კარავი

მომკლავს ეს ორი სათაური.

ხალხო, სორი! ჩემთან ბრაუზერი არ ჩითავს და ამიტომ სურათებს ვერ ვდებ.
იმედია "ქალბატონი გვალვა" მოუხერხებს რამეს ამ პრობლემას.

ilia
კარგი იყო? მოყევი რამე, რამდენი დაიხვრჩეთ წყალში ან ღვინოში მაინც

აბა დავიწყათ:

ყველაზე მთავარი და პირველ რიგში სათქმელი: ყველამ ვინც არ, ან ვერ წამახვედით ძალიან ბევრი დაკარგეეეეთ!!! ეს იყო უძაანმაგრესი, წარმაუდგენელი, ფანტასტიური, ზღაპრული, არანარმალური, ზებუნებრივი სიამავნება, რამლის მაგვარიც მე არასადეს მიმიღია!!!

მოკლედ 9 საათზე ყველანი სამაიას ბაღში ვიყავით დარჭაბილი. როგორც კარველების წესია, ძველბედები და ახალბედები სწრაფად დაუახლავდნენ ერთმანეთს და მანქანის მალადინში ძველი ლაშქრობების გახსენებით შეიქციეს თავი. საყაველთაა ყურადღების ცენტრში, რა თქმა უნდა, მაა მაექცა. ცატა ხნის სიცილ-ხარხარის შემდეგ მარშუტკაც მავიდა და ჩვენც დავიძარით.

დანგრეული გზების მიუხედავად, საკმაად კამფარტულად ვიმგზავრეთ. ისე თავიდან ამინდის გამა ცატა შეფიქრიანებული ვიყავით. პრაგნაზები ერთმანეთის საპირისპირა იყა. BBC ცუდ ამინდს გვპირდებადა, ACCU პირიქით – გადასარევს.

თავიდან, თითქოს, BBC-ის პრაგნაზი მართლდებადა. თბილისიდან გავედით თუ არა მაულადნელად ისეთმა წვიმამ დასცხა რომ სასტავმა ყურები ჩამავყარეთ:). მაგრამ გული არ მაინც გავიტეხეთ და ცატა ხნის სჯა-ბაასის შემდეგ იმ აზრამდეც კი მივედით, რომ თუ ექსტრიმია ექსტრიმი იყოსა და გადავწყვიტეთ წვიმისთვის ყურადღება აღარ მიგვექცია… მაგრამ ეს დიდხანს არ გაგრძელებულა. ჟინვალის წყალსაცავამდე არ ვიქნებადით მისული, რომ წვიმამ როგორც დაიწყა ისევე მაულადნელად გადაიღა და მზემ გამაანათა. გუნებაც გამაგვიკეთდა.

რა დასამალია და ზაგიერთი ჩვენთაგანი საკმაად შეფიქრიანებული იყო მასალადნელი თავგადასავალით:). რა თქმა უნდა, გამაუცდელაბის გამა. მაგალითად, გაირკვა რომ მაა დიდი ხანია იცნაბდა ჩვენს ინსტრუქტარებს და რამდენჯერმე წასულიც ყაფილა, მაგრამ ნავში ჩაჯდამა ვერცერთხელ ვერ გაუბედია!:) თანაც ჩვენი ინსტრუქტარი ვახა (ალბათ პრამაუშენის ამბავში) გზადაგზა საკმაად შთამბეჭდავ ისტარიებს ყვებადა დაშვების დროს მომხდარი სხვადასხვა ექსტრემალური სიტუაციების შესახებ. ეს ისტარიები, როგორც შევატყვე, ზაგიერთ ჩვენთაგანზე ცატა მძიმედ მაქმედებდა. მაგრამ მოდით ნუ დავაკანკრეტებთ:)

