თუშეთი 3-11 აგვისტო

Bernar · Post by **Bernar** » 05 ოქტ 2009, 20:05

მივესალმები ლაშქრობის და მოგზაურობის ყველა მოყვარულს

მინდა რომ ჩემი ოჯახის ორგანიზებით მოწყობილი ლაშქრობის შესახებ გიამბოთ, რომელიც ამ ზაფხულში თუშეთში მოვაწყვეთ. პირადად მე ძალიან კმაყოფილი ჩამოვედი თბილისში, მიუხედავად იმისა, რომ შუა მოგზაურობაში მარშუტის შეცვლა მოგვიწია. ჩემი კმაყოფილების მიზეზი ალბათ ის იყო, რომ მიუხედავად მარშუტის ცვლილებისა, მაინც მოვახერხეთ გვენახა პირიქეთის ხეობა სოფელ გირევამდე, გომეწრის (ანუ თუშეთის ალაზნის) ხეობა და რაც მთავარია წოვა თუშეთი, რომელსაც ადგილობრივები წოვათას ეძახიან.

გული იმაზე დამწყდა, რომ ვერ მოვახერხეთ გვენახა სოფლები დიკლო და შენაქო, თუმცა მთავარის ანუ წოვა თუშეთის ნახვა რომ მოვახერხეთ ამან ძალიან მასიამოვნა.

Bernar · Post by **Bernar** » 05 ოქტ 2009, 20:51

მივყვეთ აბა მაშინ თანმიმდევრობით

მოგზაურობის დასაწყებად ჯერ თუშეთში სოფელ ომალომდე უნდა ჩავსულიყავით. ამისათვის ჯერ სოფელ ალვანში უნდა ჩავსულიყავით და იქიდან დაქირავებული მაღალი გამავლობის მქონე მანქანით უკვე ომალომდე უნდა გვემგზავრა. ლაშქრობის მონაწილენი სულ ათნი ვიყავით:
1. დედაჩემი
2. მამაჩემი
3. მე
4. ჩემი ძმა მერაბი
5. მამაჩემის მეგობარი ელგუჯა (ჩემთვის ელგუჯა ბიძია

)
6. დათო (კარავულად Drumer)
7. დათოს ბიძაშვილი გოშა
მამაჩემის მეგობრის შვილები (ანუ ჩემი და მერაბის მეგობრები)
8. გიორგი
და
9. ირაკლი
10. დედაჩემის და მამაჩემის თანამშრომლის შვილი და აწ უკვე ჩვენი მეგობარი გიორგი (გიო)

სანამ უშუალოდ ლაშქრობაზე დავიწყებდე თხრობას მინდა მისი მომზადების წინარე ისტორიებს შევეხო:
ამ ლაშქრობის ორგანიზაციულ საკითხებში ძალიან დაგვეხმარა დედაჩემის და მამაჩემის ზემოთხსენებული თანამშრომელი ნათელა დეიდა. ნათელა დეიდას დედა ანიკო ბებია არის ჩემი მოგვარე, რომელიც კახეთში გათხოვილა და ცოლად თუშ კაცს გაჰყოლია. შეგახსენებთ, რომ ჩემი გვარი არის ჩიქვინიძე და წარმოშობით ბაღდათის რაიონის სოფელ დიმიდან ვართ. ხოლო პირველი ჩიქვინიძე ასევე ბაღდათის რაიონში, ოღონდ სოფელ კორიშში დასახლებულა და დიმში უკვე მამაჩემის დიდი ბაბუა ოქროპირი ჩამოსულა საცხოვრებლად. ანიკო ბებია და მისი ორი დედ-მამიშვილი კორიშში იზრდებოდნენ და ბავშვობაში დაობლებულან. ისინი მამაჩემის ბაბუას (ოქროპირის შვილს) წამოუყვანია თავისთან და ცოტა ხანი იმ სახლში ცხოვრობდნენ, სადაც ბაბუაჩემი და მამაჩემი იზრდებოდნენ, ხოლო მე და ჩემი ძმა ზაფხულობით დავრბოდით და ვთამაშობდით ხოლმე.

ანიკო ბებიას ქმარი როგორც გითხარით თუში იყო და მას სახლი ჰქონდა თუშეთში, სოფელ ქუმელაურთაში სადაც თითქმის ყოველ ზაფხულს ჩადიან ნათელა დეიდა და მისი სამი შვილი. ამ დროისათვის ანიკო ბებია ალვანში ცხოვრობს და ჩვენც ამ ფაქტორის გათვალისწინებით დავგეგმეთ ჩვენი ლაშქრობა.

