დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
Moderators: Kakha, Druides, ლეონტი, Kakha, Druides, ლეონტი, Kakha, Druides, ლეონტი, Kakha, Druides, ლეონტი
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
kotetbeli
Gvalva
რა ხდება ხვალინდელ ამბავზე? დავათში მივდივართ თუ არა?
Gvalva
რა ხდება ხვალინდელ ამბავზე? დავათში მივდივართ თუ არა?
"Ñõрõóøтõ ßрøрþôу - Üðть Òðшу!!!"
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
მოკლედ თუ რამეს გადაწყვიტავთ დამირეკეთ რა...
"Ñõрõóøтõ ßрøрþôу - Üðть Òðшу!!!"
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
David
ჭოგრიტი გვიჭირავს და მეორე მანქანას ვეძებთ ჰოროზონტზე...

ჭოგრიტი გვიჭირავს და მეორე მანქანას ვეძებთ ჰოროზონტზე...


მიწა გრძნობს ვინ დასდის ზემოდან...
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
კარგია როგრც ვატყობ გადაიდო და ისე რა "პაჟარია" ამ წვიმაში დავათში წასვლა





დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
იქნებ ნახევარდღიანი გასვლა გავაკეთოთ დავათში 2-ოდე მანქანით...
მიწა გრძნობს ვინ დასდის ზემოდან...
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
ეს იდეა ჩავარდა, როგორც პარლამენტის სხდომაზე ახალი კანონი
??????

დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
ეგ დავათი სადღაა ან რას ეძახიან დავათს ვერ ვხვდები
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
სოფელი დავათი არაგვის ხეობაშია. მანდ დგას დავათის ეკლესია. თავისთავად ეკლესია დიდი არაფერია მაგრამ ამ ათიოდე წლის წინ სენსაციური აღმოჩენა გაკეთდა.
სანამ სენსაციამდე მივალთ პატარა წინასიტყვას დავწერ. ალბათ მიგიქცევიათ ყურადღება რომ ტაძრებში ხშირია ძველი ფრაგმენტების ჩაშენება-გამოყენების შემთხვევები. როგორც წესი, ძველად ხელოსნები ცდილობდნენ ორნამენტირებული ქვები ისევ გამოეყენებინათ, მით უმეტეს თუ მათზე რელიგიური სიუჟეტი იყო გამოსახული. მაგრამ საკმაოდ ხშირად ასეთი ორნამენტირებულ იქვები პირით შიგნით იყო ხოლმე მოქცეული. აქ ერთი ფსიქოლოგიური მომენტი უნდა გავითვალისწინოთ - დიდი მნიშნელობა არ ჰქონდა ხილული იყო თუ არა თავად ჩუქურთმა ან სიუჟეტი, უფრო მნიშვნელოვანი ამ ძევლი ქვის არ გადაგდება-გამოყენება იყო.
დავათშიც ასეთი შემთხვევაა. მის კედელიში ჩატანებული იყო ადრექრესტიანული ხანის სტელა. სტელას, როგორც წესი ორთივე მხრიდან აქვს ხოლმე გამოსახულებები. ჰოდა, როცა სტელა კედლიდან გამოიღეს მეცნიერებმა კინაღამ იმფარქტმა დაარტყათ: სტელის იმ ნაწილზე, რომელიც კედლის სიღმეში იყო ანგელოზების გამოსახუელბას შორის ქართული ანბანი იყო ამოკვეთილი!
მსგავსი რამ არ მანამდე და არც ამის შემდეგ არ უპოვიათ!
სანამ სენსაციამდე მივალთ პატარა წინასიტყვას დავწერ. ალბათ მიგიქცევიათ ყურადღება რომ ტაძრებში ხშირია ძველი ფრაგმენტების ჩაშენება-გამოყენების შემთხვევები. როგორც წესი, ძველად ხელოსნები ცდილობდნენ ორნამენტირებული ქვები ისევ გამოეყენებინათ, მით უმეტეს თუ მათზე რელიგიური სიუჟეტი იყო გამოსახული. მაგრამ საკმაოდ ხშირად ასეთი ორნამენტირებულ იქვები პირით შიგნით იყო ხოლმე მოქცეული. აქ ერთი ფსიქოლოგიური მომენტი უნდა გავითვალისწინოთ - დიდი მნიშნელობა არ ჰქონდა ხილული იყო თუ არა თავად ჩუქურთმა ან სიუჟეტი, უფრო მნიშვნელოვანი ამ ძევლი ქვის არ გადაგდება-გამოყენება იყო.
დავათშიც ასეთი შემთხვევაა. მის კედელიში ჩატანებული იყო ადრექრესტიანული ხანის სტელა. სტელას, როგორც წესი ორთივე მხრიდან აქვს ხოლმე გამოსახულებები. ჰოდა, როცა სტელა კედლიდან გამოიღეს მეცნიერებმა კინაღამ იმფარქტმა დაარტყათ: სტელის იმ ნაწილზე, რომელიც კედლის სიღმეში იყო ანგელოზების გამოსახუელბას შორის ქართული ანბანი იყო ამოკვეთილი!
მსგავსი რამ არ მანამდე და არც ამის შემდეგ არ უპოვიათ!
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
მოგეხსენებათ ოფროუდის ამბავში ვიყავი სიონზე. ხოდა ახალი გზით წაგვიყვანა ერთმა ნაცნობმა. მოკლედ ეს გზა დავათთან გადიოდა ასე 200 მეტრში. შესანიშნავი გზაა იქ. ჟიგულები დადიან უპრობლემოდ. ასე რომ მისვლა ძნელი არაა. მე რო მკითხო სიონზე ყველაზე კაი გზა ეგ გდადადის.
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
კაცო, ამდენი ხანი რომ ვამბობ- ნახირი, ნახირი-მეთქი, მენახირეობის ტკბილად მოსაგონარი წლები სულ მაგ სოფლებში მაქვს გატარებული, ვოტ. იმასაც ვამბობდი, სავარაუდოდ ეხლაც კაი გზა უნდა იყოს-მეთქი... როგორც იქნა, საბოლოოდ დავადგინეთ, ჰოდა, წავიდეთ რომელიმე ახლო-მახლო მზიან დღეს...



მიწა გრძნობს ვინ დასდის ზემოდან...
დავათი, ახლო-მახლო მზიან დღეს...
Kakha
იგულისხმება რომ ეს IV-VI საუკუნის წარწერაა?
სულ მაინტერესებს გარკვეული პასუხი, რომელია ყველაზე ძველი (მეცნიერულად დადასტურებული) ქართული დამწერლობის ნიმუში.
იგულისხმება რომ ეს IV-VI საუკუნის წარწერაა?
სულ მაინტერესებს გარკვეული პასუხი, რომელია ყველაზე ძველი (მეცნიერულად დადასტურებული) ქართული დამწერლობის ნიმუში.
აცხა ღორებო 
