კარავი

აუუუ, რამდენი რამე უპოვიათ!!! ალბათ ეს არქეოლოგებისთვის დიდი წარმატებაა ხო?

ტყვიებივით რომ ყრია ის რა არის და კიდევ ლურჯი რაღაცეებია მთელს კადრზე, მინანქარს გავს ისინიც ვერ გავიგე რაებია... (თითქოს დანარჩენი ძაან გავიგე )

ტყვიებივით ოქროს მძივებია მილაკის ფორმის, ლურჯიც მძივებია - ბისერივით

ანუ ეგ ყველაფერი ოქროა ხო??

ჰო, სწორედ აგრეა, რაც კი რამ ყვითელია მაგ ფოტოზე ოქროა. როგორც ჩემმა შვილმა ლუკამ (ბევრნი იცნობთ) როცა უხსნიდა ერთ ჩვენს ნაცნობს თუ როგორი სამარხი იყო ასეთი შედარება მოუყანა ”ჩვენთან სახლში რომ პარკეტია ისე იქ ოქროები იყოო”

ისე რამდენადაც მე ვიცი ანატოლიაში და საერთოდ ჩრდილო ახლო-აღმოსავლეთში ამისთანა მდიდრული სამარხი აქამდე არ აღმოუჩენიათ

Kakha

იმ ბოლო წინადადების თქმა აუცილებელი იყო, იმიტომ რომ მე წარმოვიდგინე რომ ეს ჩვეულებრივი ამბავია, და ყველა გათხრა ასეთი შედეგით მთავრდება... ნუ ყველა არა, სადაც რამეს პოულობენ ამდენს პოულობენ-მეთქი

Kakha
რატომ დოკუმენტაცია და მხოლოდ სურათები თვითონ ძვირფასეულობა სად არის??????????

ნივთბი ცხადია მუზეუმშია. ჯანაშიას მუზეუმში თუ მიხვალთ, საგანძურში ახლაცაა გამოფენა რომელსაც ჰქვია ოქრომრავალი კოლხეთი - სწორედ ამ სამარხში აღმოჩენილი ოქროს ნივთებია გამოფენილი.

მე სხვა რამეს ვგულისხომბდი როცა ვამბობდი, რომ დოკუმენტაცია რჩება-თქო. ნივთის შესწავლა, რა თქმა უნდა, ბევრის მომცემია. ოქროს ნივთების კიდევ სხვა ხიბლი აქვს. ეს ცხადია. მაგრამ განსაკუთრებით დიდი მნიშვნელობა აქვს იმის შესწავლას თუ რა კონტექსშია გაკეთებული ეს აღმოჩენები. როგორ, რა ადგილასაა ეს ნივთები სამირხში აღმოჩენილი და სხვა მრავალი... სწორედ ეს კონტექსტი ირღვევა სამუდამოდ როცა სამარხი თუ სხვა აქეოლოგიური ობიექტი ითხრება და გვრჩება მხოლოდ დოკუმენტაცია. ამიტომაა რომ ამბობენ გათხრილი არქეოლოგიური ძეგლი ძეგლი აღარაოო. ძეგლიდან გვრჩება სამუზეუმო ნივთები და დოკუმენტაცია.

არ ვიცი რამდენად ნათლად ჩამოვაყალიბე სათქმელი....

Ivane Goliadze wrote:ესეიგი!
მეგობრებო როგორც მოგეხსენებათ ჩვენი გუნდი 16 აპრილს გახლდით ლაით ლაშქრობაში! შიომღვიმე, სხალტბა & წეროვანი.
ჩვენს მებრძოლ სულებს ხელი ვერ შეუშალა უამინდობამ და 25 ადამიანი გავეშურეთ და მოვიარეთ მშვიდობით დაგეგმილი მარშუტი! აი ფოტოებიც...

შესაძლოა ეს ის გასვლა არ იყო, მაგრამ ნამდვილად სტუდენტობისდროინდელია, უამინდობაც მახსოვს.....ჯვართამაღლების ეკლესიის ფონზეა:




ეს კი კელიასთან ნიშაა და იქ შევძვერით:



არ მკითხოთ, რომელი წელია......მაინც ვერ გავიხსენებ, ისე დიდი ხნის წინ იყო......LAMA-ს ბავშვობაში! II კურსზეა აქ!

