კარავი

ფოტორეპორტაჟს, რომელიც 2008 წელს პირიქითა ხევსურეთში კარავული გასვლისას გადავიღე, მრავლგზის დაპირების მიუხედავად,
ვერ ვამზეურებდი.
ახლა კი, როდესაც ბევრი ჩვენთაგანისთვის შატილიონკას, იმავე შატილის ასულის, იმავე თამუნა მარდალეიშვილის გარდაცვალებით სულის ხელთუქმნელ მდელოებზე დიდი ჭრილობა გაჩნდა,
ამ ფოტორეპორტაჟის გამოქვეყნება გადავწყვიტე.
ეგებ ეს ზოგი1ისთვის ყველაზე დიდი სიცარიელის ჟამს სალბუნადაც იქცეს... ვუძღვნი აწ გარდაცვლილი შატილიონკას ხსოვნას...

ეს წარწერა 5 ივლისს შატილის სკოლაში ნამცეცას მეშვეობით გაჩნდა

პირიქითა ხევსურეთში გადასვლამდე კორშის ხევსურთაღმწერი მუზეუმი ვნახეთ


მუზეუმი 2004 წლის აგვისტოში გაიხსნა და თავადაც ვესწრებოდი

ეს ზარიანი გორაკი დათვიჯვრის უღელტეხილზეა.
მანდ უნდა ხვიდე, ზარს ჩამოჰკრა, 1 ჭიქით გარდაცვლილთა მოსაგონარი თქვა, კიდევ 1 ჭიქით უფალი და მთა-ბარის სალოცავები
ადიდო, მედ გზა დაილოცო და ამავე ფერდობიდან პირიქითა ხევსურეთის გზას დაუყვე


ჰო, უკან მოხედვაც არ უნდა დაივიწყო, პირაქეთა ხევსურეთსაც 2დე სიტყვით მაინც უნდა მოეფერო და ჭაუხების შეჭაღარავებული
კენწეროებით შეტკბე...

GAMARJOBA SAKARTVELO
ძალიან ლამაზია

ძალიან ლამაზად ჩანს ჭაუხები და სოფელი როშკა

მარშუტიც ნათლად არის გამოკვეთილი:

როშკა-აბუდელაურების თეთრი ტბა-როშკა

ეს უკვე პირიქითა ხევსურეთია


უეცრად გადმოგორდება ხოლმე ნისლი


უნისლო მთებზე კი მრავალი ნაკადულის დანახვა შეიძლება

1ლი ნივთიერი ძეგლი, რაც კი გზიდან მოსჩანს, ლებაისკარია

აქ სულ ყვავილები ჩხრიალებენ


ოღონდ, ძნ ჩუმად ჩხიალებენ


გულსხმიერად მოსმენა ცოდნიათ დედამიწის ანგელოზებს

ეს კოშკის პიქტოგრამაა

მცირეოდენი მანძილია გასავლელად საჭირო, კისტანის მატიანე შეიგრძნო

შატილში ასვლამდე წვიმის ფარდა ხდება სამზეროს ნაწილი

ჰო, და არღუნის მოდრეიფე ხმაურია სასმენელის თანამგზავრი

შატილმა უეცრად იცის ხოლმე თვალებში ჩადგმა.



მოსახვევიდან ისე უცაბედათ შემოგაბრწყინდება თვალებში, რომ იქაურობას მუნჯივით ეცნობი

იქვე ახალი შატილიც არის გაშენებული