გზაში ერთი პაწაწკინტელა ინციდენტი შეგვემთხვა. გზა უზარმაზარმა ცხვრის ფარამ გადაგვიღაბა. ვახა მარშუტკიდან ჩავიდა რომ მწყემსები დაეჩქარებინა, მაგრამ მეცხვარე ძაღლებს ჩვენი ინსტრუქტარი აშკარად არ ესიმპათიურად და ისევ უკან ამოვარდა…მოკლედ, ბევრი ვიარეთ თუ ცატა ვიარეთ, ცხრა მთა გადავიარეთ და პირველი დანიშნულების პუნქტს მივადეგით. იმ მიდამოებში ვინც ნამყაფია, ეცადინება პატარა საყარაულა კოშკი იქ სადაც ფშავის არაგვი ჟინვალის წყალსაცავში ჩაედინება. აქ იყო ჩვენი ფინიშის ადგილი, სადაც ე.წ. ექვუიპმენტი გაგვინაწილეს. კასკები დავიხურეთ, ჟილეტები ჩავიცვით(თქვენმა მანა-მარჩილმა რატომღაც უკუღმა:), სამახსავრა სურათებიც გადავიღეთ და მაღარასკარის ხიდისკენ დავიძარით.

ფინიშიდან სტარტამდე გზა, დაშვებისას რომ საათნახევარი დაგვჭირდა, მანქანით 20 წუთში გავიარეთ. ხიდთან კიდევ ერთი 10-კაციანი ჯგუფი დაგვხვდა. ამიტამ ნავებში ცატა უხერხულად მაგვიწია გადანაწილება. ჩვენი 12-კაციანი ჯგუფიდან 4-ს უცხაებთან მაუწია ჩაჯდამა. მაგრამ ეს კიდევ არაფერი…ყველაზე მთავარი სიურპრიზი ის იყა, რომ სამედიცინა შემაწმების შედეგად ზაგიერთ ჩვენთაგანს თავში ჭანჭიკები აღმააჩნდა მაშვებული და ქირურგიული ჩარევაც კი დაჭირდა:)

ნავების დაბერვის და მოკლე ინსტრუქტაჟის შემდეგ ნავები წყალში ჩავუშვით და ჩვენი უძაანმაგრესი, წარმაუდგენელი, ფანტასტიური, ზღაპრული, არანარმალური, ზებუნებრივი და არ ვიცი კიდევ როგორი სიამავნება, როგორც იქნა, დაიწყა!

(ნავი #1)
აქ ალბათ ჩვენი თხრაბა არ ნაწილად გაიყაფა. მეორე ნავის თავგადასავლებს ალბათ კახა დაპასტავს. დანარჩენები: მაა, მე, ილია,…უკაცრავად:): ილია, მაა, მე, ლუკა, ელისა, ზუკა და სხვები პირველ ნავში ვიჯექით. ისე, ინსტრუქტარში მაგრად გაგვიმართლა. მამუკას სახით ძალიან მშვიდი და სერიოზული ინსტრუქტარი შეგვხვდა. ამიტამაც იყო რომ ჩვენმა ნავმა ყველას გადაუსწრა და ფინიშზე პირველი მივიდა.

თავიდან ცატა გაგვიჭირდა. ვინ საით იქნევდა ნიჩაბს ვერ გაარჩევდით:) თანაც 10 წუთში ყველანი უკვე გალუმპულები ვიყავით. მერე პირველმა შაკმა რომ გადაგვიარა ცატა დავწყნარდით და უფრო სინქრანულად დავიწყეთ ნიჩბების მასმა. ყველანი ვცდილაბდით, მაგრამ განსაკუთრებით ილიამ გამაიჩინა თავი. ჩემი და მაას თხავნის მიუხედავად, ცატა ხნით მაინც დაესვენა, თავდაუზაგავად იქნევდა ნიჩაბს და ერთი წუთითაც არ დაუსვენია:) ერთ მამენტში, რაცა ნავი კინაღამ ამაყირავდა და მე და მაას ფერი დაგვეკარგა, სწორედ ილია იყო ის პირავნება, რომელმაც გაგვამხნევა:) ჩემი თუ არ გჯერათ მაას ჰკითხეთ:)

თავიდანვე რამდენიმე რთული მანაკვეთი შეგვხვდა. მეორე თუ მესამე მასახვევში მეჩეჩზე აღმავჩნდით და ჩვენი ინსტრუქტარი იძულებული გახდა წყალში ჩასულიყა…მე მგონი, არჯერ იყო ასეთი შემთხვევა…ასეთ დროს სკამებზე ვხტადით რომ ნავის წანა შეგვემსუბუქებინა…ნუ, ეს ძირითადად მე მეხებადა:)