Ivane Goliadze wrote:მინდა მოგითხროდ ერთი ჩემი ძველი მოგზაურობის შესახებ!
ეს იყო 2003 წელი 2 დან 8 ოქტომბრამდე. ტაო-კლარჯეთის ცის ქვეშ გავატარე მე ეს 6 დღე და იქედან ამაღლებული დავუბრუნდი თბილისს.
მინდა დავდო სურათები რომლებიც იქ გადავიღე და თქვენც გაგრძნობინოთ იგივე რასაც მე ვგრძნობ ტაოს ხსენებაზე. მანამდე კი ცოტას მოგიყვებით, თავს თუ არ შეგაწყენთ.
მე ვნახე ტაო-კლარჯეთის უდიდესი ძეგლები ესენია ტბეთი, რომლის ფოტოც სამწუხაროდ არ მაქვს.
ოშკი; რომლის დიდებამაც მე პირადად ნახევარი საათით მომწყვიტა სამყაროს და მხოლოდ ოშკი არსებობდა იმ წუთებში ჩემთვის. არ მახსოვდა არავინ, არც მშობლები, არც ძმა, არც შეყვარებული და არჩ მეგობარი. მაშინ ჩემთვის ოშკი იყო ყველა და ყველაფერი.
ვნახე: იშხანი, ხანცთა, ოპიზის ნაშთი, შატბერდი, არტანუჯის ციხე, ჯოჯოხეთის კანიონი, პარხალი, ხახული, ოთხთა ეკლესია და ბანა.

აქ ერთად ვიყავით და პირველად მეზლევა შესაძლებლობა ჩემი გადაღებული ეს სურათები დავდო! ფირზეა და მგონი ვანიკოსაც არ უნახავს!


მამა მიქაელი (ჭაბაშვილი)-რუსთავის ეპარქიის და ვანიჩკები:








რა თქმა უნდა, მახარემ წაგვიყვანა:




მე. თამარ სხვიტარიძე და ნატო ტურაბელიძე






ნიკა ლებანიძე ამ მოგზაურობას ფირზე იღებდა:

ერთ-ერთი პირველი გავლა, LAMA :


ღოოუბანის 40 მოწამეთაში ჩავდივართ. ტაგნაგეთის ციხე

ეს კი დანახვისზე მივდივართ, მდ.ტანა გადავიარეთ:




აქ კი თითქმის ავედი:

chuna
შAენ გაიხარეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე

ძალიან მაგარი დღეები გამახსენე :):):)

უღრმესი მადლობა :*

chuna wrote:

Ivane Goliadze wrote:მინდა მოგითხროდ ერთი ჩემი ძველი მოგზაურობის შესახებ!
ეს იყო 2003 წელი 2 დან 8 ოქტომბრამდე. ტაო-კლარჯეთის ცის ქვეშ გავატარე მე ეს 6 დღე და იქედან ამაღლებული დავუბრუნდი თბილისს.
მინდა დავდო სურათები რომლებიც იქ გადავიღე და თქვენც გაგრძნობინოთ იგივე რასაც მე ვგრძნობ ტაოს ხსენებაზე. მანამდე კი ცოტას მოგიყვებით, თავს თუ არ შეგაწყენთ.
მე ვნახე ტაო-კლარჯეთის უდიდესი ძეგლები ესენია ტბეთი, რომლის ფოტოც სამწუხაროდ არ მაქვს.
ოშკი; რომლის დიდებამაც მე პირადად ნახევარი საათით მომწყვიტა სამყაროს და მხოლოდ ოშკი არსებობდა იმ წუთებში ჩემთვის. არ მახსოვდა არავინ, არც მშობლები, არც ძმა, არც შეყვარებული და არჩ მეგობარი. მაშინ ჩემთვის ოშკი იყო ყველა და ყველაფერი.
ვნახე: იშხანი, ხანცთა, ოპიზის ნაშთი, შატბერდი, არტანუჯის ციხე, ჯოჯოხეთის კანიონი, პარხალი, ხახული, ოთხთა ეკლესია და ბანა.

აქ ერთად ვიყავით და პირველად მეზლევა შესაძლებლობა ჩემი გადაღებული ეს სურათები დავდო! ფირზეა და მგონი ვანიკოსაც არ უნახავს!


მამა მიქაელი (ჭაბაშვილი)-რუსთავის ეპარქიის და ვანიჩკები:







რა თქმა უნდა, მახარემ წაგვიყვანა:

chuna
Ivane Goliadze

მამა მიქაელი ჩემი მოძღვარია სასიამოვნო მოულოდნელობა იყო მისი ნახვა ამ ფორუმზე და თან თქვენთან ერთად

მახარე, როგორ მიყვარს მახარეეე :*
2-ჯერ სწორედ მისი წყალობით მოვილოცე ტაო-კლარჯეთის მადლიანი ტაძრები

LiBrA


მეც რამდენჯერაც წავედი, ტაოში მახარემ წაგვიყვანა.....კარაველებიც....ყველას ძალიან უყვარს მახარე!

მამა მიქაელიც მისი წყალობით გვახლდა ტაოში! უსაყვარლესი ადამიანია....სულ მენატრება, მოიკითხე რა როცა ნახავ! ისიც "ჭუნათი" მიცნობს!!!!