3 აგვისტოსათვის ნათელა დეიდა და მისი შვილები (მათ შორის გიოც) ქუმელაურთაში იმყოფებოდნენ და გიო ჩვენს ჯგუფს ომალოში უნდა შეერთებოდა. შესაბამისად თბილისიდან 9 კაცი წამოვედით მამაჩემის და ელგუჯა ბიძიას მანქანებით. როგორც მოგეხსენებათ ალვანის გზაზე არის ალავერდის დიდებული ტაძარი და ჩვენც მომავალი მოგზაურობის დასალოცად და ტაძრის კიდევ ერთხელ დასათვალიერებლად ცოტა ხანი შევჩერდით.

By Bernar

By Bernar

და ესეც პანორამა:

By Bernar
ჩემი აზრით კარგი გამოვიდა

Nika · Post by **Nika** » 05 ოქტ 2009, 20:59

Bernar
ფოტოშოპში კონტროლ+ალტ+შიფტ+L დააჭირე და ნახე ფოტოებს რა კაი რამე მოუვა

Bernar · Post by **Bernar** » 05 ოქტ 2009, 21:17

ალავერდის ნახვის შემდეგ ჩვენი გზა განვაგრძეთ. მალევე შევედით სოფელ ალვანში და ანიკო ბებიას სახლში მივედით. ძნელია სიტყვებით აღწერო ის ემოცია, რაც ანიკო ბებიამ განიცადა ჩვენი მისვლისას. ძალიან გაუხარდა ამდენი ხნის უნახავი ნათესავების დანახვა. სათითაოდ გამოგვკითხა ვინაობა
და ყველას თბილად მოგვეფერა (ანიკო ბებიას აქამდე არც მამაჩემი და შესაბამისად არც ჩვენ არ ვყავდით ნანახი).
მალე ჩვენი მძღოლიც მოვიდა, რომელსაც ომალოში უნდა ავეყვანეთ. მანქანა კარგი ჰყავდა: TOYOTA Land Cruiser 4.2 მოცულობის მქონე დიზელის ძრავით. ჩვენი ჩანთები მანქანას მაღლა დავამაგრეთ და ანიკო ბებიას გაწყობილ სუფრას შემოვუსხედით. სუფრაზე დავლოცეთ ჩვენი მომავალი მოგზაურობა, ძველი ნათესავების (ჩვენი და ანიკო ბებიას) შეხვედრა და ა. შ.
თან რამოდენიმე სურათიც გადავიღეთ:
მამაჩემი და ანიკო ბებია:

By Bernar
აქ კი მე, მერაბი, დედაჩემი, მამაჩემი და ანიკო ბებია ვართ:

By Bernar

ამის შემდეგ დავემშვიდობეთ ანიკო ბებიას, მძღოლის გარდა 9 კაცი (!!!) ჩავლაგდით მანქანაში და გავემართეთ თუშეთისაკენ: წინ საკმაოდ მძიმე და ევროპაში ყველაზე მაღალი საავტომობილო უღელტეხილი გველოდა (ეს ინფორმაცია კარავის ერთერთი წევრისგან Nika-სგან გავიგე კარავზე რომელიღაც რეპორტაჟის კითხვისას).

Bernar · Post by **Bernar** » 05 ოქტ 2009, 21:22

Nika, ალბათ პირველ ორ სურათს გულისხმობდი როცა ავტოკონტრასტს მირჩევდი

Bernar · Post by **Bernar** » 05 ოქტ 2009, 21:45

გზა მართლაც საკმაოდ მძიმე გამოდგა, ხუმრობა ხომ არ არის: ალვანიდან აბანოს უღელტეხილამდე სიმაღლეში დაახლოებით 2000 მეტრია ასაღები!

