კარავი

გმადლობ,მეგობარო!!!!აბა შენ იცი რაც გამომრჩება შეავსე ხოლმეე...

ესეც დიდებული ხანძთა...წამოსვლის დღეს გამოვიარეთ...
საუკუნეების განმავლობაში კულტურულ-საგანმანათლებლო ცენტრი, დღეს მიტოვებულ-მოუვლელი...




ხანძთის მიმდებარე ტერიტორიაზე მიტოვებული სახლები.აქ აღარავინ ცხოვრობს...ერტადერთი მაცხოვრებელი ვნახეთ მონასტრამდე

იმერხეველ ქართველთა საცხოვრებელ სახლებს შემონახული აქვთ ტრადიციული ქართული ხის ნაგებობათა იერსახე.
პოტოზე ხედავთ სოფელ ბაზგირეთის სამსართულიან საცხოვრებელ სახლს, რომლის პირველ სართულზე ახორი ანუ გომურია; მეორეზე სხვადასხვა ოტახები: ოდა ანუ საძინებელი, მუთუაღი ანუ სამზარეულო, სალონი ანუ მისაღები და საკუჭნაო. მესამე სართულზე კი საკვებ პროდუქტებს ინახავენ და მას ბეგელს უწოდებენ.

სახლის ნაწილს,სადაც ხალხია პოტოზე, ტანტრაბას ანუ აივნის ქოშქი ჰქვია. იქ დგას ტრადიციული ქართული ხის სახლებისთვის დამახასიათებელი სკამ-ლოგინი - სექვი.

სექვის ფოტო არ გაქვს?საინტერესო იქნება

სახლები ძირითადა ყავრითაა გადახურული. სამშენებლო მასლად გამოიყენება: ნაძვი, სოწი, ფიჭვი და სხვ. სამშენებლო მასალას ზამთარში ჭრიან, რომ ხე გამომშრალი იყოს და არ გაფუჭდეს: იმას არ დაჩიჩავს ანუ ჩრჩილი არ შეჭამს...........

იმერხეველებს ჩვეულებრივ სამეურნეო ნაგებობეიც უდგათ კარ-მიდამოში, რომელთა შორის ყველაზე ხშირად გვხვდება საბძელი ანუ ქორი. იგი ორსართულიანი ძელური ნაგებობაა. ტერმინი საინერესოა იმ მხრივ, რომ სვანურსი გვხვდენა სახლის მნისვნელობიტ; საბასთან კი განმარტებული, როგორც სახლი სახლსა ზედა დგმული, მაღალი ანუ მრავალსართულიანის მნიშვნელობით.

URL=http://imageshack.us][/URL]
[URL=http://g.imageshack.us/img84/pic0002jc5.jpg/1/][IMG]

ფოტოებზე საინტერესოა გადახურვის ხერხიც. როგორც ჩანს, ნაგებობეი ყავრითაა დახურული, რომელსაც ზედ ქვები ადევს. ეს გადახურვის ძველი ხერხია და მას საქოლავი ერქვა. ლურსმნის ნაცვლად, ყავარს სწორედ ქვის სიმ"ზიმის მეშვეობით ამაგრებდნენ.

იმერხეული ერთ-ერთია იმ დიალექტთაგან,რომელიც საქართველოს ფარგლებს გარეთაა გავრცელებული...4 საუკუნეა ამ კილოს სალიტერატურო ქართულთან კავშირი არ ჰქონია,ამიტომ მასში დალექილია ძალიან საინტერესო და უძველესი ლექსიკური ერთეულები....ამასთანავე აღვნიშნავ,რომ თურქულის ხვედრითი წილი და ახალგაზზრდათა მეტყველებაში მისი გამოყენების არეალი ყველასათვის გასაგები მიზეზების გამო....გაცილებით ფართეა,ვიდრე ქართულისა...

მგონი უპრიანი იქნება რამდენიმე ლექსიკური ერთეულის განმარტება...
1.ბახალა- გოგო


ეს აქაური ბახალაა


2.ღარჭი- ბიჭი

3.ფშვნილა-ყველის ერთგვარი სახეობა,აფშვნილი და გამომშრალი ყველი
4.კროჭი-ფშვნილას ჭურჭელი

კარგი სიუჟეტია...

სიამოვნებით გისმენ...

თქვენის ნებართვით ვდებ ორიოდ სურათს ჩემი მოგზაურობიდან ტაოში

ეს კი გახლავთ უკვე ისტორიული სურათი... ,იშხანშია გადაღებული