კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

ამ მიმართულებით კარვის უამრავი გასვლა შემდგარა :
http://karavi.ge/viewtopic.php?t=3087&h ... t=გუდარეხი
http://karavi.ge/viewtopic.php?t=5726&h ... t=გუდარეხი
http://karavi.ge/viewtopic.php?t=3889&h ... t=გუდარეხი
http://karavi.ge/viewtopic.php?t=856&highlight=გუდარეხი

ესეც მონაწილენი:
1. marmenio
2. monadire
3. მე
4. ზურა ნ.
5. ზურა ნ.+ (მარიამი) Smile
6. ლოლიკა
7. ნინია
8. ლაშა
9.ლიბრა
10.გიორგი ძმა
11.ქეთევან გულიაშვილი
12.გიო–გეო
13.გიო–გეო + (დიკო)


ირაკლი ჩარკვიანი თუ ცისფერი ტრიოს ეს სიმღერა ზუსტად შეესაბამებოდა იმ დღეს
http://www.youtube.com/watch?v=3buVdVo8wHA

შემოდგომის გაცილება გვინდოდა და ამიტომაც დავირაზმეთ – http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=6058
თუმცა ბოლო 2 კვირა უკვე ზამთარი გაბატონებულიყო გუდარეხში .
ტბისიდან უკვე თოვლით იყო დაფარული არემარე.
სოფელ აბრამეთის გადასახვევიდან დაახლოებით 3 კმში მდინარის ხიდზე გადასვლისთანავე ჩამოვედით მიკროავტობუსიდან.
იმის იქით ვეღარ შეძლებდა გზის გაგრძელებას ტალახიან თოვლიანი გზის გამო.
ამიტომაც ფეხით მოგვიწია დარჩენილი 7 კმს გავლა წინ და შემდგომ უკანაც
ჯამში 14 კმ ვიარეთ ზამთრის სითეთრეში.
ფეხები რა თქმა უნდა ყველას დაგვისველდა დიკოს(GIO_GEO–ს მეუღლე) გარდა,რომელსაც ალპინისტური ბათინკები ეცვა.
თუმცა სიცივე არც გვიგრძვნია.. თუ რატომ რეპორტაჟიდან შეიტყობთ

მოუთმენლად ველი თემის გაგრძელებას

უნდა ვაღიარო, რომ დიდხნიანმა პაუზამ ცოტა გამაზარმაცა. დიდად არ მიზიდავდა კვირა დილას ადრე ადგომა მუდმივად ძილს დახამებულს ამას ემატებოდა წვიმაში ბოდიალის დიდი ალბათობა და სავარაუდო სუსხიც, ისეთი ძვლებში რომ ატანს, მაგრამ ბავშვებთან ყოფნის სურვილმა მძლია. ასე აღმოვჩნდი წამსვლელთა რიგებში

zura N
სხვათაშორის ფეხდაფეხ მოგყევი ზოგიერთებისგან განსხვავებით და დათქმულ დროს მხოლოდ 15 წუთით გადავაშორე

ჩემი ფოტოების რაოდენობა ძალიან მოკრძალებული და მხოლოდ შესავალს გავუკეთებ ჩვენი გასვლის რეპორტაჟს, მანამ სანამ ბლომად ფოტოებს მოგვაყრიან გასვლის მემატიანეები

უნდა ვაღიარო, რომ დიდხნიანმა პაუზამ ცოტა გამაზარმაცა. დიდად არ მიზიდავდა კვირა დილას ადრე ადგომა მუდმივად ძილს დახამებულს ამას ემატებოდა წვიმაში ბოდიალის დიდი ალბათობა და სავარაუდო სუსხიც, ისეთი ძვლებში რომ ატანს, მაგრამ ბავშვებთან ყოფნის სურვილმა მძლია. ასე აღმოვჩნდი წამსვლელთა რიგებში

zura N
სხვათაშორის ფეხდაფეხ მოგყევი ზოგიერთებისგან განსხვავებით და დათქმულ დროს მხოლოდ 15 წუთით გადავაშორე

ჩემი ფოტოების რაოდენობა ძალიან მოკრძალებული და მხოლოდ შესავალს გავუკეთებ ჩვენი გასვლის რეპორტაჟს, მანამ სანამ ბლომად ფოტოებს მოგვაყრიან გასვლის მემატიანეები

უნდა ვაღიარო, რომ დიდხნიანმა პაუზამ ცოტა გამაზარმაცა. დიდად არ მიზიდავდა კვირა დილას ადრე ადგომა მუდმივად ძილს დახამებულს ამას ემატებოდა წვიმაში ბოდიალის დიდი ალბათობა და სავარაუდო სუსხიც, ისეთი ძვლებში რომ ატანს, მაგრამ ბავშვებთან ყოფნის სურვილმა მძლია. ასე აღმოვჩნდი წამსვლელთა რიგებში

zura N
სხვათაშორის ფეხდაფეხ მოგყევი ზოგიერთებისგან განსხვავებით და დათქმულ დროს მხოლოდ 15 წუთით გადავაშორე

ჩემი ფოტოების რაოდენობა ძალიან მოკრძალებულია და მხოლოდ შესავალს გავუკეთებ ჩვენი გასვლის რეპორტაჟს, მანამ სანამ ბლომად ფოტოებს მოგვაყრიან გასვლის მემატიანეები

შემოდგომის ბოლო დღეს უკვე დათოვლილმა გუდარეხმა გვიმასპინძლა



თამამად შევუყევით მსუყე ტალახიან აღმართებს

ფოთლების ნაცვლად თოვლში ხრაშახრუშით მივაბიჯებდით გუდარუხის ტყეში

ჩვენი პირველი სამიზნე - კოშკი.
აქედან ვიცოდით, რომ გზის ნახევარი გავლილი გვქონდა და დაახლოებით ერთი ამდენი კიდევ წინ გველოდა

მთავარი სამიზნისკენ მხარდამხარ მიმავალი ნინია და ლოლიკა

Selfie Gudarekhuli in Action

გუდარეხის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძარი

ტაძრის მოლოცვის შემდეგ, ისევ იგივე გზას დავადექით, უფრო აჩქარებული ტემპით, გზაში რომ არ დაგვღამებოდა.

ვჩქარობდით, მაგრამ ამან ხელი ვერ შეგვიშალა თავდაპირველი ჩანაფიქრის განხორციელებაში.

ცოტა ხნით მოვწყდით მთავარ ჯგუფს.
და აჰა, ნინიამ და მონადირემ კრეატივს მისცეს გზა ფართო

არც იმედა იყო უსაქმურად

ესეც ჩვენი ფერადი და მუსიკის მოყვარული თოვლის პაპა ,,ბურნუთა''

ბურნუთას კვალობაზე კია ცოტა გაპრანჭული