კარავი

ესეც კამანდა!

"სასტავი"
!!

ვოტ!

ამილახვრების რეზიდენციის ეკლესიაში ფრესკებია შემორჩენილი

საამილახვროს კოშკები



ეს სურათი მომწონს ძალიან -
შემოდგომის ფერებშია

ერთ ერთ კედელზე წარწერაა

უკვე წილკანში ვხვდებოდი -
რომ სხვილოს ციხეს ვერ მოვასწრებდით.

ზედაზენზე დაგვეტყო უთამაზობა -
ბევრი დრო დაგვაკარგვინა ბესოიამ,

დილითაც ხან მანქანა გაუფუჭდა -
ხან ტვინი...


მოკლედ 6 აკლდა 20 წუთი ამილახვრების რეზიდნციის დათვალიერებას
რომ მოვრჩით -
მერე იქაურმა ბიჭებმა გვითხრეს -
სხვილოზე ასვლას ბევრი დრო უნდა-
ფეხითაა ბევრი სასიარულო
და მანქნაითაც მაქამდე ბლომადო-
3-4 საათი მაინც გინდათო -

ელეს და ლეგენდას კი ამის დაჯერება გაუჭირდათ-
"ეჰ თამუნიას" ხათრით მზად იყვნენ შუაღამემდე ევლოთ მთა - მთა
-
მარა ახლა ბესოიამ ატეხა ღნავილი...


შუაღამემდე ვერ გავჩერდები აქო-
კიდევ ერთხელ დავაფასე თამაზა...



მოკლედ ძლივს დავარწმუნეთ ელე და ლეგენდა-
სიბნელეში ბოდიალს კაი პურ მარილი ჯობიაო -

ჰოდა გაიშალა სუფრაც...

ნელ ნელა შეხურდა ხალხი...

დაილია ლამაზი სადღეგრძელოები -

ჯნოსიც კმაყოფილია....

მერე შემოკრეს ერთი ტაში -
და ......
წაიდა დიმპიტაური..

წასვლა არ გვინდოდა ...
ხალისი და გრადული იმატებდა..
ჯნოსი გაგრძელებას ითხოვდა,
ელე კი სხვილოს საკომპენსაციოდ - ემოციებს
მარშრუტკაში ასვლა არ გვინდოდა...

ბესოია ცქმუტავდა..

ერთი ორ კარველს თბილისში აგვიანდებოდა რაღაც საღამოს შეხვედრაზე...

მარა -
ყველაზე სასაცილო აღმოჩნდა - როგორ გადმოათრიეს ელემ და ლეგენდამ ბივრილი მარშრუტკის ფანჯრიდან - ანუ უკან დააბრუნეს...


ბოლო ბოლო ჩავკარტოჩკდით ნა პამიატ -

კიდოვ დაუარეს -
და მერე გააგრძელეს...-
უკვე მარშრუტკაში...

უკვე მარშრუტკაში იმისთონა ამბავი იყო -
კინაღამ ჩაუნგრიეს ბესოიას მანაქანის იატაკი...