა კიდეც . დაკრძალვაზე გაუტანია მეზობელს სკამები, როგორც გვალვამ გვითხრა, მაგრამ ასე რომც არ ყოფილიყო, ჩვენ რა სკამები გვეყოფოდა?

მერე გაგვახსენდა რომ კარველები ვართ და იატაკზე წამოვგორდით ეს სარაფნებში, ელეგანტურ ვიწრო ქვედაბოლოებში და მაღალქუსლიან ფეხსაცმელებში გამოწყობილი გოგოები













გობეც მოვიდა






მერე წივწივამ მარწყვი გვაჭამა, ასე სათითაოდ

მერე მელექსამ მიბაძა და ბალი გვაჭამა














ეს სარეცხ ტასტში ცადებული ყვავილების ტაიგულები შუაში, კოცონის მაგივრობად გვიწევდა ;D

მერე გვალვამ ტორტი დაჭრა, როგორც "იუბილარს" პირველი ნაჭერი მას უნდა ჩამოეჭრა

წივწივას გარდა ნარდი ყველამ ითამაშა ლამის

























მერე მირანდამ და თეომ გადაწყვიტეს ნამცხვარი ასეთი ხერხით მიერთმიათ. საკმაოდ ოსტატურად გამოუვიდატ

ვინ მოდიოდა, ვინ მიდიოდა, ვერ გაიგებდა კაცი












ილო მერე დაერია კარვის ქალებს და ყველა ზურგზე მოიკიდა ვისაც მოერია მ:D






თამუნა გუდარეხი ისეტ დღეში ცააგდო ზურგზე მოკიდების მერე, გოგო შოკში ჩავარდა და იატაკზე ჩაიკეცა, კარგა ხანს აზრზე ვერ მოდიოდა



აი კიდევ ერთი ბედნიერი




მერე ისევ ნუსას მიეპარა

ლოლა და სმაილი მოვიდნენ











ლოლას და სმაილის ნაჩუქარ სათვალეებში





ფოტოები ამით მორჩა, მაგრამ სიურპრიზი კი არა ჩვენი წამოსვლის მერეც დარჩა ლელასთან კარველების ნაწილი. და ჩვენისთანა გადარეულებისგან კიდევ რას უნდა ელოდოს კაცი, ვინ იცის? კარგად გაგვიძლო ადმინმა წუხელ, მაგრამ მასაც ვუთხარი გუშინ და აქაც ვიმეორებ, გერქვას გვალვა, დიდი ტვირთია

გვიყვარხარ ლელა და კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა რომ არსებობ :*