კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

რადგან ხვალ გასვლას აპირებთ ამავე მარშუტზე, ვეცდები ჩქარა აღვწერო

გასვლა ასე იგეგმებოდა

გასავლელი სულ ესაა



დავათში ვინც ხართ ნამყოფი, სადამდეც ტრანსპირტს მივყავართ ხოლმე, იქედან დავათის ღვთიშობლამდე რაცაა ასავლელი, აღმართი სულ ეგაა, იმის შემდე სულ დაღმართეზე მოდიხართ, სავალი ყოჩივარდების კრეფის ჩათვლით არის 1 საათის

გზა არის ოდესაღაც სამანქანე, ახცლა უფრო ხევს მიაგავს, მაგრამ სავალად ადვილია

სადმე თუ რამდენიმედ იყოფა ეს ხევი, საბოლოოდ მაინც ერთდება, სავალად მარჯვენა უფრო მოხერხებულია

როცა ახატანში გადმოხვალთ, მარჯვნივ დაინახავთ ახატანის ნათლისმცემელს, მაგრამ მასზე უფრო ადრე ლურჯ გასაკრავს, ფარდასავით რომ იყენებენ ხოლმე

ეხლა თოვლის ამბავი

თოვლი ცოტაა , ძალიან სველი რადგან 2 დღის წინ მთელი ღამე წვიმდაო. დავათში სოფელშიც არაა, ეკლესიამდე ასასვლ გზაზე რასაც ნახავთ სულ ეგაა, რადგან ეკლესია მთის წვერზე დგას და ახატანისკენ ჩასასვლელი არის სამხრეთი ფერდა.

დრო გექნებათ ძალიან ბევრი, ან შეგიძლიათ სულაც 11-12 საათზე გახვიდეთ თუ კაი ამინდი იქნება.

კარგი იქნება თუ მძღოლი გეყოლებათ ისეთი, ვინც დავათიც იცის სადაა და ახატანიც

ჩვენ გობეს რეკომენდირებული ამ მძღოლით ვისარგებლეთ. ოღონდ ეხლა პაზიკი არ ყავს და მშვენიერი მერსედესის სამრშუტო ყავს.

ახატანისკენ ტყეში მიწა არის სველი მაგრამ ტალახი არ არის, ტალახი არის დავათამდე და ახატანის ნათლიმცემლიდან სამანქანე გზამდე პატარა მონაკვეთი

გზად ყოჩივარდები ჰყვავიან და თუ მზიანი დღეა მით უფრო გიხარია რომ წამოხვედი.

იმედი მაქვს ჩვენი გასვლის სხვა ფოტოაპარატიანი მონაწილეებიც ოპერატიულად დაჰყრიან ინფოტმატიულ ფოტოებს რომ ხვალ წამსვლელებმა ნახონ რა და როგორ

ჩემი გადაღებული რამდენიმე ფოტო

დავათი


ახატანი


შენ ხარ ვენახი (ეს ფოტო ხვალ არ დაგჭირდებათ )


ახატანის ტყე, ასეთია მთელი გზა


ბულაჩაურის გადასახვევთან 9 ლარად შეძენილი ხორცი (რომელიც შამფურზეა )


მეტი ფოტო არ მაქვს

ძალიან ლამაზი გასვლა იყო.

დიდი მადლობა ლელას, ასეთი ლამაზი გასვლის ორგანიზებისთვის და განხორციელებისთვის

ვიგრძენი(თ) გაზაფხულის მოახლოვება, რამაც წარუშლელი კვალი დატოვა ჩემზე

ძალიან ლამაზი იყო ყოველივე რაც ვნახე და განვიცადე

ამ რმდენიმე ფოტოთი მაინც უნდა ვისიამოვნო


პ.ს. Gvalva
რაღაც დამწვარი წინდების სუნი ჩამოვიდა თბილისში...

რა შესანიშნავი გასვლა მოგიწყიათ.
ყოჩაღ.
დავათში თოვლი იყო და ახატანში - არა?
ეგ როგორ?
ახატანში რესტავრაცია ჩატარდა?
ვაჰ, აი, კიდევ ყოჩაღ

რა ხალხიიი!
და
ყოჩივარდებიოო!

ველი რეპორტაჟს!

Gvalva

მეტი ფოტო არ მაქვს

რაღაც არ მგონია.

lama - შენი ხომ არ გაგატანინე მაინც და არ მოგეცი ხალხის დაკარგვის საშუალება! იიიშ - აეგრე მოგიხდება შენ!!!
kotetbeli

პ.ს. Gvalva
რაღაც დამწვარი წინდების სუნი ჩამოვიდა თბილისში...

ჯერ ხომ იქ ლამის ძალით დაგვირიგა ის ახალი შენაძენი, აქეთობისას, ბიწმენდში ფეხსაცმელებს რომ ვიწმენდდით, უცებ ადმინი კითხულობს - ”დაიცა, ესენი როდის უნდა მოვიხსნათ”?
GAMARJOBA SAKARTVELO

დავათში თოვლი იყო და ახატანში - არა?
ეგ როგორ?

თუ დაგვიჯერებ, ახატანში ჩვენ არ დაგვიდნია თოვლი - მართლა არ დაგვხვდა.
ახატანში რესტავრაცია უკვე დამთავრებულია.
დავათში კელიებიც გაუკეთებიათ ანუ მოქმედი იქნება. ძალიან გამიხარდა.