ყველაზე მაგარი იმ ადგილებში იყა, სადაც დიდი ლადები ან ძალიან მეჩხერი წყალი გვხვდებადა. დინება ასეთ ადგილებში ნავს ხან აქეთ-იქით ახეთქებდა, ხანაც ზევით-ქვევით არყევდა. ჩვენი ბღავილი ალბათ მთელს ხეაბაში ისმადა:) ეს ის მამენტია, რაცა ემაციას ვეღარ იკავებ. იქ კიდევ ყაველ 20 მეტრზე იყო ასეთი მამენტები…ანდა მდინარეზე გადმაწალილი ხეები…ზაგჯერ ლამის ნავში დაწალა გვიწევდა რომ ტატებს არ გამავდებადით…და კიდევ უზარმაზარი ბეტანის ბლაკები… ეტყაბა წყალდიდაბების დროს ჩამატანილი. არც ისე ადვილი იყო მათთვის თავის არიდება. იყო შემთხვევა რომ რამდენჯერმე 360 გრადუსით დაგვატრიალა და დიდი გაჭირვებით მოვახერხე თ ნავის გასწორება…

ყველაზე მაგრად მაშინ ვიხალისეთ, რაცა ელისა და ლუკა ნავიდან გადავარდნენ:) მე ილიას უკან ვიჯექი, უცებ მესმის ტყლუმპ! და ელისა წყალში აღმაჩნდა!!!:) მაგრამ უნდა ვაღიარა, რომ საერთად არ შეშინებია…მაასწრა ტრასზე მაჭიდება და ზვიადაურის ილეთის გამოყენებით ნავში დავაბრუნე…ფეხბურთში ამ ილეთს ჩერეზ სებიას ეძახიან:) აფსუსია, რომ იმ დროს ფატააპარატი არ გვქანდა…მაგარი დღის კადრი გამავიდადა:) ლუკა, მე მგონი, მამუკამ ამაათრია…

მოკლედ, როგორც ყველაფერი სასიამავნა, ეს რაფტინგიც ძალიან მალე დამთავრდა რა… მერე იყო პიკნიკი მწვადებით, რომელმაც ყველა მალადინს გადააჭარბა და არაუშავს ხინკალით+ზაკუსკა. ცატა დავლიეთ, ვადღეგრძელეთ ჩვენი კარველი მეგაბრები რომელთაც წამასვლა ვერ მაახერხეს და თბილისისკენ მომავალ გზას დავადექით…

ეხლა ცატა სხვებმაც თქვით რა...მისჯილი ხა არა მაქვს...

სურათები გადაგიღოთ ვინმემ?

navigator wrote:სურათები გადაგიღათ ვინმემ?

უამრავი სურათი გადაგვიღეს კახას და ილიას აპარატებით. დადებენ ალბათ მალე...

ძალიან მაგრები ხართ!!!!!

ხალხო, სადაა ფატაები?!

ფოტოებს ვერარ დავდებთ. მგონი სერვერი გადავავსეთ. აბა ვინ იცის რამე უფასო ჰოსტინგი რო იქ დავყაროთ და მერე აქედან ბმულებით დავდოთ.

მაგრები ხართ იმედია სურთებს მალე ვიხილავთ

ვაა გვალვამ დაგვინდო და სურათების დადების უფლება მოგვცა ისევ !

ვაუუუუ! რა ამბები..... უძააანმაგრესი............
აღშფრთოვანებული ვარ...
მაგონია ფილმს ვუყურე, რა თქმა უნდა თქვენი მონაწილეობით....
.......ფოტოები, ჩქარა ფოტოები......

კახა, ილია ცაცხლები ხართ!!!

მაგარი მოგზაურობა გქონიათ!!! მადლობა რეპორტაჟისთვის, თითქოს ჩვენც, მოუცლელი ხალხი, ჩამოვეშვით არაგვზე

ჩვენი ინსტრუქტორი ვახო (ალბათ პრომოუშენის ამბავში) გზადაგზა საკმაოდ შთამბეჭდავ ისტორიებს ყვებოდა

სურათები დადეთ და ეს თუ ის ვახოა, მე რომელსაც ვიცნობ, მაგას აქვს პარაშუტით ხტომის ინსტრუქცია, უფრო სწორედ პარაშუტი რომ არ გაგეშლება ემერჯენსი ქცევის წერსები, აი ისაა რაცაა

რა სამედიცინო შემოწმება? არაფერი მსმენია მაგაზე, და რომელი ჭანჭიკების მდგომარეობას ამოწმებენ?

მინდააააააააა