თუშეთის გზა მდინარე სთორის ძალიან ვიწრო ხეობას მიუყვება. ამიტომ გზის ერთ ნაპირას უმეტესად შვეული კლდეა, ხოლო მეორე ნაპირას - შვეული ფერდობი მდინარე სთორამდე. გზაში როდესაც ჩანთებზე ტენტის გადასაფარებლად შევჩერდით ეს სურათები გადავიღე, სადაც ასე თუ ისე ჩანს ჩემს ზემოთ ნათქვამი გზის ნაპირების შესახებ:

By Bernar

By Bernar

მომდევნო გაჩერება წყაროსთან გვქონდა სადაც ცივი და გემრიელი წყლით გავისველეთ ყელი. სურათები აქაც გადავიღე: მიუხედავად იმისა, რომ ნისლი იყო ჩამოწოლილი, ერთერთ სურათში მოჩანს აბანოს უღელტეხილის ფრაგმენტი

By Bernar

აქ და მომდევნო სურათში ჩვენი მძღოლი ბესოც გამოჩნდა

By Bernar

By Bernar

აქ მოჩანს აბანოს უღელტეხილის ფრაგმენტები:

By Bernar

Bernar · Post by **Bernar** » 06 ოქტ 2009, 21:07

ამ დროისათვის ორი მძიმე სერპანტინიდან პირველი ავლილი გვქონდა და ეხლა იწყებოდა მეორე სერპანტინი, რომელიც ალპურ ზონაში მთის თხემს კლაკნილად მიუყვება. გზაში ნისლი სულ უფრო და უფრო იმატებდა და უღელტეხილზე ისე ავედით, რომ წესიერად ვერ მოვახერხეთ არემარის დათვალიერება. უღელტეხილზე ჩვენი თხოვნით მანქანა გავაჩერეთ და ისეთ წერტილზე ავირბინეთ, სიდანაც სთორის ხეობა უნდა დაგვენახა, მაგრამ ხეობაში ისევ მძიმე ნისლი იწვა და რაც დავინახეთ სულ ესაა:

By Bernar

აქ გზის ფრაგმენტის დანახვა შეიძლება თუ კარგად დააკვირდებით:

სამაგიეროდ თუშეთის მხარეს ყველაფერი უკეთესად მოჩანდა:
აბანოს უღელტეხილის პანორამა

By Bernar

აქ უფრო ახლოდან შეგიძლიათ ნახოთ ეს ყველაფერი:

By Bernar

By Bernar
By Bernar

Bernar · Post by **Bernar** » 06 ოქტ 2009, 21:25

ამის შემდეგ ჩავლაგდით მანქანაში და დავეშვით თუშეთისაკენ. გზად, სერპანტინის დასასრულს ერთ პირდაფჩენილ მყინვართან გავაჩერეთ რომლის ქვეშაც საკმაოდ მძლავრი ნაკადული მოჩქეფდა. მოგვეწონა ეს ადგილი, ვგრძნობდით, რომ მძაფრი შეგრძნებები იწყებოდა:

By Bernar

მარცხნიდან: ელგუჯა ბიძია, გოშა და დათო (Drumer)

By Bernar

Bernar · Post by **Bernar** » 06 ოქტ 2009, 22:25

მყინვარის დათვალიერების შემდეგ განვაგრძეთ გზა. მალე ხეობა ცოტა გაიშალა და ფიჭვით დაფარული ფერდობები გამოჩნდა. როდესაც გზის ტალახიან მონაკვეთებს გავცდით, მდინარე ხისოს ალაზანი უკვე ძალიან ლამაზ ხეობაში მიედინებოდა: მისი მარცხენა ფერდობი თითქმის შვეული კლდე იყო, რომელზეც მაინც მოეხერხებინათ ფიჭვებს გახარება. ასეთი ხეობა მიუყვება სოფელ ხისომდე. ხისოს შემდეგ მდინარე უკვე ვიწრო, ტყიან ხეობაში შედის და რამოდენიმე კილომეტრში უერთდება თუშეთის ალაზანს.
უკვე მოსაღამოვებული იყო, როდესაც ომალოს ველზე ამოვედით. ჩვენი ლაშქრობის მეათე წევრი გიორგი (გიო), ნათელა დეიდა და გიოს და და ძმა სამხედრო ნაწილთან დაგვხვდნენ. აქედან უკვე ძალიან ლამაზი იყო ომალოს მინდვრები. ეს პანორამა მაგ დროს გადავიღე:

By Bernar

ეს კი უფრო ახლოდან:

