ვაშლოვანი-მიჯნისყურე, ტახტითეფა, ელიას ტაძარი, 20-21.11.2010
Posted: 22 ნოე 2010, 02:49
გვიანი შემოდგომის ვაშლოვანი, თრიმლის ხეებით შეწითლებული და უკვე
შემოძარცვული საკმლის ხეებით, ნისლით, მტვრით სამანქანო გზებზე, საღამოს სიცივით და დღისით
ალაგ-ალაგ გამონათებული მზით, ხან და ხან რომ ფერს იცვლიდა, თუში მეცხვარეებით, ბევრი-ბევრი
საკვებით და ძნ კგ თანამგზავრებით დამამახსოვრდება.
გვიანი შემოდგომის შესაფერისი იყო მთელი ვაშლოვანი, ელდარის დაბლობი, ტარიბანის ველები,
შირაქი, ტახტითეფა, ალაზანი და მიჯნის ყურე.
გზის ზოგი1 მონაკვეთი ძნ ცუდ მდგომარეობაში იყო, მაგრამ მაინც ყველა ძლევდა სირთულეს.
1ლ დღეს ვნახეთ ელია წინასწარმეტყველის ტაძარი, რომელიც დაცული ტერიტორიის შესასვლელში, კლდეშია.
შემდეგ ტახტითეფას მოთუხთუხე ვულკანებთან წავედით და გზად დალის წყალსაცავთანაც შევჩერდეთ,
რომელიც სიგრძეში 6 კმია. იქვეა ჭაჭუნის აღკვეთილიც, რომელიც ამ გასვლაში არ გვინახავს.
ტახტითეფა ჩემი 1-1 საყვარელი ადგილია, სადაც ნავთობნარევი ტალახები მცირე ვულკანების სახით
გვევლინებიან, ოღონდ, ცივი მასით.
უკვე საღამოს 10 სთზე მიჯნის ყურის სტუმართა თავშესაფარში ვიყავით.
მე2 დღე ნისლით დაიწყო.
თუმცა, მაინც ლამაზი იყო მიჯნის ყურე. გადასახედებზე, რომელიც 4კმით არის დაშორებული, უკვე გამჭვირვალე ამინდი იყო.
შემდეგ ბუღა მოედანზე, იმავე ქურციკების მოედანზე მდებარე საჩიხეში წავედით, სადაც გასამრავლებლად თურქეთიდან
ჩამოყვანილი ქურციკები ვნახეთ და წრიული მიმართულებით კვლავ ვაშლოვანს მივადექით.
გზაზე დაგვიღამდა. 7 სთ იყო, დედოფლის წყაროში რომ შევედით.
აქ 2 ეკიპაჟი თბილისისკენ
გაემართა, 2იც - სიღნაღისკენ, ჩაის დასალევად.
12ის 14 წთზე ყველანი თბილისში ვიყავით.
გავიარეთ დაახლოებით 580 კმ, საიდანაც 270 კმ თბილისი-დედოფლისწყარო-თბილისის მანძილია.
ვაშლოვანს წრე შემოვუარეთ, რამაც გეზს განსაკუთრებული ლაზათი შესძინა.
გასვლაში 4 ჯიპი მონაწილეობდა.
ვიყავით 16ნი, +ს, 1 მეგზური - თემურ პოპიაშვილი.
ამიგო ჯიპ-ტურში 1ლად მონაწილეობდა და შეუდარებელი იყო.
ნაია ვაშლოვანის ჯიპ-ტურში, როგორც მძღოლი, მე2დ იყო.
მეგზურის 2 დღის ანაზღაურება 100 ლარი იყო და სასიამოვნოა, რომ ფულის გადახდას ოფიციალური ფორმა ჰქონდა.
კიდევ რა?
ჩემი აზრით, ვაშლოვნში სამოგზაუროდ საუკეთესო დროა იგრიკა-ვარდობისთვე და ენკენისთვე-ღვინობისთვე, აგრეთვე, თოვლიანი დრო.
ხელის შემშლელია მოკლე დღე. ამის გამო, ბევრი რამ ვერ ვნახეთ. პრაქტიკულად,
დაცული ტერიტორია აზერბაიჯანს ემიჯნება. რამდენიმე ადგილას მესაზღვრეები დგანან.
მათ გვერდს ვერ ავუვლით. ამიტომ, აუცილებელია პირადობის მოწმობა ან პასპორტი, მძღოლებს ასევე უნდა ჰქონდეთ მანქანის პასპორტი.