პარასკევ საღამოს გადავწყვიტე... გადავწყვიტე რა, ძალიან მომინდა ფილტვები და ტვინი გამენიავებინა და შაბათს დავადექი დავათისკენ მიმავალ გზას

ამბებს დღეს-ხვალ-ზეგ-მაზეგ გადმოგცემთ ზედმიწევნით

შავიკრიბეთ, წავედით, ჩავედით

დავათელი ხუჭუჭა ღორი

guruli
მთავარია, მცდელობა მქონდა

დავათში



გადავჭერით სოფელი



შარშან გაცნობილ ადგილობროვ მკვიდრს შევუთანხმდით, რათა ახატანისკენ მიმალ გზაზე დავეკვალიანებინეთ, თუმცა მან ახატანამდე გაგვიწია მეგზურობა



შევუყევით აღმართს. სანამ ტყეში შევიდოდით, ლელამ ყველას დაგვირიგა ფეხსათბობები. ალბათ უფრო იმ მიზეზით, რომ არ ციოდა, მათ გამოცდა-გამოყენებაზე ბევრმა უარი ვთქვით და ეს მისია ამ ეტაპზე მხოლოდ ლელას დამ აიღო თავის თავზე. ამ სცენის ამსახველი ფოტოები არ მაქვს. გეტყვით მხოლოდ იმას, რომ ფეხსათბობს ჯერ უნდა ხელი შემოარტყა და შემდეგ წინდაზე მიიკრა. როგორც გამომცდელებმა გვითხრეს, ეფექტი მართლაც საგრძნობი ყოფილა.

სამანქანო გზას კი არ მივყევით, პირდაპირ ავაჭერით. შევედით ტყეში

მზე კი იყო, მაგრამ, ტყეში ჩრდილების გამო, ფოტოებში არ აისახა



შეიძლება ასეც ითქვას: მზე კი იყო, მაგრამ ძალა არ ჰქონდა



ასეთი იყო ფერები და მათი შეხამება

გადავიდეთ ფორმებზე





გზა



ამ თვლის ფაქტურა მომწონს და

ავედით დავათის ღვთისმშობლის სახელობის ტაძართან, მივიარ-მოვიარეთ. მალევე ჩვენთან ერთად მყოფი დავათელი გოგონას დედამ ამოგვაკითხა ქადით, ხაჭაპურებით და ხილის არაყით

ცოტა წავიხემსეთ, 3 ჭიქა დავილოცეთ და ახატანისკენ დავეშვით

ეს ჯერ კიდევ დავათის ეზოში



ეს ის გოგონაა, რომელიც ლელას შარშან გაუცნია ჩვენი იქ ყოფნის დროს. იგი თბილისიდანვე გამოგვყვა; უკან ჩვენი სალოცავთან გამმასპინძებელი დედამისი ჩანს, მამამისმა კი მეგზურობა გაგვიწია



იდეის ადმინისტრატორი და ლაშქრობის ერთ-ერთი მთავარი ღირსშესანიშნაობა--დავათი



ხოდა დავეშვით-მეთქი პირიქითა გადაქანებაზე ახატანისკენ

ეს ჩვენი მასპინძლების ძაღლია; მთელი დრო ჩვენთან გაატარა. მან იცის, როგორ უნდა წამოწოლა



და პოზირებაც



მალევე გადაგვეშალა გაზაფხულის ძალაში შესვლის მაუწყებელი პეიზაჟები

ალაგ-ალაგ ისევ თოვლები



რაც უფრო ქვევით მივდიოდით, ტყე უფრო ივსებოდა ამ ყოილებით
არა, რატომ უნდა დაარქვა ყვავილს პაპიყვერა, აზზე არა ვარ



და ახატანთანაც მივედით



ეკლესიის მახლობლად ხის ძირებში ბზის ბუჩქების სიუხვე შეინიშნებოდა



მოლოცვის, ხედებით ტკბობისა და გალობის შემდედ განვითარდა ეს პროცესები



ამ ფოტოებში მზემაც შემოაღწია
ცენტრში ალპინიადების აქტიური მონაწილე ტატა და მისი მეუღლე რეზო არიან

ეს ბატონი თამაზ კოჭლამაზაშვილია. ხვალ 22 თებერვალს 60 წელი უსრულდება. აქვს ბევრი გადალაშქრული გზა და ტკბილი ხმა საუბრის და სიმღერის დროს



რამდენიმენაირი სასმელი შევსვით. მე ხირსის ღვინო შედარებით დამიწუნეს და ამასთან ერთად შევიტყვე, რომ ქართულ სინამდვილეში არსებობს ჭაჭის თხოვება ღვინის გამოსახდელად და თანაც მრავალჯერადი თხოვება. ესაა ღვინის ქვეყანა? ტიტუუუუუ...



ლამა ახატნური ხედის ფონზე



ესენი ნოტებში ვარჯიშობდნენ და საკმაოდ წარმატებითაც



საღამოსკენ ავლაგდით, გამოვემშვიდობეთ ჩვენს მეგზურს



და დავეშვით დასახლებულ პუნქტ ახატანისკენ, რომელიც ეკლესიიდა 15-20 წუთის სავალზეა. იქ სამარშრუტო გველოდა



სულ ეს იყო

გეწეოდეთ ზევით დავათი და ქვევით ახატანი