By Bernar

By Bernar

მცირე ბაასის შემდეგ გადავწყვიტეთ ომალოში მაღაზიის წინ გაშლილმდელოზე დავბანაკებულიყავით. ნელ-ნელა გავშალეთ კარვები. ნაწილი ჩვენების შეშის მოსატანად წავიდნენ. თან ხელცარიელიც არ დაბრუნებულან: ერთერთ მაცხოვრებელს ფიჭვის მოზრდილი მორის გადანახერხი და ნაჯახიც გამოუტანებია!
ჩვენც მეტი რა გვინდოდა, მოვიმარჯვეთ ნაჯახი შეშის დიდი მჩეხავებივით, მაგრამ რად გინდა კაი ხნის წვალების მიუხედავად ვერაფერი ვერ მოვუხერხეთ მორის გადანახერხს. ბოლოს ისევ იმ მაცხოვრებელმა გვიშველა: ეტყობა მობეზრდა ჩვენი საცოდაობის ყურება და თვითონვე დაგვიჩეხა ის გადანახერხიც. აი პატივისცემაც ამას ქვია!

ის საღამო შეშის წყალობით თბილად და გემრიელად ფინჯან (თუ ''კრუშკა'') ჩაისთან ერთად გავატარეთ და ასე ათი საათისათვის უკვე კარვებში შევძვერით. მომავალ დღეზე ფიქრებით მალევე ჩამეძინა...

nusa · Post by **nusa** » 07 ოქტ 2009, 10:56

კიდევ ერთი საინტერესო რეპორატაჟის წერა დაუწყია ბერნარს:)

დასაწყისი მშვენიერია თხრობა/ფოტოებიანად,
გაგრძელებას ველი დიდი ინტერესით...

ერთი მწყინს, ზენიტს რომ უღალატე
უუჰ, რა ფოტოები გამოვიდოდააა

Bernar · Post by **Bernar** » 09 ოქტ 2009, 20:07

მაშ ასე გათენდა მომდევნო დილაც. კარვიდან რომ გამოვძვერი და დილის მზის სხივები მომხვდა ძალიან გამიხრდა. ამ ზაფხულის გადამკიდე მზის დანახვა სასიხარულო მოვლენა იყო.

ასე დილის 7 საათი იქნებოდა რომ ავდექი. გიო და ირაკლი უკვე ამდგარიყვნენ და ცეცხლის დანთებაც მესწროთ. სხვებს ჯერ-ჯერობით ტკბილად ეძინათ. როგორც ბიჭებმა მითხრეს გიოს თითქმის მთელი ღამე არ უძინია: პირველად ათევდა ღამეს კარავში და ალბათ ამის ბრალი იყო

მცირედი ბჭობის მერე ჩვენ სამმა გადავწყვიტეთ კესელოს კოშკებზე ავსულიყავით და თან წინასწარ გვენახა ის გზა თუ ბილიკი რომელსაც უნდა გავყოლოდით.

როგორც მოგვიანებით ვნახეთ დართლოსკენ მიმავალი სამანქანო გზა ქვემო ომალოს ბოლოდან ორად იყოფა: მარცხენა გზაზემო ომალოში ადის და კესელოს კოშკებს გვერდზე გაუვლის, ხოლო მარჯვენა გზა ზემო ომალოს გვერდის ავლით მიდის დართლოში. ჩვენ მარცხენა მიმართულება ავირჩიეთ და სამანქანო გზის ნაცვლად ბილიკს გავყევით, რომელიც ფერდობს მარცხნიდან უვლიდა და პირდაპირ კესელოს ქვემოთ გადიოდა.

ჩვენც მივყევით ამ ბილიკს. როდესაც მარცხნიდან შემოვუარეთ ფერდობს დილის ბინდ-ბუნდში კესელოც გამოჩნდა:

By Bernar

ბილიკმა ზემო ომალოში შეგვიყვანა. ორღობეებში ცოტა სიარულის შემდეგ სამანქანო გზაზე გავედით. მივყევით ამ გზას და როცა დაბლა დაიწყო დაშვება ჩვენც შევჩერდით. ჩვენს წინ საკმაოდ დამრეცი ფერდობი იყო, ფერდობის შემდეგ მოზრდილი მდელო, ხოლო მდელოს შემდეგ უკვე პირიქეთის და გომეწრის ხეობების გამყოფი ქედი იწყებოდა. დართლოში მოსახვედრად ეს ქედი უნდა გადაგვეარა. სამანქანო გზა ჯერ მარცხნივ მიყვებოდა გომეწრის ხეობას და შემდეგ სერპანტინით ადიოდა ზემოთხსენებულ ქედზე.
იყო მეორე ვარიანტიც: ჩვენს პირდაპირ კარგად მოჩანდა თუ როგორ მიუყვებოდა ძველად განაკეთები გზის ფრაგმენტები ზემოთხსენებული ქედის ფერდობს. ცხადია ეს უფრო მოკლე გზა იყო, რომელიც ხეობების გამყოფ ქედზე უერთდებოდა სამანქანო გზას.
როდესაც ეს ყველაფერი გავარკვიეთ უკან გამოვბრუნდით და კესელოს ფერდობს მივადექით. სანამ ფერდობს მივადგებოდით, ერთი-ორი სურათიც გადავიღეთ:

