კარავი

კახეთში რთველში წასვლა რარიგ მინდოდა, შარშანდელი ამავე პერიოდის თემებიდანაც კარგად გემახსოვრებათ, როცა თემაც კი გავხსენით ფორუმზე - წაგვიყვანეთ რთველში. მაშინ არაფერი, როგორც შარშან, იმის წინ, კიდევ იმის წინ და ა. შ. მაგრამ წლეულს ჩემმა კოლეგამ და მეგობარმა, საზმაუწყებლის სპორტულმა კომენტატორმა ზურაბ უსუფაშვილმა რთველში დამპატიჟა და მეც სიამოვნებით დავეთანხმე. ამ შაბათს - 11 ოქტომბერს გავემართეთ ქიზიყში, ისტორიულ სოფელ მაღაროში, უსუფაანთ მამულში... დილიდანვე ცივი და მოღრუბლული ამინდი იყო, რის გამოც ვშიშობდით, რომ მალე იწვიმებდა და რთველი ჩაგვეშლებოდა. გზაში რამდენჯერმე კიდეც წამოწინწკლა, მაგრამ თავს ვიმშვიდებდით, წვიმამ რა უნდა დაგვაკლოს, მაინც ვიმუსავებთო. საბედნიეროდ, არ უწვიმია და ჩასვლისთანავე ვენახს შევესიეთ, თუმცა გურიასთან შედარებით, ამათ ვენახი იმ სიშორეზე ჰქონდათ, ჩვენ მაგხელა გზის გასავლელად ტაქსს ვქირაობთ.
ესეც თქვენი მონა-მორჩილი შრომის პროცესში.

ნუ, როგორც თავმდაბალმა კაცმა, თავიდან ერთი პატარა კუნწულა მოვწყვიტე და იმას შევექცეოდი . აბა, დიდი მტევანი არ იშოვებოდა ვენახში და რა მექნა.

მოდერ, მიშველე - ეს ფოტო დააპატარავე რა... ერა უჯიშო რამე დავდე, ჯო!!!

ვენახი არც ისე დიდი იყო და როგორც კახელები ამბობდნენ, წლეულს მოსავალიც ნაკლები იყო. ამიტომ არ გამჭირვებია და მიკვირს კიდეც, რომ ამბობენ, კახეთში რთველი ნამდვილი ჯოჯოხეთიაო. ასე იყო თუ ისე, რომ დავამთავრეთ, ვიკითხე, მეზობლებსაც ხომ არ უნდათ დახმარება-მეთქი.
ესეც მე ჩემი ნაშრომით ხელში - ჩხა, როგოც კახეთში ეძახიან თურმე, გურულები კი აკიდოს ვუწოდებთ.


უჰ, რაღაი ამ სურათების სწორად დადება ვისწავლე. გაიხარონ მთამ და ლოკოკინამ.

რაკი არც მეზობლებს დასჭირდათ ჩემი დახმარება და ჩვენი ვენახიც ბოლომდე გავკრიფეთ, ამოვედით სახლში, დავწურეთ ყურძენი და მერე იქაური რთველის ეს დამაგვირგვინებელი აკორდიც შედგა - მწვადაობა.

ცხადია, მანამ იყო ტრადიციულად დაზურგული კახური სუფრა, ოღონდ - მეგრული ხაჭაპურით დამშვენებული, რაც ერთი სტუმარი მეგრელი ქალბატონის დამსახურებაა.

ამ "სმა-ჭამა დიდად სესარგის" მერე რა გასაკვირია, მეორე დილას ამ პატივცემულ მოწყობილობაზე შედგომის სურვილი თუ გაგვიჩნდა ყველას. მათ შორის - თქვენს მონა-მორჩილსაც.

მაგრამ მანამდე ჭმუნვაც იყო: შევდგე? არ შევდგე? კარგი, ჯანდაბას, შევდგები...

კიდევ კარგი, ჩემზე ზორბებიც აღმოჩნდნენ და იმდენად არ მინაღვლია.

მარაროში ახალაშენებული ეკლესიაა, რომელიც მოსკოვში მოღვაწე ადგილობრივ "ბიძინა ივანაშვილს" აუშენებია ძველთაძველი სასაფლაოს ადგილას. ახალი სასაფლაო სოფლის შუაგულშია, იქ კი მხოლოდ სამად სამი საფლავის დიდი, ვეება ლოდია შემორჩენილი და სამივე მე-19 საუკუნით თარიღდება. ის ბიზნესმენი, რომელსაც სოფელში საექიმო ამბულატორიაც გაუკეთებია და ბევრი სხვა სიკეთეც, ახლახანს გარდაცვლილა და ეკლესიის ეზოშია დაკრძალული. ესეც ეკლესიის ხედი მასპინძელთა აივნიდან.

ყოველ რთველზე ასე მგონია თავიდან ვიბადები. რაღაც არის მისტიური რთველში

ტყუილა კი არ ქვია ჩვენს ქვეყანას.... სააქა რთველო!!!!!!!!!!!!!!!!
გაიხარე მეგობარო ჩემო
შემოდგომის ბარაქა მისცეს ღმერთმა ჩვენს ქვეყანას და ჩვენს ოჯახებს!!!!!!!!

ცხადია, მეორე დღეს ეკლესიაშიც ავისეირნეთ. მით უფრო, მასპინძელთა სახლთან ახლოსაა. ესეც მე და ჩემი მასპინძელი - ზურა ეკლესიის ეზოში.

ესეც ოჯახის სტუმრები და ზურას ძმა - სანთლით ხელში.

პოზიორობა სოფლის ხედების ფონზე

აი, სწორედ ამ ქალბატონის დამსახურება იყო ის მეგრული ხაჭაპურები (და არა მხოლოდ), რომლის რეცეპტიც დაიწერეს კახელებმა.

ეკლესია შემაღლებულ ადგილზეა აშენებული და ზევიდან გადაჰყურებს როგორც ამ დიდ სოფლს, ისე - იმ უზარმაზარ ველებს. სოფელი ახლანდელ ადგილას მოგვიანებით გაშენებულა, ძველი მაღარო კი აქედან რამდენიმე კილომეტრის დაშორებით, ზევით მთებში ყოფილა. უბრალოდ, ნაკვეთები ჰქონიათ აქ და მის სიახლოვეს ჩამოუნაცვლებიათ. ძველ მაღაროში ახლაც ყოფილა ზედაშეები - სალოცავები და სოფლის დღეობებს ახლაც იქ იხდიან.

გულმა არ მომითმინა და ეკლესიის თავზე ბორცვზე ავირბინე, საიდანაც რამდენიმე ხედი გადავიღე. შემოდგომა ჯერ ისეთ ფერებში არ იყო, როგორც -მთაში, მაგრამ მაინც...
მარტოსული, ეული...

ასე დამთავრდა ჩემი პირველი კახური რთველი ანუ ნათლობას შედგა, ხვალიდან კი გურიაში მივდივარ რთველზე.
მასპინძლებმა "ზაოდობაზეც" დამპატიჟეს, მაგრამ ვიუარე, როგოც ვატყობ, მაშინ აქ ლოთაობის მეტი არაფერი იქნებ-მეთქი.

ძალიან ლამაზი!! და ბოლო ნაწილი, მწვადებიც უმაგრესია









P.S დიდი მადლობა რთველში არავინ დამპატიჟოთ

Linda

დიდი მადლობა რთველში არავინ დამპატიჟოთ

რათა, რათა, გოგო> იცი, რა კარგია? გირასი არ იყოს, მადლიანი საქმეა.

იფ, იფ, რა აკიდოებია

guruli wrote:ასე დამთავრდა ჩემი პირველი კახური რთველი ანუ ნათლობას შედგა, ხვალიდან კი გურიაში მივდივარ რთველზე.
მასპინძლებმა "ზაოდობაზეც" დამპატიჟეს, მაგრამ ვიუარე, როგოც ვატყობ, მაშინ აქ ლოთაობის მეტი არაფერი იქნებ-მეთქი.

გურიაში მაგარი რთველი იციან. . .

წელს ვერ წავედი და გული დამწყდა. . .


იქაურ ბამბის კვახს ვერაფერ შეედრება