კარავი

ტუუუუუუ...........
022 (სი-ფა-ფა)
ტუ-უ-უ... ტუ-უ-უ... ტუ-უ-უ...
ალო, ალო, ცუდად ისმის, ალო, პატრულია? ალო, ალო, ... არაფერი ისმის

ჯერჯერობით zura N.-ს უმართლებს

ილია
gobe

არა, არა პატრული არ გინდათ, ოღონდ ეგ არა. ყველაფერი ეხლავე იქნება.

ბოდიშით რო დავიგვიანე სურათებს ველოდებოდი.

სურათების ხარისხისათვის წინასწარ ბოდიშს გიხდით, უბრალო ფოტოაპარატით არის გადაღებული, და თან ვინაიდან ფირი შეზღუდული მქონდა, მხოლოდ ხედებს და მეტ-ნაკლებად მნიშვნელოვან მომენტებს ვიღებდი.

აბა დავიწყოთ, იმედია არ მოგაწყენთ :

ყველაფერი თბილისიდან დაიწყო. ვინაიდან ხალხი ბევრი ვიყავით(49კაცი) დავიქირავეთ კარგ მდგომარეობაში მყოფი ორი "პაზიკი", რომელმაც ბევრი იარა თუ ცოტა იარა მიგვიყვანა სოფელ გუდანში.
სოფელი გუდანი, უკან სოფელი ჭიეს ფონზე.


აქიდან დაიწყო ჩვენი ლაშქრობა. ცოტა წავისადილეთ, დავისვენეთ, ბარგი გადავინაწილეთ და შევუდექით ჩვენს შორს მიმავალ გზას. ერთი მთა გადავიარეთ, პირველი მოთელვები გაკეთებულია და ცოტა ისევ დავისვენეთ.



ამ შესვენებისას კარლომ (ჩვენი ჯგუფის ხელმძღვანელი), გვაზიარა თევზის დაჭერის საიდუმლოებას . სანამ თევზაობას დაიწყებ ერთი 100გმ-ით ჯერ "ოჩოპინტრეს" სადღეგრძელო უნდა თქვა და მერე შეგიძლია ჩათვალო რომ კარგი თევზაობა გარანტირებულია. თურმე ნაცადი ხერხია და ხშირად გაუმართლებია, და საზღვარგარეთ თუ არ ვცდები რუსეთში დაუჯერებიათ(ან დაიჯერეს რატომაც არა 100გრ-მზე რომელი რუსი იტყვის უარს) და უკვე ტრადიციათ ქცეულა იქ.

ჰმმმ... მე და კარლო რომ ვთევზაობდით ფშავში მაშინ ეგ ალბათ არ იცოდა ხო...

Gvalva

არა ეს მარტო რუსთში რო იყო იმათთვის უთქვამს, და ისე მომხდარა რომ სადღეგრძელოს მერე დაუჭერიათ თევზი და იმათაც აუტაცებიათ ეს სადრეგრძელო.

ხალხნო ერთი სეროზული პრობლემა მაქ სურათებს ვეღარ ვტვირთავ www.imageshack.us -ზე და რა ვქნა სხვა გზა ხო არ იცით რამე?

zura N.
არის გამოსავალი. http://www.images.ge

Nika
დიდი მადლობა. მეშველა

მაშ ასე ვაგრძელებ:

შესვენებაც დამთავრდა. პადიოოომ დაიძახა კარლომ და ჩვენც დავიძარით.



გზა და გზა მხოლოდ წყაროებთან ვჩერდებოდით ერთი-ორი წუთი, ერთგან მჟავე წყალიც შეგვხვდა და ისევ გზას ვაგრზელებდით.

ბევრი სიარულის შემდეგ მთის წვერზეც ავედით, ამასობაში დაგვაღამდა. ხედები მთიდან: ჭაუხები


მე და ჭაუხები



ცოტა დაბლა ჩავედით ფერდობზე, ფანრის შუქზე კარვები გავშალეთ და დავბანაკდით. ყველაფერი თითქოს კარგად იყო, ვახშმის დროც მოვიდა და ამოვალაგეთ საჭმელი და აღმოჩნდა რომ კიტრის და ნიორის მწნილი და ყველი აღარ გვქონდა . როგორც ჩანს გზაში ვიღაცამ ერთ-ერთ წყაროსთან დატოვა ეტყობა ძაან ემძიმა. ვახშმით კი ვივახშმეთ, მაგრამ უმწნილოდ, ერთი-ორი-სამი-ოთხი-ხუთი (ილია ) სადღეგრძელოც ვთქვით. შემდეგ დაიწყო ხალხური სიმღერები და ყველაფერი მშვენივრად იყო ასე მოვიდა შუა ღამე, მაგრამ ბოლოს საუბარი მაინც პოლოტიკაზე გადავიდა და აი ამ დროს კი დავიშალეთ კარვებში დასაძინებლად.

ასე დამთავრდა ლაშქრობის პირველი დღე. მეორე დილით ადრე ავდექი და ეს სურათები გადავიღე:
ჩვენი ბანაკი ჭაუხების და მზის ამოსვლის ფონზე


ეს კი ნაწყვეტი ჩემი ლექსიდან, რომელიც ამ ლაშქრობაზეა:

"ხევსურეთს მთების მნახველნი, ეხლაც კი მასზე ყვებიან.
ულამაზესნი ჭაუხნი ხევსურეთს მნახველთ ხვდებიან,
ზედ დაჰყურებენ ამაყად ხანაც ღრუბლებში ქრებიან,
მზისა ამოსვლას ამცნობენ ოქროსფრად იმოსებიან."

მეორე დღეს სასიარულო შედარებით ნაკლები გვქონდა ამიტომ მალე დავბანაკდით და ძალებს ვიკრებდით შემდეგი დღისთვის რომელიც ყველაზე რთული იყო. დაბანაკების ადგილი სოფ. უკანხადუ, მოსახლეობა 1 კომლი.

მიდი, მიდი, ზური, შეუბერე! მთავარია ბუნების მოსმენა იცოდეს კაცმა... და მთა ლექსსაც დაგაწერინებს და სულ რომ არ გქონდეს მუსიკალური სმენა, ისე აგამღერებს როოოო... აი თუ არადა, ვნახოთ

გათენდა მესამე დილა. წინ გველოდებოდა რთული გზა, რომელიც უღელტეხილით გადადიოდა ტანიეს მწვერვალზე. გზად ხედებს ვუღებდით სურათებს და თან დაღლას გადავაყოლებდით ხოლმე ცოტას.

მდინარე არაგვის სათავები


ჭაუხები

როდესაც გზის საკმაო ნაწილი გადავლახეთ პირველი შედარებით დიდი შესვენება გავაკეთეთ, ვინაიდან ბევრი ძალიან იყო დაღლილი. 1-2 ცუდადაც კი იყო.



იქვე ასეთი ნაგებობა იდგა, რომელიც მემგონი უღელტეხილის ნიშანი იყო:

ეგრე რაა

როგორც კი ხალხმა ცოტა სული მოითქვა დავიძარით, რადგან წყლის მარაგი თითქმის ყველას გამოლეული ჰქონდა.
წყალიც გამოჩნდა და ხალხსაც მაშინვე ძალა მიეცა.



ესეც მე და წყალი



კიდევ მე