By Bernar

By Bernar

ფერდობზე ძველი და მოუქნელი რკინის კიბე იყო დამაგრებული. ავძვერით კიბეზე და მარჯვენა განაპირა კოშკზე ავედით:
ეს გიოა:

By Bernar

აქ გიო და ირაკლი არიან:

By Bernar

ეს თუშეთის ალაზნის ხეობის ქვედა ნაწილი: ძალიან ლამაზია ფიჭვნარი:
სურათს შუაწელში თუ კარგად დააკვირდებით, სოფელ ბოჭორმასაც დაინახავთ

By Bernar

ეს მოახლოებულ კადრში:

By Bernar

ეს ხისოს ალაზნის ხეობაა: შეგახსენებთ, რომ ამ ხეობას მოუყვება სამანქანო გზა რომელიც თუშეთს დანარჩენ საქართველოსთან აკავშირებს. სურათში სულ უკან აბანოს უღელტეხილიც მოჩანს

By Bernar

Bernar · Post by **Bernar** » 09 ოქტ 2009, 20:35

ამის შემდეგ ქვედა კოშკებთან ჩავინაცვლეთ:
მე და გიო

By Bernar

ერთერთ კოშკი (ცოტა არ იყოს ბნელი გამოვიდა ეს სურათი)

By Bernar

ისევ ხისოს ალაზნის ხეობა

By Bernar

ეს კი კესელოდან გადაღებული პანორამა:

By Bernar

ეს უფრო ახლოდან:

By Bernar

By Bernar

ძალიან ლამაზი იყო ყველაფერი უკვე პირველივე დღეს. თავისებური სილამაზე ჰქონდა ომალოს: კოხტა და ლამაზად აშენებული სახლები ძალიან სასიამოვნო სანახავი იყო.
ნელ-ნელა დავიწყეთ დაშვება ბანაკისაკენ:

By Bernar

By Bernar

ზემო ომალოში ეს სახლი ძალიან მომეწონა:

By Bernar
ეტყობოდა, რომ ახალი გაკეთებული ჰქონდა პატრონს.

Nika · Post by **Nika** » 09 ოქტ 2009, 21:59

კონტრლოალტშიფტელ თქო.

Bernar · Post by **Bernar** » 10 ოქტ 2009, 22:12

8 საათი იქნებოდა ბანაკში რომ დავბრუნდით. მერაბის გარდა ყველას ეღვიძა და თავთავიანთ ბარგთან ფუსფუსებდნენ. მალე დედაჩემმა საუზმეც მოგვიმზადა: თუშების მოცემული რძისაგან ბრინჯის ფაფა გაგვიკეთა.

ასე რომ საუზმე საკმაოდ ნოყიერი გამოდგა. საუზმის შემდეგ ნელ-ნელა ავიბარგეთ: ავკეცეთ კარვები, ჩავალაგეთ ზურგჩანთები და გზას გავუდექით. ამ დროისათვის ჩემი საათი უკვე 9-ს უჩვენებდა.
როსესაც კესელოს ასასვლელს მივუახლოვდით, ჩანთები დავალაგეთ და კესელოზე ასასვლელად მოვემზადეთ, თუმცა აი ვინ შეგვაყოვნა:

By Bernar

ძალიან საყვარელი ვინმე იყო, სულ გვლოკავდა და გვეთამაშებოდა. ძალიან სასაცილო სანახავი იყო სქელი თათებით რომ დაბაჯბაჯებდა

By Bernar

lama · Post by **lama** » 10 ოქტ 2009, 22:42

ძალიან ლამაზი რეპორტაჯია და

ამხელა პირველი გვერდი არ მინახავს...

ასე გადატვირთული

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS