კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

ჩვენი დევნილები ხშირად ყვებიან ტირილით, ახლაც ჩაგვესმის ზღვის ხმაურიო...

მე ვერ ვიგებ, თუ რა განსხვავებაა ზღვის ხმაურს შორის...

ერთმა სოხუმელმა ნათესავმა მითხრა, რომ ჩამიწერო სხვადასხვა ნაპირზე ზღვის ხმა, სოხუმისას ათასისგან გამოვარჩევო...

მჯერა მისი...

მჯერა, რომ ზღვას საკუთარი ხმა აქვს თავისი შვილებისათვის...

და ისიც მჯერა, რომ ამ ულამაზესი პეიზაჟის მიუხედავად, ახლა სოხუმური ზღვა მხოლოდ ცრემლისა და გლოვის ხმას გამოსცემს... ისე, როგორც მხიარული სახის მიღმა დამალული დარდი გვმოსავს სოლმე ლამაზად, ისე ელფერდება ხოლმე აფხაზური ზღვრის ნაპირი...

ამ 2-3 წლის წინ, რუსების რეპორტაჟბს ვკითხულობდი დამსვენებლებად რომ ჩადიოდნენ სოხუმში ზაფხულში

ჩვენც რომ წავიდეთ დასასვენებლად რა იქნება მეთქი, აღარ მახსოვს ვინები ვიყავით ერთად როცა ამაზე ვსაუბრობდით მაგრამ ახალგაზრდა სოხუმელი კაცი იყო ჩვენთან ერთად და მან გვითხრა, არაფერი არ იქნება, გადახვალ ჩვეულებრივად, გადავდივართო, უბრალოდ კაცები არ უნდა იყვნენ თორემ დაიჭერენ და იქაურ ჯარში გაუშვებენ ძლითო და ქალები რომ გადახვიდეთ არაფერიაო...

არ ვიცი ეს რამდენად მართალი იყო მაშინ...

მით უმეტეს ეხლა ბევრი რამ შეიცვალა

ეს ფოტო 1986 წელს არის გადაღებული, აფხაზი უხუცესები...

ადამიანები, რომელთა შვილებიც ერთად იდგნენ 9 აპრილს ერთიანი, თავისუფალი საქართველოსათვის...

ადამიანები, რომლებიც ჩვენს ბაბუებთან ერთად მღეროდნენ აზამატსა და შარატინს და სხვას უამრავს...

ადამიანები, რომლებიც ჩვენი ბაბუების გარეშე პურს არ ტეხდნენ და ღვინოს არ სვამდნენ...

ახლა ყველა მათგანის - მათი და ჩვენი ბაბუების ძვლებია შებილწული... შეურაცხყოფილი...

ყველა ჩვენგანის მიერ...

რადგან ძმათა მკვლელ ომში ერთიანი საქართველოს შვილები ხოცავდნენ ერთმანეთს...

ალბათ, იმ ქვეყანაში წასული ნებისმიერი აფხაზი და ნებისმიერი ქართველი ჩვენს წინაპრებს და ამ ადამიენბს ერთად თხოვენ პატიებას მთავარი ანდერძის - ერთმანეთის სიყვარულის შებილწვის გამო:

განაგრძე...
აფხაზეთი...
ფიქრებით დალაშქვრას ფეხით დალაშქვრა და აფხაზებთან სა1ოს გამონახვა, შერიგება და მშვიდობა მოჰყოლოდეს...

ვიდრე ჩემს აფხაზეთს მოგაწვდიდე, შენსას გავეცნობი

არ ვიცი, ახლა სიცივე მაკანკალებს თუ ფიქრი...

ომის შემდეგ მთელ საქართველოში სუსხიანი ზამთარია, ზაფხულის 40 გრადუსიან სიცხეშიც კი...

არც აფხაზეთში და არც დანარჩენ საქართველოში მას შემდეგ გაზაფხული არ მოსულა...

მაგრამ.. ეს მერე იყოს...

წარმოვიდგინოთ, როგორ გავხსნიდით თემას იდეებში, რომელი დაასწრებდა, არ ვიცი, მაგრამ... ალბათ მხოლოდ იდეები 100 გვერდასც კი გადააჭარბებდა, იმდენი რამ გვაქვს სანახავი...

კამათსა და სმაილიკების პოსტვაში შევავსებდით "იდეების განყოფილებას"...

ვინ იცის, რამდენჯერ ჩაეწერებოდა და ამოეწერებოდა ლამა, რა მოულოდნელობებს ჩაიფიქრებდა გვალვა, რას წამოაყოლევდა ხელს გობე და კოტეტბელი: ჰალსტუხებს? კალენდრებს? ბებიების "გუგულა" საათებს? მაგათ რას გაუგებ, ტომ სოიერივით ერთი და იგივეს არასოდეს იმეორებენ...

გეშინოდეთ დასავლეთ-ქართველებო გამარჯობას ჩამოსვლის, თუ სადმე რამე პოლეთილენი დაგრჩათ - მთლიანად აგაკრეფინებთ, აბა, ისე როგორ გაძლებს, აფხაზეთის მონასტრებში თუ რამეს არ დაასუფთავებს... ნუცას ლობიანებით შეიარაღებულები ზოგი სამარშრუტო ტაქსით, ზოგი მანქანით, ზოგი ავტობუსითა და მე კი უფრო დიდი სიხარულით, მატარებლით წავიდოდი...

ანდაც...

ასე, ზემოდან მივესალმებოდი აფხაზეთის ქართულ მიწას:

სოხუმი...

კავკასიის ევროპული ქალაქი...

ადგილი, რომელიც თავის ცხოვრების წესით ყველას მაგიერ ამბობდა - საქართველო აზია იყო თუ ევროპა...

კავკასიის ევროპული ნათლობა - ეს არის ჩვენი აფხაზეთი... და ჩვენი სოხუმი...

აქ რამდენი კარაველი დაეტეოდა?..

ვინ ვისთავ გადაიღებდა ფოტოს?

ზვიოსული რაღაცა სხვას მოძებნიდა მაინც ალბათ... ვინ სად აძVრებოდა, სად გახტებოდა... ფიცხელაურს რა უჭირს, იმხიმაღლეა, მაინც ზემოდან გადახედავდა სახურავებსაც კი... გაიხარებდა და... და მაინც თავის ხევსურეთს მოინატრებდა... პაატა... პაატა ალბათ მობილს ხმამაღლა აუწევდა და მანამ არ მოისვენებდა, სანამ აფხაზებს ხევსურულად არ აამღერებდა...

და...

აქვე...

ჩრდილში...

ნამდვილი კარავული ნადიმიც გაიმართებოდა...

ბაბმუკების ბაღი სოხუმში...

რასაც აქ გვანცაცუნ-ნამცეცუნა ფოტოებს გადაუღებდა თითოეულ ფოთოლს... უყვარს მას ასეთები...

თამუსია...

კიდევ პარალონზე ხარ წამოწოლილი?

აქ მაინც გააკეთე გამონაკლისი...

თამუსია ამ გამონაკლისს არ დაუშვებდა ალბათ, მისთვის ყველგან ერთი საქართველოა, თუ ერთგან დაუშვებს გამონაკლისს, მაშინ დარჩენილა უპარალონოდ... აბა, თამუსია უპარალონოდ გაგიგიათ?..

ასეთი მხიარულება და ამ მშვიდი პარკის "ფეხზე" დაყენება - მხოლოდ კარაველებს შეუძლიათ:

ნინუკალა, ამ ფოტოზე ლამაზი ფერები კია, მაგრამ... როგორ გითხრა... შენ რომ ფოტოებს გადაიღებდი აქ, მასთან ეს ვერც კი მოვიდოდა...