სიღნაღი ავტოსტოპით
Posted: 09 მარ 2009, 20:20
შაბათს დილით ადრე გამეღვიძა.. ვერ ვისვენებდი ლოგინში... თავი ავწიე, ავდექი... ნუთუ აი ასე არსად არ წავალ თქო... გამახსენდა კარველები ხვალ გუდარეხში მიდიან და სიაში მეც ვარ. თან... თეთრიწყაროო.. რომელიც მე რატომღაც დედოფლის წყარო მეგონა... ავიღე ზურგჩანთა და სადგურზე წავედი, სადან 37 ავტობუსს აეროპორტისკენ გავყევი და გადასახვევამდე ჩამოვედი.
ვდგავარ კახეთის გზატკეცილზე მარტოკა.. ვუყურებ მანქანებს, და რომელიც მომეწონება ხელს ვუწევ...
მალევე გამიჩერა ოპელმა, რომელიც ლილოში მიდიოდა და მეც გავყევი.
ლილოდან კი... ფეხით გავცდი იქაურ "ღირსშესანიშნაობებს" მოვიცილე ტაქსისტები და გავიჭედე ნახევარი საათით. არავინ არ მიჩერებდა... ბოლოს ვიღაცამ გააჩერა, მაგრამ რუსთავსი მიდიოდა....
კიდევ 10 წუთი ვიდექი, სანამ შავმა ბმვ-მ არ გააჩერა. ეს უკვე თელავში მიდიოდა და ჩალაუბნამდე მეც გავყევი. ჩემი მძღოლი აღმოჩნდა მეტალოპლასტმასის კარფანჯრების საამქროს მფლობელი, თელავში სასტუმრის მშენებლობაზე მიდიოდა. მეც დამპატიჟა, მაგრამ ავუხსენი რომ სიღნაღში მეგობრები ჩამომაკითხავენ. ასე მივედით გადასახვევამდე, სადაც დავემშვიდობეთ ერთმანეთს.
გადასახვევიდან ცოტა ვიარე თუ ბევრი, მეორევე მანქანამ გამიჩერა, თუმცა იქ მთელი ოჯახი იჯდა, მეც მიყვანეს.
ოჯახის მამა ქიზიყელი იყო. შვილებს ეუბნებოდა, ეს თქვენი მამა-პაპის მიწააო და უბატონო მხარესი დავიბადეო. მგონი ქიზიყელი არ არსებობს ვინც ამით არ ამაყობს. ოჯახი ანაგაში მიდიოდა. მეც მიმიპატიჟეს, მაგრამ მე სიღნაღში ჩამოვედი.
ვდგავარ კახეთის გზატკეცილზე მარტოკა.. ვუყურებ მანქანებს, და რომელიც მომეწონება ხელს ვუწევ...
მალევე გამიჩერა ოპელმა, რომელიც ლილოში მიდიოდა და მეც გავყევი.
ლილოდან კი... ფეხით გავცდი იქაურ "ღირსშესანიშნაობებს" მოვიცილე ტაქსისტები და გავიჭედე ნახევარი საათით. არავინ არ მიჩერებდა... ბოლოს ვიღაცამ გააჩერა, მაგრამ რუსთავსი მიდიოდა....
კიდევ 10 წუთი ვიდექი, სანამ შავმა ბმვ-მ არ გააჩერა. ეს უკვე თელავში მიდიოდა და ჩალაუბნამდე მეც გავყევი. ჩემი მძღოლი აღმოჩნდა მეტალოპლასტმასის კარფანჯრების საამქროს მფლობელი, თელავში სასტუმრის მშენებლობაზე მიდიოდა. მეც დამპატიჟა, მაგრამ ავუხსენი რომ სიღნაღში მეგობრები ჩამომაკითხავენ. ასე მივედით გადასახვევამდე, სადაც დავემშვიდობეთ ერთმანეთს.
გადასახვევიდან ცოტა ვიარე თუ ბევრი, მეორევე მანქანამ გამიჩერა, თუმცა იქ მთელი ოჯახი იჯდა, მეც მიყვანეს.
ოჯახის მამა ქიზიყელი იყო. შვილებს ეუბნებოდა, ეს თქვენი მამა-პაპის მიწააო და უბატონო მხარესი დავიბადეო. მგონი ქიზიყელი არ არსებობს ვინც ამით არ ამაყობს. ოჯახი ანაგაში მიდიოდა. მეც მიმიპატიჟეს, მაგრამ მე სიღნაღში ჩამოვედი.