ეს კიდევ ბმული კარავიდან, სადაც ვაშლოვანის 1ლი ჯიპ-ტურის აღწერილობაა.
http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=3359&start=0
აგრეთვე, გთავაზობთ ამ გასვლის დაგეგმვის ბმულს
http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=4668&start=0
შემოძარცვული საკმლის ხეებით, ნისლით, მტვრით სამანქანო გზებზე, საღამოს სიცივით და დღისით
ალაგ-ალაგ გამონათებული მზით, ხან და ხან რომ ფერს იცვლიდა, თუში მეცხვარეებით, ბევრი-ბევრი
საკვებით და ძნ კგ თანამგზავრებით დამამახსოვრდება.
გვიანი შემოდგომის შესაფერისი იყო მთელი ვაშლოვანი, ელდარის დაბლობი, ტარიბანის ველები,
შირაქი, ტახტითეფა, ალაზანი და მიჯნის ყურე.
გზის ზოგი1 მონაკვეთი ძნ ცუდ მდგომარეობაში იყო, მაგრამ მაინც ყველა ძლევდა სირთულეს.
1ლ დღეს ვნახეთ ელია წინასწარმეტყველის ტაძარი, რომელიც დაცული ტერიტორიის შესასვლელში, კლდეშია.
შემდეგ ტახტითეფას მოთუხთუხე ვულკანებთან წავედით და გზად დალის წყალსაცავთანაც შევჩერდეთ,
რომელიც სიგრძეში 6 კმია. იქვეა ჭაჭუნის აღკვეთილიც, რომელიც ამ გასვლაში არ გვინახავს.
ტახტითეფა ჩემი 1-1 საყვარელი ადგილია, სადაც ნავთობნარევი ტალახები მცირე ვულკანების სახით
გვევლინებიან, ოღონდ, ცივი მასით.
უკვე საღამოს 10 სთზე მიჯნის ყურის სტუმართა თავშესაფარში ვიყავით.
მე2 დღე ნისლით დაიწყო.
თუმცა, მაინც ლამაზი იყო მიჯნის ყურე. გადასახედებზე, რომელიც 4კმით არის დაშორებული, უკვე გამჭვირვალე ამინდი იყო.
შემდეგ ბუღა მოედანზე, იმავე ქურციკების მოედანზე მდებარე საჩიხეში წავედით, სადაც გასამრავლებლად თურქეთიდან
ჩამოყვანილი ქურციკები ვნახეთ და წრიული მიმართულებით კვლავ ვაშლოვანს მივადექით.
გზაზე დაგვიღამდა. 7 სთ იყო, დედოფლის წყაროში რომ შევედით.
აქ 2 ეკიპაჟი თბილისისკენ
გაემართა, 2იც - სიღნაღისკენ, ჩაის დასალევად.
12ის 14 წთზე ყველანი თბილისში ვიყავით.
გავიარეთ დაახლოებით 580 კმ, საიდანაც 270 კმ თბილისი-დედოფლისწყარო-თბილისის მანძილია.
ვაშლოვანს წრე შემოვუარეთ, რამაც გეზს განსაკუთრებული ლაზათი შესძინა.
გასვლაში 4 ჯიპი მონაწილეობდა.
ვიყავით 16ნი, +ს, 1 მეგზური - თემურ პოპიაშვილი.
ამიგო ჯიპ-ტურში 1ლად მონაწილეობდა და შეუდარებელი იყო.
ნაია ვაშლოვანის ჯიპ-ტურში, როგორც მძღოლი, მე2დ იყო.
მეგზურის 2 დღის ანაზღაურება 100 ლარი იყო და სასიამოვნოა, რომ ფულის გადახდას ოფიციალური ფორმა ჰქონდა.
კიდევ რა?
ჩემი აზრით, ვაშლოვნში სამოგზაუროდ საუკეთესო დროა იგრიკა-ვარდობისთვე და ენკენისთვე-ღვინობისთვე, აგრეთვე, თოვლიანი დრო.
ხელის შემშლელია მოკლე დღე. ამის გამო, ბევრი რამ ვერ ვნახეთ. პრაქტიკულად,
დაცული ტერიტორია აზერბაიჯანს ემიჯნება. რამდენიმე ადგილას მესაზღვრეები დგანან.
მათ გვერდს ვერ ავუვლით. ამიტომ, აუცილებელია პირადობის მოწმობა ან პასპორტი, მძღოლებს ასევე უნდა ჰქონდეთ მანქანის პასპორტი.
ეს კიდევ ბმული კარავიდან, სადაც ვაშლოვანის 1ლი ჯიპ-ტურის აღწერილობაა.
http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=3359&start=0
აგრეთვე, გთავაზობთ ამ გასვლის დაგეგმვის ბმულს
http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=4668&start=0